کلرفنیرامین

Chlorphenamine

داده‌های بالینی
نام‌های تجاری	Chlor-trimeton
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a682543
رده‌بندی داروهای بارداری	AU: A
روش مصرف دارو	Oral, IV, IM, SC
کد ATC	R06AB04
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	AU: فقط داروساز (اس۳) UK: داروی دواخانه US: داروی بدون نسخه (for oral forms)
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی	25 to 50%
پیوند پروتئینی	72%
متابولیسم	Hepatic (CYP2D6)
نیمه‌عمر حذف	21–27 hours
دفع	Renal
شناسه‌ها
نام آیوپاک 3-(4-chlorophenyl)-N,N-dimethyl- 3-pyridin-2-yl-propan-1-amine
شمارهٔ CAS	132-22-9 Y
پاب‌کم CID	2725
IUPHAR/BPS	1210
دراگ‌بنک	DB01114 Y
کم‌اسپایدر	2624 Y
UNII	3U6IO1965U
KEGG	D07398 Y
ChEBI	CHEBI:52010 Y
ChEMBL	ChEMBL505 Y
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID0022804
ECHA InfoCard	100.004.596
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C16H19ClN2
جرم مولی	274.788 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image
حلالیت در آب	0.55 g/100 mL, liquidمیلی‌گرم در میلی‌لیتر (دمای C°۲۰)
SMILES Clc1ccc(cc1)C(c2ncccc2)CCN(C)C
InChI InChI=1S/C16H19ClN2/c1-19(2)12-10-15(16-5-3-4-11-18-16)13-6-8-14(17)9-7-13/h3-9,11,15H,10,12H2,1-2H3 Y Key:SOYKEARSMXGVTM-UHFFFAOYSA-N Y
(verify)

کلرفنیرامین (به انگلیسی: Chlorphenamine)

رده درمانی: آنتی‌هیستامین ها.

اشکال دارویی: قرص، شربت و آمپول

موارد مصرف

کلرفنیرامین یا کلرفنامین دارویی است که در پزشکی و دامپزشکی کاربرد دارد. کلرفنیرامین یکی از رایج‌ترین داروهای ضد حساسیت است. بیشترین کاربرد کلرفنیرامین در بیماری موسوم به رینیت (التهاب مزمن بینی یا التهاب غشاهای مخاطی بینی) سرماخوردگی، آلرژی و کهیر است. این دارو در ترکیب بسیاری از داروهای رایج سرماخوردگی مانند قرص سرماخوردگی بزرگسالان وجود دارد.

موارد مصرف در دامپزشکی

کلرفنیرامین می‌توان جهت کنترل خارش در سگها و گربه‌ها مفید باشد این دارو همچنین می‌تواند تا حدودی در درمان لیس زدن و تمیز کردن بیش از حد گربه‌ها و درماتیت ارزنی مفید باشد.

مکانیسم اثر

کلرفنیرامین در گروه دارویی آنتی‌هیستامین‌ها قرار دارد و با تأثیر بر عروق خونی، دستگاه گوارش و تنفس از طریق رقابت با هیستامین سبب کاهش پاسخ حساسیت می‌شود.

عوارض جانبی

شایع‌ترین عوارض جانبی کلرفنیرامین عبارتند از: سرگیجه، خواب‌آلودگی، نامتعادل بودن حرکات، خستگی، اضطراب، سرخوشی، گیجی، خس‌خس سینه، آنمی، خشکی دهان، تهوع، بی‌اشتهایی، اسهال، حساسیت در برابر نور، احتباس ادرار، سوزش ادرار و تاری دید.متداول‌ترین اثر جانبی این دارو بی‌حالی و خواب‌آلودگی است. همچنین بی اشتهایی، استفراغ و اسهال ممکن است ایجاد شود. در صورت احتباس ادرار، تکرر ادرار یا سوزش ادرار از ادامه مصرف کلرفنیرامین پرهیز کنید. در صورت بروز علایم گوارشی، توصیه می‌شود که کلرفنیرامین به همراه غذا مصرف شود، گرچه ممکن است تأثیر دارو اندکی کاهش یابد.برای درمان خشکی دهان از آب‌نبات، آدامس یا تر کردن مکرر دهان استفاده کنید. مصرف کلرفنیرامین در حمله‌های آسم، بیماری‌های دستگاه تنفسی تحتانی و دوران شیردهی ممنوع است. زمان اثر کلرفنیرامین از یک ساعت پس از مصرف آغاز می‌شود و پس از دو ساعت به اوج اثر می‌رسد و بعد از شش ساعت از طریق کلیه دفع می‌شود.

تداخل دارویی

استفاده همزمان با فنی تویین می‌تواند منجر به افزایش اثرات فارماکولوژیکی فنی تویین شود. مصرف همزمان کلرفنیرامین با الکل و مواد خواب‌آور و آرام‌بخش موجب تضعیف دستگاه عصبی بدن می‌شود.

اشکال دارویی

محصولات انسانی

• قرص ۴ میلی گرم
• قرص ۸ و ۱۲ میلی گرم آهسته رهش
• شربت خوراکی حاوی ۲ میلی گرم ماده مؤثر در هر میلی گرم
• اشکال تزریقی حاوی ۱۰ میلی گرم دارو در هر میلی لیتر، در ویالهای ۱ و ۳۰ میلی لیتری و ۱۰۰ میلی گرم دارو در هر میلی لیتر، در ویال‌های ۱۰ میلی لیتری

میزان مصرف کلرفنیرامین در بزرگسالان ۲ تا ۴ میلی‌گرم روزانه سه تا چهار مرتبه در روز است اما در کودکان این میزان ۲ میلی‌گرم سه تا چهار بار در روز است.

منابع

• راهنمای جامع داروهای دامپزشکی، دکتر کامین ممقانی، دکتر فرناز خلفی، اذرنگ ، ۱۳۷۶ ،۹۶۴-۶۳۷۴-۰۴-۲