آیات قتال
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
 قرآنی خطی مربوط به قرن هجدهم میلادی که آیه قتال در آن مشهود است | |
| مشخصات قرآنی | |
|---|---|
| نام آیه | آیه قتال |
| نام سوره | توبه |
| شماره آیه | ۵ |
| محل نزول | مدینه |
| شأن نزول | ندارد |
| شماره جزء | ۱۰ |
| شماره حزب | ۱۹ |
| نام‌های دیگر | آیه سیف |
| اطلاعات دیگر | |
| حروف مقطعه | ندارد |
آیات قتال به آیات امرکننده به جهاد با مشرکان و غیر آن‌ها مانند آیات ۱۹۰-۱۹۳ سوره بقره، آیه ۴ سوره نساء و آیه ۲۹ سوره توبه گفته می‌شود.
این آیات در باب جهاد مورد استناد قرار گرفته‌اند و بر اساس آن‌ها، جنگ با مشرکان واجب است. آیات قتال به آیه صلح تخصیص خورده است. از این رو، در صورت ضرورت یا وجود مصلحت، صلح با مشرکان جایز است. [۱] [۲] خواندن آیات جهاد براى لشکریان، بر فرمانده لشکر مستحب است.[۳]
منابع[ویرایش]
- کتاب «فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام» جلد۱ صفحه ۱۵۸-۱۵۹؛ تألیف شده توسط جمعی از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمی شاهرودی
پانویس[ویرایش]
ردههای پنهان: