اقوام ساکن ایران
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
گروه‌های قومی ساکن ایران به گروه‌هایی که هم‌اکنون در کشور ایران زندگی می‌کنند، گفته می‌شود. این تبارها، همچنین دارای همانندهایی در بیرون مرزهای ایران هستند. این اقوام، با وجود گوناگونی‌های فرهنگی، همگی از هویت و درون‌مایهٔ ایرانی، پشتیبانی می‌کنند و در طول تاریخ، روابط دوستانه میان یکدیگر را حفظ کرده‌اند.
فرهنگ
ایران، مردمی از اقوام گوناگون دارد که همگی، خود را دارای هویت ایرانی (ملی) می‌دانند و تاکنون، جشن‌های ملی ایران را پاس داشته‌اند. اعیاد و سوگواری‌های اسلامی نیز در این کشور بسیار رایج است. پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، این مراسم‌ها شکلی مجلل به خود گرفتند و هویت اسلامی، توسط حکومت تازه، پشتیبانی شد.[۱] جشن سال نوی ایرانی، نوروز، از سوی یونسکو به عنوان میراث فرهنگی و معنوی بشریت ثبت شده‌است و مجمع عمومی سازمان ملل متحد با تصویب قطعنامه‌ای، ۲۱ مارس، برابر با اول بهار را به عنوان روز جهانی نوروز به رسمیت شناخته‌است. این آیین باستانی ایرانی، توسط پیروان ادیان مختلف و در کشورهای دیگر نیز جشن گرفته می‌شود.[۱][۲] این جشن به عنوان مهم‌ترین تعطیلات ایران شناخته می‌شود و از چهارشنبهٔ آخر سال که چهارشنبه‌سوری در آن برگزار می‌شود، آغاز شده و با تعطیلات یک هفته‌ای، به روز سیزدهم سال جدید می‌رسد که سیزده‌به‌در نام دارد و در آن، مردم به پیک‌نیک می‌روند.[۲]
آشپزی و خوراک
آشپزی ایرانی اگرچه زیر اثر قابل توجه روش‌های آشپزی جهان عرب و شبه‌قاره‌ای بوده‌است اما به اندازهٔ زیادی محصول جغرافیا و محصولات خوراکی درون ایران است.
فهرست قوم‌ها
گروه‌های دینی
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ وهمن، فریدون (۲۰۱۸-۰۳-۲۰). «نوروز، هویت ملی و دینی ایرانیان». BBC News فارسی. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰۲۰-۰۵-۰۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۰۸.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ "Iran - Cultural life". Encyclopedia Britannica. Archived from the original on 2020-05-08. Retrieved 2020-05-08.
- ارواند آبراهامیان (۱۳۷۷)، «بخش یکم؛ پیشینهٔ تاریخی»، ایران بین دو انقلاب، ترجمهٔ احمد گل‌محمّدی، محمّدابراهیم فتّاحی، نشر نی، ص. ۱۶، شابک ۹۶۴-۳۱۲-۳۶۳-۴
- علیرضا سعیدآبادی (۵ دی ۱۳۸۹). «سیاست خارجی ایران: تداوم یا تغییر؟». دیپلماسی ایرانی. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۱۱.
