ابن رسام

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ابن رسام (به عربی: ابن الرسام) (برگردان تحت‌الفظی: پسر نقشه‌کش) کیمیاگر، کاشی‌ساز و معرق‌کار مسلمان مصری بود که در دوره سلسلهٔ مملوک بحری (۱۲۵۰–۱۳۸۲ میلادی) می‌زیست.[۱]

گفته می‌شود که ابن رسام روش‌هایی را ابداع کرد و توانست مس را از انواع مرمر سبز استخراج کند. او همچنین رنگ نیلی سیر را با حرارت دادن مواد گوناکون به‌دست‌آورد.[۲] او و ابوالاشبه بن تمامِ شیمیدان (متوفی ۱۳۶۱ میلادی)، همکار بودند.

منابع[ویرایش]

  1. Nasser Rabbat (1998). "Architects and Artists in Mamluk Society: The Perspective of the Sources". Journal of Architectural Education. 52 (1). doi:10.1111/j.1531-314X.1998.tb00253.x. JSTOR 1425493.
  2. M.Th. Houtsma; A.J. Wensinck. T.W. Arnold; W. Heffening; E. Lévi-Provençal (eds.). First Encyclopaedia of Islam, 1913-1936. Vol. 4. E.J. Brill. Retrieved 14 June 2010.