کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران
نوعسهامی عام
صنعتکشتیرانی
ترابری دریایی
بنا نهاده۱۳۴۶
دفتر مرکزیفرمانیه، تهران، ایران
محدودهٔ فعالیتخلیج فارس، دریای خزر، دریای مدیترانه، اقیانوس هند، دریای زرد
افراد کلیدیمحمدرضا مدرس خیابانی[۱]
درآمدافزایش ۲۶٫۱ میلیارد دلار (۲۰۱۰)[۲]
تعداد کارکنان۷،۰۰۰ نفر (۲۰۱۲)[۳]
وبگاه

شرکت کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران، شرکت ترابری دریایی و کشتیرانی ایرانی است، که هم‌اکنون با در اختیار داشتن ناوگانی از ۱۷۰ فروند کشتی، به‌عنوان بزرگترین شرکت خدمات کشتیرانی خاورمیانه محسوب می‌شود.

شرکت کشتیرانی ایران در سال ۱۳۴۶ تحت نام شرکت کشتیرانی ملی آریا در دوران حکومت پهلوی تأسیس شد. شمار کارکنان این شرکت در سال ۲۰۱۲ بالغ بر ۷،۰۰۰ نفر اعلام شد.

چهارشنبه ۲۰ آذر ۱۳۹۸ پومپئو وزیر خارجه آمریکا اعلام کرد این شرکت را در فهرست تحریم قرار داده است.[۴][۵]

تاریخچه[ویرایش]

در ابتدای دهه ۱۳۴۰ خورشیدی، افزایش حجم واردات کالا به ایران و ورود و خروج بی‌رویه کشتی‌های خارجی در بنادر داخلی، از گذشته موجب بروز حساسیت در کشور می‌شد. بدین ترتیب اندیشه تأسیس یک شرکت مستقل کشتیرانی در محافل بانکی و بازرگانی کشور قوت گرفت و برخی از مسئولان را به مطالعه و بررسی طرح تأسیس نخستین شرکت کشتیرانی ایرانی واداشت.

به ویژه اینکه نیاز به یک ترابری دریایی منظم و ملاحظاتی چون موقعیت جغرافیایی خاص ایران، داشتن مرزهای طولانی آبی، دسترسی به آب‌های گرم و حساسیت حیاتی ترابری کالا از طریق دریا نیز بر اهمیت این موضع می‌افزود. بر این اساس مطالعاتی از سوی سامانه بانکی و سازمان برنامه و بودجه در این زمینه انجام شد.


نتیجه این مطالعات که از سال ۱۳۴۰ آغاز شده بود، در اولین اجلاس مجمع عمومی مؤسسین در مرداد ۱۳۴۶ تصویب و شرکتی با نام شرکت کشتیرانی ملی آریا فعالیت خود را از همان زمان آغاز کرد. فعالیت کشتیرانی آریا در سال ۱۳۴۷ با دو فروند کشتی کوچک، با ظرفیت‌های هزار و یک هزار و ۵۵۰ تن، در حوزه خلیج فارس و ۴ فروند کشتی اقیانوس پیما با نام‌های آریاسپ، آریافر، آریاناز و آریاگام با ظرفیت ۶۱ هزار و ۲۵۲ تن در مسیر خلیج فارس – اروپا، خلیج فارس – آسیا و خلیج فارس - آمریکا و بالعکس شروع شد. تا پایان سال ۱۳۵۶ شمار کشتی‌های ناوگان آریا به ۴۲ فروند و به ظرفیت کل ۵۲۵ هزار تن افزایش یافت.

با وقوع انقلاب ۱۳۵۷ ایران و تغییر ساختار اقتصادی و سیاسی کشور در ۱۵ دی ماه ۱۳۵۸، شرکت کشتیرانی آریا، به شرکت کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران، تغییر نام یافت و به‌عنوان یکی از شرکت‌های وابسته به وزارت بازرگانی به فعالیت تجاری خود ادامه داد. در آغاز جنگ ایران و عراق در حدود ۱۶ فروند از ناوگان این شرکت از قبیل آریابوم، آریاجهان، آریاشاد و آریاامید مورد اصابت قرار گرفت و خسارات عمده‌ای به ناوگان عملیاتی این شرکت، وارد شد.

هم اکنون شرکت کشتیرانی ایران، دارای ۱۱۵ فروند کشتی با ظرفیت بالغ بر ۳٫۳ میلیون DWT است، که با بهره‌گیری از ۶ هزار نفر کادر دریایی و هزار نفر پرسنل بخش خشکی موجبات حمل بیش از ۲۲ میلیون تن کالا در سال را فراهم کرده‌است. با احتساب ناوگان‌های شرکت‌های تابعه و زیرمجموعه شرکت کشتیرانی ایران، در سال ۱۳۹۲ دارای ۱۷۰ کشتی در کلاس‌های مختلف می‌باشد.

سازمان بازنشستگی کشوری و سازمان تأمین اجتماعی از جمله سهامداران اصلی شرکت کشتیرانی ایران هستند.[۶]

این شرکت دارای شعبات متعدد در داخل و خارج ایران می‌باشد.

ناوگان[ویرایش]

کشتی ایران‌صدر، ساخت دوو کره جنوبی

این گروه با دارا بودن ناوگانی متنوع از انواع کشتی‌های اقیانوس پیما و شناورهای خدماتی، در کلیه مسیرهای بین‌المللی فعالیت می‌کند. امروزه گروه کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران جهت ترابری کالا به بسیاری از بنادر مهم جهان تردد نموده و با ارائه خدمات متنوع، بخش قابل توجهی از ظرفیت خود را به جابجایی کالا در مسیرهای بین‌المللی اختصاص داده است.

در سال ۱۳۸۸ این شرکت در مجموع دارای ۱۷۶ فروند شناور بود، که ۵۳ فروند کشتی فله‌بر، ۸ فروند جنرال کارگو، ۲۰ فروند کشتی کانتینری، ۲۵ فروند شناور چندمنظوره، ۴ فروند کشتی تانکر، ۲ عدد رو رو و ۴ عدد شناور تندرو مسافری، در ناوگان خود داشت. در سال ۱۳۸۹ شمار کشتی‌های این ناوگان به ۱۳۲ فروند رسید. در ۱۳۹۰ شمار شناورها، به ۱۴۶ و در سال ۱۳۹۱ به ۱۶۶ فروند افزایش یافت.[۷]

شرکت‌های تابعه[ویرایش]

شرکت کشتیرانی کیش

  • شرکت کشتیرانی راه جنوب
  • شرکت کشتیرانی والفجر
  • شرکت کشتیرانی دریای خزر
  • شرکت کشتیرانی ایران و هند
  • شرکت کشتیرانی ایران و مصر شرکت ایراینوست شیپ
  • شرکت خدمات دریایی و مهندسی کشتیرانی
  • شرکت خدمات ماشینی کشتیرانی
  • شرکت ترابری ترکیبی کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران
  • مؤسسه آموزشی کشتیرانی ایران
  • مؤسسه خدمات رفاهی کشتیرانی ایران
  • شرکت سرمایه‌گذاری کشتیرانی ایران[۸]
  • شرکت بیمه معلم: شرکت کشتیرانی ایران مالک ۲۵ درصد از سهام شرکت بیمه معلم است.[۹][۱۰]

عملیات[ویرایش]

بیش از ۹۰٪ درصد از تجارت جهانی از طریق فرایند ترابری دریایی انجام می‌پذیرد. گروه کشتیرانی ایران به‌عنوان بزرگترین شرکت کشتیرانی ایرانی، خطوط کشتیرانی مختلفی را از منطقه خلیج فارس به همه بنادر کشورهای آسیایی، بنادر کشورهای واقع در جنوب دریای مدیترانه، آمریکای لاتین و همچنین آفریقا دایر نموده و توانسته است مقام اول را در خصوص حمل کانتینر در منطقه خاورمیانه به خود اختصاص دهد.

ساختار سازمانی[ویرایش]

گروه کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران با هدف تخصصی کردن فعالیت‌های خود اقدام به سازماندهی ساختار شرکت بر مبنای یک شرکت هلدینگ نموده و هم‌اکنون این گروه به عنوان بزرگترین هلدینگ ترابری ایران و منطقه خاورمیانه محسوب می‌گردد.

تحریم‌های بین‌المللی[ویرایش]

از اول ژوئیه ۲۰۱۳ به موجب تحریم‌های علیه ایران همه خطوط بین‌المللی حمل کانتینر از ورود به بنادر ایران منع شدند، که در نتیجه این تحریم بازار حمل کانتینر کشور به‌طور انحصاری به دست کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران افتاد، اگرچه این شرکت پیشتر در فهرست تحریم‌های بین‌المللی قرار گرفته بود و در پی آن عملاً در بایکوت کامل بسر می‌برد.[۱۱] تحریم‌های وضع شده باعث کاهش سود شرکت از ۹۶۲ ریال به ۶ ریال در هر سهم و سقوط قیمت سهام این شرکت در بازار بورس اوراق بهادار تهران گردید.[۱۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. «مدیرعامل شرکت کشتیرانی ایران پس از ۱۰ سال تغییر کرد». خبرگزاری تسنیم.
  2. «شرکت کشتیرانی ایران در یک نگاه». کتاب اول. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ ژانویه ۲۰۱۴.
  3. «افزایش کشتی‌های کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران به ۱۷۰ فروند». شرکت فارسیسان آسیا.[پیوند مرده]
  4. «آمریکا چند شرکت حمل‌ونقل وابسته به ایران را تحریم کرد». رادیو فردا. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۱۱.
  5. «تحریم جدید علیه رژیم ایران؛ پمپئو: فشار حداکثری تا تغییر رفتار شرورانه جمهوری اسلامی ادامه دارد». صدای آمریکا. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۱۱.
  6. «آشنایی با کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران». همشهری آنلاین. ۲۶ آبان ۱۳۸۶.
  7. «مجمع عمومی سالیانه کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران». پارس آتی نگر. ۲۸ مهر ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ فوریه ۲۰۱۴.
  8. «پنج انتصاب جدید در گروه کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران». صنعت حمل و نقل آنلاین. ٦ آذر ١٣٩٢. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ فوریه ۲۰۱۴.
  9. http://www.donya-e-eqtesad.com/news/655899/
  10. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۸ فوریه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۴.
  11. http://khalijefars.isna.ir/Default.aspx?NSID=5&SSLID=46&NID=14786
  12. «صنعت کشتیرانی قبل و بعد از تحریم». سایت خبری تحلیلی بورسی. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ ژوئن ۲۰۱۵.

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]