طرح
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
 | این مقاله دقیق، کامل و صحیح ترجمه نشده و نیازمند ترجمه به فارسی است. کل یا بخشی از این مقاله به زبانی بهجز زبان فارسی نوشته شدهاست. اگر مقصود ارائهٔ مقاله برای مخاطبان آن زبان است، باید در نسخهای از ویکیپدیا به همان زبان نوشته شود (فهرست ویکیپدیاها را ببینید). در غیر این صورت، خواهشمند است ترجمهٔ این مقاله را با توجه به متن اصلی و با رعایت سیاست ویرایش، دستور خط فارسی و برابر سازی به زبان فارسی بهبود دهید و سپس این الگو را از بالای صفحه بردارید. همچنین برای بحثهای مرتبط، مدخل این مقاله در فهرست صفحههای نیازمند ترجمه به فارسی را ببینید. اگر این مقاله به زبان فارسی بازنویسی نشود، تا دو هفتهٔ دیگر نامزد حذف میشود و/یا به نسخهٔ زبانی مرتبط ویکیپدیا منتقل خواهد شد. اگر شما اخیراً این مقاله را بهعنوان صفحهٔ نیازمند ترجمه برچسب زدهاید، لطفاً عبارت {{جا:هبک-ترجمه به فارسی|1=طرح}} ~~~~را نیز در صفحهٔ بحث نگارنده قرار دهید. |
طرح (به انگلیسی: plan) بهطور نوعی، هر روش مورداستفاده برای رسیدن به یک هدف خاص است. طرح از «برنامه» کلیتر است و برنامهها زیرمجموعهٔ طرح هستند. برنامهها تفصیلیتر و جزئیتر از طرح هستند و طرح را تشکیل میدهند.
طرح، همچنین، یکی از انواع پیشنهادهای قانونی در مجلس است که از سوی گروهی از نمایندگان مجلس (حداقل ۱۵ نفر) بهصورت قانونی به مجلس ارائه میشود.
طرحهای قانونی باید حداقل به پیشنهاد پانزده نماینده در مجلس ارائه شوند. طرح میتواند بهصورت یک فوریت، دو فوریت، یا سه فوریت به مجلس ارائه شود.
نحوهٔ ارائهٔ طرح در کنگرهٔ قانونگذاری ایالات متحدهٔ آمریکا به این شکل است که هر یک از اعضای مجلس نمایندگان میتواند در هر زمانی که مجلس در حال برگزاری است، طرح موردنظر خود را با قرار دادن آن در کنار میز کارمند در سالن برگزاری جلسات (۰صحن) به مجلس ارائه کند. امضای حامی طرح باید بر روی آن درج شود، و ممکن است تعداد نامحدودی حامی داشته باشد. طرح توسط منشی شماره میشود و به کمیتهٔ صالح، که کمیتهٔ رسیدگی به پیشنهادهای قانونی است، ارجاع میشود.
مجلس نمایندگان کار خود را بین بیش از بیست کمیتهٔ دائمی تقسیم میکند. پس از ارائهٔ طرح یا لایحه و ارجاع به کمیتهٔ صالح، کمیته اغلب به منظور مطالعه، استماع، بازنگری، و تصویب، آن را به کمیته(های) فرعیِ تخصصیِ خود ارسال میکند.
در کمیته معمولاً اولین گام در این فرایند یک جلسه استماع عمومی است که در آن، کمیته یا اعضای کمیتهٔ فرعی، ذینفعان یا متخصصان را برای ابراز دیدگاههای مختلف دربارهٔ آن دعوت میکنند. پس از اتمام جلسات استماع، لایحه در جلسهای مورد بررسی قرار میگیرد، که عموماً بهعنوان جلسهٔ «ارزیابی» شناخته میشود. در این مرحله، ممکن است اصلاحاتی در لایحه ارائه شود و اعضای کمیته یا کمیتهٔ فرعی به پذیرش یا رد این تغییرات رأی دهند. در پایان بحث، رأیگیری از اعضای کمیته یا کمیتهٔ فرعی انجام میشود تا مشخص شود که چه اقدامی دربارهٔ پیشنهاد قانونی انجام گردد. میتوان آن را با یا بدون اصلاح ارائه کرد یا گزارش اصلاحی در خصوص آن ارائه نمود یا بهطورکلی رد کرد؛ به این معنی که هیچ اقدام دیگری دربارهٔ آن انجام نخواهد شد. اگر کمیته اصلاحات گستردهای را تصویب کرده باشد، ممکن است نمایندگان تصمیم بگیرند که پیشنهاد قانونی جدیدی را که شامل همهٔ اصلاحات است گزارش دهند. این بهعنوان «لایحهٔ تمیز» (clean bill) شناخته میشود که دارای یک شمارهٔ جدید است.
موضوعات طرح
[ویرایش]برنامهریزی طرح
[ویرایش]اصطلاح برنامهریزی طرح به معنای کار بر روی زیرمجموعهها در جزئیات پیچیده است. بیانیههای هدف گستردهتر ممکن است بهعنوان نقشههای راهی مجازی عمل کنند. برنامهریزی به معنای واقعی کلمه فقط به معنای ایجاد یک برنامه است؛ میتواند به سادگیِ یک فهرست باشد. با این حال، این یک معنای فنی به دست نیاورده است، اما برای پوشش حوزهٔ قوانین و مقررات دولتی مربوط به استفاده از منابع.
برنامهریزی میتواند به معنای استفادهٔ برنامهریزیشده از هر و همهٔ منابع باشد، مانند جانشینی برنامههای پنجساله که از طریق آن دولت اتحاد جماهیر شوروی سعی در توسعهٔ کشور داشت. با این حال، این اصطلاح بیشتر در ارتباط با برنامهریزی برای استفاده از زمین و منابع مرتبط استفاده میشود؛ بهعنوان مثال، در برنامهریزی شهری، برنامهریزی حمل و نقل، و غیره.
در یک زمینهٔ دولتی، «برنامهریزی طرح» بدون هیچگونه توضیحی، به احتمال زیاد به معنای کنترل استفاده از زمین است. (همچنین، به «منطقهبندی» مراجعه کنید).
برنامهریزان
[ویرایش]برنامهریزان متخصصانی هستند که آموزش لازم را برای اتخاذ یا تصمیمگیریهایی دارند که به جامعه کمک میکند یا آن را متعادل میکند تا محیطی کارآمد، زیبا، و راحت داشته باشد.
روششناسی
[ویرایش]مفهومهای مانند برنامهریزی از بالا به پایین (برخلاف برنامهریزی از پایین به بالا) شباهتهایی با تفکر سیستمی پشت مدل از بالا به پایین دارد. این موضوع به زمینههای گستردهای مانند روانشناسی، نظریهٔ بازیها، ارتباطات، و نظریهٔ اطلاعات میپردازد که روشهای برنامهریزی را که مردم میخواهند استفاده و اصلاح کنند، آگاه میکند؛ و همچنین منطق و علم (یعنی طبیعیگرایی روششناختی) که بهعنوان وسیلهای برای آزمایش قسمتهای مختلف یک طرح برای قابلیت اطمینان یا ثبات عمل میکند.
روشهای خاص استفادهشده برای ایجاد و اصلاح برنامههای یک طرح به این بستگی دارد که چه کسی قرار است آن را ایجاد کند، چه کسی قرار است از آن استفاده کند، و چه منابعی برای انجام این کار در دسترس است. روشهایی که یک فرد در ذهن یا سازماندهندهٔ شخصی خود استفاده میکند، ممکن است بسیار متفاوت از مجموعه تکنیکهای برنامهریزی موجود در یک اتاق هیئتمدیرهٔ شرکت باشد، و برنامهریزی انجامشده توسط یک مدیر پروژه اولویتها و ابزارهای مختلفی را برای برنامهریزی انجامشده توسط یک مهندس یا طراح صنعتی دارد.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- کتاب اصطلاحات سیاسی، به کوشش عبدالرحمان میاح، مشهد، ۱۳۸۲.
 | این یک مقالهٔ خرد سیاست است. میتوانید با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |
 | این یک مقالهٔ خرد قانون است. میتوانید با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |
 | این یک مقالهٔ خرد مدیریت است. میتوانید با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |
 | این یک مقالهٔ خرد علم اقتصاد است. میتوانید با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |