پرش به محتوا

لبنان

ویرایش پیوندها
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از لبنانی)
جمهوری لبنان

لبنان
الجمهوریة اللبنانیة (عربی)
al-jumhūrīyah al-Lubnānīyah
République libanaise (فرانسوی)
سرود: کلنا للوطن للعلی للعلم  (عربی)
همه ما برای میهن، برای شکوه و برای پرچم
(انگلیسی: All of us! For our Country!)
مکان کشور لبنان (به رنگ سبز)
مکان کشور لبنان (به رنگ سبز)
پایتخت
و بزرگترین شهر
بیروت
۳۳°۵۴′ شمالی ۳۵°۳۲′ شرقی / ۳۳٫۹۰۰°شمالی ۳۵٫۵۳۳°شرقی / 33.900; 35.533
زبان(های) رسمیزبان عربی[الف]
به رسمیت شناخته زبان(ها)زبان فرانسوی
زبان بومیعربی لبنانی
گروه‌های قومی
(2021[۱])
دین(ها)
(نسبی[ت])
نام(های) اهلیتلبنانی
حکومتجمهوری پارلمانی متمرکز[۸]
تعیین نشده
نجیب میقاتی
نبیه بری
قوه مقننهپارلمان
بنیان‌گذاری
۱۵۱۶
۱ دسامبر ۱۸۴۳
۹ ژوئن ۱۸۶۱
۱ سپتامبر ۱۹۲۰
۲۳ مه ۱۹۲۶
• اعلام استقلال
۲۲ نوامبر ۱۹۴۳
• پایان یافتن قیمومت فرانسه بر لبنان
۲۴ اکتبر ۱۹۴۵
۱۷ آوریل ۱۹۴۶
۲۴ مه ۲۰۰۰
۳۰ آوریل ۲۰۰۵
مساحت
• جمعاً
۱۰٬۴۵۲ کیلومتر مربع (۴٬۰۳۶ مایل مربع) (۱۶۱مین)
• آبها (٪)
۱٫۸
جمعیت
• برآورد سال ۲۰۲۲
۵٫۲۹۶٫۸۱۴[۹] (۱۲۲مین)
• تراکم
۵۶۰ بر کیلومتر مربع (۱٬۴۵۰٫۴ بر مایل مربع)
تولید ناخالص داخلی (GDP)  برابری قدرت خرید (PPP)برآورد ۲۰۲۰ 
• کل
کاهش $۷۸٫۹۱۰ بیلیون[۱۰]
• سرانه
کاهش $۱۱٫۵۶۱[۱۰]
تولید ناخالص داخلی (GPD) (اسمی)برآورد ۲۰۲۰ 
• کل
کاهش $۱۹٫۰۰۸ بیلیون[۱۰]
• سرانه
کاهش $۲٫۷۸۵[۱۰]
شاخص جینی (۲۰۱۱)افت مثبت ۳۱٫۸[۱۱]
شاخص توسعه انسانی (۲۰۲۱)کاهش ۰٫۷۰۶[۱۲]
۱۱۲ مین
واحد پوللیره لبنان (LBP)
منطقه زمانییوتی‌سی+۲ (EET)
• تابستان (ساعت تابستانی)
یوتی‌سی+۳ (EEST)
جهت رانندگیراست[۱۳]
پیش‌شماره تلفنی+۹۶۱
کد ایزو ۳۱۶۶LB
دامنه سطح‌بالا.lb

لُبْنان با نام رسمی جمهوری لبنان (به عربی: الجمهورية اللبنانية) کشوری در غرب آسیاست. لبنان در باختر با دریای مدیترانه و در شمال و خاور با سوریه و در جنوب با اسرائیل مرز مشترک دارد. موقعیت جغرافیایی لبنان در نقطه تلاقی مدیترانه و خاورمیانه منجر به شکل‌گیری تاریخی غنی و تنوعی دینی، نژادی و فرهنگی شده‌است.[۱۴]

نخستین نشانه‌های تمدن در لبنان مربوط به ۷۰۰۰ سال پیش است، این کشور خاستگاه فنیقی‌ها (۱۵۵۰–۵۳۹ ق. م) و پادشاهی آن‌هاست. در سال ۶۴ ق. م لبنان زیر سلطه امپراتوری روم قرار گرفت و بعداً به یکی از مراکز عمده مسیحیت تبدیل شد. سنت رهبانی رایج در منطقه جبل لبنان به بنیان‌گذاری کلیسای مارونی انجامید. در دوران اسلامی و پس از فتح این سرزمین به دست اعراب مسلمان، مارونی‌ها دین و هویت فرهنگی خود را حفظ کردند. سپس و با پایه‌گذاری مذهب دروزی این مذهب در سراسر کشور رایج شد ولی در دوران جنگ‌های صلیبی مارونی‌ها در ارتباط با کلیسای کاتولیک و امپراتوری روم هویت خود را بازسازی کردند.[۱۵]

بین سال‌های ۱۵۱۶ تا ۱۹۱۸ این منطقه زیر سلطه امپراتوری عثمانی قرار گرفت. با فروپاشی امپراتوری عثمانی بعد از جنگ جهانی اول، فرانسه این منطقه را به ۵ جزء کوچک‌تر تقسیم کرد که یکی از این اجزا لبنان بود، نظامی که تا سال ۱۹۴۳ و اعلام استقلال لبنان برقرار بود. لبنان هم‌اکنون دارای یک نظام تقسیم قدرت خاص بر اساس جوامع دینی است.

بشاره الخوری (نخستین رئیس‌جمهور لبنان)، ریاض الصلح (نخستین نخست‌وزیر)، مجید ارسلان (نخستین وزیر دفاع) بنیان‌گذاران جمهوری لبنان و قهرمانان ملی این کشورند که نهضت استقلال لبنان را تا خروج آخرین نیروهای نظامی خارجی در ۳۱ دسامبر ۱۹۴۶ رهبری کردند.[۱۶]

لبنان کشوری در حال توسعه است و در فهرست کشورها بر اساس شاخص توسعه انسانی در رتبهٔ ۹۲م قرار دارد که یکی از بهترین کشورهای جهان عرب خارج از کشورهای ثروتمند و نفت‌خیز شورای همکاری خلیج فارس است[۱۷] و همچنین در فهرست کشورها بر پایه سرانه درآمد ناخالص ملی جزء کشورهای متوسط رو به بالا محسوب می‌شود.[۱۸] بااین‌حال بحران نقدینگی لبنان و دیگر رویدادها فقر، بیکاری، بی‌ثباتی سیاسی، و بی‌ثباتی قیمت ارز در این کشور را گسترش داده‌است.[۱۹] فرهنگ لبنانی، با وجود کوچکی نسبی این کشور، در خاورمیانه و سراسر جهان شناخته‌شده‌است.[۲۰] لبنان از اعضای بنیانگذار سازمان ملل متحد و همچنین عضو اتحادیه کشورهای عرب، جنبش عدم تعهد، سازمان همکاری اسلامی و سازمان بین‌المللی فرانکفونی است.

نام

نام لبنان از ریشهٔ واژهٔ زبان‌های سامی «لبن» به معنای سفید است، که احتمالاً اشاره به کوه‌های برف‌گیر لبنان دارد.[۲۱] نخستین اشاره به این نام به هزارهٔ سوم پیش از میلاد و در متون مختلف یافت شده در ابلا برمی‌گردد. سپس در کتاب مقدس عبری و همین‌طور در افسانهٔ گیل‌گمش به لبنان اشاره شده‌است.[۲۲]

تاریخ

مقالهٔ اصلی: تاریخ لبنان
بخشی از مجموعهٔ
تاریخ لبنان
گاه‌شمار
باستان
دوران کلاسیک
دوران میانه
دوران استعمار
جمهوری لبنان
براساس شهر
براساس قرن
نشان درگاه درگاه لبنان

تاریخ لبنان به ۵٬۰۰۰ سال پیش از میلاد بازمی‌گردد. نخستین ساکنان شناخته شدهٔ لبنان، کنعانی‌ها، مردمی از نژاد سامی بوده‌اند که به احتمال زیاد با یونانیان دادوستد داشته‌اند، و یونانیان آنان را فنیقی می‌نامیده‌اند. فنیقی‌ها قومی دریانورد و بازرگانی بودند و قلمرو آنان شامل دولت-شهرهایی مستقل در شرق مدیترانه و مهاجرنشین‌هایی در کرانه‌های مدیترانه بود. کوروش بزرگ، فنیقیه را گشود، و به مدت دو سده، هخامنشیان فرمانروای این منطقه بوده‌اند. پس از آن، اسکندر مقدونی، شهر صور (پایتخت فنیقیه) را فتح نمود.

دولت‌ها و امپراتوری‌های گوناگونی بر لبنان فرمان رانده‌اند، از جمله شاهنشاهان هخامنشی و ساسانی، امپراتوران مقدونی وسلوکی، امپراتوران روم و بیزانس، خلفای مسلمان، جنگ‌جویان صلیبی و امپراتوری عثمانی. لبنان برای ۴۰۰ سال در قلمرو عثمانی بود (در منطقه‌ای که سوریه بزرگ نامیده می‌شد). سال ۱۹۱۶، این مناطق به قسمتی از حاکمیت فرانسه درآمد (در طول جنگ اول جهانی). پس از جنگ جهانی اول سوریه و لبنان کنونی تحت حاکمیت فرانسه قرار گرفت.

جنگ داخلی

مقالهٔ اصلی: جنگ داخلی لبنان

در ۱۹۷۵ م. در پی مبارزات و قدرت‌نمایی فلسطینی‌های مهاجر و فشار اسرائیل بر کشورهای میزبان برای اخراج آنان؛ میان احزاب مسیحی مارونی لبنان و گروه‌های سنی چپ سوسیالیست و متحدشان مبارزان فلسطینی اختلاف و درگیری و جنگ داخلی روی داد، در ادامه وساطت شیعیان و دخالت نظامی سوریه به‌نفع مسیحیان باعث پایان موقت جنگ داخلی ۲ساله شد. سال ۱۹۷۸ حملهٔ اسرائیل به جنوب لبنان تا رودخانهٔ لیطانی در تقابل با فلسطینی‌های مبارز درون لبنان؛ در سال ۱۹۸۲ حملهٔ اسرائیل به بیروت اشغال لبنان و جنگ اسرائیل با سوریه در خاک لبنان و ایجاد منطقهٔ حایل و ارتش جنوب لبنان شد که فلسطینی‌ها و سوریه و شیعیان در مقابل اسرائیل و مسیحیان و اهل تسنن و آمریکا فرانسه؛ جنگ میان دو گروه شیعه حزب‌الله اسلامگرا و امل سکولار در جنوب لبنان و تأثیر ایران نیز در اواخر دههٔ هشتاد اتفاق افتاد؛ بدین ترتیب جنگ داخلی لبنان طولانی و وسیع شد. آغاز درگیری‌ها در ماه آوریل ۱۹۷۵ بود که مردان مسلح فلسطینی به روی کلیسایی در شرق بیروت آتش گشودند تا پیر جمیل بنیانگذار حزب فالانژ مسیحی لبنان را ترور کنند. البته او جان سالم به در برد ولی این سوءقصد باعث مجموعه‌ای از اقدامات متقابل شد که در نهایت به جنگ داخلی ۱۵ ساله در لبنان منجر شد که تا سال ۱۹۹۰ ادامه داشت.

جغرافیا

مقالهٔ اصلی: جغرافیای لبنان

لبنان سرزمینی بلند و کوهستانی است که در کرانهٔ شرقی دریای مدیترانه قرار دارد. کرانه‌های لبنان ۲۵۵ کیلومتر درازا دارد. رودخانه‌های مهم لبنان عبارت‌اند از: عاصی و لیطانی در دره سهل‌البقاع، و کلب. رشته‌کوه‌های لبنان عبارت‌اند از: رشته‌کوه‌های لبنان شرقی و رشته‌کوه‌های لبنان غربی که میان این دو رشته کوه، درهٔ سهل‌البقاع قرار گرفته‌است. لبنان از شمال و شرق با سوریه و از جنوب با اسرائیل هم‌مرز است. مرز لبنان با سوریه ۳۷۵ کیلومتر است درحالی‌که مرز لبنان با اسرائیل تنها ۷۹ کیلومتر است. قسمتی از مرز جنوبی لبنان که همچنان تحت اشغال اسرائیل است مزارع شبعا نام دارد. لبنان یکی از کوچک‌ترین کشورهای دنیاست که مساحتی حدود ۱۰٬۴۵۲ کیلومتر مربع (۴٬۰۳۵ مایل مربع) دارد و از لحاظ بزرگی، ردهٔ ۱۶۲ را در میان کشورهای جهان داراست. بسیاری از مناطق لبنان کوهستانی است به جز مناطق ساحلی کم عرض و درهٔ بقاع که بخش مهمی از صنعت کشاورزی لبنان در آن متمرکز شده‌است.

اقلیم

سرزمین لبنان آب‌وهوای مدیترانه‌ای دارد. هوای سواحل در زمستان‌ها سرد و بارانی و در تابستان‌ها گرم و شرجی است. در نواحی بلندتر به ویژه کوهستان‌ها، زمستان‌ها با بارش برف همراه است و دمای هوا به زیر صفر می‌رسد. بخش‌های دیگر این کشور، تابستان‌های گرم و خشک دارد.

بیشتر مناطق لبنان سالانه شاهد باران‌های بسیاری است، ولی در مناطق ویژه‌ای در شمال شرق لبنان به علت وجود قله‌های مرتفع کوه‌های غرب که مسیر ابرهای باران‌زای پدید آمده از مدیترانه را سد می‌کنند، باران زیادی نمی‌بارد.

لبنان دارای جنگل‌های وسیع درختان سدر است. سدر به نماد ملی لبنان نیز تبدیل شده‌است.[۲۳]

جدول میانگین دما در کشور لبنان (درجهٔ سانتی‌گراد)

ماه‌های سال فروردین اردیبهشت خرداد تیر مرداد شهریور مهر آبان آذر دی بهمن اسفند
میانگین بیشترین دما ۲۱ °C ۲۶ °C ۲۸ °C ۳۰ °C ۳۱ °C ۳۰ °C ۲۸ °C ۲۲ °C ۱۸ °C ۱۶ °C ۱۶ °C ۱۸ °C
میانگین کمترین دما ۱۳ °C ۱۸ °C ۲۲ °C ۲۴ °C ۲۵ °C ۲۴ °C ۲۱ °C ۱۶ °C ۱۱ °C ۱۰ °C ۹ °C ۱۱ °C

تقسیمات کشوری لبنان

مقاله‌های اصلی: فهرست استان‌های لبنان و فهرست شهرهای لبنان

از آنجا که مردم لبنان در ۶۰ سال گذشته به شهرنشینی روی آورده‌اند، بیشتر جمعیت این کشور در شهرها یه ویژه در پایتخت آن بیروت و اطراف آن سکنی گزیده‌اند. بیش از نیمی از لبنانی‌ها در بیروت زندگی می‌کنند.

لبنان شامل ۶ استان و ۲۵ ناحیه است. نواحی خود به چندین منطقه تقسیم می‌شوند که این نواحی نیز شامل چندین شهر و روستا می‌باشند. استان‌های لبنان شامل استان بیروت (که تنها محدود به شهر بیروت می‌گردد)، استان بقاع (که شامل نواحی هرمل، بعلبک، زهله، بقاع غربی و رایشه می‌گردد)، استان نبطیه (جبل عامل) که شامل نبطیه، حصبیه، مرجعیون و نبت جبیل می‌گردد، استان شمالی (الشمال) شامل ۷ ناحیه عکار، طرابلس، زغرتا، بشری، البترون، الکوره و المینیه دانیه می‌گردد، استان جنوبی (الجنوب) شامل صیدا، صور و جزین و استان جبل لبنان (جبل البنانیه) شامل جمیل، کسروان، المتن، بعبدا، عالیه، و الشموف می‌باشد.[۲۳]

لبنان از شش استان (به عربی: ألمحافظة) تشکیل شده‌است.

مردم

مقالهٔ اصلی: مردم لبنان
میکا خواننده و ترانه‌سرای لبنانی

جمعیت لبنان ۶٬۸۲۵٬۰۰۰ نفر تخمین زده شده‌است.

۵۰ درصد از جمعیت لبنان مسلمان و ۴۵ درصد مسیحی و ۵ درصد دروزی هستند و اقلیت‌های کوچک بهایی و یهودی نیز وجود دارد. لبنان دارای جمعیت کوچکی از کردها نیز می‌باشد که از مناطق شمالی سوریه و جنوب شرق ترکیه مهاجرت نموده‌اند و میان ۷۵ تا ۱۰۰ هزار نفر تخمین زده می‌شوند که در مناطق سنی‌نشین زندگی می‌کنند. کردها طی سال‌های اخیر توانسته‌اند شهروندی دولت لبنان را کسب نمایند. حدود ۱۶ میلیون نفر با نسب و اصالت لبنانی در سراسر دنیا زندگی می‌کنند. برزیل دارای بزرگ‌ترین جوامع لبنانی است. آرژانتین، استرالیا، کانادا، کلمبیا، فرانسه، انگلیس، مکزیک، ونزوئلا و آمریکا دارای جوامع لبنانی بزرگی هستند. حدود ۴۰۰ هزار نفر آوارهٔ فلسطینی نیز از سال ۱۹۴۸ در لبنان زندگی می‌کنند.[۲۳]

گروه‌های نژادی و قومی لبنان: عرب‌ها ۶۰٪، آشوری‌ها و سریانی‌ها ۳۶٪ و ارمنی‌ها ۴٪، کردها و یهودی‌ها ۱٪ جمعیت را تشکیل می‌دهند.

میانگین سنی مردم لبنان ۲۴٫۶ سال است.

زبان

زبان رسمی و البته محاوره‌ای لبنان عربی است، اما هر یک از اقلیت‌های قومی نیز به زبان خود سخن می‌گویند. لهجهٔ لبنانی از شاخهٔ عربی شامی است، در کاربرد و تلفظ واژگان با دیگر شاخه‌های زبان عربی تفاوت دارد اما به عربی سوری، فلسطینی و مصری نزدیک است. در تلفظ واج «ج»، «ژ» خوانده می‌شود. به جای «ق»، حرف «ئ» و به جای «ث» نیز «ت» تلفظ می‌شود. برای مثال واژهٔ کثیر به معنای زیاد، کتیر. قلب به معنای دل، ئلب و جدید به معنای تازه، ژدید ادا می‌گردند.

اقتصاد

مقالهٔ اصلی: اقتصاد لبنان

اقتصاد لبنان در حال رشد بسیاری است و گردشگری نیز یکی دیگر از عوامل رشد کشور لبنان شده‌است به صورتی که بخش عظیمی از درآمد این کشور از گردشگران خارجی که برای تفریح یا سرمایه‌گذاری آمده‌اند تأمین می‌شود.

بزرگ‌ترین صنایع و صادرات لبنان در سال ۲۰۱۹ عبارتند از جواهر سازی (مقام پنجم جهان)، پتروشیمی، مد و فشن (هشتمین صادرکنندهٔ عطر و لباس مجلسی)، محصولات برقی مثل ژنراتور، صنایع غذایی (صدور آجیل به ۱۱۰ کشور جهان) … می‌باشد.

کشاورزی

بر اساس گزارش فائو در سال ۲۰۱۸ مهم‌ترین محصولات کشاورزی و باغی لبنان به این شرح بوده‌است:[۲۴]

بادام(۳۰٬۵۳۰ تن) - سیب (۱۲۴٬۰۰۰ تن) - زردآلو (۲۰٬۷۱۸ تن) - آووکادو (۹٬۳۸۳ تن) - موز (۷۱٬۰۰۰ تن) - گیلاس و آلبالو (۱۸٬۷۷۰ تن) - انگور (۶۷٬۰۰۰ تن) - لیمو (۱۰۳٬۰۰۰ تن) - زیتون (۱۱۷٬۰۰۰ تن) - پیاز (۷۰٬۳۰۰ تن) - پرتقال (۱۲۷٬۰۰۰ تن) - سیب زمینی (۳۸۷٬۰۰۰ تن) - گوجه فرنگی (۳۰۰٬۰۰۰ تن) - گندم (۱۳۵٬۰۰۰ تن)

دین

کتاب اطلاعات جهانی سیا (۲۰۲۰) موارد زیر را محاسبه می‌کند (داده‌ها شامل جمعیت پناهندگان سوری و فلسطینی لبنان نمی‌شود): مسلمانان ۵۱٫۱٪ (۳۰٫۶٪ سنی، ۲۰٫۵٪ شیعه، درصد کوچکتر علویان و اسماعیلیه)، مسیحی ۴۵٫۷٪ (کاتولیک مارونی بزرگ‌ترین گروه مسیحی هستند)، دروزیها ۵٫۲، و تعداد بسیار کمی از یهودیان، بهائیان، بوداییان و هندوها.[۲۵]

لبنان از نظر دینی متنوع‌ترین کشور خاورمیانه است.[۲۶] مطابق اطلاعات‌نامه جهان در ۲۰۱۴ مسلمانان ۵۴٪ (۲۷٪ سنی، ۲۷٪ شیعه)، مسیحیان ۴۰٫۵٪، دروزها ۵٫۶٪ از جمعیت لبنان را تشکیل می‌دهند و گروه‌های کوچک یهودی، بهائی، بودیست، هندو و مورمون نیز در آن کشور ساکنند.[۲۷] مطابق World Values Survey همچنین ۳٫۳٪ لبنانی‌ها بی‌خدا هستند.[۲۸] یورونیوز و La Razón جمعیت مسیحیان را ۵۳٪ تخمین زده‌اند.[۲۹][۳۰]

جمعیت مسیحیان لبنان طی دهه‌های گذشته به دلایل مختلفی همچون نرخ زاد ولد و مهاجرت، همواره به نفع مسلمانان رو به کاهش بوده است[۳۱] و پس از انفجار بیروت نیز مهاجرت مسیحیان لبنان به خارج شدت گرفته‌است.[۳۲]

فرهنگ و هنر

لبنان برای هزاران سال محل عبور تمدن‌های مختلف بوده‌است. پس جای تعجب نیست که این کشور کوچک دارای فرهنگی فوق‌العاده غنی و زنده باشد. وجود گونه‌های بسیار قومی و مذهبی به رسوم پربار موسیقی، آشپزی و جشن‌های لبنان کمک بسیاری کرده‌است. مخصوصاً در بیروت دارای هنر غنی است و نمایش‌ها و نمایشگاه‌ها و شوهای مد و کنسرتهای زیادی در طول سال در نگارخانه‌ها، موزه‌ها، تئاترها و اماکن عمومی برگزار می‌شود.

جوان امروز لبنانی اگرچه ظاهری مدرن دارد؛ اما به لبنان متحد همچنان وفادار است. فرهنگ جاری در لبنان تبلوری از فرهنگ چند هزار ساله فینیقی‌ها، یونانی‌ها، آشوری‌ها، ایرانی‌ها، رومی‌ها، اعراب و ترک‌های عثمانی می‌باشد و طی چند دهه اخیر فرهنگ فرانسوی نیز به این مجموعه اضافه گردیده‌است.[۲۳]

جامعه لبنان مدرن، تحصیلکرده و قابل مقایسه با جوامع اروپایی مدیترانه است. اکثر لبنانی‌ها دو زبانه هستند و عربی و فرانسه صحبت می‌کنند. به همین دلیل لبنان عضو سازمان بین‌المللی کشورهای فرانسوی زبان است. با این حال زبان انگلیسی مخصوصاً بین دانشجویان لبنانی رایج شده‌است. این کشور نه تنها محل تلاقی مسیحیت با اسلام بلکه دروازه‌ای است که جهان عرب را به اروپا متصل می‌کند.

لبنان همچنین میزبان دانشگاه‌های معتبر مختلفی همچون دانشگاه لبنان، دانشگاه آمریکایی بیروت، دانشگاه سن ژوزف لبنان و دانشگاه آمریکایی لبنان است.

فستیوال‌های بین‌المللی مختلفی در لبنان برگزار می‌شوند که هنرمندان پر آوازه جهان و مردم بسیار از لبنان و کشورهای دیگر را به سوی خود جذب می‌کنند. مهم‌ترین آن‌ها فستیوال‌های تابستانی در بعلبک،[۳۳] بیت الدین[۳۴] و بیبلوس[۳۵] است.

سیاست

نجیب میقاتی نخست وزیر لبنان و بلینکن وزیر امور خارجه آمریکا
مقالهٔ اصلی: سیاست در لبنان

سیستم سیاسی در لبنان پارلمانی است. نظام پارلمانی در لبنان متأثر از وضعیت فرقه‌ای، اجتماعی و مذهبی خاص این کشور می‌باشد. مسیحیان و مسلمان سنی و مسلمان شیعه. این سیستم به گونه‌ای طراحی شده‌است که تمامی اقوام و مذاهب در آن سهمی از قدرت سیاسی داشته باشند. برطبق این توافق، رئیس‌جمهور از میان مسیحیان مارونی، نخست‌وزیر از میان مسلمانان سنی مذهب، رئیس پارلمان از بین شیعیان و معاون نخست‌وزیر از بین مسیحیان ارتدکس انتخاب می‌شود. پارلمان لبنان دارای ۱۲۸ کرسی است که به‌طور مساوی بین مسیحیان و مسلمانان تقسیم شده‌است. این توافق حاصل توافق طائف (۱۹۹۰) می‌باشد که به جنگ‌های داخلی ۱۵ ساله در لبنان پایان داد. تا قبل از این توافق سهم مسیحیان در قدرت سیاسی بیشتر از مسلمانان بود و تقسیم‌بندی به صورت ۵ - ۳ - ۲ به ترتیب مسیحی-سنی-شیعه انجام می‌گردید.

انتخابات پارلمانی هر چهار سال یک بار برگزار می‌شود و فرد معرفی شده از جانب حزب یا ائتلاف پیروز با احتساب شرط تسنن نخست‌وزیر خواهد شد. رئیس‌جمهور لبنان نیز فرد مسیحی برای یک دوره ۶ ساله توسط پارلمان برگزیده می‌شود، رئیس‌جمهور فرمانده نیروهای مسلح نظامی و امنیتی است. اما این مسئله با تمدید یک دوره ۳ ساله ریاست جمهوری الیاس هراوی (۱۹۹۵) و امیل لحود (۲۰۰۴)، رعایت نگردید.[۲۳]

تقسیم قضایی لبنان تابع قوانین ناپلئونی (نظام قضایی فرانسه) می‌باشد، اما هر کدام از مذاهب مختلف دادگاه‌های خاص خود را در مورد قوانین مربوط به ازدواج، طلاق و… دارا می‌باشند.

احزاب سیاسی مهم لبنان از این قرارند:

سنی‌ها: جریان مستقبل به رهبری سعد حریری.

دروزی‌ها: حزب سوسیالیست ترقی‌خواه به رهبری ولید جنبلاط.

مسیحیان: جنبش میهنی آزاد به رهبری جبران باسیل (هواداران وی بیشتر از مسیحیان شمال و منطقه متن قرار دارند). حزب نیروهای لبنانی، یکی دیگر از حزب‌های مسیحی در لبنان به رهبری سمیر جعجع است.

شیعیان: حزب‌الله در سال ۱۹۸۲ تشکیل گردید و عمدتاً شامل شیعیان مذهبی جنوب لبنان می‌شود. سیدحسن نصرالله اولین دبیرکل حزب‌الله بود که در بمباران توسط اسرائیل کشته شد.مناطق نفوذ و حضور هواداران حزب‌الله بیشتر در مناطق جنوب لبنان و بقاع (مشرق لبنان) و عالیه (در استان جبل لبنان) می‌باشد. جنبش امل که سکولار است به دبیرکلی نبیه بری که سال‌هاست ریاست مجلس لبنان را در اختیار دارد. جنبش امل نیز بخشی از بدنه شیعیان لبنان را نمایندگی می‌کند و ارتباط و نزدیکی کاملی با حزب‌الله دارد.[۲۳]

جاذبه‌های گردشگری

مناطق ساحلی لبنان در مجاورت دریای مدیترانه واقع شده‌اند.[۳۶]

کشور لبنان معروف به عروس خاورمیانه دارای جاذبه‌های فراوانی می‌باشد. شهر بیروت کشور به دلیل زیبایی‌ها و شباهت‌هایی که به پاریس دارد به پاریس کوچک معروف شده‌است.

پنج جاذبه برتر لبنان عبارتند از:

  1. غارجعیتا بیروت (ثبت شده به عنوان هفتمین عجایب طبیعی دنیا)
  2. منطقه حریصا (محل قرارگیری بزرگ‌ترین مجسمه مریم بعد از برزیل)
  3. روشه بیروت
  4. موزه مشاهیر لبنان
  5. مسجد بزرگ امری لبنان
  6. جونیه
  7. مرکز شهر بیروت
  8. خیابان حمرا
  9. موزه ملی بیروت
  10. دانشگاه آمریکایی
  11. چکا (منطقه ساحلی و شنا لبنان)
  12. زارور (مرکز اسکی و تفریحات زمستانه)

جستارهای وابسته

یادداشت

  1. ↑ ماده ۱۱ قانون اساسی لبنان می‌گوید: «عربی زبان رسمی ملی است. قانون باید موارد استفاده از زبان فرانسه را تعیین کند.» نگاه کنید به: زبان فرانسه در لبنان
  2. ↑ بسیاری از مسیحیان لبنان خود را «عرب» نمی‌دانند، بلکه آن‌ها خود را از نوادگان کنعانیان باستان می‌دانند و ترجیح می‌دهند که آن‌ها را «فنیقی» خطاب کنند.
  3. ↑ بیشتر دروزی‌ها مسلمان نیستند، اما دروزی‌ها توسط دولت لبنان به عنوان یکی از پنج جامعه مسلمان در لبنان (سنی، شیعه، دروزی، علوی و اسماعیلی) طبقه‌بندی می‌شوند.
  4. ↑ از آنجایی که اندازه نسبی ادیان و مذاهب مختلف در این کشور به‌عنوان یک موضوع حساس باقی مانده‌است، از سال ۱۹۳۲ سرشماری ملی انجام نشده‌است. ۱۸ فرقه مذهبی به رسمیت شناخته شده توسط دولت وجود دارد که شامل چهار فرقه از اسلام، ۱۲ فرقه از مسیحیت، یک فرقه از دروزی‌ها و یک فرقه یهودی‌ها می‌شود.

پانویس

  1. ↑ "Lebanon - the World Factbook". 23 September 2021.
  2. ↑ "Lebanon 2017 International Religious Freedom Report" (PDF). United States Department of State. Retrieved 22 August 2021.
  3. ↑ "International Religious Freedom Report 2008: Lebanon". United States Department of State. 19 September 2008. Retrieved 22 August 2021.
  4. ↑ "International Religious Freedom Report 2010: Lebanon". United States Department of State. Archived from the original on 23 November 2010. Retrieved 22 August 2021.
  5. ↑ "International Religious Freedom Report for 2012: Lebanon". United States Department of State. Retrieved 22 August 2021.
  6. ↑ Meguerditchian, Van (15 February 2013). "Minority sects demand greater representation in Parliament". The Daily Star Lebanon. Archived from the original on 5 August 2021. Retrieved 22 August 2021.
  7. ↑ Haddad, Antoine (September 2006). "Evangelicals in Lebanon". Evangelical Times. Retrieved 22 August 2021.
  8. ↑ "The Lebanese Constitution" (PDF). Presidency of Lebanon. Archived from the original (PDF) on 19 January 2012. Retrieved 20 August 2011.
  9. ↑ "Lebanon". The World Factbook (۲۰۲۴ ed.). Central Intelligence Agency. Retrieved 24 September 2022. (Archived 2022 edition)
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ ۱۰٫۳ "Lebanon". World Economic Outlook Database, October 2021. International Monetary Fund. Retrieved 21 March 2022.
  11. ↑ "Gini Index coefficient". CIA World Factbook. Retrieved 16 July 2021.
  12. ↑ "Human Development Report 2021/2022" (PDF) (به انگلیسی). United Nations Development Programme. 8 September 2022. Retrieved 8 September 2022.
  13. ↑ "Driving in Lebanon". adcidl.com. Archived from the original on 17 January 2013. Retrieved 17 January 2013.
  14. ↑ http://hdl.loc.gov/loc.gdc/cntrystd.lb
  15. ↑ Dumper, Michael; Stanley, Bruce E. ; Abu-Lughod, Janet L. (2006). Cities of the Middle East and North Africa. ABC-CLIO. p. 104. ISBN 1-57607-919-8. Archaeological excavations at Byblos (Jbeil) indicate that the site has been continually inhabited since at least 5000 B.C.
  16. ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ اکتبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۸ اکتبر ۲۰۱۵.
  17. ↑ "World Economic Situation and Prospects (WESP) Statistical Annex: Country Classification" (PDF). un.org. Retrieved 28 September 2020.
  18. ↑ "World Economic Situation and Prospects (WESP) Statistical Annex: Country Classification" (PDF). un.org. Retrieved 28 September 2020.
  19. ↑ "Lebanon: Why the country is in crisis". bbc.com. British Broadcasting Corporation. 2020. Retrieved 10 October 2021.
  20. ↑ "Lebanon country profile". بی‌بی‌سی نیوز. 24 August 2011. Archived from the original on 16 October 2018. Retrieved 21 June 2018.
  21. ↑ https://books.google.com/books?id=M1JIPAN-eJ4C&pg=PA214
  22. ↑ Bienkowski, Piotr; Millard, Alan Ralph (2000). Dictionary of the ancient Near East. University of Pennsylvania Press. p. 178. ISBN 978-0-8122-3557-9.
  23. ↑ ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ ۲۳٫۲ ۲۳٫۳ ۲۳٫۴ ۲۳٫۵ روحانی، حسن: آشنایی با کشورهای اسلامی. جلد: ۱. نشر مشعر. تهران: ۱۳۸۸.
  24. ↑ «FAOSTAT». www.fao.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۲۱.
  25. ↑ «Lebanon - The World Factbook». www.cia.gov. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۸-۳۰.
  26. ↑ Dralonge, Richard N. (2008). Economics and Geopolitics of the Middle East. New York: Nova Science Publishers. p. 150. ISBN 978-1-60456-076-3. Lebanon, with a population of 3.8 million, has the most religiously diverse society in the Middle East, comprising 17 recognized religious sects.
  27. ↑ "The World Factbook — Central Intelligence Agency". www.cia.gov. Archived from the original on 10 September 2017. Retrieved 15 May 2007.
  28. ↑ "WVS Database". World Values Survey. Institute for Comparative Survey Research. March 2015. Archived from the original on 5 January 2016. Retrieved 8 January 2016.
  29. ↑ "El santo padre sigue de visita en el Líbano" بایگانی‌شده در ۲۷ آوریل ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine Euronews .
  30. ↑ "El Papa viaja mañana al Líbano en medio de la tensión que vive la zona" بایگانی‌شده در ۵ نوامبر ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine La Razón. Consultado el 15 de septiembre de 2012.
  31. ↑ "جمعيت مسلمانان لبنان از مسيحيان اين كشور پيشي گرفته است". www.irna.ir. Retrieved 4 January 2022.
  32. ↑ "افزایش موج مهاجرت مسیحیان لبنان به کشورهای خارجی". mohabatnews.com. Retrieved 4 January 2022.
  33. ↑ Baalbek
  34. ↑ Beiteddine
  35. ↑ «Byblos». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ آوریل ۲۰۰۶. دریافت‌شده در ۲۱ دسامبر ۲۰۰۸.
  36. ↑ تشدید شکاف میان شیعه و سنی در خاورمیانه و پیامدهای منفی آن، بی‌بی‌سی فارسی

منابع

  • حق‌شناس، علی، ساختار سیاسی اجتماعی لبنان، تهران، نشر سَنا، ۱۳۸۸.
  • رابرت- فیسک، «بیچاره ملت: لبنان در اسارت.» نیویورک: کتاب‌های ملی۲۰۰۲
  • سنفرد هاست. «فینیقی‌ها: گنجینه حماسی لبنان.» لوس آنجلس: نشر کمبریج و بوستون، ۲۰۰۵
  • آگوستوس نورتون. «احزاب عمل و شیعه: تلاش برای حفظ لبنان.» آستین و تگزاس: نشر دانشگاه تگزاس، ۱۹۸۷.
  • جاناتان ریلی-اسمیت. «دیدگاه آکسفورد در مورد جنگ‌های صلیبی» نیو یورک: نشر دانشگاه آکسفورد، ۲۰۰۱.
  • کمال صلیبی. «خانه احزاب: بازنمایی تاریخ لبنان.» برکلی: نشر دانشگاه کالیفرنیا، ۱۹۹۰.

پیوند به بیرون

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به لبنان در ویکی‌گفتاورد موجود است.
ویکی‌سفر یک راهنمای سفر برای لبنان دارد.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ لبنان موجود است.
«اخبار»

؛ «فرهنگ و آموزش»

؛ «اطلاعات عمومی»

 سوریه  سوریه دریای مدیترانه
 سوریه شمال دریای مدیترانه
شرق   لبنان لبنان    غرب
جنوب
 سوریه  اسرائیل دریای مدیترانه
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=لبنان&oldid=40492867»