نحو

نحو یا جمله‌شناسی به دانش مطالعهٔ قواعد مربوط به نحوهٔ ترکیب و در کنار هم آمدن واژه‌ها به‌منظور ایجاد و درک جملات در یک زبان اطلاق می‌شود.

این شاخهٔ مهم از دستور هر زبان، نظام‌مندی و خلاقیت فراوانی را طلب می‌کند. درست است که انسان‌ها می‌توانند مجموعه ‌کلمات یک جمله را با ترتیب گوناگونی در کنار هم قرار دهند، ولی تمامی آن‌ها جملات معنی‌دار نخواهند شد. مثلاً به این دو جمله توجه بفرمایید:

1. خرید را کتاب مرد.
2. مرد کتاب را خرید.

در اینجا، جملهٔ اول در ساختارهای زبانی زبان فارسی غیرمجاز و بی‌معنی است؛ ولی، دومی که درست همان مجموعهٔ کلمات را داراست، ساختاری مورد پذیرش از نظر ساختار و دستورهای نحوی زبان فارسی دارد.

جستارهای وابسته

• سیبویه
• ابوالاسود دؤلی
• صرف

منابع

• نحو زبان فارسی برپایهٔ نظریهٔ حاکمیت و مرجع‌گزینی، سیدعلی میرعمادی، تهران: انتشارات سمت، ۱۳۷۶
• گفتارهایی در نحو، محمد راسخ مهند، تهران: نشر مرکز، ۱۳۸۸

• Crystal, D. , The Cambridge Encyclopedia of Language, 2nd edition, Cambridge University Press, 1996. ISBN 0-521-55967-7
• O'Grady, W. , Dobrovolsky, M. , and Aronoff, M. , Contemporary Linguistics, An Introduction, 2nd edition, St. Martin Press, Inc. , 1993. ISBN 0-312-06780-1

پیوند به بیرون

• پیکرهٔ وابستگی نحوی زبان فارسی مجوعه‌ای شامل حدود ۳۰هزار جملهٔ برچسب‌خورده با اطلاعات نحوی بر اساس دستور وابستگی.
• وبگاه زبان فارسی
• مشخصه‌های معنایی به «نحو» مربوطند