پرش به محتوا

صف (سوره)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سورهٔ ۶۱ قرآن
صفّ
دسته‌بندیمدنی
اطلاعات آماری
ترتیب در قرآن۱۱۱
جزء۲۸
شمار آیه‌ها۱۴
شمار واژه‌ها۲۲۱
شمار حرف‌ها۱۰۲۰
متن سوره
متن سوره با خط عثمانی
ممتحنه
جمعه

صف به معنی ردیف و به صف ایستادن است و نام شصت و یکمین سوره قرآن می‌باشد. نام این سوره از آیه چهارم آن گرفته شده‌است. نام دیگر سوره صف، سوره حضرت عیسی (ع) یا سوره حواریون است. بعضی از موضوعات این سوره عبارتند از:

این سوره در مدینه نازل شده و ۱۴ آیه دارد.[۱][۲]

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آَمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ

[ویرایش]

جمعی از مؤمنان می‌گفتند: بعد از این هر وقت با دشمن رو به رو شویم پشت نخواهیم کرد و فرار نمی‌کنیم ولی در روز احد فرار کردند تا آنجا که پیشانی پیامبر و دندان مبارک او شکسته شد. آیه فوق نازل شد و پیامی چنین آورد: چرا چیزی می‌گویید که انجام نمی‌دهید؟

منابع

[ویرایش]
  1. George Sale translation
  2. Sunan al-Tirmidhi English reference  : Vol. 5, Book 44, Hadith 3309 Arabic reference: Book 47, Hadith 3624