سانسور اینترنت در ایران
 | این مقاله نیازمند به‌روزرسانی است. |
سانسور اینترنت در ایران که تحت نام فیلترینگ اینترنت در ایران نیز شناخته می‌شود، مجموعه‌ای از اقدامات برای اعمال سانسور، محدودیت و نظارت سازمان‌یافته و هدف‌دار بر دسترسی به محتوای وبگاه‌ها و استفاده از خدمات اینترنتی برای کاربران ایرانی است که توسط نظام اسلامی حاکم بر این کشور صورت می‌پذیرد. سانسور اینترنت در ایران از گذشته رو به افزایش بوده و در چند سال ابتدایی قرن ۲۱ میلادی، ایران موج بزرگی را در استفاده از اینترنت تجربه کرد. در ۲۰۱۸ میلادی، ایران نرخ تقریبی نفوذ اینترنت بین ۶۴٪ الی ۶۹٫۱٪ را برای جمعیتی تقریباً ۸۶ میلیون نفره داشته‌است.[۱][۲] پس از سانسور یوتیوب در ایران،[۳] سرویس اشتراک ویدئو آپارات در ایران بنیان‌گذاری شد.[۴] اما در آبان ۱۳۹۹، به دلیل فعالیت یکی از کاربران در آپارات، مدیرعامل آن به ۱۰ سال زندان محکوم شد.[۵][۶] همچنین در سال ۱۳۹۹ سایت کوتاه‌کننده لینک بیتلی (Bitly) فیلتر شد.[۷]
فیلترینگ در ایران بر اساس قوانین مصوب در شورای عالی فضای مجازی و مجلس شورای اسلامی اعمال می‌گردد.[۸] روند فیلترینگ و مسدودسازی به درستی مشخص نیست و سیاست‌های آن غیرشفاف است.[۸][۹][۱۰] یکی از مشاوران قوهٔ قضائیه ایران تعداد وبگاه‌های فیلتر شده تا آبان ۸۷ را پنج میلیون برشمرد.[۱۱] این در حالی است که اغلب مسئولان و وزیران کشور در شبکه‌های اجتماعی فیلتر شده در ایران حساب کاربری دارند و برای ایرانیان و جهانیان عملکرد خود را تشریح می‌کنند. این موضوع باعث شده که اغلب مردم ایران نگاه نسبتاً بدی نسبت به امر فیلترینگ داشته باشند که اگر برای آنها مجاز است چرا برای دیگر افراد مجاز نیست. به این دلیل حتی با فیلترینگ شبکه‌های اجتماعی نظیر فِیس‌بوک و توییتر، ایرانیان حضور خود را برای ارتباط با جهانیان و مسئولان کشور خودشان در فِیس‌بوک و توییتر ادامه دادند.[۱۲][۱۳][۱۴]
فیلترینگ هیچگاه در ایران متوقف نشده و در تمام دولت‌ها اجرا شده‌است. ایران به همراه چین، سوریه، بحرین و ویتنام پنج کشور دشمن اینترنت نام گرفته‌اند.[۱۵][۱۶] بر پایه گزارش ۲۰۲۱ سازمان غیردولتی خانه آزادی، ایران پس از دو کشور چین و میانمار، بیشترین محدودیت‌ها را در زمینه اینترنت اعمال می‌کند.[۱۷]
همچنین در طی اعتراضات آبان ۱۳۹۸ و خیزش ۱۴۰۱ ایران حکومت به‌طور بی‌سابقه‌ای، چندین روز قطع کردن اینترنت را اعمال کرد.[۱۸][۱۹]
ایران در فهرست دشمنان اینترنت
[ویرایش]در مارس ۲۰۱۳، گزارشگران بدون مرز در روز جهانی مبارزه با سانسور اینترنتی، گزارشی منتشر کرده که در آن ایران به همراه چین، سوریه، بحرین و ویتنام پنج کشور دشمن اینترنت نام گرفته‌اند.[۲۰] سازمان گزارشگران بدون مرز مرکز ملی فضای مجازی ایران را در فهرست نهادهای سرکوبگر سایبری در جهان قرار داد و فعالیت‌های آن را «خطری آشکار برای آزادی عقیده و بیان تصریح شده در ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر» عنوان کرد.[۲۱]
همچنین مطابق گزارش خانهٔ آزادی که کشورها را بر اساس موانع دسترسی، محدودیت‌ها در زمینهٔ محتوا و موارد نقض حقوق کاربران دسته‌بندی می‌کند، در سال ۲۰۱۴ میلادی وضعیت آزادی اینترنت در ایران به عنوان بدترین در جهان ارزیابی شده‌است.[۲۲] طبق گزارش این نهاد در سال ۲۰۱۷، حملات فنی برای دستکاری شبکه‌ها، پس از دستگیری افراد به دلایل سیاسی-اجتماعی، دومین روش عمده برای کنترل اینترنت ارزیابی شده‌است که از سوی کشورهای چین، اتیوپی، ایران و سوریه به کار گرفته شده‌اند.[۲۳]
بر پایه فهرست ۲۰۲۲، خانه آزادی جمهوری اسلامی که بر ایران حکومت می‌کند را جزء گروه غیرآزادترین کشورها از نظر دسترسی به اینترنت قرار داد.[۲۴][۲۵] همچنین در سال ۲۰۲۲ جمهوری اسلامی فلج کننده‌ترین سانسور اینترنت بر ایران را اعمال کرد.[۲۶]
سابقه قطع اینترنت در ایران
[ویرایش]- در تاریخ ۲۵ آبان ۱۳۹۸[۲۷][۲۸] با دستور شورای عالی امنیت ملی، حکومت ایران به مدت هشت روز، اینترنت بین‌المللی[۲۹] را به منظور مهار اعتراضات آبان ۱۳۹۸ ایران،[۳۰][۳۱][۳۱] قطع و تنها دسترسی به سایتهای ایرانی که از سرور داخل کشور استفاده می‌کردند قابل دسترس بود.[۳۲][۳۳][۳۴] در این بین کسب و کارهای زیاد ایرانی[۳۵][۳۶][۳۷] که سایت خود را خارج از کشور راه اندازی کرده بودند یا از طریق شبکه‌های اجتماعی و پیامرسانها نظیر اینستاگرام، واتساپ، تلگرام و… به ارائه خدمات و محصولات مشغول بودند ضرر زیادی را به دوش کشیدند.[۳۷][۳۸][۳۹] در این میان جامعه جهانی،[۳۰][۴۰] کشورهای آلمان، آمریکا، فرانسه، انگلستان و چندین کشور دیگر و سازمان یونسکو به قطع اینترنت ایران اعتراض کردند و همچنین وزارت خزانه داری آمریکا، وزیر ارتباطات ایران آذری جهرمی را تحریم کرد.[۴۱][۴۲] او در واکنش به این تحریم، نقش خود در قطع اینترنت را انکار کرد.[۴۲][۴۲][۴۳][۴۴]
- روز ۴ دی ۱۳۹۸ و همزمان با مراسم چهلم جانباختگان اعتراضات آبان، مقامات جمهوری اسلامی دسترسی به موبایل اینترنتی به سایتهای خارجی را در استانهای مختلف بسته‌اند.[۴۵] قطعی اینترنت در ایران احتمال اجرایی شدن عملیات «اینترنت ملی» را نیز افزایش داده‌است به طوری که چندی پیش کانون نویسندگان ایران در بیانیه‌ای گفته بود که حکومت با اجرای عملیات «اینترنت ملی» می‌خواهد تا «رسانه حاکم تنها صدایی شود که حق سخن و حکم راندن بر مردم را دارد.»[۴۶]
- با بالا گرفتن اعتراض کشاورزان اصفهان، اینترنت در برخی مناطق اصفهان قطع یا دچار اختلال شد.[۴۷][۴۸]
- در تاریخ ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ با اوج‌گیری اعتراضات مردم به وضع موجود در جامعه و مرگ مشکوک مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد و قانون حجاب اجباری، جمهوری اسلامی با محدود کردن پهنای باند و همچنین فیلترینگ اپلیکیشن‌های اجتماعی مانند واتساپ و اینستاگرام و…، اقدام به ایجاد خفقان سیاسی کرد تا جلوی انتشار اخبار بیشتر اعتراضات مردمی را بگیرد.
- نت‌بلاکس، سازمان غیردولتی ناظر بر اینترنت جهانی، اعلام کرد روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ ابتدا اینستاگرام و سپس واتساپ به دستور شورای عالی امنیت کشور برای کاربران ایرانی فیلتر شدند. علاوه بر این‌ها اپلیکیشن‌های لینکدین، گوگل‌پلی و اپ‌استور، همچنین سایت استارلینک هم در ایران فیلتر شده‌اند.[۴۹]
تاریخچه
[ویرایش]در مهر ماه ۱۳۷۷ , علی خامنه‌ای «ابلاغیهٔ سیاست‌های کلی شبکه‌های اطلاع‌رسانی رایانه‌ای» را صادر کرد.[۵۰] با ابلاغ سیاست‌های کلی شبکه‌های اطلاع‌رسانی رایانه‌ای به محمد خاتمی (رئیس‌جمهور وقت ایران)، علی‌رغم مخالفت مخابرات و دولت او با قانون‌گذاری پیرامون اینترنت در خارج از مجلس، شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب قوانین مربوط به اینترنت از جمله فیلترینگ پرداخت.[۵۱] که در مجموعه مصوباتی با عنوان «مقررات و ضوابط شبکه‌های اطلاع‌رسانی و رایانه‌ای» به مسئلهٔ فیلترینگ و نظارت بر شرکت‌های تأمین خدمات اینترنتی پرداخته شد. در سال ۸۱ فیلترینگ به صورت جدی مورد توجه قرار گرفت. کمیته‌ای سه نفره شامل: نمایندهٔ وزارت اطلاعات، نمایندهٔ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و نمایندهٔ صدا و سیما برای رسیدگی به وضعیت اینترنت تشکیل شد. نمایندهٔ دبیرخانهٔ شورای اسلامی و نماینده سازمان تبلیغات اسلامی به عنوان دو عضو دیگر، بعداً به این کمیته پیوستند. این کمیته برای شروع لیست ۱۱۱ هزار سایت ممنوعه را به شرکت‌های تأمین خدمات اینترنتی داد.
با افزایش شمار کاربران اینترنت در اوایل قرن بیست و یکم، تعداد کاربران در سال ۲۰۱۳ به ۴۶ میلیون نفر رسید. در همین زمان، فیلترینگ اینترنت در ایران رو به افزایش بوده‌است.
فیلترینگ با هدف جلوگیری از دسترسی کاربران به وبگاه‌های مغایر با قوانین و سیاست‌های جمهوری اسلامی ایران از سوی شرکت مخابرات ایران صورت می‌گیرد؛ تا سال ۸۸ در صورت وارد کردن نشانی یک وبگاه فیلتر شده، پیغامی نزدیک به این عنوان ظاهر می‌شد: «مشترک گرامی! دسترسی به این سایت امکان‌پذیر نمی‌باشد». از ابتدای سال ۱۳۸۹ به جای پیغام قبلی صفحه‌ای جایگزین شد که ضمن اعلام فیلتر شدن نشانی مذکور به کاربران توصیه می‌کرد به وبگاه‌های دیگری که در آن صفحه معرفی شده‌اند مراجعه کنند.
این اقدام شرکت مخابرات بازتابهای فراوانی در میان کاربران و وبگاه‌های اینترنتی در ایران داشت. این اقدام از سوی عده‌ای نوعی تبلیغ گسترده برای این وبگاه‌ها و افزایش تعداد بازدیدکنندگان آنها به‌شمار می‌رود.[۵۲] وبگاه تابناک (یکی از وبگاه‌هایی که برای بازدید توصیه شده بود) به شدت از راه‌اندازی این سیستم حمایت کرد و نوشت:[۵۳]
با به‌کارگیری نرم‌افزار جدید فیلترینگ سایتهای ضداخلاقی و متخلف کشور، صفحهٔ فیلترینگ این سایت‌ها نیز تغییر کرده‌است. این نرم‌افزار جدید فیلترینگ در راستای جنگ نرم و مقابله با توطئه‌های دشمنان کشور به خصوص در حوزهٔ سایبر صورت گرفته‌است و در نرم‌افزار جدید که بسیار هوشمند است تمام ترفندهای مختلف سایتهای ضدانقلاب و ضد اخلاقی در نظر گرفته شده‌است.
علیرضا شیرازی، مدیر سایتهای بلاگفا و پارسیک، در نقدی از صفحهٔ جدید فیلترینگ در وب‌نوشت خود چنین می‌گوید:[۵۴]
از ابتدای سال ۸۹ کاربران ایرانی شاهد تغییراتی در صفحه فیلترینگ بودند، در صفحه جدید علاوه بر نمایش پیامی دربارهٔ عدم دسترسی به سایت درخواست شده پیام تبریک سال نو نیز نمایش داده می‌شود و اما مهم‌ترین بخش این صفحه جدید نمایش لینک ده‌ها سایت ایرانی است. به نظر می‌رسد که طراحان صفحه جدید فیلترینگ به نوعی قصد حمایت از سایتهای ایرانی را دارند و احتمالاً قصد دارند که کاربر ایرانی را که به دلیلی قصد مشاهده سایتی فیلترشده را داشته دعوت به استفاده از سایتهای ایرانی کنند. اما آنچه در صفحه جدید فیلترینگ صورت گرفته‌است به دلایلی که در ادامه اشاره خواهد شد به نوعی حقوق کاربران و مدیران سایتهای ایرانی را نقض کرده‌است. در سپتامبر ۲۰۰۳ شرکت خصوصی VeriSign که اپراتور و پیمانکار ثبت دامنه‌های com. ,.net است تلاش کرد تا به جای درخواست‌های کاربران برای مشاهده دامنه‌هایی که هنوز ثبت نشده بودند ایشان را به پرتال خود به نام Site Finder راهنمایی کند و فهرستی از سایتهای مشابه و فعال را به کاربر نمایش می‌داد. این مسئله خیلی زود باعث واکنش آیکان (ICANN) شد و VeriSign مجبور شد در فاصله کوتاهی این سرویس خود را غیرفعال کند. اگرچه شاید ایده VeriSign مورد پسند برخی کاربران نیز واقع شد اما مشخص است که همان‌طور که آیکان نیز واکنش نشان داد حقوق کلی کاربران و مفاهیم اولیه اینترنت را نقض می‌کند.
در گزارش اکتبر ۲۰۱۳ احمد شهید، گزارشگر ویژهٔ شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، آمده‌است که در ماه ژوئیه سال ۲۰۱۳، ۶۷ کافی‌نت در ایران تعطیل شده‌اند و به بنا به اظهارات مقامات دولتی ایران تا پنج میلیون وبگاه مسدود گشته‌اند. ماهانه حدود ۱۵۰۰ وبگاه که شامل مطالب مربوط به مسلمانان وهابی، بهائیان، یهودیان، موسیقی، اخبار، دفاع از حقوق بشر اقلیت‌ها و رسانه‌های اجتماعی در ایران مسدود می‌گردند.[۵۵]
فیلترینگ در دولت نهم
[ویرایش]پس از روی کار آمدن دولت احمدی‌نژاد، صفار هرندی وزیر ارشاد وی طرحی تحت عنوان ساماندهی وبگاه‌ها را تصویب کرد. بر اساس این طرح تمام وبگاه‌ها و وبلاگ‌های ایرانی می‌بایست اطلاعات کامل خود و نویسندگان را در وب‌گاهی که وزارت ارشاد راه‌اندازی کرده بود ثبت می‌کردند. این طرح که با واکنش منفی گسترده روبرو گردید عملاً عقیم ماند. پس از این اقدام، وزارت ارشاد آیین‌نامه‌ای را به شورای انقلاب فرهنگی ارائه داد که پس از تصویب آن وبگاه‌های بیشتری تحت فیلترینگ قرار بگیرند. بسیاری معتقدند که این اقدام خلاف قانون است و شورای انقلاب فرهنگی نمی‌تواند بخش‌نامه‌ای که حاوی مجازات باشد را تصویب کند.[۵۶]
در مرداد ۸۵، دولت آیین‌نامهٔ «ساماندهی فعالیت سایتهای اینترنتی» را ابلاغ کرد. بر اساس این آیین‌نامه، همهٔ وبگاه‌های اینترنتی باید در وزارت ارشاد به ثبت برسند.
مواردی که استفاده از آنها در وبگاه‌ها ممنوع شد:
- نشر مطالب الحادی و مخالف موازین اسلامی
- اهانت به دین اسلام و مقدسات آن
- ضدیت با قانون اساسی و هرگونه مطلبی که استقلال و تمامیت ارضی کشور را خدشه‌دار کند.
- اهانت به رهبری و مراجع تقلید
- تحریف یا تحقیر مقدسات دینی، احکام مسلم اسلام، ارزش‌های انقلاب اسلامی و مبانی تفکر سیاسی امام خمینی
- اخلال در وحدت و وفاق ملی
- القای بدبینی و ناامیدی در مردم نسبت به مشروعیت و کارآمدی نظام اسلامی
- اشاعه و تبلیغ گروه‌ها و احزاب غیرقانونی
- انتشار اسناد و اطلاعات طبقه‌بندی شدهٔ دولتی و امور مربوط به مسائل امنیتی، نظامی و انتظامی
- اشاعهٔ فحشا و منکرات و انتشار عکس‌ها و تصاویر و مطالب خلاف اخلاق و عفت عمومی
- ترویج مصرف سیگار و مواد مخدر
- ایراد افتراء به مقامات و هر یک از افراد کشور و توهین به اشخاص حقیقی و حقوقی
- افشای روابط خصوصی افراد و تجاوز به حریم اطلاعات شخصی آنان
- فعالیت‌های تجاری و مالی غیرقانونی و غیرمجاز از طریق شبکهٔ اطلاع‌رسانی و اینترنت از قبیل: جعل، اختلاس و قمار
- انتشار اطلاعات حاوی کلیدهای رمز بانک‌های اطلاعاتی، نرم‌افزارهای خاص، صندوق‌های پست الکترونیکی یا روش شکستن آنها
- خرید و فروش و تبلیغات در شبکهٔ اطلاع‌رسانی و اینترنت از کلیهٔ کالاهایی که منع قانونی دارند.
- هر گونه نفوذ غیرمجاز به مراکز دارندهٔ اطلاعات خصوصی و محرمانه و تلاش در جهت شکستن قفل رمز سیستم‌ها
- هر نوع حمله به مراکز اطلاع‌رسانی و اینترنتی دیگران برای از کار انداختن یا کاهش کارایی آنها
- هر گونه تلاش برای انجام شنود و بررسی بسته‌های اطلاعاتی در حال گذر در شبکه که به دیگران تعلق دارد و نیز ایجاد هر گونه شبکه و برنامهٔ رادیویی و تلویزیونی بدون هویت و نظارت سازمان صدا و سیما.
انتخابات ریاست جمهوری دهم
[ویرایش]
در جریان دهمین انتخابات ریاست جمهوری که رقبای احمدی‌نژاد به دلیل عدم دسترسی به صدا و سیما و روزنامه‌ها به اینترنت روی آوردند دولت احمدی‌نژاد بسیاری از شبکه‌های اجتماعی و وبگاه‌های اشتراک فیلم و عکس و پیام‌رسانی همچون فیس بوک، یوتیوب، توییتر، فلیکر، وبگاه ایرانی «کلوب» و همچنین وبگاه‌های خبری آنان را فیلتر کرد. در روزهای انتخابات ایران نیز تقریباً تمامی وبگاه‌های حامی میرحسین موسوی اعم از اصلاح‌طلب و اصولگرایان متمایل به ایشان فیلتر شدند که با اعتراض عمومی مواجه گردید.[۵۷][۵۸]
همچنین در این دوره دولت شروع به فیلتر اینترنت در سطوح دیگر نیز کرد. در این دوره درگاه‌های مورد استفاده پیام‌رسان‌های الکترونیک (مانند جی. تاک، یاهو مسنجر و…) فیلتر و از دسترس خارج شدند و همچنین ارتباط با بسیاری از نشانی‌های امن که از فناوری ssl استفاده می‌کردند، دچار وقفه و در نتیجه امکان ورود به وبگاه‌هایی که نیازمند ارتباط امن بودند (مانند جیمیل) با مشکل مواجه شد.
فیلترینگ در دولت دهم
[ویرایش]از ابتدای سال ۱۳۸۹ در صفحهٔ نمایش‌دهندهٔ پیغام فیلتر شدن وبگاه مورد نظر، اسامی تعدادی از وبگاه‌های دولتی نمایش داده می‌شد که مخاطبان را ترغیب به بازدید از آنها می‌نمود. این اقدام با مخالفت مدیران سایر وبگاه‌های خصوصی فیلتر نشده مواجه شد و آنها این اقدام را برخلاف قانون استفادهٔ آزاد (رقابت‌پذیری) از پایگاه‌های اینترنتی دانستند.[۵۹][۶۰]
در اوایل بهمن‌ماه ۱۳۹۰، وبگاه تابناک به نقل از یک مقام قضایی خبر از احتمال فیلترشدن وبگاه‌هایی داد که در روند بازار طلا و ارز اخلال ایجاد می‌کنند، در این خبر آمده بود که استفاده از عبارت‌هایی مثل «بازار غیررسمی» و «پیش‌بینی کارشناسان»، غلط و غیر معتبر است و در صورت احراز تخلف، به جرم «اخلال در نظام اقتصادی» با آنها برخورد و وبگاه به دستور مقامات قضایی مسدود خواهد شد.[۶۱]
حکومت ایران برای جلوگیری از اطلاع‌رسانی دربارهٔ تظاهرات هواداران جنبش سبز در ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ حتی برای مدتی واژهٔ «بهمن» را در موتورهای جستجوی اینترنتی فیلتر کرد.[۶۲]
در سال ۱۳۹۰ در آستانه جشن سالگرد انقلاب ۵۷ ایران با توجه به اعلان تظاهرات اعتراض‌آمیز در ۲۵ بهمن، سرویس‌های جیمیل و ایمیل یاهو، پورت‌های وی پی ان و همچنین پروتکل HTTPS از اولین دقایق روز ۲۰ بهمن فیلتر شد.[۶۳][۶۴][۶۵][۶۶][۶۷][۶۸] در پی این اقدام احمد توکلی، رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس، نسبت به «فیلترینگ مردم‌آزار» هشدار دارد و آن را «هزینه‌تراشی» دانست و خواستار توضیح منطقی دربارهٔ آن شد.[۶۹]
سعید مهدیون، مدیرعامل سابق سازمان فناوری اطلاعات، دربارهٔ ایمیل ملی و علت بسته شدن سرویس ای میل‌هایی نظیر جی میل و یاهو در بهمن ماه ۱۳۹۰ گفت: «در مورد بسته شدن این سرویس اگر هر کسی اعتراضی داشته باشد، باید به سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی منتقل کند؛ ولی از نظر بنده این یک فرصت حساب می‌شود و باید مردم کشور به سمت ایمیل ملی هدایت شوند.»[۷۰][۷۱][۷۲][۷۳]
در تاریخ ۸ بهمن ۱۳۹۱ وبگاه تابناک با حکم دادستانی تهران از دسترس کاربران خارج شد. انتشار تعدادی از نظرات مخاطبان در ذیل یک خبر منتشر شده که حاوی برخی کلمات اهانت‌آمیز نسبت به مجلس و دولت بوده دلیل اصلی انسداد سایت تابناک بیان گردید. وبگاه پس از ۷ روز، در تاریخ ۱۵ بهمن ۱۳۹۱، رفع فیلتر شد.[۷۴]
ایران که بنا به گزارش سایت "ادی ان اس " دسترسی به یک چهارم سایتهای اینترنتی جهان را مسدود کرده‌است، یکی از بدنام‌ترین کشورها در زمینهٔ آزادی اینترنت است. حکومت ایران یکی از حکومت‌هایی است که سرعت اینترنت در ایران را کنترل و محدود نگاه داشته‌است. وضعیت فیلترینگ و موانع دسترسی به اینترنت در دوران هشت سالهٔ ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد شدیدتر و نام ایران بارها به عنوان "دشمن آزادی اینترنت" ذکر شد. جدیدترین گزارش مؤسسهٔ آمار و ریاضیات "آکامای" نیز رکورد "عقب‌مانده‌ترین سرعت اینترنت" در جهان را به نام ایران ثبت کرده‌است.[۷۵]
فیلترینگ در دولت یازدهم
[ویرایش]با آغاز به کار دولت حسن روحانی خبرهایی در مورد استفادهٔ برخی از مقامات جمهوری اسلامی از رسانه‌هایی اجتماعی انتشار یافت که از جملهٔ آنها استفادهٔ محمدجواد ظریف وزیر امور خارجهٔ ایران از توییتر و فیسبوک بود. در شهریور ۱۳۹۱ وبگاه‌های فیسبوک و توییتر — که از زمان اعتراضات به انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ ایران فیلتر بوده‌اند — به صورت موقت از فیلتر خارج شدند که از سوی برخی از رسانه‌های خارجی به عنوان نشانه‌های احتمالی تغییر سیاست جمهوری اسلامی در زمینهٔ محدودیت آزادی ارتباطات شهروندانش تعبیر شد. عبدالصمد خرم‌آبادی، دبیر کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه، در این باره اعلام کرد که مشکل احتمالاً از برخی آی‌اس‌پیها بوده‌است و نسبت به قصور و مسئولیت کیفری آنها هشدار داد. در ۲۶ شهریور دسترسی به این وبگاه‌ها بار دیگر ناممکن شد.[۷۶]
فیلترینگ هوشمند
[ویرایش]با دستور حسن روحانی در آبان ۱۳۹۳، طرح فیلترینگ هوشمند اینترنت در سه مرحله به اجرا درآمد.[۷۷]
فیلترینگ در دولت دوازدهم
[ویرایش]در پی تظاهرات ۱۳۹۶ ایران در دی ماه دولت اقدام به فیلترینگ دو پیام‌رسان معروف تلگرام و اینستاگرام نمود. تلگرام پس از حدود دو هفته رفع فیلتر شد. اما در اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۷ تلگرام با دستور قضایی فیلتر شد. همچنین از سال ۲۰۱۲ به بعد، مسدود کردن یا کاستن از سرعت ارتباط با پورت ۴۴۳ از ترفندهای بکار رفته برای قطع یا دشوار کردن دسترسی کاربران به فیلترشکن‌ها، پیامرسانها و سایر نرم‌افزارهای متکی بر پروتوکل اچ‌تی‌تی‌پی‌اس بوده‌است.[۷۸]
به گزارش رادیو فردا، ابوالحسن فیروزآبادی، رئیس مرکز ملی فضای مجازی ایران، چین را به عنوان «الگویی» موفق در سانسور و فیلتر کردن اینترنت دانست که این کار را با مشابه سازی اپلیکیشن‌ها و ابزارها انجام داده‌است. وی افزود «در صورتی که پلتفرم‌ها از قوانین ایران تبعیت نکنند» یا برای نظام «مسائل فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و امنیتی ایجاد کنند»، فیلتر خواهند شد.[۷۹]
وزیر ارتباطات دولت دوازدهم از تجارت کلان و بسیار گسترده پر سود خرید و فروش فیلترشکن، پروکسی، ساکس۵ و VPN (وی‌پی‌ان) خبر داد که سود بسیار زیادی را برای تولیدکنندگان و فروشندگان آن نتیجه داشته‌است.[۸۰]
خاموشی اینترنتی در سالهای ۱۳۹۶، ۱۳۹۸ و ۱۴۰۰
[ویرایش]یکی از روش‌های پایان دادن به اعتراضات به ویژه سراسری (از جمله در اعتراضات سالهای ۱۳۸۸، اعتراضات دی ۱۳۹۶ ایران و اعتراضات آبان ۱۳۹۸ ایران)، قطع نمودن اینترنت به گونه موقت[۸۱] و نیز فیلتر یا مسدود کردن شمار قابل توجهی از تارنماها… ست.
بر پایه برخی از منابع، خاموشی‌های اینترنتی توسطنظام جمهوری اسلامی ایران و در برابر اعتراضات آبان ۱۳۹۸ ایران تا اعتراضات تابستان ۱۴۰۰ ایران بارها رخ داده‌است.[۸۲]
دستگیری ادمین‌ها
[ویرایش]سپاه پاسداران، پلیس ایران در پروژه‌هایی مانند پروژه عنکبوت و بستن وبگاه نارنجی، سازندگان و گردانندگان سایت‌ها و صفحه‌های شبکه اجتماعی ناشر و اخبار و اشتراک گذاران محتوا ضد روایت حکومت را دستگیر می‌کند.[۸۳]
مفقود شدن کنشگران آزادی اینترنت
[ویرایش]در سال ۱۴۰۲ دو کنشگر آزادی اینترنت، یوسف قبادی و سگارو مفقود شدند. یوسف قبادی توسعه‌دهنده‌ی Oblivion بود که امکان استفاده از کلودفلر وارپ را در ایران فراهم می‌کرد. سگارو نیز در زمینه آموزش مباحث مربوط به شبکه و وی‌پی‌ان فعالیت داشت.[۸۴]
ایجاد نسخهٔ کپی ایرانی سایت و برنامه‌های محبوب
[ویرایش]از دیگر پروژه‌هایی که در دولت نهم و دهم آغاز شد تأسیس نسخهٔ فارسی سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی محبوب و پرمخاطب با کارکرد و گاه حتی چهرهٔ یکسان است. آپارات به جای یوتیوب، فارسی‌فیس و فیس‌نما به جای فیسبوک، موتور جستجو و ایمیل ملی برخی از شناخته‌شده‌ترین این اقدامات است.
الگوی جمهوری اسلامی ایران در ساخت نسخهٔ وطنی سایتهای محبوب، چین است که سال‌هاست به جای گوگل، جستجوگر بایدو و به جای توئیتر شبکهٔ اجتماعی کاملاً مشابه را راه‌اندازی کرده‌است. استقبال چندانی از این نسخه‌های وطنی صورت نگرفت و علی‌رغم صرف هزینهٔ هنگفت این تلاش دولت برای جذب و کنترل بیشتر کاربران عملاً به شکست انجامید.
تأسیس «ایمیل ملی» برای مقابله با اقبال کاربران به جی میل از دیگر اقدامات این پروژه بود. در تیرماه ۱۳۹۲ و آخرین هفته‌های کاری دولت دهم نیز محمدحسن نامی، وزیر ارتباطات و فناوری اعلام کرد که زین پس هر ایرانی در کنار کدپستی، یک ایمیل ملی خواهد داشت. به گفتهٔ نامی برای دریافت این ایمیل باید به دفاتر پستی مراجعه و بعد از ثبت مشخصات، شناسهٔ کاربری دریافت کرد. اقدامی که ناظران از آن به‌عنوان گام جدی دیگری در کنترل ارتباطات شهروندان یاد می‌کنند.[۷۵]
خرید و فروش فیلترشکن
[ویرایش]با توجه به فیلتر بودن بسیاری از وبسایت‌ها در ایران، خرید و فروش و استفاده از انواع ابزار دور زدن محدودیت‌ها رواج دارد. انتشار فیلترشکن طبق قوانین جمهوری اسلامی جرم محسوب می‌شود و می‌تواند مجازاتی تا یک سال زندان درپی داشته باشد.[۸۵] در شهریور ۱۳۹۸ وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در جلسهٔ علنی مجلس از وجود مافیای فیلترشکن و تجارت چند صد میلیاردی فروش فیلترشکن سخن گفته بود.[۸۶] در آبان همان‌سال معاون آذری جهرمی از اجرای طرحی برای دسترسی به اینترنت بدون فیلتر با استفاده از «وی‌پی‌ان قانونی» برای قشرهای مختلف جامعه خبر داد.[۸۷] او کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه را متولی اجرای این طرح اعلام کرد که خودش مسئولیت سانسور اینترنت در ایران را بر عهده دارد.[۸۷]
افشاگری نماینده مجلس از پشت پرده فیلترینگ در ایران
[ویرایش]جواد نیک بین عضو کمیسیون فرهنگی مجلس در برنامه‌ای در صداوسیما به صورت زنده با انتقاد از وضعیت فیلترینگ در کشور گفت: من خودم فوتبال می‌بینم، مردم دسترسی به فضای مجازی را دارند ولی به سختی. وی ادامه داد: من معتقدم و صریحا می گویم که نویسندگان برنامه فیلترینگ همان هایی هستند که نویسندگان وی‌پی‌ان هم هستند. یعنی کسی که برنامه فیلترینگ را می نویسد یا خودش مستقیما یا به واسطه چند نفر وی‌پی‌ان را می فروشد.
این نماینده مجلس افشا کرد که گردش مالی وی‌پی‌ان ها دست کسانی است که فیلتر می کنند.
نیک بین گفت: ما به وزارت ارتباطات رفتیم و آنجا اعتراض کردند که آقای نیک بین شما تحقیق و تفحص را امضا کردید که برای خارج از کشور است. در صورتیکه این درست نیست. یعنی برای خارج از کشور نیست بلکه برای داخل کشور است و وی‌پی‌ان فروش ها داخل کشور هستند.[۸۸]
نهادها و ابزارهای فیلترینگ
[ویرایش]فیلترینگ در ایران بر اساس قوانین مصوب در شورا عالی فضای مجازی و مجلس شورای اسلامی اعمال می‌گردد و طیف گسترده‌ای از وبگاه‌های اینترنتی، از پورنوگرافی گرفته تا سیاسی را در بر می‌گیرد.[۸] گرچه مسدود کردن دسترسی به وبگاه‌های اینترنتی در ایران جنبهٔ قانونی دارد، اما روند آن، به ویژه برای وبگاه‌های سیاسی و اجتماعی، به درستی مشخص نیست و سیاست‌های آن غیرشفاف است.[۸][۹][۱۰] یکی از مشاوران قوهٔ قضائیه ایران تعداد وبگاه‌های فیلتر شده تا آبان ۸۷ را پنج میلیون برشمرد.[۱۱]
نهادهای دخیل در فیلترینگ ایران گسترده و ساختاری پیچیده دارند، از جملهٔ نهادهای مهم می‌توان به شورای عالی فضای مجازی، کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه، ارتش سایبری جمهوری اسلامی ایران و پلیس فتا اشاره کرد. همچنین در بخش خصوصی می‌توان به دو شرکت پیمانکار فیلترینگ «شرکت یافتار پژوهان پیشتاز رایانش» و «شرکت داده پردازی دوران» اشاره کرد که نام آنها به صراحت در ایمیل‌های نَشت کرده از ایمیل سرور دادگستری آمده‌است. در این میان رهبر جمهوری اسلامی ایران دارای نقشی مهم در تعیین افراد اصلی تأثیرگذار بر نهادهای فیلترینگ دارد. شورای عالی فضای مجازی بالاترین نهادی است که مسئولیت تعیین سیاست‌های کلی فضای مجازی را در برابر جنگ نرم با کشورهای غربی بر عهده دارد و مستقیماً به دست رهبر جمهوری اسلامی در سال ۲۰۱۲ میلادی تشکیل شده. شورای عالی فضای مجازی تعیین‌کنندهٔ محتواهایی از وب است که غیرقانونی تشخیص می‌دهد. این شورا فهرست وبگاه‌هایی که باید مسدود شوند را بر پایهٔ ملاک‌هایی چون خلاف هنجارهای جامعه بودن، خلاف شئون اسلامی بودن، تهدید بودن برای امنیت ملی، و تبلیغ روش‌های دور زدن فیلترینگ تعیین می‌کند. این شورا و کارگروه تعیین مصادیق رابطهٔ نزدیکی دارند و دارای اعضای مشترک نیز هستند. دفتر دادستان کل بر کمیته‌های فیلترینگ نظارت دارد و فهرست فیلترینگ را به شرکت مخابرات ایران و شرکت خدمات ارتباطات داده‌ها و نهادهای مرتبط دیگر ابلاغ می‌کند. شرکت مخابرات ایران بخشی از فهرست را مستقیماً از راه کنترل شبکهٔ عمومی داده‌ها اعمال می‌کند و مسئولیت بخشی دیگر را به رساننده‌های خدمات اینترنتی می‌سپارد که همگی مجبورند پهنای باند خود را از طریق شرکت مخابرات خریداری کنند.[۸۹]
از سوی دیگر رسانندگان اینترنتی همگی زیر نظر سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی هستند که از نظر قانونی آنها را موظف می‌کند سیاست‌های تعیین‌شده توسط کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه را اجرا کنند.[۹۰]
مسدود کردن وبگاه‌های اینترنتی در ایران با تصمیم کمیته‌ای تحت نظارت شورای عالی انقلاب فرهنگی با حضور نمایندگان صداوسیما، مخابرات و وزارت اطلاعات صورت می‌گیرد و شرکت خدمات ارتباطات داده‌ها مجری تصمیم‌گیری این کمیته‌است.[۹۱][۹۲][۹۳]
برخی سایت‌ها اینترنتی نیز مستقلاً با دستور قوه قضائیه فیلتر یا دفاتر آنان پلمپ گردید.[۹۴]
نهاد تصمیم‌گیرنده در مورد فیلترینگ در ایران، «کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه» است که متشکل از سیزده عضو از قوای سه‌گانه می‌باشد.[۹۵][۹۶]
ابزار مورد استفاده برای فیلترینگ
[ویرایش]تحقیقات در مورد روش‌های فیلترینگ اینترنت در ایران محدود بوده‌است که این برمی‌گردد به محدودیت دسترسی‌ها اتصالات شبکهٔ داخلی ایران و خطراتی که برای مشارکت‌کنندگان در این نوع مطالعات وجود دارد. همچنین ایران به صورت مداوم در شیوه‌های فیلترینگ خود تغییر ایجاد می‌کند.[۹۷]
بر اساس گزارش «سیتیزن لب» دانشگاه تورنتو، ایران برای فیلترینگ وبسایت‌ها از ابزارهای ساخت شرکت «بلو کوت» مستقر در کالیفرنیای آمریکا استفاده می‌کند. در حالی که به گفته «سیتیزن لب» این ابزارها که در آمریکا برای ایجاد امنیت در اینترنت استفاده می‌شوند می‌توانند برای جلوگیری از دسترسی به اطلاعات و همین‌طور بررسی و ذخیره اطلاعات شخصی به کار گرفته شوند.[۹۸][۹۹]
رسانندگان خدمات اینترنتی در ایران موظفند نرم‌افزارهای کنترل محتوا که توانایی بررسی و مسدود کردن محتوا، زیر نظر گرفتن ترافیک های نشانی‌های آیپی و فعالیت‌های کاربران اینترنت را دارند نصب کنند. این نرم‌افزارها به گونه پیکربندی می‌شوند که بتوانند وبگاه‌ها را بر پایهٔ کلیدواژه‌هایی که توسط رساننده و مدیران شبکه تعیین می‌شوند، فیلتر کنند.[۸۹]
در ایران از فناوری بازرسی ژرف بسته‌ها که توانایی کنترل درلحظهٔ داده‌ها را دارد نیز استفاده می‌شود. یک شرکت چینی به نام ZTE در سال ۲۰۱۰ میلادی این فناوری را به ایران فروخت که می‌تواند خطوط خانگی، همراه و اینترنت را زیر نظر بگیرد. مشخص نیست که به غیر از مبازره با ابزارهای ضد فیلتر، این فناوری تا چه حد مورد استفاده قرار می‌گیرد.[۸۹]
در آغاز فیلترینگ در ایران، رسانندگان هر کدام جداگانه آی‌پی‌هایی که متعلق به وبگاه‌های دارای «محتوای غیراخلاقی» بودند را مسدود می‌کردند، رفته‌رفته این سامانه جای خود را به سامانه‌ای که مستقیماً زیر نظر شرکت مخابرات ایران کنترل می‌شد داد. هم‌اکنون حکومت ایران از چندین روش متفاوت برای فیلترینگ اینترنت استفاده می‌کند، این روش‌ها عبارتند از:[۹۰]
- محدودکردن پهنای باند مشترکان
- در ایران به مدت ۹ سال (سالهای ۸۵ تا ۹۴) پهنای باند اینترنت خانگی به ۱۲۸ کیلوبیت بر ثانیه محدود می‌شد که کارکرد آن، دشوار کردن دسترسی کاربران خانگی به محتواهای چندرسانه‌ای بود).[۱۰۰]
- تغییرمسیر سامانهٔ نام دامنه
- پرسمان از سامانهٔ نام دامنه در ایران گاهی منجر به گرفتن نشانی اینترنتی نادرست محلی (۱۰٫۱۰٫۳۴٫۳۴) می‌شود.
- پالایش میزبان‌ها و کلیدواژه‌ها اچ‌تی‌تی‌پی
- گاهی فیلترینگ با دستکاری هدرهای میزبان اچ‌تی‌تی‌پی انجام می‌شود. همچنین گاهی دسترسی به نشانی‌های وبی که دارای کلیدواژه‌های مشخصی هستند مسدود شده‌است. در گذشته فهرست سیاهی که این واژه‌ها را دربرداشته تنها حاوی کلمات کلماتی بود که برای دسترسی به وبگاه‌های دارای محتوای بزرگسالان به کار می‌رفت، اما امروزه این فهرست سیاه برای فیلتر کردن موضوعات حساس سیاسی و اقتصادی نیز به کار گرفته می‌شود.
- ایجاد وقفه در اتصال
- مشاهده شده‌است که ایران به‌ویژه در مقاطع حساس سیاسی و اقتصادی مانند انتخابات ریاست جمهوری، در اتصالات اینترنت خود وقفه می‌اندازد. این وقفه‌ها گاهی منحصراً روی یک پروتکل مشخص اینترنتی یا یک وبگاه مشخص ایجاد می‌شوند و گاهی به‌طور کامل کل ترافیک اینترنتی را تحت تأثیر قرار می‌دهند. گزارش شده‌است که برخی از پروتکل‌ها همچون اچ‌تی‌تی‌پی‌اس، تونل‌های وی‌پی‌ان، و اس‌اس‌اچ در مقاطع زمانی مختلف مسدود یا کُند شده‌اند.
- مسدود کردن پورت‌ها
- بعد از مسدود شدن اینستاگرام، گوگل پلی، اپ استور، لینکدین و برخی از بازی‌ها در مهر و آبان ۱۴۰۱ استفاده از فیلترشکن‌ها و پروکسی‌های شادوساکس به شدت افزایش یافت، دولت ایران اقدام به مسدود سازی پورت‌های پر استفاده در پروتکل‌های vpn مانند l2tp - pptp - http proxy - ipsec و IKEv2 کرد. حال برای اتصال به اینترنت ، کلاینت باید از دولایه فیلترینگ عبور کند، لایه «پروتکل فیلترینگ» و لایه «آیپی فیلترینگ».
همچنین گفته می‌شود ایران قادر به انجام حملات مرد میانی است و در سال ۲۰۱۱ میلادی فردی که خود را ایرانی معرفی کرده بود توانست به گواهی‌نامه‌های امنیتی شرکت دیجی‌نوتار نفوذ کند و صدها گواهی‌نامهٔ جعلی برای وبگاه‌های مختلف از جمله گوگل جعل نمود. بعدها گزارش شد که این گواهی‌نامه‌های جعلی برای حمله به بیش از ۳۰۰٬۰۰۰ کاربر اینترنتی مورد استفاده قرار گرفته‌اند که بیشترشان از ایران بودند.[۱۰۱]
طرح صیانت
[ویرایش]طرح صیانت نام طرحی است که توسط نمایندگان دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی پیشنهاد شده‌است. بسیاری از منتقدان طرح صیانت از فضای مجازی را پایان اینترنت آزاد در ایران و معادل «اینترنت ملی» می‌دانند؛ چیزی شبیه آنچه در چین جریان دارد.[۱۰۲]
منتقدان می‌گویند حامیان این طرح به دنبال اعمال فیلترینگ گسترده‌تر و پس از آن جایگزینی برخی اپلیکیشن‌ها هستند. از ۱۵ تیر ماه سال ۱۴۰۰، کارزاری در مخالفت با تصویب آن به راه افتاد و نامه مخالفت با این طرح خطاب به محمدباقر قالیباف، نماینده مجلس، دست‌کم از سوی بیش از یک میلیون کاربر ایرانی فضای مجازی امضا شد.[۱۰۳]
۷۴ نماینده مجلس که به این طرح رأی منفی داده‌اند از جمله مخالفان حکومتی این طرح هستند.[۱۰۴] اکثریت مخالفان این طرح ساخت سرویس‌های بومی با کیفیت مشابه را غیرممکن می‌دانند و این طرح را باعث نابودی کسب‌وکارهای اینترنتی و تهدید بیشتر آزادی بیان و حریم شخصی کاربران می‌شمارند.[۱۰۵]
۴۸ کسب و کار بزرگ دیجیتال در ایران مانند دیجی‌کالا، کافه بازار، آپارات، ابرآروان، اسنپ و غیره، در بیانیه‌ای با ابراز مخالفت با طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی، خواهان تجدید نظر در رابطه با مطرح شدن این طرح در مجلس و توقف آن شدند.[۱۰۶] در همین راستا بسیاری از خبرنگاران و فعالان رسانه‌ای هم در واکنش به این طرح راهکارهای مخالفت با طرح صیانت را در ۱۸ بند ارائه کرده‌اند که مردم می‌توانند به کمک این روش‌ها اعتراض خود به طرح صیانت از کاربران در فضای مجازی را به گوش مسئولان برسانند.[۱۰۷]
سازمان گزارشگران بدون مرز روز چهارشنبه ششم مرداد ضمن محکوم کردن طرح محدودکننده اینترنت در ایران، این قانون را «تبعیضِ دیجیتال» علیه حق آگاهی مردم و برگرفته از روش «سانسور در چین» خواند.[۱۰۸]
اینترنت طبقاتی
[ویرایش]اینترنت طبقاتی نوعی دسترسی به اینترنت بسته به تخصص، جایگاه اجتماعی، کار و نزدیکی به حکومت است. در این نوع دسترسی حق دسترسی به اینترنت، محدود به گروه‌های خاصی می‌شود.[۱۰۹] جمهوری اسلامی پس از خیزش ۱۴۰۱ ایران، به دنبال اجرای این نوع اینترنت است.[۱۱۰] در اردیبهشت ۱۴۰۲، کاربران کارزار مخالفت با اینترنت طبقاتی راه انداختند و آن را «تبعیض آمیز» و «آپارتاید نو» نامیدند.[۱۱۱]
در خرداد ۱۴۰۲، طرح ارائه اینترنت طبقاتی به استادان و اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها عملیاتی شد.[۱۱۲] اینترنت طبقاتی برای اساتید «اینترنت باز»،[۱۱۳] و برای پارک فناوری پردیس «اینترنت فناوران» نامیده شده‌است.[۱۱۴]
فیلتر وبگاه‌های سرشناس
[ویرایش]
بعضی از وبگاه‌های مطرح ایران و جهان مانند جستجوگر گوگل،[۱۱۵] جستجوگر بینگ،[۱۱۶] فیسبوک و توییتر،[۱۱۷] وبگاه اکبر هاشمی رفسنجانی،[۱۱۸] وبگاه سید محمد خاتمی،[۱۱۹][۱۲۰] سحام نیوز،[۱۲۱] پرشین بلاگ،[۱۲۲] بلاگفا،[۱۲۳] بلاگر،[۱۲۴] وردپرس،[۱۲۵] خبر آنلاین،[۱۲۶] عصر ایران،[۱۲۷] تراوین،[۱۲۸] ویچت[۱۲۹] و وبگاه سفارت کشور بریتانیا در ایران[۱۳۰] به صورت موقت یا دائم فیلتر و از دسترس خارج شده‌اند.
وبگاه گوگل پلاس نیز در ۲۰ تیر ۱۳۹۰ در حالی که چند روز از راه‌اندازی آن نگذشته بود در ایران فیلتر و از دسترس کاربران ایرانی خارج شد.[۱۳۱][۱۳۲]
مطابق تبصرهٔ ۳ مادهٔ ۱ قانون مطبوعات ایران که در سال ۱۳۷۹ به این قانون الحاق شده‌است، کلیهٔ وبگاه‌های خبری و نشریات الکترونیکی باید برای فعالیت‌های خود مجوز دریافت کنند. نداشتن مجوز علاوه بر اینکه می‌تواند موجب فیلترشدن وبگاه گردد، جرم نیز محسوب می‌شود.[۱۳۳][۱۳۴]
ویکی‌پدیای فارسی نیز توسط کمیته‌ای متشکل از چندین سازمان با استناد به قانون جرایم رایانه‌ای در نیمه‌شب ۱۱ مهر ۱۳۸۹ (۳ اکتبر ۲۰۱۰) مسدود (فیلتر) شد که تا ظهر آن روز فیلتر بود اما پس از آن رفع فیلتر شد.[۱۳۵][۱۳۶]
سرویس جیمیل و بیشتر سرویس‌های گوگل در تاریخ ۲ مهر ۱۳۹۱ به‌طور رسمی فیلتر شد.[۱۳۷] این فیلترینگ، به دنبال اعتراضات ایجاد شده در جوامع مسلمان به انتشار پیش‌نمایش فیلم ضداسلامی بی‌گناهی مسلمانان و عدم حذف آن از یوتیوب (که وابسته به گوگل است) صورت گرفت.[۱۳۸] در گزارش ماه اکتبر احمد شهید نموداری از صفحه‌های فیلترشده در وبگاه ویکی‌پدیا وجود دارد که نشان می‌دهد ۹۴۶ صفحه در این وبگاه فیلتر شده‌اند که از این میان ۴۱۴ مورد به مسایل مدنی و سیاسی، ۱۸۹ مورد به مسایل جنسی، ۱۳۷ مورد به مسایل مذهبی و ۹۷ مورد به مسایل حقوق بشری مربوط است.[۵۵]
صفحهٔ فیلترینگ (پیوندها)
[ویرایش]در سال ۱۳۸۹ صفحهٔ ساده‌ای که حاوی «برابر قوانین جمهوری اسلامی ایران و دستور مقامات قضایی دسترسی به این سایت مجاز نمی‌باشد» بود، جای خود را به صفحهٔ رنگی پیوندها داد که کاربران اینترنت در ایران را به چند سایت محدود مورد تأیید مسئولان راهنمایی می‌کند. آمار بازدید از این صفحه چنان زیاد بود که با گذشت چند ماه از راه‌اندازی آن، در پایان شهریورماه ۱۳۸۹ رتبهٔ هجدهم را در وبگاه الکسا به خود اختصاص داد.[۱۳۹] در پایان بهمن ۱۳۸۹ این سایت در جایگاه پنجمین سایت پربازدید ایران در رتبه‌بندی سایت الکسا قرار گرفت.[۱۴۰][۱۴۱]
اظهارنظرها
[ویرایش]محمدرضا آقامیری، عضو کارگروه تعیین محتوای مجرمانه اینترنتی، در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: «جیمیل ممکن است به کمک اخلالگران بیاید، ما هیچ وقت گوگل را در خدمت‌رسانی به کاربران ایرانی مناسب نمی‌بینیم چرا که گوگل در خدمت سازمان سیا است. اینترنت مهمان ناخوانده است و به زودی «فیلترینگ یکپارچه و بومی» راه‌اندازی خواهد شد و گوگل «علم دشمنی» با نظام برداشته است.»[۱۴۲][۱۴۳]
در بهمن ماه ۱۳۹۰، چندین روز درگاه‌های وی پی ان و همچنین پروتکل HTTPS بسته شد و خدمات ای میل در ایران با قطع شدن مواجه شد که باعث اعتراض برخی خبرگزاری‌های داخل ایران شد.[۶۳][۶۴][۶۵][۶۶] سعید مهدیون، مدیرعامل شرکت فناوری اطلاعات، دربارهٔ ایمیل ملی و علت بسته شدن سرویس ای میل‌هایی نظیر جی میل و یاهو در بهمن ماه ۱۳۹۰ گفت: «در مورد بسته شدن این سرویس اگر هر کسی اعتراضی داشته باشد، باید به سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی منتقل کند؛ ولی از نظر بنده این یک فرصت حساب می‌شود و باید مردم کشور به سمت ایمیل ملی هدایت شوند.»[۷۰][۷۱][۷۲][۷۳]
گستره فیلترینگ
[ویرایش]| حوزه | درصد فیلترشده |
|---|---|
| محتوای بزرگسالان | ۹۵٫۴
|
| پانصد وبگاه برتر الکسا | ۴۸٫۴
|
| هنر | ۴۷٫۸
|
| جامعه | ۴۰
|
| اخبار | ۲۸٫۴
|
| مذهبی | ۲۷
|
| رایانه | ۲۱٫۴
|
| بازی | ۱۹٫۲
|
| خرید | ۱۸٫۶
|
| ورزش | ۱۸٫۶
|
| کودک و نوجوان | ۱۸٫۶
|
| تجارت | ۱۸٫۴
|
| سرگرمی | ۱۴٫۸
|
| خانه | ۱۰٫۴
|
| سلامت | ۱۰٫۲
|
| ایران | ۶٫۴
|
| علم | ۶٫۲
|
| مرجع | ۴٫۵
|
|
این نمودار بر پایهٔ یک آزمایش در مورد پربازدیدترین وبگاه‌های الکسا در ماه مهٔ سال ۲۰۱۳ میلادی و در مورد | |
جستارهای وابسته
[ویرایش]
- نقض حقوق بشر توسط جمهوری اسلامی ایران
- فیلتر اینترنتی
- فیلترینگ هوشمند اینترنت
- اینترنت ملی ایران
- اینترنت در ایران
- آزادی رسانه
- تلگرام در ایران
- قطعی سراسری اینترنت در ایران
- طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی
پیوند به بیرون
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ "Some 64% of Iranians are internet users: report". Tehran Times (به انگلیسی). 2019-01-11. Retrieved 2019-10-04.
- ↑ "Iran Internet Stats and Telecommunications Reports". www.internetworldstats.com. Archived from the original on 25 October 2019. Retrieved 2019-10-04.
- ↑ Tait، Robert (۲۰۰۶-۱۲-۰۴). «Censorship fears rise as Iran blocks access to top websites» (به انگلیسی). The Guardian. شاپا 0261-3077. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۰-۲۷.
- ↑ «محصولات صباایده | آپارات، فیلیمو، صباویژن، میهن‌بلاگ، کلوپ و». www.sabaidea.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۰-۲۷.
- ↑ «مدیر آپارات و تهیه‌کنندگان گزارش ژلوفن تی‌وی 'به ۱۰ سال زندان محکوم شدند'». BBC News فارسی. ۲۰۲۰-۱۰-۲۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۰-۲۷.
- ↑ «حکم ده سال حبس برای مدیرعامل آپارات!؟». خبرگزاری برنا. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۰-۲۷.
- ↑ «سایت بیتلی (bitly) فیلتر شد». زومیت. ۲۰۲۰-۱۰-۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۲-۰۷.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ ۸٫۳ «چه سایت‌هایی در ایران و غرب فیلتر می‌شوند؟». باشگاه خبرنگاران جوان. ۱۵ شهریور ۱۳۹۴.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ «بررسی ادله فقهی اعمال فیلترینگ». خبرگزاری فارس. ۱۷ فروردین ۱۳۹۷.
- ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ «قانون جرائم رایانه‌ای». مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی. ۳ تیر ۱۳۸۸. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ دسامبر ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۱ دسامبر ۲۰۲۰.
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ «پنج میلیون سایت اینترنتی در کشور فیلتر شده‌است». خبرگزاری مهر. ۲۸ آبان ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ دسامبر ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۴ فوریه ۲۰۱۰.
- ↑ «فیلترینگ». زومیت. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۹-۰۸.
- ↑ Torbati, Yeganeh (2012-12-17). "Internet ayatollah: Iran's supreme leader "likes" Facebook" (به انگلیسی). Retrieved 2020-11-01.
- ↑ Toor, Amar (2013-12-04). "If an ayatollah tweets in Iran, who hears it?". The Verge (به انگلیسی). Retrieved 2020-11-01.
- ↑ «Syria, China worst for online spying, RSF reports». دریافت‌شده در ۱ ژوئن ۲۰۱۸.
- ↑ «Report: Iran, Syria, China Worst For Online Spying». دریافت‌شده در ۱ ژوئن ۲۰۱۸.
- ↑ «خانه آزادی: ایران پس از چین و میانمار بیشترین محدودیت اینترنتی را دارد». رادیو فردا. ۲۶ مهر ۱۴۰۱. دریافت‌شده در ۱۸ اکتبر ۲۰۲۲.
- ↑ Mihalcik, Carrie. "Iran's internet has been shut down for days amid protests". CNET (به انگلیسی). Retrieved 2020-11-12.
- ↑ Skinner, Helena (2019-11-22). "How did Iran's government pull the plug on the Internet?". euronews (به انگلیسی). Retrieved 2020-11-12.
- ↑ "Special report on Internet surveillance, focusing on 5 governments and 5 companies "Enemies of the Internet"" (به انگلیسی). Reporters Without Borders. 15 March 2013. Archived from the original on 22 March 2013. Retrieved 23 March 2013.
- ↑ «"شورای عالی فضای مجازی" ایران در فهرست نهادهای سرکوبگر سایبری در جهان». دویچه وله فارسی. ۲۰۲۰-۰۳-۱۱.
- ↑ «گزارش خانه آزادی: ادامه زوال وضعیت آزادی اینترنت در جهان». رادیو فردا. ۱۳ آذر ۱۳۹۳. دریافت‌شده در ۲۰۱۴-۱۲-۰۵.
- ↑ "Freedom on the net, 2017" (به انگلیسی). Archived from the original on 17 November 2017. Retrieved 22 April 2018.
- ↑ «سازمان غیرانتفاعی «خانه آزادی» ایران را درزمره غیرآزادترین کشورها به لحاظ دسترسی به اینترنت قرار داد». BBC News فارسی. ۲۰۲۲-۱۰-۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۲۱.
- ↑ «پنجاهمین گزارش سالانه «خانه آزادی»: ایران همچنان در زمره کشورهای غیرآزاد جهان است». صدای آمریکا. ۲۰۲۳-۰۳-۰۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۲۱.
- ↑ فردا، رادیو (۲۰۲۳-۰۲-۱۳). «ایران، هند و روسیه «فلج‌کننده‌ترین» سانسور اینترنت را در سال ۲۰۲۲ تحمیل کردند». رادیو فردا. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۲۱.
- ↑ «محدودیت دسترسی به اینترنت با تصویب شورای امنیت صورت گرفته‌است». ایسنا. ۲۰۱۹-۱۱-۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۲۴.
- ↑ Mihalcik, Carrie. "Iran's internet has been shut down for days amid protests". CNET (به انگلیسی). Retrieved 2019-11-24.
- ↑ «احتمال رفع مشکل اینترنت در آینده نزدیک [به‌روزرسانی]». زومیت. ۲۰۱۹-۱۱-۲۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ اکتبر ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۲۴.
- ↑ ۳۰٫۰ ۳۰٫۱ correspondent، Michael Safi Middle East (۲۰۱۹-۱۱-۲۱). «Iran's digital shutdown: other regimes 'will be watching closely'» (به انگلیسی). The Guardian. شاپا 0261-3077. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۲۴.
- ↑ ۳۱٫۰ ۳۱٫۱ «خاموشی اینترنت خوب است یا بد؟». ایسنا. ۲۰۱۹-۱۱-۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۲۴.
- ↑ «حال این روزهای شبکه ملی اطلاعات». ایسنا. ۲۰۱۹-۱۱-۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۲۴.
- ↑ «اینترنت همراه پس از اینترنت ثابت و خانگی وصل می‌شود». زومیت. ۲۰۱۹-۱۱-۲۳. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۲۴.[پیوند مرده]
- ↑ «محدودیت‌زدایی از اینترنت کشور آغاز شد [به روز رسانی]». دیجیاتو. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۲۴.
- ↑ «نظرسنجی: قطعی اینترنت چه تأثیری در کسب‌وکار و زندگی شما داشته‌است؟». زومیت. ۲۰۱۹-۱۱-۲۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ اکتبر ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۲۴.
- ↑ "Iran has turned off the internet". The Independent (به انگلیسی). 2019-11-19. Retrieved 2019-11-24.
- ↑ ۳۷٫۰ ۳۷٫۱ «قطعی اینترنت و مشکلاتی که برای کسب‌وکارهای نوپا ایجاد شد». زومیت. ۲۰۱۹-۱۱-۲۲. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۲۴.[پیوند مرده]
- ↑ «افزایش ریسک سرمایه‌گذاری در استارتاپ‌ها؛ نتیجه ۱۶۳ ساعت قطع اینترنت». دیجیاتو. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۲۴.
- ↑ «Iran shuts down country's internet in the wake of fuel protests». TechCrunch (به انگلیسی). بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ نوامبر ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۲۴.
- ↑ «Why Iran shut down the internet this weekend». Christian Science Monitor. ۲۰۱۹-۱۱-۱۷. شاپا 0882-7729. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۲۴.
- ↑ «وزیر ارتباطات توسط آمریکا تحریم شد». دیجیاتو. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۲۴.
- ↑ ۴۲٫۰ ۴۲٫۱ ۴۲٫۲ «نقشی در قطع و وصل شدن اینترنت ندارم/اتصال اینترنت همراه منتظر دستور وزیر کشور است». ایسنا. ۲۰۱۹-۱۱-۲۴. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۲۴.
- ↑ «اپراتورهای اینترنتی، زیر تیغ قطع شدن اینترنت». زومیت. ۲۰۱۹-۱۱-۲۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ نوامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۲۴.
- ↑ «عذرخواهی ویدیویی وزیر ارتباطات از مردم به خاطر قطع اینترنت». دیجیاتو. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۲۴.
- ↑ «Iran curbs internet before possible new protests - reports». REUTERS. ۲۰۱۹-۱۲-۲۵. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ دسامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۵ دسامبر ۲۰۱۹.
- ↑ «در آستانه چهلم جانباختگان اعتراضات در ایران؛ اینترنت در برخی استان‌ها قطع شد». صدای آمریکا. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۲۶.
- ↑ «گزارش جامع از تجمع خونین مردم و خشونت نیروهای امنیتی». هرانا. ۱۴۰۰-۰۹-۰۵.
- ↑ «Police fire tear gas at protesters in Iran's city of Isfahan». واشینگتن پست. ۲۰۲۱-۱۱-۲۶.
- ↑ «نت بلاکس: خسارت ناشی از قطعی اینترنت در ایران…». دیده‌بان ایران. ۱۴۰۱-۰۷-۰۲.
- ↑ «سیاست‌های کلی «شبکه‌های اطلاع‌رسانی رایانه‌ای»».
- ↑ «آیین‌نامه کاربری صوتی اینترنتی به زودی ابلاغ می‌شود». روزنامه ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ اکتبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۱۶ دی ۱۳۸۰ / ۲۵ بهمن ۱۳۸۹. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازدید=را بررسی کنید (کمک) - ↑ "صفحه فیلترینگ سایت‌ها تغییر کرد". Archived from the original on 4 May 2010. Retrieved 2010–04–01.
{{cite web}}: Check date values in:|accessdate=(help) - ↑ «صفحه فیلترینگ سایت‌ها تغییر کرد + عکس». تابناک. ۹ فروردین ۱۳۸۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱۲ فوریه ۲۰۱۲.
- ↑ شیرازی، علیرضا (شانزدهم فروردین ۱۳۸۹). «نقدی بر صفحه جدید فیلترینگ». وب‌نوشت شخصی علیرضا شیرازی. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ ژانویه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۲ فوریه ۲۰۱۲. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=را بررسی کنید (کمک) - ↑ ۵۵٫۰ ۵۵٫۱ «احمد شهید نقض حقوق بشر و فشار تحریم بر مردم ایران را نگران‌کننده خواند». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۳ اکتبر ۲۰۱۳.
- ↑ ««قانونی برای فیلترینگ وجود ندارد»». رادیو زمانه. ۱ خرداد ۱۳۸۷.
- ↑ «آغاز دور جدید فیلترینگ سایتهای اینترنتی در کشور». هموطن سلام. ۱۹ فروردین ۱۳۸۸. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ آوریل ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۳ مه ۲۰۱۰.
- ↑ «سایت فیسبوک، یکی از محبوب‌ترین شبکه‌های اجتماعی جهان، در ایران فیلتر شد». ایتنا. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ مه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۴ فوریه ۲۰۱۰.
- ↑ «سال نو و فیلترینگ نو». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۰ آوریل ۲۰۲۰.
- ↑ «نقدی بر صفحه جدید فیلترینگ». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۸ نوامبر ۲۰۱۹.
- ↑ «هشدار قضایی به سایتهای نرخ طلا و ارز». تابناک. ۴ بهمن ۱۳۹۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ فوریه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۲ فوریه ۲۰۱۲.
- ↑ Iran opposition 'planning protests' D. Parvaz, Aljazeera, 13 feburary 2011
- ↑ ۶۳٫۰ ۶۳٫۱ GMAIL و YMAIL مجدداً از کار افتادند
- ↑ ۶۴٫۰ ۶۴٫۱ «الف - خدمات پست الکترونیک مجدداً قطع شد، روز سه شنبه وصل شد». بایگانی‌شده از اصلی در ۸ آوریل ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۸ آوریل ۲۰۱۲.
- ↑ ۶۵٫۰ ۶۵٫۱ خبرآنلاین - نسخه تلکس
- ↑ ۶۶٫۰ ۶۶٫۱ «محدودیت اینترنت، خواست چه کسی است؟ - Tabnak.IR | تابناک». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰ آوریل ۲۰۲۰.
- ↑ «ایمیل‌ها چرا قطع است؟ / سازمان فناوری: به زیرساخت مربوط است / زیرساخت: سازمان فناوری مسئول است». khabaronline. ۲۲ بهمن ۱۳۹۰. دریافت‌شده در ۱۱ فوریه ۲۰۱۲.
- ↑ «عدم دسترسی به پست الکترونیک «یاهو» و «جیمیل»». تابناک. ۲۱ بهمن ۱۳۹۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ فوریه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۱ فوریه ۲۰۱۲.
- ↑ «توکلی: فیلترینگ بی‌ضابطه، هزینه‌زاست». تابناک. ۲۳ بهمن ۱۳۹۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ فوریه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۲ فوریه ۲۰۱۲.
- ↑ ۷۰٫۰ ۷۰٫۱ «مسدود شدن Gmail فرصتی برای ایمیل ملی - Tabnak.IR | تابناک». بایگانی‌شده از اصلی در ۱ دسامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۸ آوریل ۲۰۱۲.
- ↑ ۷۱٫۰ ۷۱٫۱ «کاهش سرعت اینترنت و بازنشدن برخی از سایت ها». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ اکتبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰ آوریل ۲۰۲۰.
- ↑ ۷۲٫۰ ۷۲٫۱ خبرآنلاین - پاس‌کاری توپ اختلال در اینترنت توسط مسوولان
- ↑ ۷۳٫۰ ۷۳٫۱ خبرآنلاین - ایمیل‌ها چرا قطع است؟ / سازمان فناوری: به زیرساخت مربوط است / زیرساخت: سازمان فناوری مسئول است
- ↑ ««تابناک» رفع فیلتر شد». ۱۵ بهمن ۱۳۹۱.
- ↑ ۷۵٫۰ ۷۵٫۱ هشت سال اینترنت در دولت محمود احمدی‌نژاد، دویچه‌وله فارسی
- ↑ «توئیتر و فیسبوک در ایران باز هم مسدود شدند». بی‌بی‌سی فارسی. ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۳.
- ↑ دویچه‌وله
- ↑ یادکرد وب|عنوان=IRAN SHUT DOWN GMAIL , GOOGLE , YAHOO AND SITES USING “HTTPS” PROTOCOL|زبان=en|نشانی=https://kabirnews.com/iran-shut-down-gmail-google-yahoo-and-sites-using-https-protocol/202/%7Cبازدید=۱۰[پیوند مرده] ژوئن ۲۰۱۸
- ↑ «وزیر ارتباطات ایران از ورود نیروهای مسلح به «توسعه» پیامرسانها خبر داد». رادیو فردا فارسی. ۲۰۲۰-۰۶-۱۷.
- ↑ «انتقاد «آذری جهرمی» از مافیای تجارت چندصد میلیاردی فیلترشکن‌ها». خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agency. ۲۰۱۹-۰۹-۰۲. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۹-۰۸.
- ↑ «اختلال در اینترنت در ایران در پی اعتراض‌ها به افزایش قیمت بنزین». BBC News فارسی (به اردو). ۲۰۱۹-۱۱-۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۱۷.
- ↑ «خاموشی‌های اینترنت در ایران: از آبان ۹۸ تا مرداد ۱۴۰۰». filter.watch.
- ↑ «خورشاد: دستگیری 6 ادمین کانال معاند در مازندران/ احتمال افزایش دستگیری همکاری کنندگان با کانال معاند | خبرگزاری فارس». web.archive.org. ۲۰۲۱-۱۰-۱۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ اکتبر ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۱۰-۱۰.
- ↑ «ایجاد اختلال در فیلترشکن‌ها همزمان با افزایش فشار بر کنشگران آزادی اینترنت». ایران اینترنشنال. ۲۰۲۴-۰۷-۳۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۷-۳۰.
- ↑ «بازار داغ فیلترشکن و تکرار یک تلاش محکوم به شکست». dw.com. دویچه وله. ۶ ژانویه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۱۱ آبان ۱۳۹۸.
- ↑ «معاون دادستان دربارهٔ «مافیای فیلترشکن»: وزیر ارتباطات مستندات خود را ارائه کند». radiofarda.com. رادیو فردا. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ آوریل ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۱۱ آبان ۱۳۹۸.
- ↑ ۸۷٫۰ ۸۷٫۱ «متولی سانسور اینترنت در ایران مسئول بررسی ارائه «وی‌پی‌ان قانونی» شد». radiofarda.com. رادیو فردا. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ نوامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۱ آبان ۱۳۹۸.
- ↑ «افشاگری نماینده مجلس از پشت پرده فیلترینگ در ایران / نویسندگان فیلترینگ، خودشان VPN می فروشند /وی‌پی‌ان فروش ها داخل کشورند». www.khabaronline.ir. ۲۰۲۳-۱۱-۰۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۱-۰۸.
- ↑ ۸۹٫۰ ۸۹٫۱ ۸۹٫۲ «Internet Censorship in Iran: An Infographic». iranmediaresearch. مارس ۱۳, ۲۰۱۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ ژوئیه ۲۰۱۳.
- ↑ ۹۰٫۰ ۹۰٫۱ Simurgh Aryan, Homa Aryan and J. Alex Halderman (August 2013). "Internet Censorship in Iran: A First Look" (PDF) (به انگلیسی). J. Alex Halderman. p. 2. Retrieved 23 August 2013.
- ↑ «فیلترینگ سایت‌ها، چرا و چگونه؟». IRITN. ۲۸ فروردین ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ ژوئن ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۱ فوریه ۲۰۱۲.
- ↑ «کمیته ۱۳ نفره تعیین مصادیق فیلترینگ تشکیل می‌شود». مدیانیوز. ۸ دیماه ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ ژانویه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۱ فوریه ۲۰۱۲. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=را بررسی کنید (کمک) - ↑ «صفحه جدید فیلترینگ آزاردهنده‌تر می‌شود». پایگاه خبری تحلیلی فرارو. ۲۴ شهریور ۱۳۸۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ مارس ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۲ فوریه ۲۰۱۲.
- ↑ «فیلتر شدن «موج سوم»، هجوم با گاز فلفل به دفتر و استودیوی «موج سوم» و پلمپ آن با حکم قاضی مرتضوی». موج سوم. ۲۳ خرداد ۱۳۸۸. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ سپتامبر ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۴ فوریه ۲۰۱۰.
- ↑ «کارگروه تعیین مصادیق محتوا مجرمانه». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «متن کامل قانون جرائم رایانه‌ای (مادهٔ ۲۲)». بایگانی‌شده از اصلی در ۳ آوریل ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۳.
- ↑ Simurgh Aryan, Homa Aryan and J. Alex Halderman (August 2013). "Internet Censorship in Iran: A First Look" (PDF) (به انگلیسی). J. Alex Halderman. p. 1. Retrieved 23 August 2013.
- ↑ «کاربرد ابزار فیلترینگ آمریکایی در شرکت مربوط به سپاه». رادیوفردا. ۱۹ تیر ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۹ تیر ۱۳۹۲.
- ↑ «Some Devices Wander by Mistake: Planet Blue Coat Redux». سیتیزن لب. ۱۷ تیر ۱۳۹۲. دریافت‌شده در ۱۹ تیر ۱۳۹۲.
- ↑ «محدودیت ۱۲۸ کیلوبیتی اینترنت برداشته شد».
- ↑ Simurgh Aryan, Homa Aryan and J. Alex Halderman (August 2013). "Internet Censorship in Iran: A First Look" (PDF) (به انگلیسی). J. Alex Halderman. p. 2-3. Retrieved 23 August 2013.
- ↑ «طرح "صیانت از حقوق کاربران" یا حذف مردم ایران از دهکده جهانی؟ - 29.07.2021». DW.COM. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۳۰.
- ↑ «کارزار مخالفت با طرح صیانت مجلس در آستانه نیم میلیونی شدن قرار گرفت». دیجیاتو. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۲۸.
- ↑ «طرح "صیانت از حقوق کاربران" یا حذف مردم ایران از دهکده جهانی؟ - 29.07.2021». DW.COM. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۳۰.
- ↑ «طرح جنجالی محدودیت اینترنت در ایران یک گام به اجرا نزدیکتر شد - BBC News فارسی». webcache.googleusercontent.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۲۸.
- ↑ «مخالفت با طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی در قالب یک بیانیه». ایسنا. ۲۰۲۱-۰۷-۲۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۲۸.
- ↑ «چرا و چطور به طرح صیانت از فضای مجازی اعتراض کنیم؟». گسترش نیوز. ۲۰۲۱-۰۸-۱۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۸-۱۴.
- ↑ لاری، سیما سادات (۲۰۲۱-۰۷-۲۸). «گزارشگران بدون مرز: طرح صیانت از فضای مجازی برگرفته از روش «سانسور در چین» است». رادیو فردا. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۳۰.
- ↑ رامتین شهرزاد (۱۷ دی ۱۴۰۱). «از اینترنت ملی تا اینترنت طبقاتی: تلاش حکومت برای کنترل بیشتر». رادیو زمانه. دریافت‌شده در ۱۴ مارس ۲۰۲۳.
- ↑ «اجرای طرح جنجالی «اینترنت طبقاتی» در ایران کلید خورد». رادیو بین‌المللی فرانسه. ۱۲ دسامبر ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۱۴ مارس ۲۰۲۳.
- ↑ «کارزار مخالفت با اینترنت طبقاتی به‌راه افتاد». دیجیاتو. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۶-۰۳.
- ↑ «عملیاتی شدن اینترنت طبقاتی؛ وزیر علوم از ارائه «اینترنت باز» به استادان دانشگاه‌ها خبر داد». ایران اینترنشنال. ۲۰۲۳-۰۶-۰۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۶-۰۳.
- ↑ «گسترش دامنه و وسعت تبعیض در ایران؛ اینترنت طبقاتی می‌شود». صدای آمریکا. ۲۰۲۳-۰۶-۰۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۶-۰۳.
- ↑ «نام جدید اینترنت طبقاتی برای شرکت‌های پارک فناوری پردیس: «اینترنت فناوران» از راه می‌رسد». دیجیاتو. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۶-۰۳.
- ↑ «گوگل هم فیلتر شد». خبر آنلاین. ۷ مهر ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۱۱ فوریه ۲۰۱۲.
- ↑ «فیلترینگ به جستجوگر بینگ هم رحم نکرد». وین بتا. ۷ دی ۱۳۹۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ اکتبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۳ بهمن ۱۳۹۰.
- ↑ «فیسبوک و توییتر فیلتر شدند». خبر آنلاین. ۲ خرداد ۱۳۸۸. دریافت‌شده در ۱۱ فوریه ۲۰۱۲.
- ↑ «دلایل فیلتر شدن سایت هاشمی رفسنجانی/ اتمام دادگاه جاسوس آمریکایی». ۱۲ دی ۱۳۹۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ فوریه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۱ فوریه ۲۰۱۲.
- ↑ «ممنوعیت فعالیت سایت خاتمی در ایران». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۱۱ فوریه ۲۰۱۲.
- ↑ «ارائه خدمات میزبانی به سایت محمد خاتمی در داخل ایران ممنوع شد». رادیو فردا. ۱۴ آبان ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۱۱ فوریه ۲۰۱۲.
- ↑ «سحام نیوز فیلتر شد». فارس نیوز. ۸ شهریور ۱۳۸۸. دریافت‌شده در ۱۱ فوریه ۲۰۱۲.
- ↑ «پرشین بلاگ فیلتر شد». فارس نیوز. ۳۰ خرداد ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۱۱ فوریه ۲۰۱۲.
- ↑ «بلاگفا فیلتر شد». فارس نیوز. ۳۰ خرداد ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۱۱ فوریه ۲۰۱۲.
- ↑ «سایت بلاگر فیلتر شد». خبرگزاری ایتنا. ۶ اردیبهشت ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۱۱ فوریه ۲۰۱۲.
- ↑ «وردپرس فیلتر شد». عصر ایران. ۲۱ بهمن ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۱۱ فوریه ۲۰۱۲.
- ↑ «خبرآنلاین با دستور مسئولین فیلتر شد». وبگاه الف. ۳۰ آذر ۱۳۹۰. دریافت‌شده در ۱۱ فوریه ۲۰۱۲.
- ↑ «سایت خبری عصر ایران فیلتر شد». خبرگزاری آفتاب. ۱۴ اسفند ۱۳۸۶. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ اکتبر ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۱ فوریه ۲۰۱۲.
- ↑ «بازی آنلاین «تراوین» فیلتر شد». Fars News Agency. ۹۱/10/۱۳. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=را بررسی کنید (کمک) - ↑ «گفتگو با عضو کارگروهی که به فیلترینگ «ویچت» رأی داد؛ «شاید برگردانیم»». سیتنا. 2 دی، 1392. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=را بررسی کنید (کمک) - ↑ «سایت سفارت انگلیس در ایران فیلتر شد». مهر نیوز. ۱ دی ۱۳۹۰. دریافت‌شده در ۱۱ فوریه ۲۰۱۲.[پیوند مرده]
- ↑ ««گوگل پلاس» هم در ایران فیلتر شد». رادیو فردا. ۲۱ تیر ۱۳۹۰. دریافت‌شده در ۱۱ فوریه ۲۰۱۲.
- ↑ «فیلترینگ گریبانگیر گوگل پلاس هم شد». خبرگزاری ایتنا. ۲۰ تیر ۱۳۹۰. دریافت‌شده در ۱۱ فوریه ۲۰۱۲.
- ↑ «برخورد با سایتهای خبری بدون مجوز». سایت خبری تحلیلی تابناک. ۲۰۱۲-۰۶-۲۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۴-۰۸-۱۰.
- ↑ «رتبه‌بندی خبرنگاران در آینده نزدیک/فیلتر سایتهای بدون مجوز». ایسنا. ۱۹ مرداد ۱۳۹۳. دریافت‌شده در ۲۰۱۴-۰۸-۱۰.
- ↑ ««ویکی‌پدیای فارسی» فیلتر و رفع فیلتر شد». ۱۱ مهر ۱۳۸۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۱۱ مهر ۱۳۸۹.
- ↑ «سایت «ویکی‌پدیا فارسی» فیلتر و رفع فیلتر شد». ۱۱ مهر ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۱۱ مهر ۱۳۸۹.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰ آوریل ۲۰۲۰.
- ↑ http://www.guardian.co.uk/world/2012/sep/23/iran-block-access-google-gmail
- ↑ «فیلترینگ، هجدهمین سایت پربازدید ایرانی!». تابناک. ۶ شهریور ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ ژانویه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۹ اوت ۲۰۱۰.
- ↑ «Top Sites in Iran». الکسا. ۲۵ بهمن ۱۳۸۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ فوریه ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۱۸ سپتامبر ۲۰۱۰.
- ↑ «Ranking of peyvandha.ir in Alexa». الکسا. ۲۵ بهمن ۱۳۸۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ ژوئیه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۳ ژانویه ۲۰۱۱.
- ↑ خبرآنلاین - عضو کمیته فیلترینگ: در برخی موارد فیلترینگ، افراط صورت می‌گیرد / جیمیل ممکن است به کمک اخلالگران بیاید
- ↑ «MehrNews.com - Iran, world, political, sport, economic news and headlines». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ فوریه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۹ اوت ۲۰۱۶.
- ↑ Simurgh Aryan, Homa Aryan and J. Alex Halderman (August 2013). "Internet Censorship in Iran: A First Look" (PDF) (به انگلیسی). J. Alex Halderman. p. 4. Retrieved 23 August 2013.
منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Internet censorship in Iran». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۵ اکتبر ۲۰۱۹.
| انتشارات | |
|---|---|
| سینما | |
| تلویزیون | |
| اینترنت | |
| واکنش‌ها | |
| دیگر | |
| برپایهٔ رسانه‌ها |  | |
|---|---|---|
| روش‌ها |
| |
| زمینه‌ها | ||
| بر پایهٔ کشور | ||
| جستارهای وابسته | ||
| تاریخچه |  | |
|---|---|---|
| پیشگامان |
| |
| نهادهای دولتی مرتبط |
| |
| نهادهای غیردولتی | ||
| فعالیت ها | ||
| مرتبط | ||
| نظامی و قضایی | ||
| مکان های تاریخی و موزه ها | ||
| گروه های هکتیویست | ||
| وزیران | ||