زمر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
زمر | |||||
---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||
دستهبندی | مکی | ||||
اطلاعات آماری | |||||
شمارهٔ نزول | ۵۹ | ||||
جزء | ۲۳ | ||||
شمار آیهها | ۷۵ | ||||
شمار واژهها | ۱۱۷۷ | ||||
شمار حرفها | ۴۷۴۱ | ||||
متن سوره | |||||
![]() | |||||
|
|
||||
سوره زُمَر سوره ۳۹ از قرآن است و ۷۵ آیه دارد. به مانند دیگر سورههای مکی، این سوره در مورد اعتقادات پایهای مسلمانان مانند توحید، معاد، اهمیت قرآن، و نبوت محمد سخن میگوید. دعوت به یکتاپرستی خالص شاخصترین پیام این سوره است. بخشی از این سوره نیز در مورد توبه است. نام این سوره از آیهٔ ۷۱ و ۷۳ آن گرفتهشدهاست و نام دیگر آن غُرَف است.[۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر؛ جمعی از نویسندگان (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. ج. ۱۹. دار الکتب الاسلامیه. ص. ص ۳۵۹سوره زمر، مقدمه
پیوند به بیرون[ویرایش]
![]() |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ زمر موجود است. |
این یک مقالهٔ خرد قرآن است. میتوانید با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |