قزوین

برای دیگر کاربردها، قزوین (ابهام‌زدایی) را ببینید.

قزوین کاسپین
کشور	ایران
استان	قزوین
شهرستان	قزوین
بخش	مرکزی
نام(های) دیگر	مینودر
نام(های) پیشین	کاسپین، ارساس، ارساسیا، راژیا، کشوین، قسوین، ، شاد شاپور، باب‌الجنه
مردم
جمعیت	۴۰۲٬۷۴۸ نفر سال ۱۳۹۵
تراکم جمعیت	۹۰۳۰ نفر بر کیلومتر مربع
جغرافیای طبیعی
مساحت	۶۴/۱۳۲ کیلومتر مربع
ارتفاع	۱٬۳۴۷ متر
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه	۱۳ درجهٔ سانتی‌گراد
میانگین بارش سالانه	۳۰۲ میلی‌متر
اطلاعات شهری
شهردار	سیاوش طاهرخانی
تأسیس شهرداری	۱۲۸۵ خورشیدی
ره‌آورد	باقلوای گل رز قزوین، نان چای، نان برنجی ،پسته، فندق، زغال‌اخته، گیلاس ،کشمش، انگور، گردو، آلبالو ،سنگ پا، آش رشته، آبغوره، صنایع دستی
پیش‌شمارهٔ تلفن	۰۲۸
وبگاه	شهرداری قزوین
شناسهٔ ملی خودرو	ایران ۷۹ ، ۸۹
قزوین روی نقشه ایران ۳۶٫۱۶°شمالی ۵۰٫۰۰°شرقی / 36.16; 50.00

المان مینودر دروازه ورودی شهر قزوین

قَزوین ( تلفظ ) یکی از شهرهای ایران است که در قسمت مرکزی این کشور واقع شده و در گذشته برای مدتی پایتخت ایران نیز بوده‌ است. شهر قزوین، مرکز استان قزوین، در بلندای ۱٬۲۷۸ متری از سطح دریا واقع شده‌است. تاریخچه و ریشه شهر قزوین به دوران ساسانیان باز می‌گردد زمانی که به دستور شاپور پادشاه ساسانی رونق یافت. قزوین شاه‌راه اقتصادی جاده ابریشم، سال‌ها محل گذر تجار و بازرگانانی بود که کالاهای خود را از شرق به غرب می‌بردند. قزوین در زمان حکومت صفوی ۵۷ سال پایتخت ایران بوده و از همین رو دارای اماکن و موزه‌های تاریخی بسیاری است. قزوین پایتخت بزرگ خوشنویسی ایران است و از جمله خوشنویسان معروف خط پارسی می‌توان به میرعماد قزوینی اشاره کرد. قزوین از نظر تعداد اثر تاریخی رتبه نخست در ایران و سوم در جهان را دارد، که از این آثار کهن و باستانی گوناگون می‌توان کاروان‌سرای سعدالسلطنه، مسجد جامع قزوین، میمون قلعه، حمام قجر، آب انبار سردار، پیغمبریه، کاخ چهل‌ستون، امامزاده حسین و خیابان سپه (اولین خیابان ایران) نام برد.

قزوین به دلیل قرار گرفتن در مسیر ارتباطی شرق به غرب و جنوب به شمال کشور، نزدیکی به تهران و کرج، دارا بودن چندین شهرک صنعتی و نیز امکانات مناسب آموزشی و علمی از جمله چندین دانشگاه دولتی و غیر دولتی از جمله دانشگاه بین‌المللی امام خمینی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین و دانشگاه آزاد اسلامی - باراجین از موقیت مناسبی در ایران برخوردار است.

قزوین به علت دارا بودن ۲ هزار و ۵۰۰ هکتار باغستان کهن در اطراف شهر و وجود بوستان ۱٬۴۰۰ هکتاری باراجین در سال ۱۳۹۲ از سوی معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست کشور به عنوان شهر پاک ایران انتخاب شد.

قزوین شهری فارسی زبان است. زبان مادری اکثر اهالی اصیل شهر قزوین فارسی همراه با لهجه خاص قزوینی است. زبان‌های تاتی، گیلکی و آذری نیز در قزوین تکلم می‌شود. علی‌رغم حضور تات‌ها، گیلک‌ها و آذری‌ها در شهر قزوین، اغلب آن‌ها بومی خود شهر قزوین نمی‌باشند، و از اقصی نقاط ایران و استان قزوین به شهر قزوین آمده‌اند. کردها و لرها از دیگر اقوام شهر قزوین هستند.

ره آورد شهر قزوین پسته، باقلوا و انواع شیرینی سنتی متنوع از جمله باقلوای لوزی، باقلوای پیچ یا گل رز، شیرینی پادرازی، نان نخودی قزوین (شیرینی نخودی)، نان چرخی، نان برنجی (شیرنی برنجی)، نان بادامی قزوین (شیرینی بادامی)، شیرینی اتابکی (شیرینی ولیعهدی)، نان قندی (شیرینی قندی)، نان نازک (نازک پسته‌ای) است.

نام

نوشتار اصلی: پیشینه نام قزوین

نقشه محدوده قزوین در نقشه ایران و توران در دوره قاجاریه.
در این نقشه شهر قزوین به انگلیسی: Kaswin ذکر شده‌است.

نوشته‌های باستانی یونان قزوین را با نام «راژیا» معرفی می‌کند و پس از آن در نوشته‌های اروپایی این شهر با نام شهر باستانی «آرساس» یا «آرساسیا» شناخته می‌شده‌است. اشکانیان قزوین را به نام مؤسس آن «اردپا» می‌خواندند؛ و ساسانیان نام این شهر را «کشوین» (یعنی سرزمینی که نباید از آن غافل شد) نهاده بودند. در برخی متون نام این شهر «قسوین» (یعنی شهری که مردمی پر صلابت و استوار دارد) ذکر شده‌است. به هر روی مورخان و باستان شناسان عصر حاضر قزوین را عربی شده «کاسپین» می‌دانند؛ و بر این باورند که قوم کاسپی‌ها که در سواحل دریای کاسپین می‌زیستند به مرور کوچ کردند و شهر قزوین را بنا نهادند. و به همین دلیل است که در متون کهن عثمانی و عربی نام دریای خزر «بحرالقزوین» ذکر شده‌است.

پیشینه نام

قزوین را در نوشته‌های قدیمی؛ شهر باستانی "آرساس" یا "آرساسیا" و در تاریخ یونان شهر قدیمی "راژیا" نامیده‌اند. قرار گرفتن آن بر سر راه جاده ابریشم سرنوشت قزوین را با فراز و فرودهای تلخ و شیرین گره زده است. تاریخ نگاران ایرانی و عرب عقیده دارند که واژه «قزوین» از جمله «این کش وین» گرفته شده‌است، به این شرح که وقتی سرکرده سپاه کسرا به هنگام نبرد، در صف لشکریان خود خللی دید، با عبارت «این کش وین» (یعنی به آن کنج بنگر) زیردست خود را مأمور رفع خلل کرد و در نتیجه سپاهیان او پیروز شدند. آن گاه در آن محل؛ شهری بنا کردند و آن را «کشوین» نامیدند و در دوره اسلامی، عرب ها، این واژه را معرب کرده و آن را «قزوین» نامیدند.
بر پایه نوشته‌های یونانی و رومی پیش از دوران هخامنشی ، مردمی که آن‌ها را «کاسی ها» یا «کاسیت» می نامیده اند، در کرانه باختری دریای شمال ایران می زیستند که به گفته بعضی از تاریخ نگاران، آریایی یا از ملیت «میت تانی» به حساب می آمدند. گفته می‌شود این قوم مدت‌ها پیش از مادها به ایران آمده و قرن‌ها در کرانه باختری دریای هیرکانی( کاسپین)- (خزر) استقراریافته بود. گفته شده که نام قزوین از این اقوام، و از نام دریای کاسپین گرفته شده‌است.
همچنین گفته شده اشکانیان قزوین را به نام مؤسس آن "اردپا" می خواندند. و ساسانیان نام این شهر را "کشوین" (یعنی سرزمینی که نباید از آن غافل شد) نهاده بودند. در برخی متون نام این شهر "قسوین" (یعنی شهری که مردمی پر صلابت و استوار دارد) ذکر شده‌است .
در مورد وجه تسمیه نام قزوین نظر دیگری نیز وجود دارد. گفته می‌شود که کوهستان‌های شمالی قزوین همواره زیستگاه مردمان سرکش بوده (دیلمیان) و آبادی‌های دشت قزوین پیوسته دست خوش تاخت و تاز و تاراج طایفه‌های گوناگون قرار داشته‌است. به فرمان حاکم وقت، برای جلوگیری از تاخت و تاز کوه نشینان، یک دژ درمدخل کوهستان شمالی قزوین و دژ بزرگ دیگری برای استقرارسپاهیان در محل کنونی قزوین بنا کردند. اولی را «دژ بالا» و دومی را «دژ پایین» نامیدند که با گذشت زمان، نام «دژ پایین» دچار دگرگونی شده و به «دژپین»، «گژوین» و سپس «کشوین» تبدیل شده‌است. در دوران شاپور ذوالاکتاف قلعه ای - در جای همان دژ - بنا کرده و همان کشوین نامیده شد. این نام در دوره اسلامی معرب شده و به قزوین تغییر یافته‌است.
در نظر دیگری گفته شده قزوین در اصل «کزوین» و مرکب از «کزو» به معنای پسته و «ین» به معنای شهر- شهر پسته- بوده و بعدها معرب شده و به قزوین تبدیل شده‌است. محمود کاشغری در کتاب دیوان لغات الترک که در قرن یازدهم میلادی برشته ی تحریر درآورده در رابطه با وجه تسمیه قزوین (به ترجمه محمد دبیر سیاقی) می نویسد: قاز نام دختر افراسیاب است و اوست که شهر قزوین را بنا کرده است و اصل آن قاز اوینی (Qaz oyuni) است یعنی جای بازی قاز. زیرا که او آنجا سکونت داشت و بازی می کرد. و از این معنی است که قزوین را از سرزمین های ترک شمرده اند.

لقب‌ها

لقب باب‌الجنه یا مینودر به معنی: دروازه بهشت به جهت حدیثی از محمد پیامبر به شهر قزوین داده شده‌است. در این حدیث ایشان می‌گویند:

(قزوین باب من الابواب الجنه) یعنی: قزوین دری از درب‌های بهشت است

لقب دیگری که به این شهر داده شده؛ لقب باغشهر است. این لقب را ناصرالدین شاه در هنگام سفری که به پاریس داشت به علت باغات بسیار که گرداگرد شهر را فراگرفته بود به قزوین داد.
در زمان صفوی به دلیل پایتختی قزوین لقب دارالسلطنه به این شهر داده شده؛ این لقب تا عصر قاجاریه هم ادامه داشت و در اکثر فرمان‌های پادشاهان قاجار این عنوان دیده می‌شود.
همچنین در سده‌های اول اسلام قزوین به نام مدینهٔ مبارک معروف بوده‌است.

تاریخ

نوشتار اصلی: تاریخ قزوین

این شهر باستانی در زمان شاه طهماسب صفوی پایتخت ایران بوده‌است. نخستین خیابان ایران (خیابان سپه) در قزوین ساخته شد. آب انبار سردار بزرگ‌ترین آب انبار تک گنبدی جهان در قزوین است.

پیش از اسلام

در منطقه قزوین صدها تپه باستانی شناسایی شده‌است و تنها تپه سگزآباد نشانگر شهرمندی ۹۰۰۰ ساله یکجانشینی در این دشت برومند است. منطقه قزوین به لحاظ موقعیت جغرافیایی، نظامی و ارتباطی در دوران‌های مختلف تاریخ مورد توجه حکومت‌های مختلف بوده‌است. در زمان حکومت مادها یکی از نقاط مهم کشور بوده و دژ «ماگ بیتو» در جنوب غربی قزوین و تحت فرمان «هانا سیروکا» از امیران ماد بوده‌است. در نیمه نخست قرن نهم پیش از میلاد، دژ «ماگ بیتو» در قزوین مورد هجوم «آداد پنجم» فرمانروای آشور قرار گرفت و ویران شد.

کلیسای کانتور قزوین

بنای شهر قزوین را به شاپور ذوالاکتاف نسبت داده و می‌گوید آنجا را شاد شاپور نامید. عبدالکریم رافعی در التدوین فی تواریخ قزوین به قزوین و زکریای قزوینی در آثارالبلاد و یاقوت حموی در معجم البدان به گفته از این فقیه و شاهزاده فرهاد میرزا معتمدالدوله در نسک هدایه السبیل و کفایه الدلیل باستناد شهرت قزوین را از بناهای شاپور ذوالاکتاف نگاشته‌اند ولی ولی احمد بن ابی عبدالله برقی در نسک النبیان و خواجه حمدالله مستوفی درتاریخ گزیده و محمد حسنخان اعتماد السلطنه در نسک مرآت البدان و امین احمد رازی در هفت اقلیم به گفته از البنیان و استاد و بارزایش خاورشناس نامی روس در نسک جغرافیای تاریخی ایران بنای شهر قزوین را به شاپور اول منسوب داشته‌اند. شمس الدین سامی بیک در قاموس الاعلام ترکی در این باره تردید کرده و نوشته‌است که از ایرانیان شاپور ذوالاکتاف با یکی از بهرام‌ها شهر قزوین را بنیاد کرده‌اند. سرچشمه اصلی این دو قول یکی اخبار البدان ابن فقیه و دیگری البنیان احمد بن ابی عبدالله برقعی است که نویسندگان پیشین نیز عموماً با این دو مآخذ استناد داشته‌اند. البته نمی‌توان در این باره دید قطعی داد ولیکن با بررسی اوضاع دوران فرمانروائی این دو پادشاه دریافته می‌شود که زمان شاپور ذوالاکتاف که بواسطه صغر سن نمی‌توانست در کارهای کشور کارآمد باشد در صورتی که سراسر مملکت دستخوش آبادانی و عدل داد درونی و بیرونی بود.

بنابراین باره‌است بانی قزوین را بنا به نگارش ابن دانشور شاپور ذوالاکتاف بدانیم اما این که ابن دانشور آورده‌است شاپور ذوالاکتاف شهر قزوین را بنا کرده و آن را شاد شاپور نامید. دیگران نیز در این زمینه شرحی نگاشته‌اند از جمله حمدالله مستوفی در دیرینه گزیده به گفته از نسک البنیان قدری بتفصیل پرداخته‌اند و نوشته‌است شهر قزوین را شاپور بن اردشیر بابکان ساخته و آنرا شادشاپور نام کرد همانا آن شهری که در میان قزوین ساخته‌اند چنانچه رودخانه چند بر جنوبی آن روانست و رودخانه ابهر بر شمالی آن و از آنجا اطلال بار و پدیدارست.

محمد حسن خان اعتماد السلطنه نیز در نسک مرآت البلدان به گفته از نسک البنیان این موضوع را تا اندازه‌ای روشن‌تر به کلک آورده و می‌گوید قزوین را شاپور بن اردشیر بابکان ساخت و شاد شاپور نام نهاد و همانا آن شهری بود که میان رودخانه‌های خررود و ابهر رود می‌ساخته‌اند و آنجا اطلال بار و پدیدار است و مردم آنجا در دیه نرجه که به اردشیر بابکان منسوب است مسکونند و مشهور است در نسک گردآوری رافعی مسطور که حصار شهرستان قزوین اکنون جایی است در میان شهر شاپور ذوالاکتاف ساسانی ساخته‌است.

پس از اسلام

قزوین به دنبال گشایش آن در سال ۲۱ هجری به نام مرز و ثغر مسلمانان شناخته شد و مسلمانان برای جهاد با کفار دیلم به سوی آن رهسپار شدند. روایات فراوانی وجود دارد که در آن‌ها بر بزرگی قزوین و کارکرد زمامداران حکومت اسلامی در پشتیبانی از نگن تأکید شده‌است.

اعزام چهار هزار تن از مسلمانان به فرماندهی ربیع بن خثیم در سال ۳۶ هجری و پیش از جنگ صفین به قزوین به دست علی نمونه‌ای از این توجه‌است. بدیهی است که شهر کهن قزوین که به استواری محدود بوده و گنجایش گسیل سترگ کوچندگان و مجاهدان را نداشته و لزوم گسترش آن برای کشش بیشتر مسلمین اعزامی به قزوین احساس می‌شده‌است.

سعید بن العاص بن امیه که از طرف عثمان والی کوفه بوده برای جنگ با دیلمیان به قزوین می‌آید و آن را شهری استوار و آباد می‌کند قطعاً این عمران اولیه قبل از سال ۳۵ هجری که سال قتل عثمان است صورت گرفته‌است.

خانه‌سازی در بیرون از قلعه کهن شهر ظاهراً نخستین بار بدست محمد بن سنان عجلی و در سال ۹۰ هجری انجام شده و دیگران نیز به تقلید از او در بیرون از شهر به خانه‌سازی پرداخته‌اند و شهر را گسترش بخشیده‌اند. پیش از سال ۱۶۹ هجری در سال‌های خلافت مهدی عباسی و زمانی که فرزندش موسی الهادی ولیعهد بوده و شهرک به نام‌های مدینه موسی و مبارکیه در کنار قزوین ساخته شد و همین دستور به گسترش شهر کمک شایانی کرد.

دوران سلجوقیان

طغرل در سال ۴۳۳ ه‍.ق قزوین را فتح کرد ویکی از شیعیان علوی را به حکومت قزوین انتخاب کرد. وی در سال ۴۵۵ ه‍.ق در گذشت و بنابر وصیتش، سلیمان پسرش به جانشینی او برگزیده شد، اما سران لشکر که به آلب ارسلان پسر دیگر طغرل دلبستگی داشتند در قزوین جمع شده و خطبه پادشاهی را به نام وی خواندند. چنین رویدادی نشانگر آن است که قزوین در آغاز دوره سلجوقی دارای موقعیتی ویژه بوده‌است. در دوره آلب ارسلان حکومت قزوین در یک دوره شصت ساله بر عهده خاندان جعفری از اصیل‌ترین خاندان‌های علمی شیعی در ایران و از نوادگان جعفر طیار بوده‌است

در عصر صفوی

شاه تهماسب اول، قزوین را به عنوان پایتخت برگزید.

شاه تهماسب صفوی به سال ۹۵۳ ه‍.ق به علت نزدیکی تبریز به مرزهای عثمانی و آسیب‌پذیر بودن این شهر و نیز دور بودن از خراسان و هجوم مداوم ازبکان به ایران پایتخت را به قزوین انتقال داد؛ که این پایتختی تا سال ۱۰۰۶ ه‍.ق (به مدت نیم قرن) ادامه داشت.

عمارت چهل ستون قزوین محل استقرار دولت در زمان شاه طهماسب و شاه اسماعیل دوم صفوی

• تحولات شهر قزوین پس از پایتختی

شاه تهماسب پس از انتقال پایتخت به قزوین دستور ساخت باغ بزرگی را در مرکز شهر قزوین داد؛ که عبدی بیگ شیرازی مراحل ساخت این باغ را در مقدمه روضةالصفات این‌گونه توصیف می‌کند.

خسرو والاگهر دین پناه		خطه قزوین چو شدش تختگاه
رونق این خطه به حسب مراد		گشت به یمین قدم شه زیاد
خاست نوای فرح از خانه ها		یافت عمارت همه ویرانه ها
ابر کرم خاست ز هر سوی او		آب فزون گشت به هر جوی او
کشت وی از خاک برآورد سر		خشتش از افلاک برآورد سر
شاه در آن خطه همچون بهشت		ساخت عمارات بهشتی سرشت
هر که نشان جست ز تاریخ آن		داد به گلزار بهشتش نشان

لازم به توضیح است که عبارت (گلزار بهشتش) به حساب ابجد عدد ۹۶۷ را نشان می‌دهد که این عدد تاریخ اتمام ساخت باغ‌ها و عمارت‌ها بوده‌است.

با آغاز دوره صفوی و استقرار آن‌ها در مرزهای کهن با مرکزیت نواحی شمال و غرب ایران و اعلام حکومت شیعی، باب جدیدی را برای گسترش همه‌جانبه شهر قزوین فراهم آورد که آثار مکتوب مورخان و سیاحان و یادمان‌های تاریخی _فرهنگی، نمایانگر این گسترش است.
تغییرات سیاسی و جابه جایی پایتخت از قزوین به اصفهان که با تحولات در جنوب ایران با حضور دولت‌های اروپایی همراه بود، نتوانست اهمیت کلیدی منطقه قزوین را در پیوند غرب به شرق ایران با دولت‌های همسایه در مرزهای شمال و غرب ایران کمرنگ کند.

• تحولات کالبدی - فضایی شهر قزوین به هنگام پایتختی

یکی از دوران‌های طلایی تاریخ قزوین، انتخاب این شهر به عنوان پایتخت حاکمیت شیعی صفوی است. با استقرار دولت شیعی صفوی در قرن دهم هجری، عصر جدیدی در تاریخ ایران آغاز شد و از این زمان قزوین به محل تجمع دولتمردان، علما و اندیشمندان و صاحبان حرفه و فن و هنر تبدیل شد. حکومت صفوی با تکیه بر مفاهیم عرفانی از سویی و تعابیر و تفسیر شریعت از نظرگاه مذهب شیعه از دیگر سو، موفق شد تا پایگاه اجتماعی بسیار گسترده‌ای در خطه‌ای بس وسیع به دست آورد.

ژان شاردن که در مجموع یازده سال در دوره صفویان (۷۰–۱۶۶۴ و ۷۷–۱۶۷۱ میلادی) در ایران بوده در سال ۱۶۷۴ میلادی در شهر قزوین چهار ماه اقامت می‌کند و دربارهٔ آن می‌نویسد:

قزوین شهر بزرگ و زیبایی است که در دشتی وسیع واقع در سه فرسنگی کوه الوند بنا شده‌است… دوازده هزارخانه و صد هزار تن جمعیّت دارد. صد خانوار یهودی، و چهل خانوار مسیحی در این شهر به سر می‌برند. میدان شاه که اسب‌دوانی نیز در آن‌جا به عمل می‌آید زیباترین نقاط این شهر است… قزوین مسجد بسیار ندارد… بعد از مسجد مهم‌ترین و مجلل‌ترین عمارات قزوین مدارسی است که طلاّب‌علوم دینی در آن تحصیل می‌کنند… آنچه قزوین را در انظار بینندگان باشکوه‌و رفیع می‌نماید کاخها و خانه‌های قصرآسای بزرگان و اعیان شهر است که همه‌تماشائی و دیدنی است… اما این شهر نسبت‌به شهرت و عظمتش باغ و بستان زیاد ندارد، زیرا هم خاک دشتی که شهر در آن بناشده شنی و هم آبش کم است. برخی از کشتزارهایش از آب شاخهٔ کوچکی ازشاهرود آبیاری می‌شود. کاریزهایی نیز دارد. آب آشامیدنی بیشتر مردم از چاه‌هاییکه غالباً متجاوز از سی پا گودی دارد برآورده می‌شود. آب این چاه‌ها خنک اماسنگین و بیمزه است. کمبود آب گذشته از این که بزرگ‌ترین مانع رشد کشاورزیو توسعهٔ باغها و بوستانهاست مایهٔ سنگینی و ناسازگاری هوا و عدم رعایت بهداشت‌عمومی است، و این عوامل زیان‌زا مخصوصاً در تابستانها بیشتر ظاهر می‌شود. زیراچنان که یاد شد قزوین رودخانه و آب جاری ندارد که کثافات شهر را بزداید وهمراه خود به جاهای دور ببرد…

نبرد با افغان‌ها

با سقوط اصفهان به دست افغان‌ها و تسلیم شدن شاه سلطان حسین در سال ۱۱۳۵ ه‍.ق طهماسب میرزا، فرزند سلطان حسین که در قزوین به سر می‌برد در آنجا تاجگذاری کرد. با اعلام تاجگذاری طهماسب میرزا، افغان‌ها با سپاهی گران به سوی قزوین حرکت کردند و شاه طهماسب در نهایت خفت و خواری با شتاب فراوان قزوین را ترک و به سوی تبریز فرار کرد. سپاه افغان وارد شهر قزوین شد و مورد پذیرایی قزوینی‌ها قرار گرفت اما افغان‌ها به غارت اموال تجاوز به حقوق مردم پرداختند. مردم قزوین نیز همراه با قزلباشان به یک باره بر سر افغان‌ها ریخته و بسیاری را کشته و بسیاری از افغان‌ها نیز به سوی اصفهان متواری شدند. باستانی پاریزی این حادثه را که به «لوطی بازار قزوین» معروف است چنین توصیف می‌کند: «اما افغانان بیست هزار تومان از قزوینیان خواستند، مردم قریب شش هزار تومان دادند. امان‌الله از این گذشته فرستاد و مطالبه ۶۰ دوشیزه نمود. این مطالبه آخرین، سخت بر قزوینیان گران افتاد. امان‌الله محصلانی بر مردم شهر گماشت تا پول نقدی که بر آنان نهاده بود مطالبه نمایند و همچنین در تحویل دختران تسریع کنند. رئیس محصلان افغانی گفت: ای سگان تا چند ما را می‌فریبید؟ اگر امروز پول و خواربار و دختران را نزد ما نفرستید همه را قتل‌عام خواهیم کرد. یک‌نفر لوطی پاسخ داد سگ ما نیستیم، سگ شمایید و آن کس که شما را فرستاده‌است! دست محصل مالیات به سوی شمشیرش رفت ولی قزوینی چالاک‌تر بود، شمشیر بر آمیخت و محصل مالیات را به دو نیم کرد، پس آنگاه قزوینیان طبلها کوفتن گرفتند تا مردان خویش را فراخوانند که با افغانان به جنگ برخیزند». بعد از حادثه لوطی بازار، بار دیگر نیز قزوین مورد هجوم سپاه افغان، قرار گرفت و اشرف افغان در قزوین پادگانی را برای مقابله با طهماسب میرزا و سردار دلیر او نادر بنا کرد. اما در جریان نبرد نادر و اشرف افغان، سپاه افغان‌ها دچار شکست فاحشی شدند و عملاً پادگان قزوین توانایی نبرد را از دست داد. در جریان حمله به افاغنه در قزوین، یکی از چهره‌های برجسته دینی به نام شیخ آقامحمد رضی قزوینی حکم به جهاد با افاغنه را صادر فرمود. آقا محمدرضی هنگام محاصره قزوین به وسیله افاغنه حکم به جهاد با آنان را داد و پس از سخنرانی آتشین، سپاه عظیمی گرد آورد و خود پیشاپیش سپاه به جنگ با افاغنه رفت و پس از یک نبرد دلیرانه در قریه دیال آباد (از توابع قزوین) کشته شد؛ ولی سپاه او افاغنه را در پشت دروازه‌های قزوین شکست دادند و این شکست سر آغاز بیرون راندن افاغنه از ایران گردید.

جغرافیا

مکان‌نگاری جغرافیایی

قزوین در مدار °۵۰٫۰۰ شرقی و °۳۶٫۱۶شمالی قرار دارد. قزوین از سمت شمال به لاهیجان، از شمال شرق به رازمیان، از شرق به بیدستان و محمدیه، از جنوب شرق به الوند، از جنوب به شهر صنعتی لیا، از جنوب غرب به اقبالیه، از غرب به محمودآباد نمونه و از شمال غرب به منجیل راه پیدا می‌کند.

اقلیم

نقشهٔ آب و هوایی ایران؛ شهر قزوین در شمال غربی کشور قرار گرفته و آب و هوای آن سرد و کوهستانی است.

آب و هوای قزوین در تابستان خنک و در زمستان سرد است. میزان بارش سالیانه قزوین حدود ۳۱۸ میلی‌متر و دمای متوسط هوا ۱۴ درجه سانتی‌گراد است.

تأثیر توده هواهای باران‌زا و ارتفاعات موجب شده‌است که توزیع رطوبت هوا در شهر قزوین از شرایط مناسبی برخوردار باشد. روند تغییرات رطوبت نسبی در طول سال نشان‌دهنده رطوبت حداکثر در ماه‌های زمستان و رطوبت حداقل در ماه‌های تابستان است. میانگین سالانه نم نسبی در قزوین ۵۱٪ است. براساس آمارهای اقلیمی تیر و مرداد گرم‌ترین و دی و بهمن سردترین ماه‌های سال در شهر قزوین‌اند. دوره یخبندان از اواخر آبان آغاز و تا ۹۰ روز ادامه می‌یابد. کمترین دمای ثبت شده در ایستگاه سینوپتیک قزوین ۲۴ درجه زیر صفر بوده که در ۲۰ دی ۱۳۵۵ رخ داده‌است.

میانگین دما و بارش برای آب و هوای قزوین در سال ۲۰۱۳ میلادی ژانویه فوریه مارس آوریل مه ژوئن ژوئیه اوت سپتامبر اکتبر نوامبر دسامبر دمای بیشینه (°C) ۵٫۱ ۷٫۶ ۱۳٫۷ ۲۰٫۰ ۲۵٫۹ ۳۲٫۲ ۳۵٫۶ ۳۴٫۶ ۳۰٫۹ ۲۳٫۱ ۱۵٫۴ ۸٫۱ Ø ۲۱ دمای کمینه (°C) -۴٫۷ -۲٫۹ ۱٫۷ ۶٫۴ ۱۰٫۶ ۱۴٫۶ ۱۷٫۷ ۱۶٫۹ ۱۲٫۹ ۷٫۸ ۲٫۹ -۱٫۹ Ø ۶٫۸ بارش (mm) ۴۴٫۵ ۴۰٫۸ ۵۲٫۱ ۴۱٫۰ ۳۴٫۵ ۵٫۹ ۱٫۲ ۱٫۹ ۰٫۸ ۲۱٫۷ ۲۱٫۸ ۴۴٫۰ Σ ۳۱۰٫۲ روزهای بارانی ۱۰٫۵ ۱۰٫۱ ۱۳٫۳ ۱۳٫۳ ۱۲٫۷ ۴٫۵ ۲٫۴ ۲٫۳ ۲٫۰ ۷٫۷ ۷٫۹ ۹٫۷ Σ ۹۶٫۴ دما ۵٫۱ -۴٫۷ ۷٫۶ -۲٫۹ ۱۳٫۷ ۱٫۷ ۲۰٫۰ ۶٫۴ ۲۵٫۹ ۱۰٫۶ ۳۲٫۲ ۱۴٫۶ ۳۵٫۶ ۱۷٫۷ ۳۴٫۶ ۱۶٫۹ ۳۰٫۹ ۱۲٫۹ ۲۳٫۱ ۷٫۸ ۱۵٫۴ ۲٫۹ ۸٫۱ -۱٫۹ ژانویه فوریه مارس آوریل مه ژوئن ژوئیه اوت سپتامبر اکتبر نوامبر دسامبر بارش ۴۴٫۵ ۴۰٫۸ ۵۲٫۱ ۴۱٫۰ ۳۴٫۵ ۵٫۹ ۱٫۲ ۱٫۹ ۰٫۸ ۲۱٫۷ ۲۱٫۸ ۴۴٫۰   ژانویه فوریه مارس آوریل مه ژوئن ژوئیه اوت سپتامبر اکتبر نوامبر دسامبر منبع: سرویس اطلاعاتی آب و هوای جهان

زمین‌لرزه

استان قزوین همواره یکی از مناطق لرزه خیز کشور بوده‌است و زلزله‌های بسیاری تاکنون در آن رخ داده‌است. در شب پنجم رمضان ۵۱۳ ه‍.ق زلزله شدیدی در قزوین رخ داد که آسیب‌های گسترده به شهر وارد کرد و نزدیک به نیمی از شهر ویران شد و بسیاری از افراد کشته شدند. در سال ۵۷۲ ه‍.ق زمین لرزه‌ای در دامنه‌های جنوبی البرز تا آن سوی ری به وقوع پیوست. در این زلزله قزوین و ری دستخوش ویرانی شدید شد و افراد زیادی در آن حادثه کشته شدند. در زلزله سال ۱۰۴۹ ه‍.ق در قزوین نزدیک به ۱۲۰۰۰ نفر کشته شدند از فاجعه آمیزترین زلزله‌های دوران معاصر می‌توان از زلزله بوئین زهرا در سال ۱۳۴۱ ه‍.ش یاد کرده که در آن ۹۱ روستا به کلی ویران شد و بیش از ۳۰۰ روستا آسیب دید و ۱۲۲۰۰ تن کشته شدند.

تقسیمات کشوری

شهر قزوین مرکز استان قزوین، شهرستان قزوین و بخش مرکزی شهرستان قزوین است.

ساختار شهری

انجمن اسلامی شهر قزوین

زین اسب - متعلق به اولین شهردار قزوین - موزه مردمشناسی حمام قجر

انجمن اسلامی شهر قزوین، انجمنی است ساخته از ۹ نماینده که بر طبق قانون شوراها مسئول اداره شهر قزوین است. مهم‌ترین وظایف شورا انتخاب شهردار به مدت چهار سال، نظارت بر عملکرد شهرداری و در صورت لزوم برکناری شهردار، تصویب طرح‌های لازم برای رفاه بیش‌تر شهروندان و نظارت بر اجرای آن‌ها، تصویب بودجه سالانه شهرداری، تصویب اساسنامه موسسات و شرکت‌های وابسته به شهرداری هستند.

نخستین بلدیه یا شهرداری قزوین در اسفند سال ۱۳۰۶ هجری قمری تأسیس گردید. شهرداری قزوین مانند دیگر شهرداری‌های ایران سازمانی غیردولتی است. نخستین شهردار شهر قزوین میرزا حسین شهیدی (صدرالعلما) بوده‌است.

شهرداری قزوین

نوشتار(های) وابسته: عمارت شهرداری قزوین

لوگوی شهرداری قزوین

اولین بلدیه یا شهرداری قزوین در سال ۱۲۸۵ تأسیس گردید. شهرداری قزوین مانند دیگر شهرداری‌های ایران سازمانی غیردولتی است و وظیفه آن اداره شهر قزوین می‌باشد.

با انتخاب خواجه نوری به عنوان فرماندار قزوین در سال ۱۲۹۸ هجری شمسی، سید کاظم سرکشیک زاده به قزوین فرا خوانده می‌شود و کار سازمان‌دهی بلدیه قزوین به او واگذار می‌گردد، وی سازمان مرتبی را با شعبه‌هایی چند و تعیین بودجه مشخص برای بلدیه قزوین ایجاد می‌کند. از آنجا که بلدیه آن روز جز دریافت عوارض دروازه‌ها (نواقلی) محل درآمد دیگری نداشت فقط می‌توانست حقوق کارمندان خود را تأمین کند و اقدامی در زمینه آبادانی و پاکیزگی شهر انجام نمی‌دادند.

پس از به سلطنت رسیدن رضا شاه و برگزیده شدن بوذر جمهری به سمت کفالت شهرداری تهران و انجام فعالیت‌های گسترده در سطح شهر تهران، شرایط قزوین که با تهران فاصله اندکی داشت بیشتر به چشم می‌آید و از این رو روزنامه‌های محلی و شخصیت‌های مؤثر شهر و وکلای برای جلب توجه دستگاه حکومت و شخص رضا شاه به مشکلات شهر قزوین و ایجاد یک بلدیه فعال دست به یک رشته فعالیت‌های چشم‌گیر می‌زنند که از آن‌ها می‌توان به فوق‌العاده (روزنامه) رعد در قزوین به تاریخ ۲ مهر ۱۳۰۶ خورشیدی اشاره نمود. این فوق‌العاده به مناسبت سفر رضا شاه به همراه ولیعهد به قزوین و عبور از آن شهر انتشار یافت و وظیفه آن نقل مشکلات مردم شهر قزوین بوده‌است.

شصت و یکمین شهردار قزوین مسعود نصرتی بود که با آغاز دوره پنجم شورای شهر، خدمت او به پایان رسید و علی صفری (شهردار سابق بوئین زهرا) به جای او شهردار قزوین شد. در چهل و یکمین جلسه شورای اسلامی شهر قزوین در تاریخ ۹۸/۰۷/۳۰، سیاوش طاهرخانی به عنوان شصت و سومین شهردار قزوین منصوب شد.

زیرساخت‌های اولیه شهر

شهر قزوین از جمله شهرهایی است که همیشه با کمبود آب مواجه بوده‌است و حتی ناصرخسرو در سفرنامه خود به آن اشاره کرده‌است. در قرن پنجم هجری قمری خیرین اقدام به حفر قناتی برای تأمین آب شهر کردند، اما چون در تابستان میزان آب قنات کافی نبود، مردم شهر اقدام به ساخت ده‌ها آب‌انبار کردند. به علت تعدد آب‌انبار، قزوین به «شهر آب‌انبارها» شهرت یافته‌است.

نیروگاه بخار و سیکل ترکیبی شهید رجایی در بیرون از قزوین

این نیروگاه در آزادراه قزوین به تهران ساخته شده‌است. نیروگاه برق شهید رجایی دارای دو سیکل مجزای بخار و ترکیبی می‌باشد که مجموعاً ۲۰۴۰ مگاوات تولید برق دارد؛ که این میزان، ۸ درصد برق مصرفی در کشور می‌باشد (سومین نیروگاه بزرگ ایران). سوخت مورد استفاده در این نیروگاه مازوت و گاز طبیعی است.

گستره شهری

نقشه مجموعه شهری بزرگ قزوین

مراکز تفریحی

قزوین دارای شهربازی‌های و مکان‌های تفریحی متعدد است؛ که از جمله مهم‌تری آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• شهربازی دالفک
• شهربازی الغدیر
• قلعه سحر آمیز
• شهربازی پارک ملت
• شهربازی پارک دهخدا
• دهکده حیات و طبیعت فدک (باغ وحش)
• تله سی یژ

مقبره شهدای گمنام بوستان باراجین

مراکز درمانی

شهر قزوین دارای مراکز درمانی متعدد و چندین بیمارستان تخصصی و فوق تخصصی می‌باشد. از جمله بیمارستان‌های شهر می‌توان به بیمارستان ۱۰۰۰ تختخوابی پاسارگاد(در دست ساخت)، بیمارستان بوعلی سینا (مرکز قلب)، بیمارستان شهید رجایی (تصادفات و ارتوپدی)، بیمارستان ذکریای رازی (نام قدیم: ۲۵۶ تختخوابی/ تأمین اجتماعی)، بیمارستان کوثر (زنان و زایمان)، بیمارستان قدس (کودکان)، بیمارستان تخصصی پاستور، بیمارستان دهخدا، مرکز جراحی پارس، بیمارستان دولتی ولایت، بیمارستان تخصصی و فوق تخصصی مهرگان، بیمارستان ۵۵۳ ارتش و بیمارستان روانی ۲۲ بهمن می‌توان اشاره کرد. همچنین نخستین مرکز درمان ناباروری از راه دور کشور با نام «مرکز تله مدیسین درمان ناباروری جهاد دانشگاهی» در خیابان فردوسی شهر قزوین مشغول به فعالیت می‌باشد که هزینه‌های درمان ناباروری در این مرکز نسبت به سایر مراکز بسیار پایین است.

فضای سبز

باغستان‌های سنتی - جنوب شهر قزوین

به گواهی عبدی بیگ شیرازی و همچنین واعظ قزوینی، شهر قزوین از باغستان‌های سرسبزی تشکیل شده بود که گرداگرد شهر را فرا می‌گرفت؛ درختان انگور، پسته و بادام که صفا و طراوتشان شهر را پر کرده و سایه سار دلکششان موجب آسودگی مردم شده بود.
ولی متأسفانه با توسعه ناموزون شهری لطمه جبران‌ناپذیری به فضای سبز تاریخی قزوین زده شد؛ با این وجود باز هم می‌توان آثار خرمی و سرسبزی را در باغستان‌های ۱۴۰۰ ساله پیرامون شهر مشاهده کرد. از جمله باغستان‌های سنتی قزوین که امروزه تبدیل به پارک و بوستان شده‌است. باغ تاریخی حکم آباد (پارک ملت) است. سبزیکار آقا جمالی یا حکم آباد از تفرجگاه‌های سنتی مردم قزوین است. از دیگر باغستان‌های برجای مانده می‌توان به باغ تاریخی مصلای قزوین اشاره کرد که در بیرون شهر بوده و هر ساله در مراسم سنتی پنجاه بدر میزبان اهالی قزوین است. بوستان دهخدا نیز در باغستان سنتی " ماریان " ساخته شده‌است. ضمناً سرانه فضای سبز در قزوین ۱۱٫۱۴ متر به ازای هر نفر است.

نمایشگاه بین‌المللی

نوشتار اصلی: نمایشگاه بین‌المللی قزوین

نمایشگاه بین‌المللی قزوین

نمایشگاه بین‌المللی قزوین فعالیت خود را از سال ۱۳۷۸ آغاز کرد. این نمایشگاه ضمن دارا بودن استانداردهای بین‌المللی در سطوح مختلف در دو سالن سرپوشیده به مساحت ۳۶۰۰ متر مربع احداث شده‌است. نمایشگاه بین‌المللی قزوین هم‌اکنون دارای سالن کنفرانس، بیش از ۲۰۰۰ متر مربع فضای مفید نمایشگاهی، نمازخانه خواهران و برادران، اتاق رادیو و پارکینگ داخلی با ظرفیت ۱۰۰۰ خودرو می‌باشد.

کیفیت زندگی و هزینه‌های شهری

به دلیل وجود شهرک‌های صنعتی متعدد در اطراف قزوین و مهاجرت از سایر استان‌ها برای یافتن شغلی مناسب و زندگی بهتر و همچنین گسترش مراکز دانشگاهی و آموزشی، شهر قزوین همواره یکی از شهرهای گران در زمینه مسکن بوده‌است؛ به‌طوری‌که پس از سال۱۳۹۱ قزوین از نظر گرانی مسکن و زمین وهزینه‌های زندگی پس از تهران در جایگاه دوم کشور قرار گرفت

مجموعه شهری قزوین

با تصویب شورای عالی شهرسازی و معماری، مجموعه شهری قزوین به عنوان ششمین مجموعه شهری بزرگ کشور پس از مجموعه‌های تهران، مشهد، تبریز، اصفهان و شیراز می‌باشد. این مجموعه شهری شامل شهر قزوین و شهرها، شهرک‌ها و نواحی شهری اطراف آن است که جمعیتی در حدود ۷۵۰–۸۰۰ هزار نفر را در خود جای داده‌است. وسعت این مجموعه ۱۴۲۳ کیلومتر مربع (دو برابر مساحت شهر تهران) است.

شهر قزوین دارای شش ناحیه متصل یا داخل شهر و چهار ناحیه منفصل شهری است که به شهر متصل نیستند اما در داخل حریم شهر قزوین قرار گرفته‌اند. شهرک هفت سنگان، پردیسان و باغ نشاط جزو ناحیه متصل امامزاده علی (ع) هستند و در خارج محدوده قانونی قرار گرفته‌اند. ناحیه مینودر شامل شهرک‌های کوثر و مینودر در منطقه ۳ شهرداری، ناحیه مهدیه شامل پونک، ملاصدرا، آبگیلک، جانبازان، نوروزیان در شمال بلوار معلم، اسماعیل‌آباد، اکبرآباد، حسن‌آباد و امیرآباد در منطقه۳ شهرداری، ناحیه شهید بابایی شامل ولی عصر، توحید، فلسطین شرقی، بلوار، پادگان، خیام، شهرداری، شرق نادری، فردوسی، بوعلی شرقی، شهرک ولایت، سرتک، باقرآباد، دانشگاه، بلوار پاستور، شرق نوروزیان در جنوب بلوار معلم در منطقه ۲ شهرداری جزو نواحی متصل شهری به‌شمار می‌روند. ناحیه آزادگان شامل غرب نادری، رسالت، زعفرانیه، سعدی شمالی، سعدی فرعی، فلسطین غربی، بنیاد، نواب شمالی، آبشار، مجتمع ادارات، شهرک‌های میرداماد و عارف، غیاث آباد، غرب نوروزیان در جنوب بلوار معلم، شهرک شهید رجایی در منطقه ۲شهرداری و ناحیه امامزاده علی شامل شهرک هفت سنگان، پردیسان، باغ نشاط، محله کنار هتل قدس، ولی عصر (جنوب چهار راه ولی عصر)، باغ دبیر، تهران قدیم، سپه، ملک‌آباد، بلاغی، راه ری، تالار و شرق راه‌آهن در منطقه یک شهرداری، ناحیه امامزاده حسین (ع) شامل غرب نادری جنوبی، عبید زاکان، سعدی جنوبی (جنوب چهار راه نظام وفا)، نواب جنوبی، دادگستری، کوی بهار (بلوار میرزا کوچک خان)، تبریز، مولوی، محله آخوند، منتظری، محله شیشه چی و دوراهی همدان در منطقه یک شهرداری دیگر محلات واقع در نواحی متصل شهری هستند. ناحیه اندیشه شامل نجف آباد، حسن‌آباد، وثوق آباد و شهرک اندیشه در منطقه ۳ شهرداری، ناحیه چوبیندر شامل چوبیندر و خیرآباد در منطقه یک شهرداری، ناحیه دانش شامل شهرک دانش و ناصر آباد و منطقه یک شهرداری، ناحیه مشعلدار شامل مشعلدار و محمدآباد در منطقه یک شهرداری، از نواحی منفصل شهری هستند و خارج از محدوده قانونی و در حریم شهر قزوین قرار دارند.

مردم‌شناسی

زبان

نوشتار اصلی: لهجه قزوینی

زبان رایج مردم شهر قزوین فارسی با لهجه خاص قزوینی می‌باشد، فارسی باستانی اصیل بدون شکست الفاظ که ریشه در شمال شرق ایران دارد. علی‌رغم حضور تات‌ها، گیلک‌ها و آذری‌ها، کردها و لرها در شهر قزوین، اغلب آن‌ها بومی خود شهر قزوین نمی‌باشند، و از اقصی نقاط ایران و استان قزوین به شهر قزوین آمده‌اند.

در سفرنامه ادوارد براون به نام «یک سال در میان ایرانیان»(۱۸۸۷–۱۸۸۸) زبان غالب مردم قزوین نیز فارسی ذکر شده‌است.

مردم قدیمی قزوین زبان فارسی را با لهجه قزوینی سخن می‌گویند که مبنی بر گشایشه‌گرایی در انتهای الفاظ است و به فارسی نوشتاری نزدیک است. در واقع گویش مردم این شهر گونه‌ای از پارسی اصیل و باستانی ایران است و معمولاً بدون شکستن الفاظ.

کتاب «ضرب‌المثل‌های مردم قزوین» نوشته دکتر محمدحسین سرداغی برای حفظ و نگهداری از همین لهجه و گویش مردم قزوین توسط انتشارات جهاد دانشگاهی قزوین منتشر شده‌ است. در این کتاب آمده‌است: زبان مردم قزوین به زبان نوشتاری نزدیک‌تر است، مثلاً واژه‌هایی مانند: خانَه و چانَه که امروز به تقلید از گویش تهرانی‌ها خونه و چونه تلفظ می‌شوند و گاهی هم این‌گونه تغییر باعث غلط شدن واژه می‌شود. بعضی از واژه‌ها و عبارت‌ها که غیر متداول هستند و اگر ضبط نشود فراموش می‌شوند و معنی آن‌ها را دیگر آیندگان نمی‌دانند. مانند: اَلمبَه (چوب بلندی که با آن بادام و پسته می‌تکانند)، وِندِر (عنکبوت)، چِرپاندن (شلاق را محکم زدن)، خِرتِلاق (گلو).

بیش از نیمی از مردم قزوین فارسی را همراه با لهجه خاص قزوینی سخن می‌گویند. Persian In Iran -2016

زبان و نژاد مردم در "شهر قزوین"
			درصد
فارس			۵۳٪
تات، الموتی			۲۴٫۵٪
آذری			۱۲٫۲٪
گیلک			۵٪
لر			۴٫۱٪
کرد			۰٫۹٪
سایر			۰٫۳٪

جامه

مردم قزوین در گذشته بر اساس موقعیت اجتماعی خود پوشش متفاوتی داشته‌اند اما امروزه زنان و مردان قزوینی دیگر به ندرت از پوشاک و لباس‌های رسمی و سنتی خود استفاده می‌کنند، لباس‌های رسمی قزوینیان در گذشته بدین شرح بوده‌است:

مردان

برای متمایز بودن افراد اعیان از قشر کم درآمد، کلاه‌های متفاوتی بر سر می‌گذاشتند، پیراهن‌ها معمولاً به رنگ سفید و ساده و دکمه یقه آن بر شانه چپ بسته می‌شد و در میان سینه چپ، از شانه تا زیر سینه، چاکی داشت. پس از آن پیراهن‌هایی با یقه‌های بلند به نام یقه «قزاقی» متداول شد و سپس یقه «ملایی» جای آن را گرفت. دیگر تن‌پوش مردان قزوینی «ارخالق» نام داشت که ارخالق پیراهن جلو باز بسیار بلندی بود که تا انتهای پا می‌رسید و در ناحیه کمر تنگ و دامن آن بسیار گشاد بود و در دو پهلو، دو چاک بلند تا کمر داشت. همچنین شلوار قشر کم درآمد از جنس کرباس و به رنگ آبی یا مشکی بوده‌است که کمر آن‌ها با نخ‌های پنبه‌ای سفت می‌شده و بلند و گشاد بوده‌اند، ولی افراد ثروتمند از شلوارهای دکمه‌دار استفاده می‌کردند. پاپوش مردان قزوین گیوه‌های به نام جوراب و آجیده بوده‌است ولی افراد اعیان از گیوه‌های مرغوب و بهتری به نام ملکی استفاده می‌کردند.

زنان

زنان قزوینی زیر پیراهن خود شلیته می‌پوشیدند. به‌طوری‌که شلیته به اندازه یک‌وجب یا حتی کمتر از دامن آن‌ها بیرون می‌آمد. جنس پارچه آن اغلب ململ، چیت و کرباس بود و به شکل‌ها و رنگ‌های گوناگونی ساخته می‌شد. جوانان اغلب روی شلیته‌های خود را با نخ‌های رنگی گلدوزی می‌کردند. شلیته گُلدار جوانان دارای سجاف پهن بود. برخی دیگر از شلیته‌ها به جای سجاف لیفه داشت. شلیته لیفه دار از پارچه ضخیم و سنگین مانند مخمل، ترمه، تافته ابریشمی و.. ساخته می‌شد. معمولاً قسمت پایین شلیته را با دست دوخته و آن را به حالت تزئینی درمی‌آوردند که به آن دالبُر و دندان موشی می‌گفتند.

در حدود صد سال پیش در زنان اعیان از یل یا نیم تنه قزوینی استفاده می‌کردند که از پارچه ترمه با آستری از پارچه تافته کرم رنگ تهیه می‌شد. در قسمت جلوی آن، هجده دکمه فلزی پی در پی می‌دوختند. زنان در زیر شلیته‌های خود شلوارهای مشکی می‌پوشیدند، دمپای این شلوارها تنگ و بالای آن گشاد بود و آن‌ها را با بند تنبان می‌بستند.

پاپوش زنان نیز بر اساس وضعیت مالی انواع مختلفی داشته‌است. اصولاً قشرهای کم درآمد از گیوه‌های ظریف و زنان اعیان نیز از کفش‌های چرمی مدل روز استفاده می‌کردند.

غذاها و شیرینی‌های سنتی

قیمه نثار معروف‌ترین غذای سنتی قزوین

استان قزوین نیز مانند سایر استان‌های کشور دارای انواع غذاهای سنتی است که برخی از آن‌ها در مناسبت‌های ویژه و تعداد بسیاری نیز به شکل عادی در طی سال تهیه می‌شود. برخی از انواع غذاهای سنتی قزوین عبارتند از:قیمه نثار، شیرین پلو ،هلیم سنتی قزوین و کوکوی شیرین، آش دوغ (قزوین)، آش دندان کشه، یتیم چه، ماش پیازو، اشکنه، دیماج، بستنی سنتی پر خامه قزوین و کاله‌جوش نام برد.

مجموعه‌ای از شیرینی‌های سنتی قزوین

متداول‌ترین شیرینی‌های استان عبارتند از:باقلوای لوزی، نان برنجی، نان نخودی، نان قندی، باقلوای پیچ، نان بادامی،

نان گردویی، پادرازی، نان نازک، نان چرخی، نان چای، اتابکی، ولی عهدی، حاج کریمی

در قزوین انواع اقسام نان پخت می‌شود که شهرت بسیاری دارد؛ در بین نان‌های قزوین، نان لواش تنوری که به صورت گرد و بزرگ طبخ می‌شود دارای کیفیت و طعم مطبوعی می‌باشد که موجب شهرت آن شده‌است. قاق یکی دیگر از نان‌های سنتی قزوین است که خشک و شیرین بوده و با چای سِرو می‌شود. از دیگر نان‌های سنتی قزوین می‌توان به شیرمال و زنجبیلی اشاره کرد، که کم شیرین بوده و همراه با عصرانه و چای خورده می‌شود.

فرهنگ و هنر

قزوین پایتخت خوشنویسی ایران

موزه دائمی خوشنویسی، کاخ چهل ستون قزوین

قزوین از دیرباز مهد پرورش بزرگان خوشنویسی کشور بوده‌است. اساتیدی همچون میرعماد حسنی (استاد بزرگ خط نستعلیق)، میرزا محمدحسین عماد الکتاب قزوینی، میرزا محمد علی خیارجی قزوینی (اولین خوشنویسی که بسم الله را به صورت مرغ طغرا ترسیم کرد)، عبدالمجید طالقانی و ملک محمد قزوینی. از دیگر خوشنویسان به نام قزوین می‌توان به گوهرشاد حسنی سیفی، میرابراهیم قزوینی، میرمحمد امین حسنی سیفی قزوینی و یحیی قزوینی اشاره کرد.

به این سبب شهر قزوین از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و شوای عالی فرهنگ به عنوان «پایتخت خوشنویسی ایران» لقب داده شده‌است؛ و به غیر از موزه دائمی خوشنویسی قزوین که در محل کاخ چهل‌ستون قزوین برقرار است، هر ساله رویدادهای بزرگ خوشنویسی مانند: برگزاری دوسالانه خوشنویسی ایران (با حضور اساتیدی از سراسر جهان)، برگزاری جشنواره خوشنویسی آیات قرآنی، جشنواره خوشنویسی غدیر و… در این شهر به وقوع می‌پیوندد.

قزوین پایتخت شعر طنز و ادبیات فکاهی ایران

قزوین زادگاه شاعران طنزپرداز بزرگی همچون عبیدزاکانی، علامه دهخدا، سید اشرف الدین قزوینی و … بوده‌است.

روز قزوین

نوشتار اصلی: روز قزوین

۹ شهریور ماه سالروز انتخاب قزوین به عنوان پایتخت از سوی شاه تهماسب صفوی است. با تصویب شورای شهر قزوین این روز از تقویم با عنوان روز قزوین انتخاب شده‌است؛ و همایش قزوین با حضور سفیرانی که در زمان صفوی در این شهر حضور داشتند برگزار می‌شود. در این روز بازدید از موزه‌ها و اماکن سیاحتی رایگان بوده و نیز تورهای رایگان برای بازدید و گشت‌گذار در شهر از طرف شهرداری برگزار می‌شود. نمایشگاه خوشنویسی، جشنواره موسیقی، نمایشهای محلی، سینمای تابستانه و نمایشگاه صنایع دستی را می‌توان از شاخص‌ترین مراسم‌های روز قزوین برشمرد.

پنجاه بدر

نوشتار اصلی: پنجاه بدر

پنجاه بدر آیین سنتی و قدیمی مخصوص مردم این شهر است که به پاس بارش‌های بهاری، پنجاهمین روز سال یا فصل بهار را در طبیعت سپری می‌کنند.

جشنواره ملی بازی و اسباب بازی

جشنواره ملی بازی و اسباب بازی به همت سازمان فرهنگی ورزشی شهرداری قزوین و همه ساله هم‌زمان با عید نوروز در قزوین برگزار می‌شود؛ در این جشنواره که با شعار کودکان دیروز، امروز، فردا کار خود را آغاز کرده‌است، تولیدات اسباب بازی در گذشته و حال به نمایش گذاشته می‌شود. این جشنواره هر سال در محل کاروانسرای اکبر میرزا برگزار می‌گردد؛ و هنرمندان عروسک ساز از سراسر کشور در آن شرکت می‌کنند. علاوه بر این بیش ۳۰۰ نوع اسباب بازی قدیمی توسط شهرداری قزوین جمع‌آوری شده که هم‌زمان با جشنواره در موزه اسباب بازی واقع در همین مکان به نمایش گذاشته می‌شود.

علاوه‌بر این تلاش‌هایی در شهر قزوین برای تولید اسباب بازی ایرانی-اسلامی صورت گرفته و در جهاد دانشگاهی قزوین در این زمینه پژوهش‌هایی در حال انجام است. اولین محصول اسباب بازی بومی تولید شده در قزوین با نام «چیدا» در ۱۶ مرداد ۱۳۹۶ توسط آیت الله عابدینی رونمایی شد و پس از آن روانه بازار گشت.[۲][۳]

قزوین از زبان بزرگان

• محمد پیامبر

قزوین باب من الابواب الجنه (قزوین دری از درهای بهشت است)

• عارف قزوینی

عارف قزوینی

ز تاریخ قزوین، بسی داستان		شنیدم من از دوره باستان
به دوران تهماسب شد پایتخت		ازین رو بدین شهر رو کرد بخت
چو عباس شد پادشه، این دیار		شد آبادی و رونقش بی‌شمار
درین پایتخت از دیاران دور		بسی داشتند از سفیران حضور
فزون داشت این شهر جاه و جلال		همه چیز بودش به حد کمال

• ناصر خسرو

باغستان بسیار داشت؛ بی‌دیوار و خار و هیچ مانعی از دخول در باغات و قزوین را شهری نیکو دیدم باروی حصین و کنگره بر آن نهاده و بازارهای خوب

• عبدی بیگ شیرازی

دور قزوین بود همه گلزار		رسته گل جای خار بر دیوار
هست بر دور آن خجسته دیار		باغ در باغ تا به پیش حصار

• واعظ قزوینی

آداب و رسوم

از آیین‌ها و جشن‌های ایرانی و رایج درگستره جشن نوروز، نوروز خوانی، چهارشنبه سوری، سیزده بدر، جشن انار، جشن فندق، جشن تیرگان، پنجاه بدر، کوسه گلین، چمچه خاتون و… را نام برد. همچنین بازی‌های «چوب جنگ»، «کشتی پهلو به پهلو» و «الک دولک» از بازی‌های مرسوم گستره به‌شمار می‌روند؛ و بازی کله کله که یک بازی جایی در رودبار شهرستان می‌باشد و در روز سیزده بدر بازی می‌کنند

• پنجاه بدر
• سوم امام
• تعزیه

صنایع دستی

نوشتار اصلی: صنایع دستی قزوین

و

نوشتار اصلی: قالی قزوین

از هنرهای سنتی و صنایع دستی این سرزمین می‌توان در ابتدا به نقاشی و تذهیب، نقاشی پشت شیشه، نم نم دوزی، گلابتون دوزی، پن بافی (نوار بافی)، فرش بافی، گلیم بافی، جاجیم بافی، گیوه دوزی، آینه سازی، قفل سازی، و منبت کاری اشاره نمود. همچنین در موسیقی، این شهر نوابغی همچون ابوالحسن اقبال آذر، عارف قزوینی، قمرالملوک وزیری و را به دیار ایران زمین هدیه کرده‌است.

فرش اصیل قزوین - بافته شده در کارخانه اعتماد - سال بافته شدن قبل از ۱۳۰۵ هجری قمری

خوشنویسی

نوشتار اصلی: خوشنویسی در قزوین

نمونه‌ای از خط میرعماد

قزوین از دیرباز مهد پرورش بزرگان خوشنویسی کشور بوده‌است. اساتیدی همچون میرعماد حسنی (استاد بزرگ خط نستعلیق)، میرزا محمدحسین عماد الکتاب قزوینی، میرزا محمد علی خیارجی قزوینی (اولین خوشنویسی که بسم الله را به صورت مرغ طغرا ترسیم کرد)، عبدالمجید طالقانی و ملک محمد قزوینی. از دیگر خوشنویسان به نام قزوین می‌توان به گوهرشاد حسنی سیفی، میرابراهیم قزوینی، میرمحمد امین حسنی سیفی قزوینی و یحیی قزوینی اشاره کرد.

به این سبب شهر قزوین از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و شوای عالی فرهنگ به عنوان پایتخت خوشنویسی ایران لقب داده شده‌است؛ و به غیر از موزه دائمی خوشنویسی قزوین که در محل کاخ چهل‌ستون قزوین برقرار است، هر ساله رویدادهای بزرگ خوشنویسی مانند: برگزاری دوسالانه خوشنویسی ایران (با حضور اساتیدی از سراسر جهان)، برگزاری جشنواره خوشنویسی آیات قرآنی، جشنواره خوشنویسی غدیر و… در این شهر به وقوع می‌پیوندد.

هر سال نمایشگاه‌های تخصصی خوشنویسی در این شهر برگزار می‌شود و امسال دومین نمایشگاه تخصصی خوشنویسی قزوین نیز برگزار شد.

موسیقی

نوشتار اصلی: موسیقی قزوین

چنگ قزوین - متعلق به دوره صفوی - موزه مردمشناسی حمام قجر

موسیقی رایج در شهر قزوین تفاوت چندانی با موسیقی دستگاهی ایران ندارد. در گذشته، این آوازها و دستگاه‌ها در مکتب‌های متفاوت از جمله «مکتب خراسان»، «مکتب تهران» و… اجرا می‌شد. در آن زمان، مکتب دیگری تحت عنوان «مکتب قزوین» وجود داشت که امروزه فراموش شده‌است. این مکتب تا اواخر دوران قاجاریه رایج بود.

نگارگری مکتب قزوین

ملکه صبا، نمونه‌ای از نگارگری مکتب قزوین

نوشتار اصلی: مکتب قزوین

مکتب قزوین از مکاتب دیگر نگارگری جدا بوده و سبک و سیاق مختص خود را دارد، از ویژگی‌های این مکتب می‌توان به ترسیم اندام ظریف جوانان، درویشان و کشاورزان و نیز ترسیم چهره‌ها به صورت سه رخ اشاره کرد؛ به گونه‌ای که ترسیم چهره‌ها به صورت تمام رخ ابداً در کار نقاشان سبک قزوین دیده نمی‌شود و نیز هیچ انسانی از پشت سر تصویر نشده‌است. سوژه‌ها بیشتر از میان افراد عادی برگزیده شده و لباس‌های فاخر در نگارگری‌ها دیده نمی‌شود و جامه زنان و مردان چندان تفاوتی در نگاره‌ها ندارد.
از آثار فاخر این مکتب می‌توان به معراج رسول (۹۶۵ ه‍.ق)، هفت اورنگ جامی و شاهنامه قوام ابن محمد شیرازی اشاره کرد؛ و نیز از جمله مشاهیر نگارگری در قزوین باید، استاد محمد قزوینی، صادق بیگ افشار، مولانا میرمصور، مولانا شیخ محمد، کاوس نقاش، عبدالحمید نقاش و رضا طالقانی ملقب به ضیع همایون را نام برد.

فرهنگسراها و کتابخانه‌ها

قزوین دارای فرهنگسرا و خانه‌های فرهنگی زیادی است که از جمله شاخص‌ترین آن‌ها می‌توان به فرهنگسرای شهید رجایی (تأسیس ۱۳۷۹)، فرهنگسرای بانو زهرا، خانه فرهنگ میرداماد، خانه فرهنگ محمدیه، خانه فرهنگ نواب صفوی و خانه فرهنگ پردیس اشاره کرد.

کتابخانه امام خمینی قزوین: این کتابخانه دارای ۱۸٫۰۰۰ جلد نسک است و در شهریور ماه سال ۱۳۷۸ ساخته شد. همچنین این نسکخانه دارای سالن انتظار و سالن اجتماعات و بخشی با نام تازه‌های کتاب است که در آن جدیدترین کتاب‌های چاپ شده به مدت دو هفته در معرض دید علاقه‌مندان قرار می‌گیرد.

کتابخانه عارف قزوینی: این کتابخانه در سال ۱۳۵۶ تأسیس شد و بیش از ۲۱٫۰۰۰ هزار جلد کتاب در موضوعات و عناوین مختلف داراست و علاوه بر کتابخانه دارای سالن اجتماعات و نگارخانه‌ای به همین نام نیز هست.

کتابخانه علامه رفیعی: کهن‌ترین کتابخانه قزوین که در سال ۱۳۴۲ بنا شده و به نام کتابخانه مادر و مرجع دیگر کتابخانه‌های شهر شامل ۴۲٫۰۰۰ جلد کتاب است.

سینماها

نوشتار اصلی: سینما در قزوین

شهر قزوین به علت داشتن سینمای تابستانه در گراند هتل و نیز داشتن مهمانخانه سلطنتی از اولین شهرهای ایران است که فیلم در آن اکران شده‌است. بر اساس گفته تاریخ شناسان نخستین بار در سال ۱۳۰۷ در قزوین فیلم به نمایش درآمده‌است بعد از آن هم به سال ۱۳۰۸ مقابل مهمانخانه بزرگ قزوین. در این سال همچنین در مهمانخانه هتل پارس (معروف سینما مایاک) فیلم به روی پرده می‌رفت. در مدرسه ارامنه نیز گاهی فیلم نشان داده می‌شد که این محل را سینما پاته ذکر کرده‌اند. در سال ۱۳۱۰ اولین سالن سینما در قزوین در کنار گراند هتل بنام سینما تابستانه ایران ساخته شده‌است.

اقتصاد و صنعت

سابقه فعالیت اولین واحدهای صنعتی در قزوین به عصر صفوی بازمی‌گردد؛ در دوره معاصر نیز با ساخته شدن اولین شهر صنعتی کشور (البرز) در سال ۱۳۴۶، قزوین جایگاه ویژه‌ای در بخش صنعتی کشور پیدا کرد. در حال حاضر استان قزوین با دارا بودن ۸ شهرک صنعتی به نام‌های البرز، لیا، کاسپین، آبیک، حیدریه، آراسنج، خرمدشت، حکیمیه، و دو شهرک در حال احداث به نام‌های قزوین۲ و شال و نیز ۳ ناحیه صنعتی به نام‌های نیکوییه، الموت و بویین زهرا، ضمن فعالیت بیش از ۸۰۰ شرکت صنعتی، این استان از قطب‌های اقتصادی کشور محسوب می‌شود. استان قزوین از نظر توسعه یافتگی صنعتی رتبه دوم را در سطح کشور دارد، همچنین بر اساس داده‌های مرکز آمار از نظر تعداد واحدهای صنعتی فعال در جایگاه چهارم کشور قرار گرفته‌است.
از جمله شاخص‌ترین واحدهای صنعتی در سطح قزوین می‌توان به تولی پرس، مهرام، سپهر الکتریک، کاچیران، لوازم خانگی پارس، شیشه لیا، آبگینه، آپاداناسرام، سرامیک البرز، کاشی پارس، واحدهای صنعتی هفت الماس، فولاد البرز، فولاد قزوین، فولاد تاکستان و شیشه قزوین اشاره کرد.

بورس

بورس منطقه‌ای استان قزوین از سال ۱۳۸۴ فعالیت خود را آغاز کرده و هم‌اکنون دارای ۱۶ کارگزاری فعال می‌باشد.

آموزش

استان قزوین با دارا بودن ۷۷٫۶۷٪ سواد در بین ۳۰ استان کشور از نظر سطح سواد در رتبه هفتم قرار دارد؛ و در این استان شهر قزوین با داشتن بیشترین جمعیت، بیشترین میزان با سوادی را در خود جای داده‌است.

آموزش و پرورش

استان قزوین دارای ۲٫۲۰۹ مدرسه، در سه مقطع ابتدایی، راهنمایی و متوسطه می‌باشد. شهر قزوین خود دارای دو منطقه آموزش و پرورش است. اولین مدرسه به سبک نوین در قزوین، مدرسه امید می‌باشد که در سال ۱۲۸۳ در شرق بنای عالی قاپو ساخته شد.

آموزش عالی

در حال حاضر جمعیت دانشجو در استان قزوین بیش از ۱۵۰هزار نفر است که بیشتر این دانشجویان در شهر قزوین و حومه آن مشغول به تحصیل می‌باشند. قزوین دارای چندین دانشگاه و تعداد زیادی مؤسسه آموزش عالی و غیرانتفاعی می‌باشد. از جمله مهم‌ترین مراکز آموزش عالی این شهر، دانشگاه بین‌المللی امام خمینی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، دانشگاه پیام نور مرکز قزوین، دانشگاه آزاد قزوین، دانشکده فنی شهید بابایی، مرکز تربیت معلم شهید رجایی، مؤسسه آموزش عالی رجاء، مؤسسه آموزش عالی دهخدا و غزالی و … می‌باشند. همچنین دانشگاه آزاد قزوین و دانشگاه بین‌المللی امام خمینی، از مراکز مهم آموزش عالی در کشور می‌باشند، که دارای امکانات بسیاری می‌باشند و دستاوردهای بسیاری را در سطح ملی و بین‌المللی کسب کرده‌اند.

ترابری

نوشتار اصلی: شبکه حمل و نقل قزوین

راه‌های ارتباطی

خیابان سپه، اولین خیابان ایران

تندیس فردوسی، خیابان فردوسی شمالی، قزوین

شهر قزوین همواره در توسعه معابر پیشگام بوده‌است، به‌طوری‌که اولین خیابان ایران به نام خیابان سپه در زمان شاه طهماسب صفوی در مقابل دارالسلطنه و بنای عالی قاپو احداث گردید که تا مسجد جامع امتداد داشت. در دوره ناصری، سعدالسلطنه حاکم وقت، خیابان سپه را تا خیابان تهران قدیم امتداد داد و با رسیدن خط راه‌آهن به شهر بخشی از بنای کاروانسرای سعدالسلطنه را تخریب شد و این خیابان را تا ایستگاه راه‌آهن در جنوب شهر امتداد یافت.

پل‌ها و تقاطع‌ها

به منظور روانسازی ترافیک سنگین مرکز شهر و بهبود عبور و مرور شهری و پاسخگویی به نیاز مردم ۴۶ تقاطع غیر هم سطح برای شهر پیش‌بینی شده که به تدریج آماده بهره‌برداری می‌شوند. تاکنون ۱۲ پل و تقاطع غیر هم سطح در قزوین اجرایی شده‌است که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به تقاطع غیر هم سطح شهید رجایی، پل کابلی امام علی (ع)، تقاطع غیر هم سطح نصر و سرداران اشاره کرد.

راه‌آهن

اولین خط راه‌آهن در ۱۸ اسفندماه ۱۳۱۸ به قزوین رسید و در ۲۷ همان ماه مورد بهره‌برداری قرار گرفت.

فرودگاه قزوین

شهر قزوین دارای یک فرودگاه مخصوص هواپیماهای سبک و خدمات ویژه مانند تفریح و آموزش می‌باشد. شهرداری قزوین در راستای توسعه خطوط حمل و نقل این شهر، فرودگاه قزوین را خریداری کرده‌است؛ و در صدد است تا در راستای توسعه گردشگری این شهر، فرودگاه فوق را توسعه داده و به فرودگاه مسافربری تبدیل نماید. در حال حاضر پرواز هواپیماهای کوچک مسافربری (مانند: فوکر ۱۰۰) در این فرودگاه امکان‌پذیر می‌باشد.

ترمینال

نمایی از ترمینال آزادگان

اولین ترمینال مسافربری قزوین در سال ۱۳۲۰ خورشیدی با نام سرای غیاث نظام تأسیس شد که بعدها به گاراژ «تهران‌سیر» معروف گردید. این گاراژ قدیمی‌ترین گاراژ شهر بوده‌است. پس از آن ۴ دفتر مسافربری به نام‌های دفتر ایران‌غرب، قزوین‌تور، تهران‌سیر و دفتر طهماسبی در قزوین تأسیس شد که وظیفه جابجایی مسافران را بر عهده داشتند. بعد از انقلاب دو دفتر طهماسبی و تهران سیر به ترمینال شهرداری واقع در میدان ولی‌عصر منتقل شدند و در مهرماه ۱۳۷۸ سازمان پایانه‌های مسافربری شهرداری قزوین تأسیس گردید. در حال حاضر شهر قزوین دارای دو ترمینال مسافربری در محورهای شرق و غرب می‌باشد. ترمینال آزادگان با مساحت ۲۷٫۹۶۶ مترمربع در محور شرق قرار دارد و ترمینال غرب قزوین به مساحت ۸٫۳۲۸ مترمربع در محور غرب فعالیت می‌کند.

اتوبوس‌رانی

سازمان اتوبوس‌رانی قزوین دارای سه بخش کلی سیستم اداری، توقف‌گاه و تعمیرگاه واقع در چهارراه ولی‌عصر و توقف‌گاه شهیدرجایی است و روزانه ۱۶۵ هزار نفر توسط اتوبوس‌ها و ۱۳۰٫۰۰۰ نفر توسط مینی‌بوس‌های این سازمان در سطح شهر قزوین و حومه جابجا می‌شوند. همچنین در حال حاضر ۲۰ خط اتوبوس تحت پوشش سازمان اتوبوسرانی قزوین مشغول ارائه خدمات هستند که از این تعداد، ۱۵ خط درون‌شهری و ۵ خط نیز از مبدأ شهر قزوین به شهرهای محمدیه، صنعتی و الوند، اقبالیه، محمودآباد، چوبیندر رفت‌وآمد می‌کنند. سازمان اتوبوس‌رانی قزوین در بحث بهره‌وری و فنی، استفاده بهینه و کامل از اتوبوس‌ها و امکانات، برنامه‌ریزی و ارائه خدمات مطلوب به شهروندان در سال ۱۳۷۸ و ۱۳۷۹ خورشیدی مقام اول را در کشور کسب کرد.

تاکسی‌رانی

سازمان مدیریت و نظارت بر تاکسی‌رانی قزوین در شهریور ماه سال ۱۳۷۶ تشکیل شد. وظیفه این سازمان ساماندهی و کنترل تاکسی‌های شهر است. در حال حاضر بیش از ۶۰۰۰ تاکسی به مردم شهر قزوین خدمات ارائه می‌دهند.

دوچرخه

مردم قزوین از دیرباز دوچرخه را به عنوان وسیله حمل و نقل استفاده می‌کردند، به‌طوری‌که اولین گواهینامه دوچرخه سواری در سال ۱۳۴۳ در این شهر صادر شد. هم چنین بر اساس پژوهش‌های انجام شده توسط وزارت کشور شهر قزوین به لحاظ شبکه معابر و شیب طولی خیابان‌ها برای دوچرخه سواری مناسب است. به همین دلیل شهرداری قزوین در حال ساخت دستگاه مکانیزه کرایه دوچرخه در سطح شهر می‌باشد. تاکنون شهرداری بیش از ۵۰کیلومتر مسیر مخصوص دوچرخه سواری در سطح شهر ایجاد کرده‌است.

مترو

مترو قزوین به تهران در امتداد مترو تهران به کرج و هشتگرد قرار دارد. طول کل این خط از هشتگرد تا قزوین حدود ۷۰ کیلومتر بوده و در شهرهای نظر آباد، آبیک، شهرک صنعتی کاسپین، محمدیه و قزوین ایستگاه خواهد داشت. محل عبور مترو ضلع شمالی آزادراه خواهد بود. زیر سازی‌های پیش‌بینی شده برای این پروژه سرعت ۲۰۰ کیلومتر بوده ولی به علت ضریب اطمینان قطارها با سرعت ۱۴۰ کیلومتر بر ساعت حرکت خواهند کرد. اعتبار کل پروژه ۵۰۰ میلیارد تومان است و یک شرکت چینی مسئول احداث آن می‌باشد. تاکنون ۲۰ میلیارد تومان به مطالعه و برنامه‌ریزی این خط از مترو هزینه شده و عملیات اجرایی آن از سال ۱۳۹۲ آغاز می‌شود. مدت انجام پروژه ۵ سال بوده و پیش‌بینی می‌شود در سال ۹۶ به بهره‌برداری برسد.

تراموا

ایجاد خط تراموا جهت کنترل ترافیک در محدودهٔ خیابان امام خمینی به عنوان هستهٔ مرکزی و تجاری شهر قزوین از برنامه‌های حوزه ترافیک شهرداری است.

اتوبوس تندرو

به منظور رفاه حال شهروندان و افزایش استفاده از اتوبوس در حمل ونقل عمومی برای آینده شهر سه خط BRT پیش‌بینی شده‌است که یک خط BRT از سبزه میدان به سمت شمال شهر تا اسماعیل‌آباد، یک خط دیگر از جنوب شرقی از مقابل ترمینال مرکزی آغاز شده و تا مینودر و کوثر است و خط BRT دیگر نیز از قسمت جنوب غربی و از میدان دفاع مقدس، خیابان شهید بابایی و متصل به دانشگاه آزاد می‌شود.

رسانه‌ها

نوشتار‌های اصلی: شبکه قزوین و صدا و سیمای مرکز قزوین

صدا و سیمای مرکز قزوین

صدا

اولین فعالیت رادیویی در قزوین به سال‌های ۴۸–۱۳۴۷ بازمی‌گردد. این رادیو با نام (پیکار با بی‌سوادی) توسط ارتش یا اداره اطلاعات وقت، نصب و راه‌اندازی شد که روزانه ۲ ساعت برنامه پخش می‌کرد و گلچینی بود از صحبت‌های شخصیت‌های اهل مطالعه و متدین شهر قزوین. بعد از ۲ سال فعالیت‌های آن به دلایل نامعلومی تعطیل شد و تا سال ۱۳۷۶ که رادیو محلی قزوین راه‌اندازی شد، این رادیو از برنامه‌های جعبه جادویی زنجان و تهران استفاده می‌کرد. به دنبال تصویب لایحه استان شدن قزوین از سوی مجلس شورای اسلامی (سال ۱۳۷۵)، در شهریور ۱۳۷۶ اداره کل صدا و سیمای مرکز قزوین فعالیت اداری خود را آغاز کرد و طی یک برنامه زمان‌بندی‌شده در ۱۳ آذر ۷۶، رادیو شهری قزوین روی موج FM ردیف ۵/۱۰۳ مگاهرتز با تولید و پخش روزانه حدود ۳ ساعت برنامه فعالیت رادیویی خود را آغاز کرد. در ۲۸ آذر ۸۱ شبکه استانی صدا با پخش روزانه ۱۲ ساعت برنامه از اذان صبح تا ساعت ۱۹، آغاز به کار کرد.

سیما

اولین فعالیت سیما در قزوین مربوط به راه‌اندازی فرستنده تلویزیونی مرادتپه در نوروز ۱۳۵۶ است. این فرستنده برنامه‌های شبکه یک و ۲ سیما را برای شهرهای قزوین، تاکستان، آبیک و بوئین‌زهرا تحت پوشش قرار می‌داد. در ادامه این فعالیت‌ها در سال ۱۳۶۰ با شروع به کار دفتر خبری قزوین، فصل جدیدی در انعکاس اخبار و وقایع شهر قزوین و مناطق اطراف آغاز شد. این دفتر انعکاس اخبار و وقایع شهرهای کرج، قزوین و تاکستان را به عهده داشت تا اینکه کرج از محدوده فعالیت خبری قزوین جدا شد. در سال ۱۳۷۵ لایحه تأسیس استان قزوین در مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در شهریور ۱۳۷۶ با صدور حکمی از سوی آقای لاریجانی، آقای محمدحسین پیله‌وری به عنوان اولین مدیرکل صدا و سیمای مرکز قزوین فعالیت خود را آغاز کرد. در ۲۶ فروردین ۱۳۷۸ استودیوی دومنظوره پخش سیما و تولید صدا، فرستنده پرقدرت تلویزیونی شهید بابایی (مرادتپه) و ساختمان اداری و مالی مرکز به مرحله بهره‌برداری رسیدند و روزانه به مدت ۱۵ دقیقه خبر سیمای استان پخش شد. در ۲۸ آذر ۱۳۸۱ شبکه محلی سیما که در روزهای جمعه از ساعت ۸ تا ۱۴ برنامه داشت، آغاز به کار کرد و مورد بهره‌برداری قرار گرفت.

همچنین هم‌زمان با سفر رهبر معظم انقلاب به استان قزوین در ۲۵/۹/۸۲ هزینه راه‌اندازی شبکه استانی سیمای مرکز قزوین در طرح‌ها و پروژه‌های مصوب سفر قرار گرفت و از ۱۰/۲/۸۳ عملیات اجرایی آن شروع شد و در ۱۳/۱۲/۸۴ هم‌زمان با ولادت محمدباقر شبکه استانی سیمای مرکز قزوین آغاز به کار کرد.

نشریه‌ها

• روزنامه ولایت قزوین
• هفته‌نامه مینودر
• روزنامه صبح وطن
• هفته‌نامه دریچه گفت و گو
• هفته‌نامه تابان
• هفته‌نامه حدیث قزوین
• هفته‌نامه آوای تات
• هفته‌نامه مادران و دختران
• هفته‌نامه پیام شهر
• هفته‌نامه افق آینده

خبرگزاری‌ها و پایگاه‌های خبری تحلیلی فعال در قزوین

• خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه قزوین www.qazvin.isna.ir
• قزوین امروز http://www.qazvin.info/
• صبح قزوین http://sobheqazvin.ir/
• پایگاه خبری تحلیلی قزوین خبر http://www.qazvinkhabar.com/
• خبرگزاری صدا و سیما http://qazvin.iribnews.ir/
• صدای قزوین http://sedayeqazvin.ir/
• شهرداری قزوین http://www.qazvin.ir

گردشگری

جاذبه‌های تاریخی

مجموعه باغ صفوی

نوشتار اصلی: مجموعه باغ صفوی

مجموعه دولتخانه صفوی در مرکز شهر قزوین با مساحتی بالغ بر ۶ هکتار واقع شده‌است، دولتخانه صفوی یا باغ فرهنگی قزوین از ساختمان عالی‌قاپو در شمال خیابان سپه آغاز شده و در انتها به محوطه عمارت چهلستون اتصال می‌یابد و در طول مسیر خود با گذشتن از چندین حیاط و محوطه باز، امکان بازدید از آثار و بقایای به‌جا مانده از دوره‌های مختلف (صفوی، افشاریه، زندیه و قاجاریه) همانند سردر عالی‌قاپو، باغ حیاط عالی‌قاپو، عمارت شهربانی، شترخان، گراند هتل قزوین، سینما گراندهتل، پیغمبریه، کاخ چهل‌ستون قزوین و موزه قزوین را فراهم می‌کند. هم‌اکنون این مجموعه در حال بازسازی بر اساس شواهد تاریخی و باغستان‌های سنتی قزوین است. نقشه باغستان زمان شاه تهماسب (معروف به باغ سعادت) از روی ابیات شاعر برجسته همان عصر عبدی بیگ شیرازی تبیین شده‌است.

عرصه این روضهٔ عشرت مدار		تختهٔ نردیست به نقش و نگار
گشته دو سطح متقاطع دو چار		چار خیابان ز دو سطح آشکار
فاصلهٔ نظم خیابان درو		دیدهٔ عقل آمده حیران درو
شکل خیابان ز یمین و یسار		حاشیه اش گشته بنقش و نگار
جوی ز هر سو شده زنجیره اش		دیده ادراک شده خیره اش
پهلوی هم عرعرو بید و چنار		سایه فکن بر گل نازک عذار
از در این روضه جنه نشان		تا بسر حوض خیابان کشان
راست رهی از پی کسب کمال		آمده از قبله بحد شمال
تا بسر حوض خطی مستقیم		کرده بعرضش خط دیگر دو نیم
گشته خیابان دگر زان عیان		ازحد مغرب سوی مشرق کشان
در وسط باغ به وضعی سعید		گشته یکی سطح مربع پدید
قایمه تاک سر افراخته		سایه به هر کنج وی انداخته

• 

  عمارت چهلستون قزوین، موزه خوشنویسی؛ تنها کاخ باقی‌مانده از دوره شاه تهماسب

• 

  سر درب عالی قاپو؛ ورودیه عمارت‌های زمان صفوی در قزوین

• 

  عمارت شهربانی؛ مربوط به دوره قاجار

• 

  مدرسه امید؛ اولین مدرسه آموزش نوین در قزوین

عمارت‌ها

قزوین به علت پایتختی در دوره صفویه و نیز حضور شاهزادگان و امیران در دوره‌های مختلف تاریخی دارای عمارت‌ها و کاخ‌های متعددی است. معروف‌ترین عمارت موجود در قزوین کاخ چهلستون می‌باشد که تنها کاخ بر جای مانده از کاخ‌های موجود زمان صفوی می‌باشد؛ این کاخ در اصل اروشی خانه و محل پذیرایی از میهمانان پادشاه بوده‌است. از دیگر عمارت‌های موجود در قزوین باید به عمارت شهرداری اولین ساختمان شهرداری ایران به سال ۱۳۰۶ اشاره کرد که توسط روس‌ها ساخته شده‌است. عمارت باغ سپهدار، موزه کشاورزی کنونی، عمارت سردار مفخم یا خانه فرهنگ امیر کبیر، عمارت شهربانی و میمون‌قلعه که از کاخ‌های سلطنتی آل بویه است را می‌توان از شاخص‌ترین کاخ‌ها و عمارات موجود در قزوین دانست.

• 

  عمارت سردار مفخم؛ خانه فرهنگ امیر کبیر

• 

  عمارت باغ سپهدار ؛ موزه کشاورزی

• 

  عمارت شهربانی

• 

  عمارت چهل‌ستون

خانه‌های تاریخی

• خانه بهروزی
• خانه عارف قزوینی
• خانه یزدی‌ها
• خانه جلیل آرازی
• خانه دائی
• خانه دربندی
• خانه رئوفی
• خانه زنجانچی
• خانه ساروخانی
• خانه قائمی
• خانه موینی
• خانه محصص
• خانه سعدالسلطان
• خانه تاریخی زعیم
• خانه و حسینیه امینی‌ها
• خانه سید حسین بهشتی
• خانه سید محمود بهشتی

خانه جلیل آرازی

دروازه‌های شهر

نوشتار اصلی: دروازه‌های قزوین

شهر قزوین در گذشته هشت دروازه داشت که به نام‌های دروازه رشت، دروازه باغ‌شاه، دروازه درب کوشک، دروازه تبریز، دروازه تهران قدیم، دروازه شیخ‌آباد، دروازه امام‌زاده حسین و دروازه خندقبار معروف بودند. امروزه از آن میان، تنها دو دروازه درب کوشک و تهران باقی‌مانده‌اند.

گرمابه‌ها

حمام قجر، موزه مردم‌شناسی قزوین

گرمابه‌های بسیاری در قزوین موجود است که از میان آن‌ها می‌توان حمام رضوی ،حمام قجر ،حمام دودر ،حمام سیدیان ،حمام میرزا کریم، حمام حاجی محمد رحیم صفا، حمام بلور ،حمام راه ری ،حمام داروغه ،حمام آخوند قزوین ،حمام پیر حصار، حمام بایندر کوچه ،حمام قوشه، حمام سعدیه، حمام حاج بیگلر و … را نام برد که همگی آن‌ها با معماری و تزیینات متفاوت و ارزشمند از نقاط دیدنی شهر قزوین محسوب می‌شوند.

آب انبارها

قزوین را باید به یک اعتبار، شهر آب انبارها بدانیم. ساخت و وقف بیش از یکصد بنای ویژه و پر هزینه برای انباشت و ذخیره آب در شهری که از دیر باز به کم‌آبی شهره بوده – افزون بر هزاران واحد آب انبار خانگی – نشان از همت بلند مردم نیکو کار قزوین دارد. زمان آبگیری آن‌ها – که معمولاً در چله زمستان صورت می‌گرفت – علاوه بر رعایت بهداشت در حد ممکن، بهره برداران را از مصرف یخ در تابستان بی‌نیاز می‌کرد. آب انبارهای بسیاری در قزوین موجود است که از میان آن‌ها می‌توان به آب انبار حکیم، آب انبار زنانه بازار، آب انبار سردار کوچک، آب انبار سردار بزرگ، آب انبار حاج کاظم ،آب انبار مسجد جامع (خیابان)، آب انبار ملاوردی خان، آب انبار آقا، آب انبار حکیم، آب انبار شیشه‌گر، آب انبار پنجه علی، آب انبار حاج کریم، آب انبار حاجی بابا، آب انبار زرگره کوچه و … اشاره کرد.

بازارها و کاروان سراها

کاروان‌سرای سعدالسلطنه با مساحت ۲۶ هزار متر مربع از کامل‌ترین و وسیع‌ترین سراهای سنتی ایران محسوب می‌شود. این بنای تاریخی در مجموعه بازار تاریخی قزوین قرار گرفته‌است و در دوره ناصر الدین شاه قاجار و به دستور باقر خان سعدالسلطنه (سعدیه) بنا شده‌است. در کتیبه این بنا ذکر شده "خدایگان کرم سعدالسلطنه عادل، بنا نهاد به قزوین سرای سعدیه ". این کاروان سرا به صورت چهار ضلعی ساخته شده و چهار ایوان در چهار ضلع حیاط دار آن که طاق نمای ایوان‌ها دارای آجرکاری و سقف داخلی ایوان‌ها دارای تزیین و مقرنس کاری است. این کاروان سرا یادآور رونق نسبی تجارت بخش خصوصی ایران در عهد قاجاریه با اروپا از طریق روسیه می‌باشد؛ و با توجه به وسعت این کاروانسرا یکی از مهم‌ترین مراکز تجاری در زمان قاجار و محل تبادل کالاهای تجار در داخل کشور بوده‌است. ورودی اصلی کاروانسرای سعدالسلطنه در خیابان امام خمینی قزوین دارای هشتی زیبایی در ورودی بنا بوده، که خیابان را به حیاط اصلی مجموعه متصل می‌کند. این مجموعه ارزشمند در ردیف ۳۸ بناهای منتخب میراث فرهنگی کشور جای گرفته‌است. مهم‌ترین و با ارزش‌ترین بخش‌های این کاروانسرا عبارتند از: سرای نگارالسلطنه، سرای سعدیه، چهارسوق بزرگ و کوچک، حیاط قهرمانی، راسته وزیر، سرای بهشتی و شتر خان.

کاروانسرای سعدالسلطنه

کاروانسرای سعد السلطنه _حیاط سعدیه

چهار سوق کوچک راسته وزیر

ورودی سرای قیصریه در سعدالسلطنه

متن اصلی مقاله از هفته‌نامه هتلداری و صنایع وابسته اخذ شده‌است.

• 

  چهارسوق کوچک

• 

  سرای قیصریه

• 

  سرای وزیر

• کاروانسرای محمدآباد
• بازار قزوین

مدرسه‌ها

• مسجد و مدرسه صالحیه
• مسجد شیخ الاسلام
• مدرسه التفاتیه
• مدرسه امید

آرامگاه‌ها

• آرامگاه حمدالله مستوفی
• آرامگاه شهید ثالث
• برج باراجین
• مقبره سلطان ویس

کلیساها

نمایی از کلیسای کانتور

• کلیسای کانتور
• کلیسای رفیع

جاذبه‌های طبیعی

• قله مردمی
• ایوان سنگی نیاق
• منطقه باراجین
• آبشار ورچر
• آبگرم یله گنبد
• قله شجاع الدین
• قله سلطان ویس
• باغستان‌های سنتی قزوین
• کهنه باغستان

جاذبه‌های مذهبی

پیغمبریه آرامگاه چهار تن از پیامبران خدا

امامزاده شاهزاده حسین فرزند علی بن موسی الرضا

قزوین محل دفن امام‌زادگان بسیاری است، که امروز زیارتگاه شیعیان است. گفته شده امامزاده شاهزاده حسین فرزند دو ساله امام رضا بود که در سفر ایشان از مرو هنگام عبور از قزوین، در این شهر درگذشت و در همان‌جا به خاک سپرده شد. در زمان صفوی زینب بیگم دختر شاه تهماسب صفوی بنای باشکوهی برای شاهزاده حسین ساخت که تا امروز پا بر جاست. سلسله صفوی علاوه بر ساخت بنا بر مزار قدیمی شاهزاده حسین، مزار آمنه خاتون، حلیمه خاتون و نیز بقعه پیغمبریه معروف به چهار انبیاء، مزار چهار تن از پیامبران به نام‌های سلام، سلوم، سلوهی و القیا را ساخت که امروز نیز زیارتگاه مردم است. از دیگر امام زاده‌های قزوین می‌توان به امامزاده اباذر، امامزاده اسماعیل، امامزاده علی قزوین، امامزاده سلطان سید محمد و امامزاده باراچین اشاره کرد.

نمایی از رواق بیرونی مسجد النبی قزوین

نمایی از سردرب ورودی مسجد جامع قزوین

مسجدهای تاریخی قزوین

• مسجد جامع قزوین که بر روی بقایای آتشکده بنا شده‌است یکی از زیباترین مساجد موجود با طاق هارونی، ایوان سلجوقی و معماری صفوی.

مسجد النبی، مسجد حیدریه، مسجد پنجه علی، سنجیده مسجد، مسجد سوخته چنار (که آرامگاه داود بن سلیمان غازی از یاران علی بن موسی الرضا را در خود جای داده‌است)، مسجد آقامیرعبدالصمد، مسجد آقا معصوم، مسجد شهید (که محراب شبستان زیرین آن محل ضربت خوردن شهید ثالث است)، مسجد خواجه شهدا، مسجد سبز، مسجد محمدیه، مسجدلله (لعل)، مسجد راه چمن، مسجد احمدیه، مسجد مقبره.

موزه‌ها و نگارخانه‌ها

قزوین با توجه به تاریخی بودن و پایتخت بودن قزوین در زمان صفویه دارای موزه‌ها و نگارخانه‌های متعددی می‌باشد که می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

هتل‌ها و مراکز اقامتی

بیشتر هتل‌ها و مراکز اقامتی در قزوین در خیابان امام خمینی و نزدیک ان قرار دارد.

• هتل مرمر (ابتدای ورودی شهر (شرق)
• هتل سنتی بهروزی
• هتل البرز (نزدیک مرکز شهر)
• هتل ایران (مرکز شهر)
• هتل طالقانی (خاکسار)
• هتل ورزش (استفاده بخش خصوصی و ورزشی)
• هتل میرعماد (با فاصله‌ای ده دقیقه‌ای با مرکز شهر)
• هتل ایرانیان (خارج شهر)
• هتل سفیر نزدیک بازار
• هتل راژیا
• هنل مینو تقاطع ولی عصر
• مسافر خانه باقری
• مسافر خانه مرکزی
• مسافر خانه بوعلی
• مسافر خانه گلشن
• مسافر خانه نسیم شمال

ورزش

نوشتار اصلی: ورزش در قزوین

مراکز ورزشی

اولین مجموعه ورزشی قزوین مجموعه ورزشی معلم نام دارد و بزرگترین مجموعه ورزشی قزوین ورزشگاه سردار آزادگان قزوین نام دارد که در زمینی به وسعت ۷۰ هکتار ساخته شده و قرار است در مرحله دوم، یک سالن ورزشی به ظرفیت هزار نفر، یک سالن سرپوشیده و پیست دو و میدانی هم به آن اضافه شود. همچنین ساخت استخر، سالن چند منظوره، زمین‌های تنیس، زمین سوارکاری، زمین اسکیت و دریاچه قایقرانی در مراحل بعدی ساخت این مجموعه ورزشی پیش‌بینی شده‌است.

رخدادهای بین‌المللی

• یازدهمین اجلاس جهانی شهرداران جاده ابریشم:
• یازدهمین اجلاس جهانی شهرداران جاده ابریشم به میزبانی شهر قزوین با حضور بیش از ۷۰ شهردار و میهمان خارجی، سفرا و نمایندگان ۲۸ کشور خارجی در روزهای سیزدهم و چهاردهم شهریور ماه سال ۱۳۹۵ در مجموعه فرهنگی تاریخی سعدالسلطنه و شبستان مسجدالنبی (ص) شهر قزوین برگزار شد.
• نخستین روز یازدهمین اجلاس جهانی شهرداران جاده ابریشم با قرائت پیام بان‌کی‌مون دبیرکل سازمان ملل متحد و با راهبرد بزرگ کیفیت زندگی با سه رویکرد اقتصادی، فرهنگی و گردشگری آغاز شد.
• از دستاوردهای برگزاری یازدهمین اجلاس جهانی شهرداران جاده ابریشم برای شهر قزوین، امضاء ۲۲ تفاهم نامه همکاری با شهرداران جاده ابریشم بود.
• یازدهمین اجلاس جهانی شهرداران جاده ابریشم با قرائت بیانیه‌ای از سوی یون هونگ کواک رئیس سازمان شهروندان جهانی wco و قرائت قطع نامه‌ای در ۱۱ بند که به تصویب حاضرین رسید در روز چهاردهم شهریورماه سال ۱۳۹۵ به کار خود پایان داد.
• شهر قزوین در این آزمون بلند جهانی توانست سهم خود را در میان شهرهای جاده ابریشم به خوبی معرفی و شناسایی کند.
• مجمع جهانی شهرهای جاده ابریشم (WASRC):
• در جریان تحقق و اجرای بیانیه یازدهمین اجلاس شهرداران جاده ابریشم که یکی از مهم‌ترین بندهای آن، تأسیس مجمع جهانی شهرهای جاده ابریشم بود که به پیشنهاد خوان کلاس، قائم مقام دبیرکل سازمان ملل متحد و مدیر اجرایی برنامه اسکان بشر (UN HABITAT) از این گردهمایی می‌توان به عنوان پتانسیلی برای تأسیس یک انجمن و اتحادیه ویژه میان شهرهای جاده ابریشم استفاده کرد.
• مجمع جهانی شهرهای جاده ابریشم در مهرماه سال ۱۳۹۵ به ریاست مسعود نصرتی، شهردار قزوین و دبیری سیدصفاالدین هاشمیان به مرکزیت این شهر با هدف تعامل سازنده و همکاری متقابل با سازمان ملل متحد در راستای تحقق اهداف توسعه پایدار تأسیس و آغاز به کار نمود.
• مقر اصلی دبیرخانه مجمع جهانی شهرهای جاده ابریشم در مجموعه فرهنگی تاریخی سعدالسلطنه قزوین به عنوان آخرین مقصد جاده ابریشم قرار دارد.
• مجمع جهانی شهرهای اسلامی (WAIC):
• مجمع جهانی شهرهای اسلامی (WAIC)، به عنوان یک سازمان جهانی که بر چارچوب مفهومی «قلمرو تمدنی اسلامی» استوار است، به استناد بیانیه نخستین اجلاس جهانی شهرهای اسلامی در شهریورماه سال ۱۳۹۲ با مشارکت مؤثر برنامه اسکان بشر ملل متحد به میزبانی شهر تاریخی- فرهنگی قزوین ایجاد گردیده و در تلاش است تا نسبت توسعه را با هویت شهرهای اسلامی مشخص کند و به راهکارهای عملی و کاربردی در این خصوص دست یابد.

شهرهای خواهرخوانده

قزوین با ۱۲ شهر، خواهرخوانده است:

• شاه عالم، سلانگور، مالزی: از ۲۹ اکتبر ۲۰۱۱
• بیشکک، قرقیزستان
• چاباق‌سر، چواشستان، روسیه
• غازی عینتاب، ترکیه
• دنیزلی، ترکیه از ۱۹۷۸
• بعلبک، لبنان: از ۵ سپتامبر ۲۰۱۵
• ایروان، ارمنستان
• هایکو، چین: از ۱۲ اکتبر ۲۰۱۴
• سوون، گیونگی-دو، کره جنوبی:از ۲۹ فوریه ۲۰۱۶
• اوسان، کره جنوبی: از ۲۶ ژانویه ۲۰۱۶
• اوورا، آلن‌تخو، پرتغال: از ۲۷ ژانویه ۲۰۱۴
• پروجا، ایتالیا: ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۶

جستارهای وابسته

• روز قزوین
• فهرست شهرهای دارای خواهرخوانده در ایران

منابع

فارسی

• تاریخ گزیده، حمدالله مستوفی.
• گلریز، محمدعلی (۱۳۸۱). مینودر یا باب‌الجنه قزوین. ۱و۲. قزوین: طه. شابک ۹۶۴-۶۲۲۸-۶۱-۵. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ آوریل ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۳۹۱/۱۰/۷.
• ورجاوند، پرویز (۱۳۷۷). سیمای تاریخ و فرهنگ قزوین. ۱و۲و۳. تهران: نی. شابک ۹۶۴-۳۱۲-۳۹۳-۶. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ آوریل ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۳۹۱/۱۰/۷.
• نورمحمدی، مهدی (۱۳۸۹). مشاهیر قزوین. قزوین: سایه‌گستر. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۵۰۲-۵۲۳-۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ آوریل ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۳۹۱/۱۰/۷.
• مردعلی، محرم (۱۳۸۹). مشاهیر قزوین. قزوین: اندیشه زرین. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۵۸۵۷-۵۵-۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ آوریل ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۳۹۱/۱۰/۷.
• نورمحمدی، مهدی (۱۳۸۲). قزوین در انقلاب مشروطیت. قزوین: حدیث امروز. شابک ۹۶۴-۷۵۳۶-۳۸-۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ آوریل ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۳۹۱/۱۰/۷.
• دیوان عارف قزوینی، مهدی نورمحمدی
• نورمحمدی، مهدی (۱۳۸۳). سرآغاز عکاسی در قزوین. قزوین: حدیث امروز. شابک ۹۶۴-۷۵۳۶-۸۶-۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ آوریل ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۳۹۱/۱۰/۷.
• نورمحمدی، مهدی (۱۳۸۶). سرگذشت موسیقی‌دانان قزوین در دوره قاجار و اوایل عصر پهلوی. قزوین: حدیث امروز. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۵۷۶۵-۴۹-۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ آوریل ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۳۹۱/۱۰/۷.
• نورمحمدی، مهدی (۱۳۸۸). من و آزادی: خاطرات میرزاحسین خیاط (فرنیا) از دوستان عارف قزوینی و میرزا کوچک‌خان جنگلی. تهران: سخن. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۳۷۲-۳۸۸-۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ آوریل ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۳۹۱/۱۰/۷.
• نورمحمدی، مهدی (۱۳۸۵). ترور در بهارستان: پژوهشی نو درباره اندیشه، زندگی و ترور واعظ‌قزوینی و روزنامه نصیحت به انضمام اشعار او. قزوین: حدیث امروز. شابک ۹۶۴-۵۷۶۵-۸-۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ آوریل ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۳۹۱/۱۰/۲۵.
• نورمحمدی، مهدی (۱۳۹۰). تاتر و سینما در قزوین. قزوین: سایه‌گستر. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۵۰۲-۶۵۴-۵. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ آوریل ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۳۹۱/۱۰/۲۵.
• نورمحمدی، مهدی (۱۳۹۱). تاریخ شهرداری قزوین. سایه‌گستر‫. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۵۰۲-۷۵۸-۰.
• سرگذشت دریای مازندران، دکتر ناصر تکمیل همایون.
• فرزانگان علم و سخن قزوین، رضا صمدیها.
• از بلدیه تا شهرداری قزوین، رضا صمدیها.
• نسیم قزوین، محمد علی حضرتی‌ها.
• سیمای استان قزوین، عباس حاجی آقا محمدی.
• مرآت البلدان، اعتماد السلطنه
• خبرگزار جمهوری اسلامی ایران
• شبکه جهانی جام‌جم-معرفی شهر قزوین

پیوند به بیرون

برای مطالعه بیش‌تر

• عجم، محمد. «اسامی جغرافیایی باستانی میراث بشریت پژوهشی در مورد دو نام خلیج فارس و خزر و چالشهای فرا روی». همایش ژئوماتیک ۸۲. دریافت‌شده در ۱۳۹۲/۰۲/۰۵.

اخبار قزوین

• قزوین شهر، پورتال شهری قزوین
• قزوین امروز، پوشش اخبار و مقالات مرتبط با قزوین
• اخبار استان قزوین

مراکز شهری

• استانداری قزوین
• شهرداری قزوین
• اداره کل هواشناسی استان قزوین
• اداره کل دامپزشکی استان قزوین
• شرکت شهرکهای صنعتی استان قزوین

نقشه‌شهر

• نقشه گردشگری شهر قزوین
• نقشه آنلاین ترافیک شهری قزوین

تصاویر شهر

• تصاویر سراسرنما از جاهای دیدنی قزوین

For other uses, see Qazvin (disambiguation).

Qazvin قزوین Caspian, Minoodar, Razhia, Arsas
City
Caravanserai of Sa'd al-Saltaneh
Seal
Motto(s):  Mirror of History & Natural of Iran
Qazvin
Coordinates: 36°16′N 50°00′E
Country	Iran
Province	Qazvin
County	Qazvin
Bakhsh	Central
Government
• Type	Mayor-Council
• Mayor	Siavash Taherkhani
Area
• City	64.132 km2 (24.762 sq mi)
Elevation	1,278 m (4,193 ft)
Population  (2016 census)
• Density	9,030/km2 (23,400/sq mi)
• Urban	402,748
Time zone	UTC+3:30 (IRST)
• Summer (DST)	UTC+4:30 (IDST)
Area code(s)	028
Climate	BSk
Website	www.qazvin.ir

Qazvin (/kæzˈviːn/; Persian: قزوین‎, IPA: [ɢæzˈviːn] (listen), also Romanized as Qazvīn, Caspin, Qazwin, or Ghazvin) is the largest city and capital of the Province of Qazvin in Iran. Qazvin was a medieval capital of the Safavid dynasty for over forty years (1555-1598) and nowadays is known as the calligraphy capital of Iran. It is famous for its Baghlava, carpet patterns, poets, political newspaper and Pahlavi influence on its accent. At the 2011 census, its population was 381,598.

Located in 150 km (93 mi) northwest of Tehran, in the Qazvin Province, it is at an altitude of about 1,800 m (5,900 ft) above sea level. The climate is cold but dry, due to its position south of the rugged Alborz range called KTS Atabakiya.

History

Shah Tahmasp I (1524–1576) made Qazvin the capital of the Safavid empire.

Peighambariyeh, burial place of four Jewish saints: Salam, Solum, al-Qiya, and Sohuli.

The city was a capital of the Persian Empire under Safavids in 1548–1598. It is a provincial capital today that has been an important cultural center throughout history.

Caravanserai-i-Shah, Qazvin by Eugène Flandin.

Archeological findings in the Qazvin plain reveal urban agricultural settlements for at least nine millennia. Qazvin geographically connects Tehran, Isfahan, and the Persian Gulf to the Caspian seacoast and Asia Minor, hence its strategic location throughout the ages.

The city today known as Qazvin is thought to have been founded by Shapur II, King of Persia in 250 CE, under the name Shad Shahpur (shad can be read as 'happy'), when he built a fortification there to control regional tensions.

Qazvin has sometimes been of central importance at major moments of Iranian history. It was captured by invading Arabs (644 AD) and destroyed by Hulagu Khan (13th century). After the Ottoman capture of Tabriz, Shah Tahmasp (1524–1576) made Qazvin the capital of the Safavid empire (founded in 1501 AD), a status that Qazvin retained for half a century until Shah Abbas I moved the capital to Isfahan.

In 1210 the city was damaged by the forces of Kingdom of Georgia sent by Tamar the Great, as per the retribution for destroying Georgian-controlled Ani by the Muslim forces that left 12,000 Christians dead.

In the 19th century Qazin flourished as a center of trade because the only all-year accessible road from the Caspian Sea to the Highland started here and with enhanced traffic on the Caspian Sea the trade volume grew. Its bazaars were enlarged. In the middle of the century the Babi movement had one of its centers here and the first massacre of Babis occurred in Qazvin in 1847.

Salaam'Gaah Street in Qazvin city (Photo credits goes to MKR)

In the second half of the 19th century Qazvin was one of the centers of Russian presence in northern Iran. A detachment of the Persian Cossack Brigade under Russian officers was stationed here. From 1893 this was the headquarters of the Russian Company for Road construction in Persia which connected Qazvin by roads to Tehran and Hamadan. The company built a hospital and the St. Nicolas Church.

In 1920 Qazvin was used as a base for the British Norperforce. The 1921 Persian coup d'état that led to the rise of the Pahlavi dynasty was launched from Qazvin.

Qazvin has been one of the main pivots on which Persia's history has revolved and this is where its reputation as an impenetrable fortress originates. During the fall of the Safavids, Qazvin was the centre of Persians reunion for the liberation of Persian territories invaded by Ottoman, Russian, and Afghan forces in the west, north, and east, respectively. The deployed swordsmen from Qazvin not only retrieved Safavid boundaries, but also contributed to their expansion up to China (east), after occupying India by Nader Shah The Great, Daghestan (north) and Baghdad (west). Similarly, Qazvin hosted the base of Assassins and was the training centre of the Nehzat-e Jangal (The Jungle Movement) revolutionaries.

Qazvin became a state in 1996. In Autumn 2015 portions of Qazvin were struck by a meteorite.

People

The majority of the people of the city of Qazvin are Persians. The majority language is Persian with a Qazvini accent. Azerbaijanis and Tats are the other ethnic groups of the city of Qazvin. They speak Azerbaijani and Tati. Qazvin is a multicultural city and has hosted Armenian, Romanian, Georgian and Kurdish minorities which have fled to Qazvin mainly for saving their lives from Ottomans invaders.

Climate

Qazvin has a hot-summer Mediterranean climate (Köppen climate classification Csa).

Climate data for Qazvin
Month	Jan	Feb	Mar	Apr	May	Jun	Jul	Aug	Sep	Oct	Nov	Dec	Year
Average high °C (°F)	5.1 (41.2)	7.6 (45.7)	13.7 (56.7)	20.0 (68.0)	25.9 (78.6)	32.2 (90.0)	35.6 (96.1)	34.6 (94.3)	30.9 (87.6)	23.1 (73.6)	15.4 (59.7)	8.1 (46.6)	21.0 (69.8)
Daily mean °C (°F)	0.2 (32.4)	2.4 (36.3)	7.7 (45.9)	13.2 (55.8)	18.3 (64.9)	23.4 (74.1)	26.7 (80.1)	25.8 (78.4)	21.9 (71.4)	15.5 (59.9)	9.2 (48.6)	3.1 (37.6)	13.9 (57.1)
Average low °C (°F)	−4.7 (23.5)	−2.9 (26.8)	1.7 (35.1)	6.4 (43.5)	10.6 (51.1)	14.6 (58.3)	17.7 (63.9)	16.9 (62.4)	12.9 (55.2)	7.8 (46.0)	2.9 (37.2)	−1.9 (28.6)	6.8 (44.3)
Average precipitation mm (inches)	44.5 (1.75)	40.8 (1.61)	52.1 (2.05)	41.0 (1.61)	34.5 (1.36)	5.9 (0.23)	1.2 (0.05)	1.9 (0.07)	0.8 (0.03)	21.7 (0.85)	27.8 (1.09)	44.0 (1.73)	316.2 (12.43)
Average precipitation days	10.5	10.1	13.3	13.3	12.7	4.5	2.4	2.3	2.0	7.7	7.9	9.7	96.4
Source: World Meteorological Organisation

Main sights

Qazvin contains several archeological excavations. In the middle of the city lie the ruins of Meimoon Ghal'eh, one of several Sassanid edifices in the area.

Qazvin contains several buildings from the Safavid era, dating to the period in which it was capital of Persia. Perhaps the most famous of the surviving edifices is the Chehel sotoun, Qazvin, today a museum in central Qazvin.

Entrance of Masjed al-Nabi, Qazvin, Iran.

After Islam, the popularity of mystics (tasawwuf), as well as the prominence of tradition (Hadith), religious jurisprudence (fiqh), and philosophy in Qazvin, led to the emergence of many mosques and religious schools. They include:

• Jame' Atiq Mosque of Qazvin
• Heydarieh mosque
• Masjed Al-nabi (Soltani Mosque): With an area of 14000 m², this mosque is one of the most glorious mosques of antiquity, built in the Safavieh's monarchy era.
• Sanjideh Mosque: Another mosque of Qazvin dating back to pre-Islamic Iran; a former fire temple. Its present-day form is attributed to the Seljukian era.
• Panjeh Ali Mosque: A former place of worship for royal harem members in the Safavid period.
• Peighambarieh School-Mosque: Founded 1644 according to inscription.
• Peighambarieh Shrine: Where four Jewish saints who foretold the coming of Christ, are buried.
• Molla Verdikhani School-Mosque: Founded in 1648.
• Salehieh Madrasa and Mosque: Founded in 1817 by Mulla Muhammad Salih Baraghani.
• Sheikhol Islam School-Mosque: Renovated in 1903.
• Eltefatieh School: Dating back to the Il-Khanid period.
• Sardar School- Mosque: Made by two brothers Hossein Khan and Hassan Khan Sardar in 1815, as a fulfillment of their promise if they came back victorious from a battle against the Russians.
• Shazdeh Hosein Shrine (location: 36.257253°N 50.000678°E / 36.257253; 50.000678); a c.15C CE shrine to a c.9C CE Shiite saint.
• Aminiha Hosseiniyeh

The Qajar-era Caravanserai of Sa'd al-Saltaneh.

The Russian Church of Qazvin today sits adjacent to the campus of Islamic Azad University of Qazvin.

Chehel sotoun.

Chehel sotoun.

About 100 km (62 mi) south-west of Qazvin are the tombs of two Saljuki era princes — Abu Saeed Bijar, son of Sa'd, and Abu Mansur Iltai, son of Takin — located in two separate towers known as the Kharraqan twin towers. Constructed in 1067 CE, these were the first monuments in Islamic architecture to include a non-conic two-layered dome. Both towers were severely damaged by a devastating earthquake in March 2003.

Sepah Street (خیابان سپه , pronounced "Cepah" referring to ancient Persian army and not the revolutionary guards pronounced "Sipaahe") is known as the first modern street in Iran. This street entirely is carpeted with carved gray stone and is surrounded by craftsmen gift shops (used to be bars or bygone liquorshops, called May'kadeh) and hosts historical places such as Qazvin's Ali Qapu gate, entrance of Jame' Atiq mosque and historical schools.

Qazvin has three buildings built by Russians in the late 19th/early 20th century. Among these is the current Mayor's office (former Ballet Hall) and a water reservoir. St. Nicholas church was built in 1904 by the Russian Company for Roads in Persia which had its headquarter here. The church was in use until being decommissioned in 1984 because the community of Russian emigres in Qazvin did not exist any more. The iconostasis and bell was removed to Tehran and the building handed over to the Iranian government which keeps it available to the public as a historic monument. In front of the church is a 1906 memorial to a Russian road engineer.

Economy

A memorial of the many Qazvinis who died during the revolution of Iran and during the Iran–Iraq War.

Qazvin today is a center of textile trade, including cotton, silk and velvet, in addition to leather. It is on the railroad line and the highway between Tehran and Tabriz. Qazvin has one of the largest power plants feeding electricity into Iran's national power grid, the Shahid Raja'i facility, which provides 7% of Iran's electrical power.

Colleges and universities

Qazvin has several institutes of higher education:

• Imam Khomeini International University
• Islamic Azad University of Qazvin
• Payam-e-Nur University of Qazvin
• Qazvin University of Medical Sciences
• Raja University
• Shahid Babaee Technical Institute
• Kar University
• Parsian Higher Education Institute
• Dehkhoda University
• Ghazali University
• Mir-Emad Higher Education Institute
• Darolfonoun University

Modern towers

Some famous residential towers are: Punak (536 units), Aseman, Elahieh, Bademestan (440 units in 17 floors) and Tejarat tower with 28 floors.

Shopping complexes

• City Star in Khayam Street
• Ferdowsi in Ferdowsi Street
• Iranian in Adl Street
• Narvan in Ferdowsi Street
• Noor in Felestin Street
• meh ro mah bouali Street
• Alghadir on South Khayam Street
• Alavi on Taleghani Street

Bridges

• Naderi
• Molasadra
• Ertebatat
• Persian Gulf (Khalij Fars)
• Abotorabi
• Nasr
• Motahari
• Imam Ali
• Rajaei

Famous hotels

• Alborz
• safir
• mir emad
• Iranian
• behrouzi historical house
• Iran
• Marmar
• Razhia
• Ghods(closed)
• Grand Hotel, Qazvin
• Noizar
• minno
• sina (new)

Major parks

• Shohada
• Dehkhoda
• Beheshti
• Fadak (Barajin)
• Mellat
• Al-Ghadir
• Afarinesh
• molla khalila

Hypermarkets

• Proma Hypermarket (closed) HyperKeeper is new Brand .
• Refah Chain Stores Co
• Kourosh chain stores in several city blocks
• Janbo chain stores
• Ferdowsi supermarket in Adl sq.
• Haft (7) Chain stores
• Talaei’yeh Minoudar Supermarket
  • noor shopping mall hyper market * easy to access near city center

Transportation

• Qazvin railway station.
• Qazvin Airport.
• Qazvin Eastern Bus terminal
• Qazvin southwestern terminal (Takestan & Hamedan)

Sport

Qazvin is a well-known city because of its famous athletes. The city has highly focused on athletic teams along recent years. Techmash is a basketball team which entered Iranian Basketball Super League in 2013.

Notable Qazvinis

Qazvin is an ancient city containing fine examples of Iranian architecture from various ages. This is the Shazdeh Hosein Shrine.

There have been an abundance of known people who lived in Qazvin, or came from Qazvin, whose tombs are scattered throughout the cities and villages of the province. These include:

Pre-Modern time

• Ibn Majah, author of the last of the six canonical hadith collections recognized by Sunni Muslims.
• Hamdollah Mostowfi: the great Il-Khanid historian and writer.
• Ubayd Zakani: famous 8th-century poet noted for his satire and obscene verses.
• Mir Emad Hassani: famous Nasta'liq calligrapher
• Darvish Ablulmajid: famous Shekaste Nasta'liq calligrapher
• Mirza Mohammed Reza Qazvini: Persian envoy of Franco-Persian alliance

Modern time

• Yousef Alikhani: contemporary fiction writer and researcher.
• Azizi family: a well-known family that originates from Qazvin includes |Sheikh Ahmad Azizi] who is buried in Peighambariyeh shrine, known research and medical doctor Dr. Sadegh Pirooz Azizi, the former Minister of Foreign Affairs from 1997–2005 Mr. Ahmad Azizi, hadi Azizi and Abolghasem Azizi.
• Ali Akbar Dehkhoda: prominent linguist and author of Iran's first modern Persian dictionary.
• Abdul Hossein Darki: known doctor.
• Jamal Karimi-Rad: former Minister of Justice (2005–2006).
• Hadi Mirmiran: architect.
• Shirin Neshat: Famous contemporary Iranian artist.
• Mojabi family: a prominent family that originates from Qazvin including Javad Mojabi and Zohreh Mojabi.
• Molla Khalil Ibn Ghazi Qazvini: famous faqih (religious jurist) and commentator of the Qur'an in the Safavid period (d. 1678).
• Aref Qazvini: poet, lyricist, and musician.
• Ra'ees ol-Mojahedin: The late Mirza Hassan Sheikh al-Islam, son of Mirza Masoud Sheikh al-Islam, leader of the liberals and constitutionalists of Qazvin.
• Shahid Saless: killed in 1846. The third religious leader after Imam Ali who was murdered during prayer.
• Kázim-i-Samandar: a famous follower of Bahaullah.
• Monir Shahroudy Farmanfarmaian: Famous contemporary Iranian artist.
• Táhirih: influential poet and theologian of the Bábí Faith.
• Nasser Takmil Homayoun: a contemporary historian.
• Nasser Yeganeh: Chief Justice of the Supreme Court (1975–79).
• Haj seyed Javadi: politician in early 1980s.
• Abbas Babaei: Brigadier General in the Islamic Republic of Iran Air Force

Notable people buried in Qazvin

• Uwais Qarni: a celebrity of early Islam, thought to have been killed here while fighting against an army of Deilamian origin.
• Ahmad Ghazali: famous Iranian sufi who died in 1126 CE and was buried beside Shahzadeh Hossein.
• Ali Ibn Shazan: great scholar of the fifth century.
• Shahzadeh Hossein: Shiite saint.
• Abbas Babaei

Twin towns – sister cities

• Shah Alam, Malaysia (Oct. 2011)
• Bishkek, Kyrgyzstan (2011)
• Chuvash Republic, Russia (2012)
• Gaziantep, Turkey (2012)
• Denizli, Turkey (2012)
• Évora, Portugal (Jan. 2014)
• Baalbek, Lebanon (Oct. 2015)
• Yerevan, Armenia(2015)
• Suwon, South Korea (2016)
• Osan, South Korea (2016)
• Perugia, Italy (Sep. 2016)

See also

Mesjed Koucheek, Qazvin, in 1921. Today this building is referred to as Shazdeh Hosein Shrine.

• Caspians
• List of famous ab anbars of Qazvin
• Qazwini (disambiguation), a personal name meaning "from Qazwin"

External links

• Satellite Picture by Google Maps
• FallingRain Map – elevation = 1285 m (Red dots are railways)
• towers profile
• How to go to Qazvin from Tehran? (Bus, Taxi or Train)

Preceded by Tabriz	Capital of Iran (Persia) 1555–1598	Succeeded by Isfahan
Preceded by Tabriz	Capital of Safavid dynasty 1555–1598	Succeeded by Isfahan