تجارت خارجی
تجارت خارجی به داد و ستد کالا یا خدمت دارای ارزش فراسوی مرزهای بین‌المللی گفته می‌شود[۱] که در بسیاری از کشورها نمایانگر میزان تولید ناخالص داخلی است. تاریخچهٔ این گونه داد و ستد از جادهٔ ابریشم و جادهٔ کهربا آغاز شده، هرچند به نظر می‌رسد در زمان خود به اندازهٔ امروز از اهمیت اقتصادی برخوردار نبوده‌است.
سازمان تجارت جهانی[ویرایش]
این سازمان با هدف تنظیم قوانین تجارت بین‌المللی تأسیس شده‌است. در حال حاضر ایران عضو آن نیست.
پنج روش پرداخت در تجارت بین‌المللی وجود دارد:
- اعتبارات اسنادی L/C
- برات draft
- حساب باز open account
- نسیه consignee
- پیش‌پرداخت advance payment
کالاهای پرطرف‌دار در تجارت خارجی[ویرایش]
ویژگیهای تجارت جهانی[ویرایش]
محصولی که از طرفی در یک کشور به طرفی در کشور دیگر منتقل یا فروخته می شود صادراتی از کشور مبدا و وارداتی به کشور دریافت کننده است. واردات و صادرات هر کشور در تراز پرداخت های آن کشور حساب می شوند.[۲]
منابع[ویرایش]
- ↑ dictionary.reference.com
- ↑ Staff, Investopedia (2003-11-25). "Balance Of Payments (BOP)". Investopedia. Retrieved 2017-05-07.