کافر
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کافِر یا بی‌دین ضد مؤمن. بی‌دین. بی کتاب. ناگرونده. ناگرویده. ناخستو.[۱] به کسی گفته می‌شود که دارای دین بخصوصی نباشد. در قدیم زندیق هم می‌گفتند.
طبق تعریف روح‌الله خمینی، در اسلام کافر به کسی گفته می‌شود که منکر خدا است و موجودیت خدا (خالق جهان) را انکار می‌کند وکسی که معاد ویا رسالت و خاتم الانبیاء محمّد را منکر شود و یا کسی که یکی ازضروریات دین- مثل نماز و روزه- را منکر شود یا کسانی که دشمن یکی از امامان شیعه یا فاطمه باشند.[۲][۳]
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ لغتنامه دهخدا
- ↑ توضیح‌المسائل روح‌الله خمینی
- ↑ توضیح‌المسائل وحید خراسانی
|
||||||||||||||||||||||||||
[توضیح المسائل آیت‌الله وحیدخراسانی]
 |
این یک مقالهٔ خرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
