حرم

حرم فاطمه معصومه در قم.

حَرَم، به محدوده‌ ای پیرامون مکان ‌های مقدسی گفته می‌ شود که به دلیل انتساب به یکی از مقدسات اسلام از حرمتی خاص برخوردار‌ند و با آن همچون دیگر مکان‌ها رفتار نمی‌شود. مهمترین حرم مسلمانان، حرم مکه است که خانه خدا در آن قرار دارد. در رتبه بعد، حرم مدینه است که خانه و مدفن پیامبر اسلام را در برمی‌گیرد و در کنار حرم مکی، حرمین شریفین خوانده می‌ شود.

در معنایی توسعه‌یافته، حرم برای مدفن ائمه و حتی امامزادگان و اولیاء هم به کار برده شده و از تعابیری چون حرم علوی، حرم رضوی و یا حرم عبدالعظیم حسنی استفاده شده است. حرم در عرف عامه شیعیان امامیه، به مسجد یا محوطه‌ای زیارتی اطلاق می‌شود که بر گرداگرد مدفن ساخته شده است.

بنابر نظر مشهور فقهای شیعه، از احکام اختصاصی حرم مکی، حرم نبوی، مسجد کوفه و حائر حسینی، جواز و حتی استحباب کامل خواندن نماز مسافر در این اماکن است.[۱]

پیرامون واژه

«حرم» واژه‌ای با ریشهٔ عربی است که واژه‌هایی چون «حریم» با آن از یک ریشه هستند.

حرم، از ریشه حرم (به معنای ممنوع بودن) است، گاهی به اهل منزل یا منزل که آنها را از تعرض دیگران حفظ میکند حرم میگویند.

انواع حرم

حرم کعبه

نوشتار اصلی: کعبه

حرم معصومین یا بزرگان مذهبی

بخش‌های گوناگون آن شامل:

• بارگاه
• ضریح
• مرقد

جستارهای وابسته

• حرم امام رضا
• حرم امام علی
• حرم محمد

منابع

• دهخدا، علی‌اکبر، لغتنامهٔ دهخدا.
• معین، محمد، فرهنگ فارسی معین.