غافر
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| غافر | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| دسته‌بندی | مکی | ||||
| اطلاعات آماری | |||||
| شمارهٔ نزول | ۶۰ | ||||
| جزء | ۲۴ | ||||
| شمار آیه‌ها | ۸۵ | ||||
| شمار واژه‌ها | ۱۲۲۸ | ||||
| شمار حرف‌ها | ۴۹۸۴ | ||||
| متن سوره | |||||
 | |||||
|
|
||||
سوره غافر سوره ۴۰ از قرآن است و ۸۵ آیه دارد. نام دیگر این سوره مومن است و اولین سوره از سوره‌های حوامیم است. مانند دیگر سوره‌های مکی، محتوای این سوره بیشتر پیرامون اعتقادات پایه‌ای اسلام است. این سوره داستان مومن آل فرعون را بیان می‌کند و به همین دلیل یکی از نام‌های آن مومن است. نام غافر برگرفته از آیهٔ سوم این سوره است.[۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر؛ جمعی از نویسندگان (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. ۲۰. دارالکتب الاسلامیه. ص. ص ۳-۵سوره مومن، مقدمه
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ غافر موجود است. |
