تیوریدازین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تیوریدازین
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.comConsumer Drug Information
مدلاین پلاسa682119
رده‌بندی داروهای
بارداری
  • Only if clearly needed
روش مصرف داروoral (tablets, concentration, sometimes syrup)
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
  • RX-only-medication, non-narcotic
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمیincomplete
متابولیسمhepatic
نیمه‌عمر حذف7–13 hours (up to 20 hours)
دفعfeces
شناسه‌ها
  • 10-{2-[(RS)-1-Methylpiperidin-2-yl]ethyl}-
    2-methylsulfanylphenothiazine
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
IUPHAR/BPS
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.000.041 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC21H26N2S2
جرم مولی370.577 g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • S(c2cc1N(c3c(Sc1cc2)cccc3)CCC4N(C)CCCC4)C
  • InChI=1S/C21H26N2S2/c1-22-13-6-5-7-16(22)12-14-23-18-8-3-4-9-20(18)25-21-11-10-17(24-2)15-19(21)23/h3-4,8-11,15-16H,5-7,12-14H2,1-2H3 ✔Y
  • Key:KLBQZWRITKRQQV-UHFFFAOYSA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

تیوریدازین (به انگلیسی: Thioridazine)یک داروی ضد روان پریشی نسل اول است که متعلق به گروه دارویی فنوتیازین است و قبلاً به‌طور گسترده در معالجه اسکیزوفرنی و روان پریشی مورد استفاده قرار می‌گرفت. این محصول در سال ۲۰۰۵ به دلیل اینکه باعث ایجاد آریتمی شدید قلبی می‌شد از سراسر جهان خارج شد.

اولین کاربرد آن در پزشکی، درمان اسکیزوفرنی بود.[۱] همچنین با موفقیت انجام شد به عنوان درمانی برای علائم روانپزشکی مختلفی که در افراد مبتلا به زوال عقل دیده می‌شود،[۲] اما استفاده مزمن از تیوریدازین و سایر ضد روانپزشکی در افراد مبتلا به زوال عقل توصیه نمی‌شود.[۳]رده درمانی: داروهای ضد روان‌پریشی

اشکال دارویی: قرص

موارد مصرف[ویرایش]

تیوریدازین اصولاً جهت درمان روان‌پریشی بکار می‌رود، ولی در ترک مصرف الکل و مواد مخدر نیز کاربرد دارد.

مکانیسم اثر[ویرایش]

تیوریدازین مشتق پیپریدینی از گروه فنوتیازین‌ها است. مکانیسم اصلی اغلب این داروها مهار گیرنده‌های دوپامینی در سلول‌های مغز است.

عوارض جانبی[ویرایش]

به دلیل احتمال عوارض قلبی و چشمی کاربرد آن محدود شده‌است. سایر عوارض مانند آثار آنتی کولینرژیک (خشکی دهان، تاری دید و یبوست)، سندرم نورولپتیک بدخیم، افت فشارخون و …

Thioridazine فاصله QTc را بصورت وابسته به دوز طولانی‌تر می‌کند.[۴]عوارض جانبی اکستراپیرامیدال به مراتب کمتر از اکثر داروهای ضد روانپریشی نسل اول ایجاد می‌کند.[۵][۶] استفاده از آن، همراه با استفاده از سایر داروهای ضد روانپریشی تیپیک، با رتینوپاتیهای دژنراتیو همراه بوده‌است.[۷] گرایش بالاتری برای ایجاد عوارض جانبی آنتی کولینرژیک همراه با میل کمتری در ایجاد عوارض جانبی اکستراپیرامیدال و آرام بخشی نسبت به کلرپرومازین دارد، اما همچنین شیوع بالایی ازهایپوتانسیون و کاردیوتوکسیسیتی دارد.[۸] همچنین نسبت به سایر داروهای ضد روانپریشی نقش نسبتاً بالایی در ایجاد ارتوستاتیک هایپوتانسسیون دارد. به‌طور مشابه با سایر داروهای ضد روانپریشی نسل اول، اثر نسبتاً بالایی در افزایش پرولاکتین دارد. این یک خطر متوسط برای ایجاد افزایش وزن است.[۹] همان‌طور که با تمام داروهای ضد روانپریشی، تیوریدازین به مواردی از dyskinesia tardive (یک اختلال عصبی غالباً دائمی که با حرکات کند، تکراری، بدون هدف و غیرارادی همراه است، اغلب در عضلات صورت مرتبط است، که معمولاً با سالها ادامه درمان با داروهای ضد روانگردان صورت می‌گیرد، به خصوص آنتی سایکوتیک‌های نسل اول (یا معمولی) مانند تیوریدازین) و سندرم بدخیم نورولپتیک (یک عارضه بالقوه کشنده در درمان آنتی سایکوتیک).[۴] دیسکرازی خونی مانند اگرانولوسیتوز، لکوپنی و نوتروپنی با درمان تیوریدازین امکان‌پذیر است.[۴] Thioridazine همچنین پس از سالها استفاده با رنگدانه غیرطبیعی شبکیه همراه است.[۱۰]

جستارهای وابسته[ویرایش]

روان‌پریشی

داروهای ضدروان‌پریشی

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Brunton, L. L.; Chabner, B.; Knollmann, B. C., eds. (2011). Goodman & Gilman's The Pharmacological Basis of Therapeutics (12th ed.). New York: McGraw-Hill. ISBN 978-0-07-162442-8.
  2. ↑ Kirchner, V; Kelly, CA; Harvey, RJ (2001). "Thioridazine for dementia". The Cochrane Database of Systematic Reviews (3): CD000464. doi:10.1002/14651858.CD000464. PMC 7034526. PMID 11686961.
  3. ↑ "SHARED CARE PROTOCOL Thioridazine" (PDF). NHS Lothian Joint Formulary. March 2012. Archived from the original (PDF) on 18 May 2015.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ "THIORIDAZINE HYDROCHLORIDE tablet, film coated [Mutual Pharmaceutical]". DailyMed. Mutual Pharmaceutical. September 2010. Retrieved 28 October 2013.
  5. ↑ Fenton, M; Rathbone, J; Reilly, J; Sultana, A (July 2007). "Thioridazine for schizophrenia". The Cochrane Database of Systematic Reviews (3): CD001944. doi:10.1002/14651858.CD001944.pub2. PMC 6718212. PMID 17636691.
  6. ↑ Keks, N; McGrath, J; Lambert, T; Catts, S; Vaddadi, K; Burrows, G; Varghese, F; George, T; Hustig, H; et al. (November 1994). "The Australian multicentre double-blind comparative study of remoxipride and thioridazine in schizophrenia". Acta Psychiatrica Scandinavica. 90 (5): 358–365. doi:10.1111/j.1600-0447.1994.tb01607.x. PMID 7872041.
  7. ↑ Fornaro, P; Calabria, G; Corallo, G; Picotti, GB (July 2002). "Pathogenesis of degenerative retinopathies induced by thioridazine and other antipsychotics: a dopamine hypothesis". Documenta Ophthalmologica. 105 (1): 41–49. doi:10.1023/A:1015768114192. PMID 12152801.
  8. ↑ "Martindale: The Complete Drug Reference". Medicines Complete. The Pharmaceutical Press. 18 August 2010. Retrieved 28 October 2013.
  9. ↑ "Selected adverse effects of antipsychotic medications for schizophrenia". UpToDate. Wolters Kluwer Health. Retrieved 24 October 2013.
  10. ↑ Scott, Alfred W. (1963-12-01). "Retinal Pigmentation in a Patient Receiving Thioridazine". Archives of Ophthalmology (به انگلیسی). 70 (6): 775–778. doi:10.1001/archopht.1963.00960050777009. ISSN 0003-9950.
  • فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=تیوریدازین&oldid=36915511»