پرش به محتوا

ابن افلح عبسی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ابن افلح عبسی
جمال‌الدین علی بن أفلح عبسی
زادهٔ۱۰۸۰م/] ۴۷۳ق
بغداد، اصالتاً از حله
درگذشت۱۱۴۲م/ ۵۳۷ق
پیشه(ها)کاتب، ادیب و شاعر

جمال‌الدین علی بن افلح عبسی (۱۰۸۰م - ۱۱۴۲م) نویسنده و شاعر عربی عراقی بود. نزد مسترشد نفوذ داشت و ملک و اموال بسیاری از دوستی‌اش با خلیفه کسب نمود. اما در حادثه‌ای بر او غضب می‌گیرد و اموال و اراضی ابن افلح مصادره می‌شود. سپس ابن افلح به تکریت گریخت. گویند که خلیفه مسترشد دوباره او را پذیرفت. بیشتر زندگی ابن افلح در کشورگردی و مدح خلفا و بزرگان گذشت. او را در هجو سرآمد دانسته‌اند و او همهٔ مردم را هجو می‌گفت. دیوانی متوسط که خود گردآورده بود، داشت و دیباچه‌ای برای آن نگاشت. ابن خلکان این دیوان را دیده و آن را ذکر نموده است.[۱][۲][۳]

منابع

[ویرایش]
  1. ابن خلّکان، احمد (۱۹۷۲). وفیات الأعیان. ج. ۲. بیروت: دار صادر. ص. ۵۹. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  2. زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ج. ۵. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۷۱. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  3. فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۲۷۵. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)