پکن
مای پنل
北京 | |
---|---|
![]() پرستشگاه بهشت، نماد کلانشهر پکن | |
![]() | |
مختصات: ۳۹°۵۴′۵۰″ شمالی ۱۱۶°۲۳′۳۰″ شرقی / ۳۹٫۹۱۳۸۹°شمالی ۱۱۶٫۳۹۱۶۷°شرقی | |
کشور | ![]() |
مدیریت | |
• شهردار | گو جیلونگ |
مساحت | |
• کل | ۱۶۸۰۱ کیلومتر مربع (۶۴۸۷ مایل مربع) |
بلندی | ۱۴۳ متر (۴۶۹ پا) |
جمعیت (۲۰۱۴) | ۲۱٬۵۱۶٬۰۰۰ |
منطقه زمانی | یوتیسی ۸+ (CST) |
کد پستی | ۱۰۰۰ ۰۰–۱۰۲۶ ۲۹ |
پیششماره(های) تلفن | ۱۰ ۰۸۶ |
HDI | ۰٫۸۹۱ ![]() |
GDP | تریلیون رنمینبی |
ترکیب نژادی | هان ۹۶ درصد منچو ۲ درصد هوئی ۲ درصد مغول ۰٫۳ درصد |
پِکَن (به فرانسوی: Pékin) (به چینی: 北京) (تلفظ در زبان ماندارین: بِیچینگ) پایتخت جمهوری خلق چین و یکی از پرجمعیتترین شهرهای جهان است. این شهر در سال ۲۰۱۴ بیش از ۲۱٬۵۱۶٬۰۰۰ میلیون نفر سکنه داشتهاست. پکن دومین شهر پرجمعیت چین پس از شانگهای و مرکز سیاسی، فرهنگی و آموزشی کشور است. فرودگاه بینالمللی پکن دومین فرودگاه شلوغ جهان از نظر ترافیک مسافران است.بر مبنای آخرین داده های دقیق جغرافیایی بیشترین درازای شهر پکن ۲۰۴ کیلومتر می باشد که از آن حدوداً یک سوم کوهستان های سرسبز و خالی از سکنه هستند. [۱] سابقه تاریخی شهر به حدود سه هزار سال پیش میرسد و در هشت قرن اخیر در اغلب دورهها پایتخت چین بودهاست. کمتر شهرهایی در دنیا هستند که برای دورهای چنین دراز مرکز سیاسی، فرهنگی و آموزشی باقی مانده باشند به همین جهت آثار تاریخی زیادی در شهر وجود دارد.
پکن میزبان بازی های المپیک تابستانی ۲۰۰۸ و بازی های المپیک زمستانی ۲۰۲۲ بود و به این ترتیب اولین شهری است که هم المپیک تابستانی و هم المپیک زمستانی در آن برگزار شده است.
نگارخانه[ویرایش]
نام[ویرایش]
در جای شهر کنونی پکن در ابتدا شهری به نام چونگدو بود که مغول ها آن را سوزاندند و ویرانکردند. قوبیلای قاآن، در جای پکن کنونی، شهری را ساخت و آن را پایتخت خود کرد. آن شهر را در مغولی خان بالِق (به معنای شهرِ خان) و در چینی دادو (به معنای پایتخت بزرگ) میخواندند.[۲] در متون فارسی دوران مغول نیز این شهر به صورت خان بالق و خان بالغ ذکر شدهاست. پس از برپایی سلسلهٔ مینگ در سال ۱۳۶۸ میلادی، این شهر نام بِیپینگ (به معنای صلح شمالی) گرفت و در سال ۱۹۴۹ در نخستین کنفرانس حزب کمونیست چین نامش به بِیجینگ (به معنای پایتخت شمالی) تغییر کرد. پکینگ به انگلیسی و پکن به فرانسوی، گونههای دیگری از نگارش همان واژهٔ چینی بیجینگ اند. در واقع، روشهای متفاوتی برای نوشتن واژههای چینی به خط لاتین وجود دارد. در لاتیننویسی نقشهٔ پستی چین، این نام به صورت پکینگ نوشته میشود و در روش پینیین، این نام به شکل Beijing نشان داده میشود. تلفظ معیار این واژه (در گویش معیار چینی ماندارین) نزدیک به بِیچینگ است.
حالت دوم[ویرایش]
در زبان چینی غالباً از کلمه 首都 برای «پایتخت» استفاده میشود و کلمه 京 غیر معمول است و منحصراً برای شهر پکن به کار میرود. ریشهشناسی قوی این است که این شهر توسط مغولان مناطق شمال دور تأسیس شدهاست و شهر را بیگین به معنای «شهر بیگ» نامیدهاند.
مترو[ویرایش]
متروی پکن در سال ۱۹۶۹ تأسیس شده و هماکنون دارای ۱۸ خط و ۳۳۴ ایستگاه میباشد. این مترو پر رفتوآمد ترین و شلوغ ترین مترو در جهان است.
شهرهای خواهر[ویرایش]
به دلیل اینکه شهر پکن، ناحیه نیز محسوب میشود بنابراین برخی از خواهر خواندگان پکن نیز از نواحی و استانهای دیگر کشورها نیز میباشند.
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
پانویس[ویرایش]
- ↑ Geographic International System Data Center
- ↑ Economist.com
![]() |
ویکیسفر یک راهنمای سفر برای پکن دارد. |
![]() |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ پکن موجود است. |
منابع[ویرایش]
Wikipedia contributors, "Beijing," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Beijing&oldid=184641182 (accessed January 16, 2008).