ابوالفضل احمد میدانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
Fatranslator (بحث | مشارکت‌ها)
ربات‌ها
۳۶۵٬۹۷۹ ویرایش‌ها
جز افزودن ناوباکس> {{زبان و ادبیات عربی در دوره عباسی}} (درخواست کاربر:Sonia Sevilla)+مرتب+
اصلاح پیوند(ها) به صفحهٔ ابهام‌زدایی (ایرانی) با استفاده از AWB
خط ۲۷: خط ۲۷:
}}
}}
<!--پایان الگو-->
<!--پایان الگو-->
'''ابوالفضل احمد بن محمد میدانی نیشابوری''' شناخته شده به ابوالفضل میدانی (به اختضار: میدانی یا المیدانی) زبان‌شناس ادیب شاعر و نویسنده [[ایرانی]] مشهور به '''شیخ الادب''' و '''الامام ابو الفضل المیدانی''' در سده پنجم و ششم هجری قمری بوده‌است. میدانی به دو [[زبان فارسی]] و [[عربی]] کاملاً مسلط بود. او از شاگردان [[ابوالحسن واحدی|ابوالحسن علی بن احمد واحدی]] و یعقوب بن احمد نیشابوری بود. فرزندش، سعید بن احمد میدانی، و ابوجعفر احمد بن علی مقری بیهقی از شاگردان او بودند.
'''ابوالفضل احمد بن محمد میدانی نیشابوری''' شناخته شده به ابوالفضل میدانی (به اختضار: میدانی یا المیدانی) زبان‌شناس ادیب شاعر و نویسنده [[ایرانی‌ها|ایرانی]] مشهور به '''شیخ الادب''' و '''الامام ابو الفضل المیدانی''' در سده پنجم و ششم هجری قمری بوده‌است. میدانی به دو [[زبان فارسی]] و [[عربی]] کاملاً مسلط بود. او از شاگردان [[ابوالحسن واحدی|ابوالحسن علی بن احمد واحدی]] و یعقوب بن احمد نیشابوری بود. فرزندش، سعید بن احمد میدانی، و ابوجعفر احمد بن علی مقری بیهقی از شاگردان او بودند.


== نام ==
== نام ==
خط ۳۷: خط ۳۷:


== آثار و نوشته‌ها ==
== آثار و نوشته‌ها ==
* «مجمع الامثال» یا «جامع الامثال» :معروف‌ترین اثر وی[http://www.hawzah.net/Hawzah/Thesiss/ThesisView.aspx?LanguageID=1&ThesisID=85404&SearchText=زبان%20تن] [http://majles.alukah.net/showthread.php?t=22386] که در فارسی با عنوان مجمع الامثال به همراه معادل فارسی توسط مصطفی تراویده و در یک مجموعه ۴ جلدی ترجمه شده است
* «مجمع الامثال» یا «جامع الامثال» :معروف‌ترین اثر وی [http://www.hawzah.net/Hawzah/Thesiss/ThesisView.aspx?LanguageID=1&ThesisID=85404&SearchText=زبان%20تن] [http://majles.alukah.net/showthread.php?t=22386] که در فارسی با عنوان مجمع الامثال به همراه معادل فارسی توسط مصطفی تراویده و در یک مجموعه ۴ جلدی ترجمه شده است
* «السامی فی الاسامی»
* «السامی فی الاسامی»
* «الهادی للشادی»، در نحو فارسی
* «الهادی للشادی»، در نحو فارسی
خط ۶۲: خط ۶۲:


{{زبان و ادبیات عربی در دوره عباسی}}
{{زبان و ادبیات عربی در دوره عباسی}}

[[رده:اهالی شافعی مذهب نیشابور]]
[[رده:اهالی شافعی مذهب نیشابور]]
[[رده:دانشمندان اهل ایران]]
[[رده:دانشمندان اهل ایران]]

نسخهٔ ‏۲۰ دسامبر ۲۰۱۶، ساعت ۲۳:۰۴

ابوالفضل میدانی

ابوالفضل احمد بن محمد میدانی نیشابوری
اطلاعات شخصی
درگذشته۵۱۸قمری/۱۱۲۴ میلادی
دورانسده پنجم و ششم هجری
منطقهنیشابور
مذهبسنی شافعی
آثار معروفبسیار است.
پیشهادبیات عریی، زبان و لغت شناسی

ابوالفضل احمد بن محمد میدانی نیشابوری شناخته شده به ابوالفضل میدانی (به اختضار: میدانی یا المیدانی) زبان‌شناس ادیب شاعر و نویسنده ایرانی مشهور به شیخ الادب و الامام ابو الفضل المیدانی در سده پنجم و ششم هجری قمری بوده‌است. میدانی به دو زبان فارسی و عربی کاملاً مسلط بود. او از شاگردان ابوالحسن علی بن احمد واحدی و یعقوب بن احمد نیشابوری بود. فرزندش، سعید بن احمد میدانی، و ابوجعفر احمد بن علی مقری بیهقی از شاگردان او بودند.

نام

ابوالفضل احمد میدانی نیشابوری.

  • (به عربی: أحمد بن محمد بن أحمد بن إبراهیم المیدانی أبو الفضل النیسابوری)

زندگی

احمد میدانی در نیشابور به دنیا آمد و در همان‌جا پرورش یافت. نیشابور در زمان او یکی از بزرگترین مراکز تمدن اسلامی به شمار می‌رفت و او در این شهر ساکن محلهٔ میدان زیاد بود، به میدانی مشهور شد. میدانی در سال ۵۱۸ قمری در همین محله در نیشابور درگذشت.

آثار و نوشته‌ها

  • «مجمع الامثال» یا «جامع الامثال» :معروف‌ترین اثر وی [۱] [۲] که در فارسی با عنوان مجمع الامثال به همراه معادل فارسی توسط مصطفی تراویده و در یک مجموعه ۴ جلدی ترجمه شده است
  • «السامی فی الاسامی»
  • «الهادی للشادی»، در نحو فارسی
  • «نزهة الطرف»، در علم صرف
  • «شرح المفضلیات» یا «اسماء التفضیل»
  • «الانموذج»، در نحو
  • کتاب «النحو المیدانی»
  • «المصادر»
  • «منیة الراضی فی رسائل القاضی»
  • «اساس العربیة»
  • قید الأوابد من الفوائد.

منابع

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ابوالفضل_احمد_میدانی&oldid=18573976»