مناره

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایی از مناره حرم زینب دختر علی ابن ابیطالب در دمشق

مِنارِه یا گُل‌دَستِه یک گونه از برج است و از اجزاء معماری اسلامی است که بیشتر در مسجدها بکار می‌رود.

معنی لغوی[ویرایش]

مناره. [ م َ رَ / رِ ] (از ع، اِ) منار و جوتره؛ و فنار. (ناظم الاطباء). نشان که در راه از سنگ و خشت برپا کنند و در اصل لغت به معنی چراغ پایه باشد ظاهراً وجه تسمیه آن باشد که سابق برای راه یافتن مسافران چراغی بر مناره می‌افروختند، زیرا که در بلاد عرب به شبها می‌روند.[۱][۲]

کاربرد[ویرایش]

مناره‌ها سه کاربرد اصلی دارند:

  • میل راهنما: برای راهنمایی کاروان‌ها در مسیر جاده‌ها و نشان دادن مکانهای اصلی بافت شهری.[۲]
  • اذان‌گویی و خبررسانی: مکانی برای گفتن اذان.
  • مناره نماد پیروزی:در بعضی از پیروزی های مسلمانان مناره می ساختند.[۱]

اجزاء[ویرایش]

مناره‌ها از چهار جزء اصلی تشکیل شده‌اند:

تاریخچه مناره مساجد[ویرایش]

نخستین مناره در حدود سال ۴۵ هجری به درخواست والی عراق، زیاد بن ابیه، در مسجد جامع بصره برپا شد. بلافاصله پس از آن، به دستور حاکم مصر، چهار مناره به مسجد عمرو در فسطاط ملحق گردید و این در حالی است که در مصر، مناره های دیگری به مساجد اضافه می شدند. [۴]

امیر صادقی نژاد پژوهشگر تاریخ معماری در مقاله ای با عنوان؛ بازشناسی جایگاه مناره در معماری مساجد از نگاه فقه شیعه به بررسی ضرورت مناره در معماری مساجد از دیدگاه فقه شیعه دوازده امامی پرداخته است. نتایج حاصل از این پژوهش نمایانگر وجوه اشتراک و افتراق در نگرش قرآن و اجماع به ضرورت ایجاب مناره در مساجد است

بلندترین مناره‌های کهن[ویرایش]

ممنوعیت ساخت مناره‌ها در سوئیس[ویرایش]

دولت سوئیس پس از یک همه پرسی ساخت مناره برای مساجد را ممنوع کرد. اولریش اشلوئر از رهبران مخالف ساخت مناره‌ها در مصاحبه‌ای مناره‌ها را سمبل ادعای برتری اسلام بر مسیحیت دانست. این اقدام با اعتراض گسترده نهادهای اروپا و واتیکان روبرو شد.[۵]

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ویکی‌پدیای عربی.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ لغت‌نامه دهخدا [۱] بایگانی‌شده در ۱۷ دسامبر ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine.
  3. «مناره ها (معماری اسلامی)».
  4. «مناره». ایران معماری.
  5. آفتاب نیوز
  • لغت‌نامه دهخدا [۲]
  • ویکی‌پدیای عربی
  • فرهنگ ناظم الاطباء
  • ذهن من

پیوند به بیرون[ویرایش]