جغرافیای تاریخی
جغرافیای تاریخی عبارت است از علمی که تأثیر محیط جغرافیایی را بر وقایع تاریخی، سیر تکامل دولت‌ها و تغییرات مرزی‌شان و تاریخ اکتشافات جغرافیایی را بیان می‌کند. به عبارت دیگر جغرافیای تاریخی شامل بازسازی محیط‌های گذشته به شیوهٔ بررسی سلسله وقایع در یک زمان یا ارزیابی آنها با توجه به تحولات گذشته.[۱]
جغرافیای تاریخی دارای تعاریف مختلفی است. برخی آن را شعبه‌ای از جغرافیای انسانی و بعضی شاخه‌ای از جغرافیای طبیعی دانسته‌اند. برخی عقیده دارند که جغرافیای تاریخی رشتهٔ جداگانه‌ای است از جغرافیا که هم از اوضاع طبیعی و هم از اوضاع اقتصادی و هم از جغرافیای انسانی و سیاسی در طول دوره‌ای از تاریخ بحث می‌کند.[۲] جغرافیای تاریخی ریشه‌های عمیقی در مکاتب انگلیسی-آمریکایی دارد.[۳]
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- نهچیری، عبدالحسین (۱۳۷۰)، جغرافیای تاریخی شهرها، تهران: انتشارات مدرسه وابسته به دفتر انتشارات کمک آموزشی
- حکیم، محمد تقی خان (۱۳۶۶)، گنج دانش جغرافیای تاریخی شهرهای ایران، تهران: انتشارات زرین
| زیرشاخه‌ها |  | |
|---|---|---|
| روش‌ها و مفاهیم | ||