آیات قتال

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آیه قتال
Quran - year 1874 - Page 43.jpg
قرآنی خطی مربوط به قرن هجدهم میلادی که آیه قتال در آن مشهود است
مشخصات قرآنی
نام آیهآیه قتال
نام سورهتوبه
شماره آیه۵
محل نزولمدینه
شأن نزولندارد
شماره جزء۱۰
شماره حزب۱۹
نام‌های دیگرآیه سیف
اطلاعات دیگر
حروف مقطعهندارد

آیات قتال یا آیات شمشیر (به عربی: آية السيف) به آیات امرکننده به جهاد با اسلام‌ناباوران حربی گفته می‌شود.

این آیات در باب جهاد مورد استناد قرار گرفته‌اند و بر اساس آن‌ها، جنگ با مشرکان واجب است. آیات قتال به آیه صلح تخصیص خورده‌است. از این رو، در صورت ضرورت یا وجود مصلحت، صلح با مشرکان جایز است.[۱][۲] خواندن آیات جهاد برای لشکریان، بر فرمانده لشکر مستحب است.[۳]

فهرست آیات[ویرایش]

  1. قرآن، سوره توبه، آیات: ۵، ۱۲، ۲۹، ۳۶، ۱۲۳؛
  2. قرآن، سوره محمد، آیه ۴؛
  3. قرآن، سوره انفال، آیه ۳۹؛
  4. قرآن، سوره احزاب، آیه ۶۱؛
  5. قرآن، سوره مائده، آیه ۳۳؛
  6. قرآن، سوره نساء، آیه ۸۹؛
  7. قرآن، سوره انفال، آیه ۱۲؛
  8. قرآن، سوره فتح، آیه ۱۶؛
  9. قرآن، سوره بقره، آیه ۱۹۱ تا ۱۹۳ و نیز، آیاتی دیگر.[۴][۵]


جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. فقه الصادق، ج۱۳، ص۸۵.
  2. جواهر الکلام، ج۲۱، ص۵۷.
  3. الکافی فی الفقه، ص۲۵۳.
  4. «آیات جنایی قرآن». zandiq.
  5. «اقسام جنگ در قرآن». mesbahyazdi.

منابع[ویرایش]

  • کتاب «فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام» جلد۱ صفحه ۱۵۸–۱۵۹؛ تألیف شده توسط جمعی از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمی شاهرودی