یونس (سوره)
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| یونس | |||||
|---|---|---|---|---|---|
.svg) | |||||
| دسته‌بندی | مکی | ||||
| اطلاعات آماری | |||||
| شمارهٔ نزول | ۵۱ | ||||
| جزء | ۱۱ | ||||
| شمار آیه‌ها | ۱۰۹ | ||||
| شمار واژه‌ها | ۱۷۸۳ | ||||
| شمار حرف‌ها | ۷۸۰۳ | ||||
| متن سوره | |||||
 | |||||
|
|
||||
.jpg)
نسخه خطی آیاتی از سوره یونس متعلق به قرن ۸ میلادی
سورهٔ یونس سورهٔ ۱۰ام قرآن است، دارای ۱۰۹ آیه است، و از سوره‌های مکی است. محتوای این سوره پیرامون اعتقادات اساسی اسلام مانند مبدأ و معاد است. بحث نخست در مورد مسئلهٔ وحی و مقام پیامبر اسلام است، سپس بخش‌هایی از زندگانی دیگر پیامبران مانند نوح، موسی، و یونس بازگو می‌شود و دلیل نامگذاری سوره نیز به همین علت است. از مطالب دیگر سوره می‌توان به مقابله با بت‌پرستی و انذار طغیان‌گران اشاره کرد.[۱]این سوره در مکه نازل شده
منابع[ویرایش]
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر؛ جمعی از نویسندگان (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. ۸. دارالکتب الاسلامیه. ص. ص ۲۱۲–۲۱۳سوره یونس، مقدمه
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ یونس (سوره) موجود است. |