احکام اسلام
| بخشی از سلسله مقاله‌های سیاسی | |||
| سیاست در اسلام | |||
|---|---|---|---|
| پایه‌ها | |||
| موضوع‌ها | |||
| نمودها | |||
|
|||
| جنبش‌ها | |||
|
|||
| نوشتارهای کلیدی | |||
| درگاه سیاست (en) | |||
احکام اسلام به مجموعه فرامین عملی و عبادی اسلامی گفته می‌شود. این احکام شامل آداب و مناسک اسلامی و همچنین عبادات هستند. احکام اسلام در علم فقه شرح و بسط می‌یابند و شامل دو گروه حکم تأسیسی و حکم امضایی هستند.[۱]
کلیات[ویرایش]
مسلمانان در جوامع اسلامی رعایت احکام اسلامی را به صورت سنتی یک ضرورت می‌دانند.[نیازمند منبع] به قوانین اسلامی شریعت گفته می‌شود و فلسفه حقوقی اسلام را فقه می‌گویند و بیشتر شیعیان منابع فقهی را به قرآن، پیامبران، امامان و عقل تقسیم می‌کنند[۲] اما اهل تسنن معمولاً منابع فقهی را به قرآن، سنت، اجماع، قیاس، قول صحابی، استحسان و… طبقه‌بندی می‌کنند.
حکم تأسیسی و امضایی[ویرایش]
حکم تأسیسی حکم و قانونی است که قبلاً وجود نداشته و جدیداً تأسیس و وضع شده باشد. حکم‌امضایی حکم و قانونی‌است که در قوانین قدیم (و یا در عرف و عادت) وجود داشته، لیکن مقنّن آن حکم را اکنون در قوانین جدیدی که وضع می‌کند به‌کار می‌برد؛ که این‌عمل، به‌معنای تأیید و امضای قانون قدیم است؛ به همین دلیل به این حکم «حکم‌امضایی» می‌گوییم.[۳]
وظیفه انسان نسبت به احکام[ویرایش]
احکام اسلام به پنج دسته تقسیم می شوند:
واجب: یعنی کاری که باید انجام شود. مانند نماز
حرام: کاری که نباید انجام شود. مانند غیبت
مستحب: کاری که خوب است انجام شود ولی ترک آن نیز جایز است مثل نمازهای مستحبی
مکروه: کاری که خوب است انجام نشود. مثل سخن دنیا گفتن در مسجد
مباح: کاری که انجام و ترک آن مساوی است. مثل راه رفتن [۴]
منابع[ویرایش]
| رهبری |  | |
|---|---|---|
| دولت | ||
| فرماندهان | ||
| نظامی | ||
| درگیری‌ها |
| |
| موضوعات مرتبط | ||
 |
این یک مقالهٔ خرد اسلام است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |