پیونگ‌یانگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پیونگ‌یانگ
평양시
平壤市
شهر خودگردان پیونگ‌یانگ
평양직할시
平壤直轄市
نویسه‌گردانی  
 • Chosŏn'gŭl평양직할시
 • Hancha平壤直轄市
 • مک‌کیون–ریشاورP'yŏngyang Chikhalsi
 • لاتین‌نویسی اصلاح‌شدهPyeongyang Jikhalsi
از بالا ساعت‌گرد: دورنمای پیونگ‌یانگ و رود ته‌دونگ، برج جوچه، طاق پیروزی، طاق وحدت، مقبره پادشاه جومونگ، مجسمه چولیما و ایستگاه پوهنگ در متروی پیونگ‌یانگ.
لقب(ها): 
(류경/柳京)  (کره‌ای)
«پایتخت بیدها»
[۱]
پیونگ‌یانگ در کره شمالی واقع شده
پیونگ‌یانگ
پیونگ‌یانگ
پیونگ‌یانگ در آسیا واقع شده
پیونگ‌یانگ
پیونگ‌یانگ
مختصات: ۳۹°۱′۱۰″ شمالی ۱۲۵°۴۴′۱۷″ شرقی / ۳۹٫۰۱۹۴۴°شمالی ۱۲۵٫۷۳۸۰۶°شرقی / 39.01944; 125.73806
کشور کره شمالی
مناطق
مدیریت
 • نوعشهر خودگردان
 • هیئت حاکمهمجمع خلق شهر پیونگ‌یانگ
 • دبیر کمیته شهرکیم یونگ هوان[۲]
 • رئیس کمیته خلقچا هوی ریم[۳]
مساحت
 • شهر خودگردان۸۲۹٫۱ کیلومتر مربع (۳۲۰٫۱ مایل مربع)
 • کلان‌شهری
۳۱۹۴ کیلومتر مربع (۱۲۳۳ مایل مربع)
جمعیت
 (۲۰۲۱)[۵]
 • شهر خودگردان۳٬۱۵۷٬۵۳۸
نام اهلیت(ها)پیونگ‌یانگی‌ها[۶]
منطقه زمانییوتی‌سی ۹:۰۰+ (زمان در کره شمالی)

پیونگ‌یانگ[۷][۸][۹] پایتخت و بزرگترین شهر کره شمالی است که گاهی با عنوان «پایتخت انقلاب» نامیده می‌شود.[۱۰] پیونگ‌یانگ بر روی دهانه رود ته‌دونگ در حدود ۱۰۹ کیلومتری (۶۸ مایل) دریای زرد واقع شده است. طبق سرشماری نفوس سال ۲۰۰۸، جمعیت آن ۳٬۲۵۵٬۲۸۸ نفر است.[۱۱] پیونگ‌یانگ شهری خودگردان است و وضعیتی برابر با سایر استان‌های کره شمالی دارد.

مترو[ویرایش]

متروی پیونگ‌یانگ در سال ۱۹۷۳ تأسیس شده و هم‌اکنون دارای ۲ خط و ۱۶ ایستگاه می‌باشد.

جغرافیا[ویرایش]

این شهر در کنار رودخانه تائدونگ قرار گرفته و جمعیت آن ۳٫۸ میلیون (در سال ۲۰۰۳) گزارش شده‌است. هرچند جمعیت این شهر به‌طور رسمی اعلام نشده‌است.

تاریخ[ویرایش]

پیونگ یانگ در سال ۴۲۷ میلادی تا سال ۶۶۸ میلادی به عنوان پایتخت گوگوریو انتخاب شد.

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Funabashi, Yoichi (2007). The Peninsula Question: A Chronicle of the Second Northern Korean Nuclear Crisis. Washington, DC: Brookings Institution Press. p. 50. ISBN 978-0-8157-3010-1.
  2. 김정은 '최고권력' 조직지도부장 해임 파격...기강잡기 칼 빼들다. 연합뉴스. 1 March 2020.
  3. Collins, Robert (2016). Pyongyang Republic (PDF). Washington, D.C.: Committee for Human Rights in North Korea. p. 54. ISBN 978-0-9856480-6-0. Archived (PDF) from the original on 2016-03-06.
  4. Nick Heath-Brown (ed.). The Statesman's Yearbook 2016: The Politics, Cultures and Economies of the World. p. 720.
  5. United Nations. "Democratic People's Republic of Korea". Data.un.org. Retrieved 2023-07-16.
  6. Specialties of Korea (PDF). Foreign Languages Publishing House of the DPR Korea. 2022.
  7. Wells, John C. (2008). Longman Pronunciation Dictionary (3rd ed.). Longman. ISBN 978-1-40588118-0.
  8. "Pyongyang definition and meaning | Collins English Dictionary".
  9. "Definition of P'YǑNGYANG". www.merriam-webster.com.
  10. "「혁명의 수도」선포…금속·건재 공업이 주류". 중앙일보 (به کره‌ای). 1989-07-03. Retrieved 2022-08-11.
  11. D P R Korea, 2008 Population Census, National Report (PDF). Archived from the original (PDF) on 25 March 2009. Retrieved 17 February 2018.

ویکی‌پدیای انگلیسی، ۱۸ آوریل ۲۰۰۷.