جغرافیای انسانی
جغرافیای انسانی شامل: جغرافیای جمعیت، جغرافیای تاریخی، جغرافیای سیاسی، جغرافیای فرهنگی (نژاد و زبان)، جغرافیای شهری و برنامهریزی شهری، جغرافیای روستایی و برنامهریزی روستایی، جغرافیای کوچنشینی، جغرافیای پزشکی و امراض، جغرافیای نظامی و جغرافیای ناحیهای و برنامهریزی است.جغرافیا و برنامه ریزی منطقه ای، جغرافیایی اقتصادی جغرافیایی حمل و نقل ][۱]. جغرافیای انسانی در ایران دارای سه قله رفیع است که میتوان از زنده یاد پرفسور حسین شکویی[۲] در تألیف کتابهای جغرافیایی، پرفسور محمد خسین پاپلی یزدی[۳] دز تحقیقات جغرافیایی و پرفسور سیروس سهامی[۴] در ترجمه کتب جغرافیایی نام برد. متأسفانه امروزه یک عده سود جو و بیسواد کرسیهای جغرافیای کشور را در دست گرفتهاند که با ترجمههای ضعیف و پر غلط بزرگترین حیانتها را به جامعه علمی کشور و توسعه و فهم درست و دقیق از جغرافیا میکنند. تقلبهای گسترده و سرقتهای علمی آشکار آفت جان جغرافیایی کشور شده. ناگفته نماند که گروه حغرافیای دانشگاه تهران،دانشگاه شهید بهشتی،و دانشگاه خوارزمی در راس این ماجرا هستند. جغرافیای ایران بحرانیترین دوران خود را سپری میکند به خصوص از سوی کسانیکه بدون داشتن اندک دانشی از زبان انگلیسی کتابهای متعددی را با غلطاهی فاحش تکنیکی و فلسفی روانه بازار سیاه شده کنابهای جغرافیایی میکنند.
جامعهشناسی در مطالعات امور مربوط به ریختشناسی، خصوصاً در جامعهشناسی روستایی از جغرافیای انسانی کمک میگیرد.[۵] جغرافیای انسانی شاخهای از جغرافیا است که متوجه بررسی الگوها و فرایندهایی است که برهمکنش انسان با محیطهای جورواجور را شکل میدهد، که شامل جنبههای انسانی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، و اقتصادی است. در حالی که توجه عمدهٔ جغرافیای انسانی به چشمانداز فیزیکی زمین نیست (نگاه کنید به جغرافیای فیزیکی) به سختی امکانپذیر است که هنگام بحث دربارهٔ جغرافیای انسانی، به چشماندازهای فیزیکی -که در فعالیتهای انسان در نقش بسیاری دارد- اشارهای نکرد، که جغرافیای زیستمحیطی دارد به عنوان پیوندی میان این دو پدیدار میگردد. جغرافیای انسانی میتواند به بسیاری از مقولههای گسترده تقسیم شود؛ مانند:
جغرافیای فرهنگی جغرافیای توسعه جغرافیای اقتصادی جغرافیای بهداشتودرمان جغرافیای تاریخ و زمان جغرافیای سیاسی جغرافیای مردمی و جمعیتشناسی جغرافیای مذهبی جغرافیای اجتماعی جغرافیای ترابری جغرافیای گردشگری جغرافیای شهری یا جغرافیای مدنی
منابع[ویرایش]
- ↑ «جغرافیا». پایگاه ملی دادههای علوم زمین کشور. بایگانیشده از اصلی در ۲۶ دسامبر ۲۰۰۹. دریافتشده در ۱۸ دی ۱۳۸۸.
- ↑ "حسین شکویی". ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد. 2018-10-21.
- ↑ "محمدحسین پاپلی یزدی". ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد. 2018-11-04.
- ↑ "سیروس سهامی". ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد. 2019-03-28.
- ↑ «جغرافیای انسانی». دانشنامه رشد. دریافتشده در ۱۸ دی ۱۳۸۸.
پیوند به بیرون[ویرایش]
- معرفی رشتهٔ دانشگاهی جغرافیای انسانی در ایران، روزنامه آفرینش.