آموزش پزشکی
آموزش پزشکی در اصطلاح دانشگاهی به رشتهای اشاره دارد که به بررسی مبانی یادگیری و آموزش در پزشکی میپردازد. حوزههای اصلی آموزش پزشکی شامل دوره آموزش پزشکی عمومی و دورههای دستیاری میباشد. آموزش پزشکی با تکیه بر نظریههای یادگیری به ارائه راهکار و رویکرد در فرایند آموزش پزشکی میپردازد. این رشته در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری تخصصی در بعضی دانشگاههای علوم پزشکی کشور تدریس میشود. همچنین به صورت یادگیری از راه دور نیز در مقطع کارشناسی ارشد ارائه میگردد.[۱] همایش آموزش پزشکی به صورت سالانه در یکی از دانشگاههای علوم پزشکی کشور برگزار میگردد.[۲]
موضوعاتی که در این رشته بررسی میشوند شامل موارد زیر است:
- بررسی نظریههای یادگیری و روشهای مختلف تدریس
- بهترین سامانه آموزشی برای یادگیری مفاهیم سلامت و پزشکی (از لحاظ زمانبندی و سیر منطقی ارئه دروس)
- انواع ارزشیابی
- چگونگی پذیرش دانشجویان در رشته پزشکی
- آموزش پزشکی مبتنی بر وب
ارتباط نظریههای یادگیری با آموزش پزشکی
[ویرایش]- رفتارگرایی
- با تکیه بر رویکرد رفتارگرایی ارائه اهداف آموزشی و بیان دقیق و قابل لمس آن از وظایف اساسی آموزشدهنده است. اهداف میبایست بر اساس چهار معیار بهطور دقیق مشخص شوند: ۱- مخاطب ۲-فعل رفتاری ۳-شرایط و موقعیت انجام رفتار ۴-معیار درستی یا نادرستی
- زیربنای آموزش مبتنی بر صلاحیت (به انگلیسی: Competency-based education) رفتارگرایی است.[۳] در این نوع یادگیری تأکید اصلی بر بروندادهای یادگیری (به انگلیسی: Learning outcomes) است که میبایست قبل از فرایند یادگیری بهطور دقیق تعریف شده باشند.
- نظریههای یادگیری شناختی (به انگلیسی: Cognitive learning theories)
آموزش های ورودی
[ویرایش]برنامه آموزش ورودی پزشکی دروس در سطح سوم مدرسه پزشکی است. در بعضی دانشگاهها این دروس در سطح قبل از لیسانس (اغلب اروپا، اسیا، آمریکای جنوبی و اقیانوسیه) یا در سطح فارغ التحصیلی ( بیشتر در استرالیا، آمریکای شمالی) می باشد.
مجلههای علمی آموزش پزشکی
[ویرایش]جستارهای وابسته
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ «کارشناسی ارشد آموزش پزشکی». .:: مسير ايراني ::. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۵-۲۱.
- ↑ niafam.com. «کارشناسی ارشد رشته آموزش پزشکی». etums.tums.ac.ir. بایگانیشده از اصلی در ۲۱ مه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۵-۲۱.
- ↑ Torre DM, Deley BJ, Sebastian JL, Elnicki M. overview of current learning theories for medical educators. Am J Med. 2006;119(10):903-907