آیه ۳۴ سوره نساء: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Bashir Iran (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: برگردانده‌شده
۱ ویرایش Bashir Iran برگردانی شد: کلی‌گویی نکنید؛ هر نظر باید به گوینده‌اش نسبت داده شود زیرا ترجمه‌ها چیز دیگری گفته‌اند (توینکل)
برچسب‌ها: خنثی‌سازی برگردانده‌شده
خط ۱۵: خط ۱۵:


آن طور که در تاریخ ثبت ضبط شده است، پیامبر در خطبه وداع پیامبر، و به طور مشابه در حدیثی که توسط ابوداود جمع آوری شده است، دستورالعمل می دهد که اگر زنانشان در غیبت شوهرانشان مرتکب اعمال غیراخلاقی یا زنا شدند، آنان بزنند، اما نه به طور جان‌فرسا (فَاضْرِبُوهُنَّ ضَرْبًا غَیْرَ مُبَرِّحٍ، ترجمه تحت‌اللفظی: «بزنیدشان، زدنی غیر جان‌فرسا»)؛{{مدرک}}
آن طور که در تاریخ ثبت ضبط شده است، پیامبر در خطبه وداع پیامبر، و به طور مشابه در حدیثی که توسط ابوداود جمع آوری شده است، دستورالعمل می دهد که اگر زنانشان در غیبت شوهرانشان مرتکب اعمال غیراخلاقی یا زنا شدند، آنان بزنند، اما نه به طور جان‌فرسا (فَاضْرِبُوهُنَّ ضَرْبًا غَیْرَ مُبَرِّحٍ، ترجمه تحت‌اللفظی: «بزنیدشان، زدنی غیر جان‌فرسا»)؛{{مدرک}}

== مناقشه بر سر معنای ضرب در این آیه ==
ریشه ضرب در زبان عربی دارای معانی متعددی است <ref>https://en.civilica.com/doc/508399/</ref>. معنای اول ضرب در کهن ترین لغت نامه موجود عرب (یعنی کتاب العین، متعلق به خلیل بن احمد فراهیدی) این است: " الضرب یقع علی جمیع الاعمال" <ref> http://lib.eshia.ir/20006/7/30/%DB%8C%D9%82%D8%B9_%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D8%AC%D9%85%DB%8C%D8%B9</ref> یعنی "عنوان ضرب بر هر کاری واقع می شود (هر کاری را می توان ضرب نامید)".
پژوهشگران متعددی در سالهای اخیر، با تکیه بر روش پژوهش های تفسیری و لغوی، مجموعه ای از معانی غیر از "تنبیه بدنی" را برای ضرب در این آیه پیشنهاد کرده اند و تنبیه بدنی را از دلالتهای معنایی این آیه ندانسته اند <ref>https://jjfil.ut.ac.ir/article_78629.html</ref>. معانی پیشنهادی ایشان از این قرار است:
1- واکنش عملی ملایم (مانند قهر کردن) <ref>https://jjfil.ut.ac.ir/article_78629.html</ref>
2- جدایی، اعراض و فاصله گرفتن <ref>موسوی رکنی لاری، سید مجتبی، « حقایق پنهان در آیات قرآن »، بینات ، سال یازدهم، ش 3، 170 -166، 1384</ref>
3- سفر رفتن و ترک منزل <ref>ابوسلیمان، عبدالحمید احمد، ( 2002 ). ضرب المراة وسیلة لحل الخلافات الزوجیة، دمشق، دار الفکر.</ref>
4- سخت گیری در نفقه زن ناشزه <ref>مغنیه، محمد جواد، ( 1424 ). تفسیر الکاشف، تهران، دار الکتب الاسلامیة1384</ref>
5- توجه و محبت بیشتر، به شوق در آوردن، روی آوردن، معاشقه <ref>https://www.islamquest.net/fa/archive/question/fa990</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۳ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۱۸

آیه الرجال قوامون علی النسا که آیه ۳۴ سوره نساء است، یکی از آیات مناقشه بر انگیز چهارمین سوره قرآن است که به شکل‌های مختلفی ترجمه و تفسیر می شود.[۱] این آیه در باب مسائل روابط زناشویی در اسلام مورد توجه است.

محتویات

آیه

الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَی النِّسَاءِ بِمَا فَضَّلَ اللَّهُ بَعْضَهُمْ عَلَیٰ بَعْضٍ وَبِمَا أَنْفَقُوا مِنْ أَمْوَالِهِمْ ۚ فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ لِلْغَیْبِ بِمَا حَفِظَ اللَّهُ ۚ وَاللَّاتِی تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِی الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ ۖ فَإِنْ أَطَعْنَکُمْ فَلَا تَبْغُوا عَلَیْهِنَّ سَبِیلًا ۗ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلِیًا کَبِیرًا

ترجمه‌های فارسی

حسین الهی قمشه‌ای:

مردان را بر زنان تسلط و حق نگهبانی است به واسطه آن برتری که خدا برای بعضی بر بعضی مقرر داشته و هم به واسطه آنکه مردان از مال خود نفقه دهند، پس زنان شایسته مطیع شوهران و در غیبت آنان حافظ (حقوق آنها) باشند از آن رو که خدا هم (حقوق زنان را) حفظ فرموده است. و زنانی که از نافرمانی آنان (در حقوق همسری) بیمناکید باید نخست آنان را موعظه کنید و (اگر مطیع نشدند) از خوابگاه آنان دوری گزینید و (اگر باز مطیع نشدند) آنان را به زدن تنبیه کنید، چنانچه اطاعت کردند دیگر راهی بر آنها مجویید، که همانا خدا بزرگوار و عظیم الشأن است.

حسین انصاریان:

مردان، کارگزاران و تدبیرکنندگانِ [زندگی] زنانند، به خاطر آنکه خدا مردان را [از جهت توان جسمی، تحمل مشکلات و قدرت روحی و فکری] بر زنان برتری داده، و به خاطر آنکه [مردان] از اموالشان هزینه زندگی زنان را [به عنوان حقّی واجب] می پردازند؛ پس زنان شایسته و درست کار [با رعایت قوانین حق] فرمانبردار [و مطیع شوهر] ند [و] در برابر حقوقی که خدا [به نفع آنان برعهده شوهرانشان] نهاده است، در غیاب شوهر [حقوق و اسرار و اموال او را] حفظ می کنند. و زنانی که از سرکشی و نافرمانی آنان بیم دارید [در مرحله اول] پندشان دهید، و [در مرحله بعد] در خوابگاه ها از آنان دوری کنید، و [اگر اثر نبخشید] آنان را [به گونه ای که احساس آزار به دنبال نداشته باشد] تنبیه کنید؛ پس اگر از شما اطاعت کردند برای آزار دادن آنان هیچ راهی مجویید؛ یقیناً خدا بلند مرتبه و بزرگ است.

محمدمهدی فولادوند:

مردان، سرپرست زنانند، به دلیل آنکه خدا برخی از ایشان را بر برخی برتری داده و [نیز] به دلیل آنکه از اموالشان خرج می‌کنند. پس، زنان درستکار، فرمانبردارند [و] به پاس آنچه خدا [برای آنان] حفظ کرده، اسرار [شوهران خود] را حفظ می‌کنند. و زنانی را که از نافرمانی آنان بیم دارید [نخست] پندشان دهید و [بعد] در خوابگاه‌ها از ایشان دوری کنید و [اگر تاثیر نکرد] آنان را بزنید؛ پس اگر شما را اطاعت کردند [دیگر] بر آنها هیچ راهی [برای سرزنش] مجویید، که خدا والای بزرگ است.

عبدالمحمد آیتی:

مردان، از آن جهت که خدا بعضی را بر بعضی برتری داده است، و از آن جهت که از مال خود نفقه می‌دهند، بر زنان تسلط دارند. پس زنان شایسته، فرمانبردارند و در غیبت شوی عفیفند و فرمان خدای را نگاه می‌دارند. و آن زنان را که از نافرمانیشان بیم دارید، اندرز دهید و از خوابگاهشان دوری کنید و بزنیدشان. اگر فرمانبرداری کردند، از آن پس دیگر راه بیداد پیش مگیرید. و خدا بلندپایه و بزرگ است.

ناصر مکارم شیرازی:

مردان، سرپرست و نگهبان زنانند، بخاطر برتریهایی که خداوند (از نظر نظام اجتماع) برای بعضی نسبت به بعضی دیگر قرار داده است، و بخاطر انفاقهایی که از اموالشان (در مورد زنان) می‌کنند. و زنان صالح، زنانی هستند که متواضعند، و در غیاب (همسر خود،) اسرار و حقوق او را، در مقابل حقوقی که خدا برای آنان قرار داده، حفظ می‌کنند. و (امّا) آن دسته از زنان را که از سرکشی و مخالفتشان بیم دارید، پند و اندرز دهید! (و اگر مؤثر واقع نشد،) در بستر از آنها دوری نمایید! و (اگر هیچ راهی جز شدت عمل، برای وادار کردن آنها به انجام وظایفشان نبود،) آنها را تنبیه کنید! و اگر از شما پیروی کردند، راهی برای تعدّی بر آنها نجویید! (بدانید) خداوند، بلندمرتبه و بزرگ است. (و قدرت او، بالاترین قدرتهاست.)

پیش‌زمینه آیه

تعدادی از ترجمه های این آیه از عربی به زبان های دیگر وجود دارد، و تا حدودی با هم متفاوتند. برخی مسلمانان، همچون گروه‌های فمینیست اسلامی، استدلال می کنند که مردان مسلمان از این متن به عنوان بهانه ای برای خشونت خانگی استفاده می کنند.

آن طور که در تاریخ ثبت ضبط شده است، پیامبر در خطبه وداع پیامبر، و به طور مشابه در حدیثی که توسط ابوداود جمع آوری شده است، دستورالعمل می دهد که اگر زنانشان در غیبت شوهرانشان مرتکب اعمال غیراخلاقی یا زنا شدند، آنان بزنند، اما نه به طور جان‌فرسا (فَاضْرِبُوهُنَّ ضَرْبًا غَیْرَ مُبَرِّحٍ، ترجمه تحت‌اللفظی: «بزنیدشان، زدنی غیر جان‌فرسا»)؛[نیازمند منبع]

جستارهای وابسته

پانویس

  1. Shehan, Constance L. (2016-02-29). The Wiley Blackwell Encyclopedia of Family Studies, 4 Volume Set (به انگلیسی). John Wiley & Sons.

منابع