کلرفنیرامین

Chlorphenamine

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
3-(4-chlorophenyl)-N,N-dimethyl- 3-pyridin-2-yl-propan-1-amine
داده‌های بالینی
نام تجاری	Chlor-trimeton
AHFS/دانشنامه دراگز	monograph
مدلاین پلاس	a682543
رده بارداری	B(US)
تجویز	Oral, IV, IM, SC
داده‌های فارماکوکینتیکی
فراهمی زیستی	25 to 50%
پیوند پروتئینی	72%
متابولیسم	Hepatic (CYP2D6)
نیمه‌عمر	21–27 hours
دفع	Renal
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	132-22-9 Y
کد ATC	R06AB04
پاب‌کم	CID 2725
IUPHAR ligand	1210
بانک‌دارو	DB01114
کم‌اسپایدر	2624 Y
UNII	3U6IO1965U Y
KEGG	D07398 Y
ChEBI	CHEBI:52010 Y
ChEMBL	CHEMBL505 Y
داده‌های شیمی
فرمول	C16H19ClN2
وزن مولکولی	274.788 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI InChI=1S/C16H19ClN2/c1-19(2)12-10-15(16-5-3-4-11-18-16)13-6-8-14(17)9-7-13/h3-9,11,15H,10,12H2,1-2H3 Y Key:SOYKEARSMXGVTM-UHFFFAOYSA-N Y
Physical data
محلول در آب	0.55 g/100 mL, liquid mg/mL (20 °C)
Y(what is this?)  (verify)

کلرفنیرامین (به انگلیسی: Chlorphenamine)

رده درمانی: آنتی‌هیستامینها.

اشکال دارویی: قرص، شربت و آمپول

موارد مصرف

کلرفنیرامین یا کلرفنامین دارویی است که در پزشکی و دامپزشکی کاربرد دارد. کلرفنیرامین یکی از رایج‌ترین داروهای ضد حساسیت است . بیشترین کاربرد کلرفنیرامین در بیماری موسوم به رینیت (التهاب مزمن بینی یا التهاب غشاهای مخاطی بینی ) سرماخوردگی، آلرژی وکهیر است. این دارو در ترکیب بسیاری از داروهای رایج سرماخوردگی مانند قرص سرماخوردگی بزرگسالان وجود دارد.

موارد مصرف در دامپزشکی

کلرفنیرامین می‌توان جهت کنترل خارش در سگها و گربه‌ها مفید باشد این دارو همچنین می‌تواند تا حدودی در درمان لیس زدن و تمیز کردن بیش از حد گربه‌ها و درماتیت ارزنی مفید باشد.

مکانیسم اثر

کلرفنیرامین در گروه دارویی آنتی‌هیستامین‌ها قرار دارد و با تأثیر بر عروق خونی، دستگاه گوارش و تنفس از طریق رقابت با هیستامین سبب کاهش پاسخ حساسیت می‌شود.

عوارض جانبی

شایع‌ترین عوارض جانبی کلرفنیرامین عبارتند از: سرگیجه، خواب‌آلودگی، نامتعادل بودن حرکات، خستگی، اضطراب، سرخوشی، گیجی، خس‌خس سینه، آنمی، خشکی دهان، تهوع، بی‌اشتهایی، اسهال، حساسیت در برابر نور، احتباس ادرار، سوزش ادرار و تاری دید.متداول‌ترین اثر جانبی این دارو بی‌حالی و خواب الودگی است . همچنین بی اشتهایی، استفراغ و اسهال ممکن است ایجاد شود .در صورت احتباس ادرار، تکرر ادرار یا سوزش ادرار از ادامه مصرف کلرفنیرامین پرهیز کنید. در صورت بروز علایم گوارشی، توصیه می‌شود که کلرفنیرامین به همراه غذا مصرف شود، گرچه ممکن است تأثیر دارو اندکی کاهش یابد.برای درمان خشکی دهان از آب‌نبات، آدامس یا تر کردن مکرر دهان استفاده کنید. مصرف کلرفنیرامین در حمله‌های آسم، بیماری‌های دستگاه تنفسی تحتانی و دوران شیردهی ممنوع است.زمان اثر کلرفنیرامین از یک ساعت پس از مصرف آغاز می‌شود و پس از دو ساعت به اوج اثر می‌رسد و بعد از شش ساعت از طریق کلیه دفع می‌شود.

تداخل دارویی

استفاده همزمان با فنی تویین می‌تواند منجر به افزایش اثرات فارماکولوژیکی فنی تویین شود. مصرف همزمان کلرفنیرامین با الکل و مواد خواب‌آور و آرام‌بخش موجب تضعیف دستگاه عصبی بدن می‌شود.

اشکال دارویی

محصولات انسانی

• قرص ۴ میلی گرم
• قرص ۸ و ۱۲ میلی گرم آهسته رهش
• شربت خوراکی حاوی ۲ میلی گرم ماده مؤثر در هر میلی گرم
• اشکال تزریقی حاوی ۱۰ میلی گرم دارو در هر میلی لیتر، در ویالهای ۱ و ۳۰ میلی لیتری و ۱۰۰ میلی گرم دارو در هر میلی لیتر، در ویال‌های ۱۰ میلی لیتری

میزان مصرف کلرفنیرامین در بزرگسالان ۲ تا ۴ میلی‌گرم روزانه سه تا چهار مرتبه در روز است اما در کودکان این میزان ۲ میلی‌گرم سه تا چهار بار در روز است.

منابع

• راهنمای جامع داروهای دامپزشکی، دکتر کامین ممقانی، دکتر فرناز خلفی، اذرنگ ، ۱۳۷۶ ،۹۶۴-۶۳۷۴-۰۴-۲