شر طبیعی
 | این مقاله می‌تواند با ترجمهٔ متن از مقالهٔ متناظر در انگلیسی گسترش یابد. برای مشاهدهٔ دستورالعمل‌های مهم ترجمه روی [گسترش] کلیک کنید.
|
| بخشی از مجموعه مقالاتی در باب |
| فلسفه دین |
|---|
| فهرست مقالات فلسفه دین |
شر طبیعی[۱] (به انگلیسی:Natural evil) شری است که «هیچ عامل غیر الهی را نمی‌توان از نظر اخلاقی مسئول وقوع آن دانست» و عمدتاً از عملکرد قوانین طبیعت ناشی می‌شود.[۲] برخی مانند الهی‌دانان مسیحی این تعریف را رد می‌کنند و استدلال می‌کنند که شر طبیعی نتیجه غیرمستقیم گناه نخستین است. (همان‌طور که شر اخلاقی «ناشی از فعالیت‌های انسانی» است گرچه شرارت‌های اخلاقی ناشی از «شر اخلاقی» هستند)[۳] برخی از متکلمان حتی استدلال می‌کنند که شر طبیعی مستقیماً توسط عاملیت‌های اهریمنی[en ۱] انجام می‌شود.[۴] خداناباوران استدلال می‌کنند که وجود شر طبیعی اعتقاد به وجود، خیرخواهی مطلق، یا قدرت مطلق را در خدای ادیان ابراهیمی یا هر الوهیت دیگری را به چالش می‌کشد.[۵]
جستارهای وابسته[ویرایش]
یادداشت‌ها[ویرایش]
- ↑ demonic agents
منابع[ویرایش]
- ↑ دانش‌پژوه, فاطمه; علی زمانی, امیرعباس (2019-07-23). "ارتباط شر اخلاقی و شر طبیعی در آگوستین و علامه طباطبایی". شناخت. 12 (1): 159–178. ISSN 2008-7322.
- ↑ Trakakis, Nick. "The Evidential Problem of Evil". The Internet Encyclopedia of Philosophy (IEP).
- ↑ "The Problem of Evil". princeton.edu.
- ↑ Boyd, Gregory A. (2001). Satan and the Problem of Evil: Constructing a Trinitarian Warfare Theodicy. Downers Grove: InterVarsity Press. pp. 248. ISBN 978-0-8308-1550-0.
- ↑ Michael Martin, Atheism: A Philosophical Justification (Temple University Press, 1992), 412.