سوره مکی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحه است که توسط Zzmmaadd (بحث | مشارکتها) در تاریخ ۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۲۰:۲۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.
قرآن |
---|
تقسیمات |
مرتبط |
به ۸۶ سوره از قرآن که منسوب به زمان اقامت محمد بن عبدالله در مکه و پیش از مهاجرت او به مدینه هستند، سورههای مکی میگویند.
ویژگی سورهها و آیات مکی
- سجده در این سورهها وجود دارد؛
- هر سورهای که در آن «کلّا» باشد، مکی است؛
- با حروف مقطعه مانند الم، الر، طسم، و حم آغاز میشوند؛
- سورههای مکی کوتاه هستند؛
- آیات مکی بیشتر به توحید و پاکسازی جامعه از بتپرستی و شرک نظر دارند؛
- تشریع و قانونگذاری در آیات مکی بسیار اندک است؛
- در آیات مکی استناد به سرگذشت و قصص انبیاء فراوان است؛
- آیات مکی دارای اعجاز و بلاغت خیره کنندهای هستند؛
- خطابهای ویژهای مانند «یا بنی آدم» و «یا ایها الناس» در سورههای مکی به چشم میخورد.
جستارهای وابسته
منابع
- سایت حوزه
- حاجی میرزایی، فرزاد، «مکی و مدنی»، در دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، به کوشش بهاءالدین خرمشاهی، تهران، دوستان-ناهید، ۱۳۷۷ش
این یک مقالهٔ خرد قرآن است. میتوانید با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |