گلدا مئیر
![]() | این مقاله کامل نیست. |
![]() | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
گُلدا مئیر | |
---|---|
![]() تصویری از گُلدا مئیر در دوران نخستوزیری | |
۴مین نخستوزیر اسرائیل | |
دوره مسئولیت مارس ۱۹۶۹ – ژوئن ۱۹۷۴ | |
رئیسجمهور | زالمان شائزیرافاریم کاتزیر |
پس از | ایگال آلون (کفیل) |
پیش از | اسحاق رابین |
وزیر امور بینالملل | |
دومین وزیر امورخارجه اسرائیل | |
دوره مسئولیت ژوئن ۱۹۵۶ – ژانویه ۱۹۶۶ | |
نخستوزیر | داوید بن گوریونلوی اشکول |
وزیر کار و بیمه اجتماعی | |
دوره مسئولیت ۱۹۴۹ – ۱۹۵۶ | |
نخستوزیر | داوید بنگوریون |
اطلاعات شخصی | |
زاده | Golda Mabovitch ۳ مهٔ ۱۸۹۸ کییف، اوکراین |
درگذشته | ۸ دسامبر ۱۹۷۸ (۸۰ سال) اورشلیم، اسرائیل |
ملیت | ![]() |
حزب سیاسی | رهبر حزب حزب کارگر |
همسر(ان) | موریس مایرسون |
فرزندان | دو فرزند |
محل تحصیل | دانشگاه ویسکانسین در میلواکی |
پیشه | معلم، سیاستمدار |
امضا | ![]() |
گُلدا مئیر (در عبری: גולדה מאיר) (در روسی: Голда Мабович، گُلدا مابُویچ) (۳ مه ۱۸۹۸ – ۸ دسامبر ۱۹۷۸) سیاستمدار اسرائیلی بود که از سال ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۴ نخستوزیر این کشور بود. او اولین و تنها رئیس دولت زن در خاورمیانه بودهاست.
زندگی شخصی[ویرایش]
گُلدا مئیر در ۱۸۹۸ در کییِف پایتخت اوکراین به دنیا آمد.[۱] گُلدا دختر یک نجار فقیر روسی بود. گُلدا و ۳ خواهرش از فقر و گرسنگی رنج میبردند. خانواده گُلدا تمام اموال خود را فروخت و گُلدا در ۸ سالگی به همراه خانواده به ایالات متحده آمریکا رفت. در ۱۹۲۱ پس از انسجام صهیونیستها در ۲۳ سالگی به فلسطین رفت و در تشکیلات بن گورین عضو شد.
زندگی حرفهای[ویرایش]
گُلدا مئیر یک سال بعد از عضویت در تشکیلات، توسط داوید بن گوریون، وزیر کار شد. سابقه او در دفتر سیاسی باعث شد در دولت بعدی داوید بن گوریون، وزیر خارجه اسرائیل شود. او تا ۱۹۶۶ و حدود ۱۰ سال، در زمان جنگهای اعراب و اسرائیل دیپلماسی اسرائیل را اداره کرد.
در حالی که همه فکر میکردند عمر سیاسی او به پایان رسیده، در ۶۸ سالگی به عنوان رهبر حزب کارگر پیروز شد و به مقام نخستوزیری کشور اسرائیل منصوب شد.[۲] وی اولین زن در خاورمیانه بود که رهبری کشوری را در عصر جدید به عهده داشت.
او اسرائیل را همانند اولین نخستوزیر اسرائیل داوید بن گورین با توسل به زور و پاسخهای خشونتبار به خشونتهای اعراب اداره میکرد. جنگ ۱۹۷۳ نتیجه تصمیم او بود. اسرائیلیها توانستند در زیر رهبری مئیر، اعراب را به عقب برانند.
چندی بعد منتقدان وی، او را مسئول خسارت جنگ میدانستند و کمیته مسئول رسیدگی به مسائل جنگ وی را مقصر دانست.
پس از پایان جنگ، گُلدا مئیر از مقام خود استعفا داد و در ۸ دسامبر ۱۹۷۸ در سن ۸۰ سالگی درگذشت.
فعالیتها[ویرایش]

گلدا مئیر یکی از ۲۴ امضاء کنندهٔ منشور استقلال اسرائیل در ۱۴ مه ۱۹۴۸ بود و بلافاصله بهعنوان اولین سفیر اسرائیل در اتحاد جماهیر شوروی مشغول بهکار شد.
او پیش از رسیدن به مقام نخستوزیری، سومین زنی در جهان شد که به مقام «وزیر خارجه» رسید.
- آموزگار
- رئیس هیئت مدیره صندوق بیماری کارگران
- رئیس اداره سیاسی فدراسیون کارگری
- عضو هیئت نماینده کمیته اقدام حزب «ماپای» در سازمان جهانی صهیونیسم
- فعالیت در شرکت مقاطعهکاری و خدمات عمومی وابسته به هیستادروت
- وزیر کار و بیمه اجتماعی
- وزیر امور خارجه
- دبیرکل حزب ماپای
- نخستوزیر اسرائیل
- هیئت اجرایی و دبیرخانه فدراسیون کارگری
- رئیس اداره سیاسی آژانس یهود ویژه فلسطین (بیتالمقدس)
- نماینده نخستین دوره کنست
- نخستین سفیر اسرائیل در اتحاد جماهیر شوروی
- دبیر شورای کارگری زنان هیستادروت
- عضو هیئت نمایندگی آمریکا در کنگره جهانی یهود
- عضو شورای مشورتی اقتصاد زمان جنگ حکومت قیمومت فلسطین
نگارخانه[ویرایش]
-
گُلدا مایر در جلسهٔ هیئت دولت اسرائیل به ریاست داوید بن گوریون
-
گُلدا مایر در سال ۱۹۶۹ میلادی و در بازدید از یک مدرسهٔ ابتدایی در میلواکی، ویسکانسین که بعدها به افتخارش نامگذاری شد
-
قبر گُلدا مئیر در تپه هرتسل
منابع[ویرایش]
- ↑ "Golda Meir". Gov.il (به انگلیسی). Retrieved 2023-11-15.
- ↑ «Golda Meir (1898-1978)». UWM Libraries (به انگلیسی). دریافتشده در ۲۰۲۳-۱۱-۱۵.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Golda Meir». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۸ ژانویه ۲۰۱۴.
- Golda Meir (prime minister of Israel) -- Encyclopedia Britannica
- Golda Meir - Israel Ministry of Foreign Affairs
پیوند به بیرون[ویرایش]
![]() |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ گلدا مئیر موجود است. |
![]() |
مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به گلدا مئیر در ویکیگفتاورد موجود است. |
- آمریکاییهای مهاجرتکرده به قیومت بریتانیا بر فلسطین
- آموزگاران سده ۲۰ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکا
- اعضای اولین دوره کنست (۱۹۴۹–۵۱)
- اعضای پنجمین دوره کنست (۱۹۶۱–۶۵)
- اعضای چهارمین دوره کنست (۱۹۵۹–۶۱)
- اعضای دومین دوره کنست (۱۹۵۱–۵۵)
- اعضای سومین دوره کنست (۱۹۵۵–۵۹)
- اعضای ششمین دوره کنست (۱۹۶۵–۶۹)
- اعضای هشتمین دوره کنست (۱۹۷۴–۷۷)
- اعضای هفتمین دوره کنست (۱۹۶۹–۷۴)
- افراد آمریکایی اوکراینی و یهودیتبار
- افراد آمریکایی یهودیتبار
- افراد اسرائیلی اوکراینی-یهودیتبار
- افراد اسرائیلی اوکراینیتبار
- افراد اسرائیلی روستبار
- افراد اسرائیلی یهودیتبار
- افراد جنگ یوم کیپور اهل اسرائیل
- افراد ییدیشزبان
- امضاکنندگان منشور استقلال اسرائیل
- اوکراینیهای مهاجرتکرده به ایالات متحده آمریکا
- اهالی آمریکا از تبار روس و یهودی
- اهالی امپراتوری روسیه مهاجرتکرده به ایالات متحده آمریکا
- اهالی کییف
- اهالی میلواکی، ویسکانسین
- بیخدایان اهل اسرائیل
- بیخدایان اهل ایالات متحده آمریکا
- بیخدایان سده ۲۰ (میلادی)
- بیخدایان یهودی
- خودزندگینامهنویسان زن
- دانشآموختگان دانشگاه ویسکانسین-میلواکی
- درگذشتگان ۱۹۷۸ (میلادی)
- درگذشتگان به علت سرطان در اسرائیل
- درگذشتگان به علت لنفوم
- دیپلماتهای اهل اسرائیل
- روس-یهودیتبارها اهل اسرائیل
- رهبران جنگ سرد
- زادگان ۱۸۹۸ (میلادی)
- زنان اهل اسرائیل در سیاست
- زنان سده ۲۰ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکا
- زنان عضو کنست
- سران دولت زن
- سران کشور زن
- سفیران اسرائیل در اتحاد شوروی
- سفیران زن
- سوسیالدموکراتها
- سیاستمداران اهل اسرائیل
- سیاستمداران اهل کییف
- سیاستمداران اهل میلواکی
- سیاستمداران حزب کارگر اسرائیل
- سیاستمداران زن سده ۲۰ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکا
- سیاستمداران زن سده بیستم (میلادی)
- سیاستمداران زن یهودی
- سیاستمداران یهودی آمریکایی
- سیاستمداران یهودی اهل اسرائیل
- سیاستمداران یهودی
- صهیونیستهای اهل ایالات متحده آمریکا
- فعالان مستقل
- معلمان مدرسه اهل ایالات متحده آمریکا
- نخستوزیران اسرائیل
- نخستوزیران زن
- وزیران امور خارجه اسرائیل
- وزیران امور خارجه زن
- وزیران دولت اسرائیل
- وزیران زن دولت اسرائیل
- وزیران کشور اسرائیل
- وزیران کشور زن
- یهودیان اهل اسرائیل
- یهودیان اهل امپراتوری روسیه
- یهودیان اهل اوکراین
- یهودیان اهل ایالات متحده آمریکا
- یهودیان اهل روسیه