محمد امین الحسینی

محمد امین الحسینی
محمد امین الحسینی
مفتی اعظم بیت‌المقدس
دوره مسئولیت ۱۹۲۲ – ۱۹۳۷
پس از	-
پیش از	-
اطلاعات شخصی
زاده	ژانویهٔ ۱۸۹۷ قدس، امپراتوری عثمانی
درگذشته	۷ ژوئیهٔ ۱۹۷۴ (۷۷ سال) بیروت، لبنان
ملیت	امپراتوری عثمانی (تا ۱۹۱۸) و سپس فلسطین
حزب سیاسی	کمیتهٔ اعلای عرب
پیشه	سیاستمدار
تخصص	مفتی شاخص در شورش عرب‌ها در زمان قیومیت بریتانیا بر فلسطین و از چهره‌های مشهور ملت‌گرایی عربی و ضدیهودی
دین	اسلام اهل سنت

محمدامین حسینی (به عربی: محمد أمين الحسيني) (۱۸۹۷–۱۹۷۴ م) مفتی اعظم بیت‌المقدس و ملی‌گرای عربِ فلسطین تحت قیومیت بریتانیا بود. او از دشمنان جنبش صهیونیسم و از اعضای حزب نازی بود و در تشکیل لشکر کوهستانی سیزدهم وافن اس‌اس حنضر نقش کلیدی داشت و به دلیل اعمالش در بوسنی و هرزگووین و صربستان، به عامل مهم نفرت بین بوسنیایی‌ها و صرب‌ها تبدیل شد.

الحسینی در پایان جنگ جهانی اول به حمایت از پادشاهی عربی سوریه در دمشق مستقر شد. پس از شکست فیصل اول، ناسیونالیسم او به فلسطین متمایل شد و به بیت‌المقدس بازگشت. او از ۱۹۲۰، در حین تلاش برای استقلال فلسطین به عنوان کشوری عربی با صهیونیسم مخالفت می‌ورزید و رهبری علیه تأسیس اسرائیل بود. او از ۱۹۲۱ تا ۱۹۳۷ مفتی اعظم بیت‌المقدس بود و از این جایگاه برای ترویج اسلام و در عین حال پیشبرد یک ناسیونالیسم عربی غیر اقراری علیه صهیونیسم استفاده می‌کرد.

وی پس از شکست شورش عرب‌ها در زمان قیومیت بریتانیا بر فلسطین در سال ۱۹۳۹ به عراق فرار کرد و پس از سقوط دولت ملی مخالف انگلیس در عراق(که خودش در شکل‌گیری آن نقش فعالی داشت)، از آنجا به ایران، سپس ترکیه رفت و در نوامبر ۱۹۴۱ به آلمان نازی گریخت. فرار او در میان فلسطینیان شادی بسیاری همراه داشت. او با شخص هیتلر، گورینگ و دیگر مقامات بلندپایهٔ حزب نازی دیدار کرد. در آن جا به عضوگیری مسلمانان، به‌ویژه مسلمانان اهل بوسنی و هرزگوین برای عضویت در یگان ویژه و لشکر کوهستانی سیزدهم وافن اس‌اس حنضر پرداخت.

جنگ جهانی دوم

همچنین ببینید: دیدگاه‌های مذهبی آدولف هیتلر

وی در سفر به برلین در سال ۱۹۴۱ در آغاز جنگ جهانی دوم با آدولف هیتلر دربارهٔ حل مسئلهٔ یهودیان خاورمیانه و مقابله با صهیونیسم و خاتمه دادن به مشکل یهودیان گفتگو کرد.

گفته می‌شود احتمالاً در حالی که هیتلر خواستار بیرون راندن یهودیان از اروپا به سرزمین فلسطین بود، الحسینی آن را تهدیدی برای امنیت حضور خود در فلسطین می‌دانست و تلاش کرد هیتلر را از این کار منصرف کند و حمایتش را جلب نماید.

ارنست نولته، فیلسوف و تاریخ‌نگار آلمانی می‌گوید امین الحسینی در نهایت برای براورده‌کردن مقاصدش از سوی آلمان موفق نشد و هیلتر از اجابت درخواست‌هایش خودداری کرد. او اینچنین ادامه می‌دهد که الحسینی صرفا به واقعیت‌های موجود انسانی و حکومتی(عدم پذیرش رانده‌شدن از سرزمین خود توسط دشمن) پایبندی داشته و نمی‌توان انکار کرد که از قاطع‌ترین مبارزان برای آزادی مردمش و برای حقوق بشر عمومی بوده‌است.

در اکتبر سال ۲۰۱۵ میلادی، بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل، به طرح همین ادعا تحت عنوان «نقش فلسطینیان در هولوکاست» پرداخت که با انتقاد گستردهٔ مورخان و پژوهشگران هولوکاست و همچنین بسیاری از مقامات و پژوهشگران اسرائیلی روبه‌رو شد. اسحاق هرتزوگ، رهبر حزب کارگر اسرائیل حرف‌های نخست‌وزیر را «تحریف خطرناک تاریخی» توصیف کرد و از او خواست که به سرعت حرف‌هایش را تصحیح کند. حتی موشه یعلون، وزیر دفاع اسرائیل و از چهره‌های نزدیک به بنیامین نتانیاهو هم از تأیید این سخنان خودداری کرد و اظهار داشت: «نمی‌دانم که نخست‌وزیر چه گفته‌است. تاریخ خیلی خیلی روشن است.» موشه زیمرمن، پژوهشگر برجسته در حوزهٔ هولوکاست و یهودستیزی در دانشگاه عبری اورشلیم هم گفت بنیامین نتانیاهو در بحثی کلان به خاطر اهداف سیاسی مطلبی را بیان کرده است که با واقعیت جور در نمی‌آید. به گفتهٔ وی: «هر کاری که مسئولیت را از دوش هیتلر به عهدهٔ دیگران بیندازد شکلی از انکار هولوکاست است.» این پژوهشگر تاریخ معتقد است هر چند که مفتی اعظم بیت‌المقدس در مقطع جنگ جهانی دوم به نازی‌ها گرایش داشته، اما چهرهٔ کم‌تأثیری بوده که می‌خواسته است از آلمانی‌ها برای مقابله با قیمومیت بریتانیا و مهاجرت یهودیان به فلسطین کمک بگیرد. موشه زیمرمن می‌گوید هیچ مدرکی دال بر اثرگذاری الحسینی بر هیتلر وجود ندارد.

در ۲۵ آوریل ۱۹۴۱، الحسینی طراح اصلی حملهٔ نازی‌ها به بوسنی شد. تحت نظر او صرب‌های مسیحی ارتدوکس برای متمایز شدن، مجبور به استفاده از بازوبند آبی و صرب‌های یهودی مجبور به استفاده از بازوبند زرد شدند. در همین حال، وقتی الحسینی خود را «محافظ اسلام» خواند، حدود صدهزار نفر از بوسنیایی‌های مسلمان به دسته‌های نازی پیوستند. تحت فرمان او، دویست‌هزار مسیحی ارتدوکس صرب، ۲۲٬۰۰۰ نفر از یهودیان بوسنی و بیش از ۴۰٬۰۰۰ کولی به قتل رسیدند که بعدها عامل مهم نفرت بین بوسنیایی‌ها و صرب‌ها در جنگ بوسنی و هرزگووین و صربستان در دههٔ ۱۹۹۰ شناخته شد.

نگارخانه

• 

  در حال مذاکره با آدولف هیتلر - برلین ۱۹۴۱

• 

  در حال سان دیدن از استخدام‌شدگان وافن اس اس اسلامی

• 

  محمد امین الحسینی در حال فرستادن سلام نازی به مسلمانان عضو وافن اس‌اس

• 

  در حال گفتگو با لژیونرهای آذربایجانی مفتی اعظم قدس در ۱۹۴۲، برلین

• 

  در حال گفتگو با هاینریش هیملر

منابع

• Laurens، Henry (۲۰۰۲). Une mission sacrée de civilisatione. Fayard. شابک ۹۷۸-۲-۲۱۳-۶۰۳۴۹-۰.
• Ben-Ze'ev، Efrat (۲۰۱۱). Remembering Palestine in 1948: Beyond National Narratives. Cambridge. شابک ۹۷۸-۰-۵۲۱-۱۹۴۴۷-۱.
• نولته، ارنست (۱۳۹۹). اسلام‌گرایی، سومین جنبش مقاومت رادیکال. ترجمه: مهدی تدینی. تهران: ثالت. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۴۰۵-۵۴۵-۱.
• صالح، محسن محمد (۱۳۹۴). قضیه فلسطین، پیشینه تاریخی و تحولات معاصر. ترجمه: صابر گل عنبری. تهران: وزارت امورخارجه. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۳۶۱-۷۳۱-۸.