مارتین بوبر

مارتین بوبر

مارتین بوبر (به عبری: מרטין בובר) (۱۸۷۸-۱۹۶۵) فیلسوف و استاد دانشگاه یهودیتبار اتریشی بود.

زندگی

در ۸ فوریه ۱۸۷۸ در وین و در خانواده‌ای یهودی متولد شد.

وی بهمراه آلبرت انیشتین، زیگموند فروید و حاییم وایزمن از موسسان و اعضای اولین هیئت علمی دانشگاه عبری اورشلیم بود.

آثار و تفکر

آثار او بیشتر در زمینه فلسفه دین است، گرچه او در محدوده وسیعی به نگارش و آموزش می‌پرداخت.از آثار وی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• یاجوج و ماجوج
• من و تو
• یک کشور،دو ملت
• نامه های برگزیده مارتین بوبر
• بحث هایی در باب یهودیت
• طریق انسان
• اتوپیا و سوسیالیسم

او سال‌ها در اتریش و آلمان به تدریس پرداخت. پس از روی کار آمدن حزب نازی در آلمان، او به اورشلیم در فلسطین رفت. بوبر از زمان پیدایش نهضت صهیونسم و مهاجرت‌های دسته جمعی به فلسطین پیوسته به یهودیان اخطار می‌داد تا با اعراب فلسطین روابط برادرانه و صلح آمیز برقرار کنند و با همین کار دشمنی محافل صهیونیستی را نسبت به خود برانگیخت. او برای حل مسئله فلسطین به راه حل دو ملتی به‌جای راه حل دو کشوری معتقد بود.

تفکرات

دوره های فکری بوبر را می توان به سه دوره تقسیم کرد.دوره اول وی دارای تفکری عرفانی است. در دوره دوم شدیداً تحت تاثیر مکتب اگزیستانسیالیست قرار می گیرد و در دوره سوم بینش خود در باب فلسفه هم سخنی را مطرح می کند.

فلسفه دیالوگ

فلسفه دیالوگ از مبانی فلسفه و الهیات جدید است.هامان را بنیان گذار این نوع تفکر دانسته اند.هامان دوست یاکوبی بوده است. اساس فلسفه هامان سخن گفتن خداوند قرار داده شده است.

مرگ

بوبر در حال تدریس در دانشگاه عبری اورشلیم

وی در ۱۳ ژوئن سال ۱۹۶۵ فوت کرد.

منابع

• ویکی‌پدیای انگلیسی