رئوس مطالب رشتههای دانشگاهی: تفاوت میان نسخهها
ردهانبوه: انتقال از رده:رشتههای آکادمی دانشگاهی به رده:رشتههای دانشگاهی |
|||
خط ۱٬۴۶۱: | خط ۱٬۴۶۱: | ||
{{پایان چپچین}} |
{{پایان چپچین}} |
||
[[رده:رشتههای |
[[رده:رشتههای دانشگاهی]] |
||
[[رده:فهرستهای مربوط به علوم]] |
[[رده:فهرستهای مربوط به علوم]] |
||
[[رده:فهرستهای آموزشی]] |
[[رده:فهرستهای آموزشی]] |
نسخهٔ ۱۲ آوریل ۲۰۱۴، ساعت ۲۱:۰۴
رشتههای دانشگاهی شاخههایی از دانش هستند که در دانشگاهها و دیگر مراکز آموزش عالی تدریس میشوند و مورد پژوهش قرار میگیرند. تفاوتهای فراوانی در شیوه ارائه رشتههای علمی در دانشگاههای مختلف سراسر جهان وجود دارد. تعریف و شناخت رشتههای دانشگاهی توسط ژورنالهای آکادمیکی که چاپ تحقیقات را به عهده دارند و جوامع آموخته، گروههای آموزشی یا هیأتهای علمی دانشگاهها انجام میشود.
با این حال هیچ معیار رسمی وجود ندارد که طبق آن بتوان حدس زد که یک برنامهی آموزشی و یا ژورنال دانشمحور رشتهای دانشگاهی ایجاد کند. تفاوت هنگفتی بین رشتههای دانشگاهی که تاریخچهی طولانی تدریس در تمام دانشگاههای جهان دارند و دارای ژورنالها و کنفرانسهای زیادی هستند با پیشنهادهای تشکیل رشتههای جدید که تنها توسط چند دانشگاه و انتشاراتی پشتیبانی میشوند وجود دارد. رشتههای دانشگاهی معمولاً دارای زیررشتهها و شاخههای متعددی هستند که خطوط افتراق آنها غالباً قراردادی و مبهم است.[۱]
مقدمه
دانشگاه پاریس در سال ۱۲۳۱ (میلادی) (۶۱۰) دارای چهار دانشکده بود: الهیات، طب، فقه و هنر.[۲] اما ریشهی بسیاری از رشتههای دانشگاهی به سکولاریزاسیون دانشگاهها که از میانههای سده ۱۹ میلادی تا پایان آن ادامه داشت باز میگردد. در آن زمان زبانهای غیرکلاسیک و ادبیات، علوم اجتماعی همچون علوم سیاسی، اقتصاد، جامعهشناسی و مدیریت عمومی به همراه رشتههای علوم طبیعی و فناوری مثل فیزیک، شیمی، زیستشناسی و مهندسی به برنامههای درسی پیشین اضافه شدند.
در آغاز سده ۲۰ میلادی، رشتههای نوینی همچون آموزش و روانشناسی نیز به دانشگاهها اضافه شدند. در دهههای ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ جهان شاهد انفجار رشتههای جدید بود که روی موضوعات خاص نظیر مطالعات رسانه، مطالعات زنان و مطالعات سیاهپوستان تمرکز داشتند. رشتههای دیگری نیز به منظور تربیت افراد برای به عهده گرفتن وظایف و حرفههای خاص در دانشگاهها به وجود آمدند که از میان آنها میتوان به پرستاری، هتلداری و جرمشناسی اشاره کرد. در نهایت رشتههای میانرشتهای نظیر زیستشیمی، زمینفیزیک نیز به دلیل خدمات گسترده به دانش بشری به عنوان رشتههای مستقل شناخته شدند.
هیچ اجماعی در مورد این که چگونه میتوان رشتههای علمی را دستهبندی کرد وجود ندارد. برای مثال در مورد این که رشتههای مردمشناسی و زبانشناسی را باید تحت رشتههای علوم اجتماعی یا انسانی قرار داد اختلاف وجود دارد. فراتر از همهی آن چه گفته شد، هنوز در مورد تعیین معیار صحیح به منظور سازماندهی دانش تحت رشتههای مختلف بحث و جدل وجود دارد.
رشتههای علوم انسانی
ادبیات
|
تاریخ
|
دین
|
|
زبانشناسی
|
فلسفه
|
|
هنرهای تجسمی
|
هنرهای نمایشی
|
رشتههای علوم اجتماعی
باستانشناسی
|
جغرافیا
|
روانشناسی
|
علم اقتصاد
|
علوم سیاسی
|
مردمشناسی
|
مطالعات جنسی
|
مطالعات فرهنگی و قومی
|
مطالعات منطقهای
|
رشتههای علوم طبیعی
شیمی
|
علوم زمین
|
|
علوم زیستی
|
علوم فضا
|
فیزیک
|
رشتههای علوم صوری
آمار
|
ریاضیات
|
|
|
علوم رایانه
|
|
علوم سامانهها(سیستمها)
|
منطق
رشتههای علوم کاربردی و حرفهها
آموزش و پرورش
|
|
اقتصاد خانواده
روزنامهنگاری، مطالعات رسانه و ارتباطات
|
سرگرمی و نمایشهای فیزیکی انسان
|
علوم بهداشت و درمان
کسب و کار
|
|
کشاورزی
|
مطالعات محیط زیست و جنگلداری
|
معماری و طراحی
|
مهندسی
|
پانویس
- ↑ Andrew Abbott, Chaos of Disciplines University Of Chicago Press 2001 ISBN 0-226-00101-6
- ↑ History of Education, Encyclopædia Britannica (1977, 15th edition), Macropaedia Volume 6, p. 337
منابع
- Andrew Abbott, Chaos of Disciplines University Of Chicago Press 2001 ISBN 0-226-00101-6
- Alexandra Oleson & John Voss (eds) The Organization of Knowledge in Modern America, 1860-1920 Johns Hopkins University Press 1979 ISBN 0-8018-2108-8
- US Department of Education Institute of Education Sciences. Classification of Instructional Programs (CIP). National Center for Education Statistics.