ابن العدیم

ابن العدیم عمر العُقَیلی
زادهٔ	دسامبر ۱۱۹۲/ ذی الحجه ۵۸۸ق حلب
درگذشت	۲۸ مه ۱۲۶۲/ ۲۹ جمادی‌الثانی ۶۶۰ق قاهره
پیشه	حافظ، محدث، فقیه و تاریخ‌نگار
آثار	بُغیة الطَلَب فی تاریخ حَلَب، زُبدة الحلب فی حلب و...

عمر بن احمد حلبی شهرت‌یافته به ابن العدیم (۱۱۹۲-۱۲۶۲م) فقیه، محدث، تاریخ‌نگار و زندگی‌نامه‌نویس برجستهٔ شامی در نیمهٔ اول سدهٔ هفتم هجری بود.

زندگی

نسب کامل او «کمال‌الدین ابوالقاسم عمر بن احمد بن هبة الله بن أبی جرادة العُقیلی الحلبی» ذکر شده که با نام «ابن العدیم» شناخته شد. خاستگاه خانوادگی‌اش بصره بود و در دسامبر ۱۱۹۲/ ذی الحجه ۵۸۸ق در حلب زاده شد. نخست از پدرش و عمویش دانش آموخت، نزد کندی در بغداد درس آموخت و به قدس، حجاز و عراق سفر کرد. در حلب، به مدرسی، قضاوت و فتوا رسید و وزیر گشت. هنگام محاصرهٔ حلب از سوی امپراتوری مغولان در ۸ صفر ۶۵۸ق به قاهره گریخت؛ اما به‌زودی برگشت چرا که هولاکو او را به قضاوت شام گماشت. ابن العدیم در ۲۸ مه ۱۲۶۲/ ۲۹ جمادی‌الثانی ۶۶۰ق در قاهره درگذشت.

آثار

• بُغیة الطَلَب فی تاریخ حَلَب
• زُبدة الحَلَبِ فی حلب
• الدَراری فی ذکر الذَراری
• الوسیلة الی الحبیب فی ذکر الطیِّبات و الطیب
• بلوغ الآمال مما هوی الکمال
• الإنصاف و التحرّی فی دفع الظُلم و التجرّی عن أبی العلاء المعرّی
• الأخبار المستفادة فی ذکر بنی جرادة
• کتاب فی الخط و علومه و آدابه و وصف ضروبه و أقلامه.