نیزاتیدین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نیزاتیدین
داده‌های بالینی
نام‌های تجاریAxid, Tazac
AHFS/Drugs.commonograph
مدلاین پلاسa694030
داده‌ها
رده‌بندی داروهای
بارداری
روش مصرف داروBy mouth
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی>۷۰٪
پیوند پروتئینی۳۵٪
متابولیسمکبد
نیمه‌عمر حذف۱–۲ ساعت
دفعکلیه
شناسه‌ها
  • (E)-1-N'-[2-[[2-[(dimethylamino)methyl]-1,3-thiazol-4-yl]methylsulfanyl]ethyl]-1-N-methyl-2-nitroethene-1,1-diamine
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
IUPHAR/BPS
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.155.683 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC12H21N5O2S۲
جرم مولی۳۳۱٫۴۵ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • [O-][N+](=O)\C=C(/NC)NCCSCc1nc(sc1)CN(C)C
  • InChI=1S/C12H21N5O2S2/c1-13-11(6-17(18)19)14-4-5-20-8-10-9-21-12(15-10)7-16(2)3/h6,9,13-14H,4-5,7-8H2,1-3H3/b11-۶+ ✔Y
  • Key:SGXXNSQHWDMGGP-IZZDOVSWSA-N ✔Y
 N✔Y (این چیست؟)  (صحت‌سنجی)

نیزاتیدین(به انگلیسی: Nizatidine) یک آنتاگونیست گیرنده هیستامین H۲ است که تولید اسید معده را مهار می‌کند و معمولاً در درمان بیماری زخم معده و بیماری ریفلاکس معده استفاده می‌شود.[۱]

این دارو در سال ۱۹۸۰ ثبت اختراع شد و در سال ۱۹۸۸ برای استفاده پزشکی تأیید شد.[۲][۳] نیزاتیدین نخستین بار توسط ایلای لی‌لی اند کامپنی توسعه داده شد و با نام‌های تجاری Tazac و Axid عرضه می‌شود.

همچنین ببینید[ویرایش]

  • فاموتیدین (Pepcid) - یکی دیگر از آنتاگونیست‌های متداول گیرنده H۲

منابع[ویرایش]

  1. Romero M, Franzosi MG (1989). "[Nizatidine]". Medicina (Florence, Italy) (به ایتالیایی). 9 (1): 93–6. PMID 2567957.
  2. "Nizatidine: FDA-Approved Drugs". U.S. سازمان غذا و دارو (آمریکا) (FDA). Retrieved 20 March 2020.
  3. Fischer, Jnos; Ganellin, C. Robin (2006). Analogue-based Drug Discovery (به انگلیسی). John Wiley & Sons. p. 44. ISBN 9783527607495.

پیوند به بیرون[ویرایش]

  • "Nizatidine". Drug Information Portal. U.S. National Library of Medicine.