کافر

کافِر، دین‌ناباور، بی‌کتاب، ناگرونده، ناگرویده، ناخستو، به کسی گفته می‌شود که دارای دین نباشد. در قدیم، زندیق هم می‌گفتند.

اهمیت دین در سطح جهان

انواع کافر

از دیدگاه دین اسلام، اسلام‌ناباوران چند گونه‌اند:

1. کافر اصلی؛
2. کافر تبَعی (مانند فرزندان نابالغ اسلام‌ناباوران)؛
3. کافر کتابی (مانند زرتشتیان و یهودیان…)؛
4. کافر غیر کتابی (مانند بوداییان، بهائیان…)؛
5. کافر ذِمّی (پرداخت کننده جزیه)؛
6. کافر حربی (غیر معاهد)؛
7. کافر حربی معاهَد (مُستَأمَن، پیمان‌بسته)؛
8. کافر توحیدی؛
9. کافر غیر توحیدی (بی‌باور به یکی از ضروریات دین به جز خدا).

از دیدگاه مراجع تقلید، در دین اسلام، به کسی کافر گفته می‌شود که منکر خدا، معاد، پیغمبری محمّد یا یکی از ضروریات دین (مثل نماز و روزه…) است.

اسلام‌ناباور (کافر) ذمی

پس از استیلای حکومت اسلام بر یک منطقه، به دین‌گرایان (فقط) کتابی‌ای که اسلام را نپذیرفته و در عین حال، برای محفوظ ماندن جان و مال و ناموس‌شان، به حکومت اسلامی، جزیه می‌دهند، اسلام‌ناباور (کافر) ذِمی یا اهل ذِمه، گفته می‌شود که به معنای کسانی هستند که تحت ذِمه و ولایت و کفالتِ دیگری‌اند.

جستارهای وابسته

• زندیق
• خداناباوری
• ندانم‌گرایی
• دهری
• ارتداد
• طبیعت‌گرایی
• آزاداندیشی

پانویس

[توضیح المسائل وحید خراسانی]