دِ استَیْل (هلندی: De Stijl) که با نام نئوپلاستیسیسم یا نوشکل‌آفرینی هم شناخته می‌شود، یک جنبش هنری بود که توسط هنرمندان هلندی در سال ۱۹۱۷ شکل گرفت و تا سال ۱۹۳۱ ادامه داشت. د استیل همچنین نام مجله‌ای است که توسط نقاش و منتقد هلندی، تئو وان دوسبرگ منتشر می‌شد و نظریه‌های گروه را بیان می‌کرد. اعضای دیگر گروه، پیت موندریان و بارت ون لک هر دو نقاش و خریت ریتولد و یاکوب یوهانس پیتر اود هر دو معمار بودند. اینان معتقد به گونه‌ای هنر انتزاعی با استفاده از شکل‌های بنیادی - به خصوص مکعب - و عناصر عمودی و افقی بودند. پیت موندریان در مقاله‌ای با عنوان نئوپلاستیسیسم، اشاره کرد که این گونه هنر انتزاعی ارزش‌های معنوی را به بهترین وجه بیان می‌کند. گروه دی استیل با جذب هنرمندانی چون هانس ریشتر، لیسیتسکی و برانکوزی جنبه بین‌المللی یافت. نظرات گروه بر باهاوس و جریان هنر انتزاعی هندسی دهه ۱۹۳۰ تأثیر گذاشتند. با مرگ دوسبورخ این گروه فعال فروپاشید.
