پرش به محتوا

ابراهیم شیشری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ابراهیم شیشری
زادهٔ
روستای نبیس، نزدیکی حلب
درگذشت۱۵۰۹م/ ۹۱۵ق
پیشه(ها)مفسر و صوفی

ابراهیم بن حسن نبیسی شیشری (؟ -۱۵۰۹م) مفسر، صوفی و زبان‌شناس نحوی سوری ایرانی‌اصل در سدهٔ نهم هجری/پانزدهم میلادی بود. او از اهالی روستای نبیس در نزدیکی حلب و خاستگاهش از جایی به نام «شیشر» در سرزمین ایران بوده‌است. جماعتی از خوارج او را در ارزنجان کشتند. نوشته‌هایی از او به جا مانده است: تفسیر که از اول قرآن تا سورهٔ یوسف است، نهایة البهجة که قصیده‌ای برپایهٔ قافیهٔ تاء است در علم نحو و ۲۳ برگ.[۱]

منابع

[ویرایش]
  1. زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «الشِّیشري». [[الأعلام]] (PDF). ج. ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۳۵. دریافت‌شده در ۳۱ اکتبر ۲۰۱۶. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)

پیوند به بیرون

[ویرایش]