نقشهٔ جهان که کشورها را بر پایهٔ شاخص توسعهٔ انسانی دسته‌بندی کرده‌است. (بر اساس داده‌های ۲۰۱۷ که در ۲۰۱۸ منتشر شده)[۱]
۰٫۸۰۰–۱٫۰۰۰ (بسیار بالا)
۰٫۷۰۰–۰٫۷۹۹ (بالا)
۰٫۵۵۵–۰٫۶۹۹ (متوسط)
۰٫۳۵۰–۰٫۵۵۴ (پایین)
نامعلوم
در این مقاله فهرستی از کشورها برپایه شاخص توسعه انسانی به صورت تفکیکی فهرست شده‌اند. این فهرست، برآوردی منتشرشده از جانب برنامه عمران ملل متحد است که شاخص توسعهٔ انسانی را در کشورهای مختلف و در سال ۲۰۱۸ نمایش می‌دهد. فهرست زیر بر اساس گزارشی است که در ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۸ از داده‌هایی که در ۲۰۱۷ گردآوری شده، تهیه شده‌است.[۱]
شاخص توسعهٔ انسانی، معیاری نسبی برای سنجش امید به زندگی، سواد، چگونگی و سطح آموزش و به شکل کلی، میزان استانداردهای زندگی در جوامع بشری است. شاخص توسعه انسانی با استفاده از سنجش میزان رفاه به‌ویژه رفاه در میان کودکان و افراد با سنین پایین برآورد می‌گردد. از این آمارها می‌توان برای سنجش توسعه‌یافتگی کشورها، تأثیر سیاست‌های اقتصادی بر استانداردهای زندگی استفاده کرد. این برآورد برای نخستین بار توسط یک اقتصاددانپاکستانی به نام محبوب الحق و اقتصاددانی هندی به نام آمارتیا سن ابداع شد.[۲]
توجه داشته باشید که گزارش ۲۰۰۹ از فرمول قدیمی محاسبه و دسته‌بندی شاخص توسعهٔ انسانی استفاده می‌کرد. در آن دسته‌بندی کشورهایی که بین صفر تا ۰٫۴۹۹ بودند در دسته پایین، ۰٫۵۰۰ تا ۰٫۷۹۹ در دسته متوسط، ۰٫۸۰۰ تا ۰٫۸۹۹ در دسته بالا و بالاتر از ۰٫۹۰۰ در دستهٔ بسیار بالا رده‌بندی می‌شدند.[۳]
اعضای سازمان ملل (که نامشان در گزارش نبوده)[ویرایش]
↑"2018中華民國人類發展指數(HDI)" (به چینی). Directorate General of Budget, Accounting and Statistics, Executive Yuan, R.O.C. 2018. Archived from the original(Excel) on 11 August 2017. Retrieved 2018-11-12.
= ثابت
= ثابت
