بلد

سوره بلد در مکه نازل شده و دارای ۲۰ آیه است. کلمه بلد به معنی شهر است.

نزول

بعد از سوره ق، در سال ۳ بعثت، در مکه نازل شده‌است.

به این حقیقت که زندگی انسان در عالم دنیا همواره توام با مشکلات و رنج است اشاره می‌کند.
قسمتی از مهم‌ترین نعمتهای الهی رابر انسان می‌شمرد، و سپس به ناسپاسی او در مقابل این نعمتها اشاره می‌کند.
در آخرین بخش مردم را به دو گروه «اصحاب المیمنة» و «اصحاب المشئمة» تقسیم کرده، به بیان گوشه‌ای از صفات اعمال گروه اول (مؤمنان صالح) و سرنوشت آنها، و بعد کافران و مجرمان و سرنوشت آنها می‌پردازد.

در حدیثی از محمد نقل شده:

کسی که سوره بلد را بخواند خداوند او را از خشم خود در قیامت در امان می‌دارد.

برگزیده تفسیر نمونه، جلد ۵، آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی
آشنایی با سوره‌ها (شناخت سوره‌های قرآن)، جواد محدثی، ۱۳۷۴، قم، دفتر تبلیغات اسلامی

این یک مقالهٔ خرد قرآن است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.