محکم و متشابه

مسئله محکم و متشابه، یکی از مسائل بحث برانگیز در علوم قرآنی است. مفاد آیه 7 سوره آل عمران:

هُوَ الَّذي أَنْزَلَ عَلَيْکَ الْکِتابَ مِنْهُ آياتٌ مُحْکَماتٌ هُنَّ أُمُّ الْکِتابِ وَ أُخَرُ مُتَشابِهاتٌ فَأَمَّا الَّذينَ في‏ قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ ما تَشابَهَ مِنْهُ ابْتِغاءَ الْفِتْنَةِ وَ ابْتِغاءَ تَأْويلِهِ وَ ما يَعْلَمُ تَأْويلَهُ إِلاَّ اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ کُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا وَ ما يَذَّکَّرُ إِلاَّ أُولُوا الْأَلْبابِ

حاکی از این است که آیات قرآن به دو دسته محکم و متشابه تقسیم می شوند و افراد مغرض یا مریض آیات متشابه را دستاویزی برای ایراد شک و شبهه در قرآن و ایجاد فتنه بین مسلمانان قرار می دهند.

قرآن دو دسته منظور دارد: یک ظاهر (منظوری که واضح است) و دیگری بطون (منظور یا منظورهایی که واضح نیستند)

تعاریف

آیه محکم

در افاده معنا هیچ ابهام و ایهامی نداشته باشد و به روشنی تمام بر مقصود خویش دلالت نماید.

آیه متشابه

احتمال چندین معنا در آن وجود دارد؛ به همین جهت در آن شک و شبهه ایجاد می گردد و همان گونه که امکان تاویل صحیح آن وجود دارد، احتمال تاویل فاسد نیز در آن می رود.

در کلام خدا

بطون قرآن شدیداً گسترده و ناشناخته‌اند. قرآن دو دسته آیات دارد: محکمات یعنی آیاتی که تنها یک معنی مشخص و روشن دارندو دیگری متشابهات یعنی آیاتی که بیش از یک معنی دارند و برخی از آن معانی قابل سوء استفاده توسط کج اندیشان می‌باشد. در مورد آیات متشابه قرآن می‌گوید: وَ ما یَعلَمُ تأویلَهُ الّا الله یعنی: از تاویل یا بطن (معانی پنهان) آیات متشابه تنها خداوند آگاه است. (و نیز کسانی مانند پیامبر و امامان با تعلیم خداوند

در کلام معصوم

• در کلام پیامبر اسلام: «لا تُحصی عَجائبُه و لا تُبلی غرائبه» یعنی شگفتی‌های قرآن هرگز تمام نمی‌شود و نوآوری‌های آن به کهنگی نمی‌گراید
• در حدیث: «قرآن هفتاد بطن دارد»
• ابن عبّاس: القرآن یُفَسِّرُهُ الزَّمان

در کلام محققین مسلمان

• مکارم شیرازی: قرآن تراوشی از کلام و علم و ذات نامتناهی خداست؛ که نمی‌توان تمام جنبه‌های آن را آشکار کرد.

گفته شده قرآن مفاهیمی دارد که از ظاهر آن قابل فهم نیست. بیان این منظورها را تاویل می‌گویند. تاویل در لغت یعنی «بازگرداندن چیزی به مصداق آن». مصداق یعنی معادل خارجی یا واقعی مفهومی در ذهن یا لغتی در زبان. در اینجا بازگرداندن یعنی آشکار کردن رابطه‌ای که وجود دارد، امّا آشکار نیست. در قرآن آمده که کسی تاویل قرآن را نمی‌داند بجز خدا و رسوخ کنندگان در علم. (یا تنها خداوند و بس)

تعداد آیات متشابه

دربارهٔ تعداد متشابهات در قرآن کریم، میان دانشمندان اختلاف است و این اختلاف ناشی از نسبی بودن مفهوم تشابه می‌باشد. جلال الدین سیوطی تعداد متشابهات قرآن را بالغ بر ۵۰۰ مورد می‌داند. قاضی عبدالجبار تعداد آن‌ها را ۸۷۵ مورد دانسته است. درالتمهید فی علوم القرآن تعداد متشابهات حدود ۲۰۰ مورد شمرده شده است

فلسفه وجود آیات متشابه

1. وجود فنون بلاغی نظیر کنایه – مجاز – تشبیه و ایهام در مورد ظرافت و علو مفاهیم
2. حفظ قرآن از دستبرد و نقش عالمان دین در قبال جاهلان
3. مصلحت اقتضا می‌کند که قرآن مشتمل بر متشابهات باشد تا مردم جهت آشنایی با مراد قرآن ناگزیر از تدبر گردند و درست به همین علت از سایر صناعات، نظیر ایجاز و اطناب، اختصار و اسهاب و مانند آن استفاده شده است.
4. هم‌چنین طرح متشابهات موجب می‌گردد اهل علم متشابه را به محکم برگردانند و بدین وسیله هم درجات و مراتب علم و عالمان دانسته می‌شود و همدیگر قشرها مردم می‌آموزند که باید برای فهم قرآن به عالمان رجوع کنند.
5. بدین وسیله انسان‌ها مورد آزمایش و اختبار قرار می‌گیرند تا معلوم شود این انسان در آن‌جا که معرفت جزمی و یقینی پیدا نمی‌کند، آیا به غیب ایمان می‌آورد یا نه؛ و بدین وسیله راسخان از زائغان (الذین فی قلوبهم زیغ) بازشناخته شوند.

برخی از آیات محکم قرآن

1. فمن یعمل مثقال ذره خیرا یره و من یعمل مثقال ذره شرا یره (سوره زلزال)
2. سوره توحید یا اخلاص از جمله آیات محکم است که سایر آیات متشابه با آن سنجیده می‌شوند.

برخی از آیات معروف قرآن

آیه نور-آیه خمس-آیه تطهیر-آیه حجاب-آیه مباهله-آیه اطاعت-آیه ولایت-آیه تبلیغ-آیه انذار-آیه فطرت-آیه اکمال-آیه خیرالبریه-آیه اخوت-آیه تداین-آیه کرسی-آیه و ان یکاد-آیه قتال-آیه مودت-آیه اولی الامر-آیات قتال

جستارهای وابسته

• سوره
• قرآن
• نامهای خدا در قرآن