تحریم (سوره)
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| تحریم | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| دسته‌بندی | مدنی | ||||
| اطلاعات آماری | |||||
| شمارهٔ نزول | ۱۰۸ | ||||
| جزء | ۲۸ | ||||
| شمار آیه‌ها | ۱۲ | ||||
| شمار واژه‌ها | ۲۵۰ | ||||
| شمار حرف‌ها | ۱۱۵۴ | ||||
| متن سوره | |||||
 | |||||
|
|
||||
سوره تحریم سوره ۶۶ از قرآن است، ۱۲ آیه دارد و سوره‌ای مدنی است. محمد، پیامبر اسلام، در ماجرایی طلاق همسرانش [کدام؟] را بر خود تحریم نمود و در بخش اول سوره ، خداوند او را بابت این کار ملامت نمود.توطئه و دسیسه آن دو زن به مسائل مهمی مربوط بود ۰مسائلی که بخاطر آن ، خداوند در ایات به صورت مستقیم آن زنان را تهدید مي كند و در ادامه، با ذکر مثال‌هایی از زنان صالح (مریم و آسیه) و ناصالح (زن نوح و زن لوط) زنان مسلمان و به ویژه همسران پیامبر را هشدار به پیروی از گروه اول می‌دهد.[۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر؛ جمعی از نویسندگان (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. ۲۴. دار الکتب الاسلامیه. ص. ص ۲۶۷سوره تحریم، مقدمه
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ تحریم (سوره) موجود است. |
