نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحه است که توسط Saranami2020(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۹ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۵۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.
زندگی پس از مرگ مفهومی است که میگوید بعد از مرگ کالبد فیزیکی، بخش جوهریهویت یک فرد یا رشته هشیاریش همچنان به وجود خود ادامه میدهد. زندگی پس از مرگ اعتقادی است که بیشتر ادیان از جمله ادیان ابراهیمی به آن ایمان دارند.
برای نخستین بار در دوران پادشاهی نوین مصرمصریان (حدود ۱۵۵۰ پیش از میلاد) از این متون استفاده شد و تا ۵۰ پیش از میلاد ادامه داشت. با توجه به این که مصریان باستان به زندگی پس از مرگ باور داشتند، نسخ مصوری از دستنوشته ها را، همراه با سایر وسایل مورد مصرف روزانه در کنار فرد درگذشته به خاک میسپردند تا در زندگی پسین و ضمن استفاده از دیگر وسایل، کتابهای مصوری را نیز برای مطالعه در اختیار داشته باشند.
این دستنوشتههای نگارهدار مصری امروزه به نام کتاب مردگان نیز، یاد میشوند.
معاد واژهٔ عربی ست، به معنای رستاخیز یا دوباره برخاستن (پس از مرگ).
باور به رستاخیز (معاد) یکی از اصول دیناسلام است.
معاد هم روحانی و هم جسمانی است. معاد یکی از اصول دین اسلام و یکی از مهمترین آنهاست. به شکلی که در قرآن(کتاب مقدس مسلمانان) بعد از ایمان به خدا به چیزی به اندازهٔ معاد پرداخته نشدهاست.
معاد در اسلام در دو بخش برزخ و آخرت بیان شدهاست. برزخ به دنیای میان دنیا و آخرت گفته میشود. طبق عقاید اسلام در این مرحله روح انسان به شکل کامل از بدن گرفته میشود. انسان در این مرحله کمی از جزای اعمال دنیایی اش را میبیند و این پدیده به شکل صورت واقعی اعمال است. زیرا در عقاید اسلام هر عملی که انسان مرتکب میشود در روح او حک میشود و در صورتی که اعمال او با توبه از روحش محو نگشته باشد میتواند این عمل حک شده در برزخ به شکل شخصی بر وی وارد شده و اعمال خود را مشاهده کند.