پرش به محتوا

فسوترودین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فسوترودین
Space-filling model of the fesoterodine molecule
داده‌های بالینی
نام‌های تجاریToviaz
AHFS/Drugs.commonograph
مدلاین پلاسa609021
داده‌ها
روش مصرف داروخوراکی
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی۵۲٪ (متابولیت فعال)
پیوند پروتئینی۵۰٪ (متابولیت فعال)
متابولیسمکبد (CYP2D6- و 3A4-mediated)
نیمه‌عمر حذف۷–۸ ساعت (متابولیت فعال)
دفعکلیه (۷۰٪) و مدفوع (۷٪)
شناسه‌ها
  • [2-[(1R)-3-(Di(propan-2-yl)amino)-1-phenylpropyl]-4-(hydroxymethyl)phenyl] 2-methylpropanoate
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
IUPHAR/BPS
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.184.854 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC26H37NO۳
جرم مولی۴۱۱٫۵۸۶ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • O=C(Oc1ccc(cc1[C@@H](c2ccccc2)CCN(C(C)C)C(C)C)CO)C(C)C
  • InChI=1S/C26H37NO3/c1-18(2)26(29)30-25-13-12-21(17-28)16-24(25)23(22-10-8-7-9-11-22)14-15-27(19(3)4)20(5)6/h7-13,16,18-20,23,28H,14-15,17H2,1-6H3/t23-/m1/s1 ✔Y
  • Key:DCCSDBARQIPTGU-HSZRJFAPSA-N ✔Y
 N✔Y (این چیست؟)  (صحت‌سنجی)

فسوترودین (انگلیسی: Fesoterodine) (INN که به عنوان فومارات با نام تجاری Toviaz استفاده می‌شود) یک داروی ضد موسکارینی است که توسط Schwarz Pharma AG برای درمان سندرم مثانه بیش فعال (OAB) تولید شده‌است.[۲] در آوریل ۲۰۰۷ میلاد توسط آژانس دارویی اروپا[۳] سازمان غذا و داروی ایالات متحده در ۳۱ اکتبر ۲۰۰۸ و بهداشت کانادا[۴] در ۹ فوریه ۲۰۱۲ تأیید شد.[۵]

فسوترودین یک پیش‌دارو است و توسط استرازهای پلاسما به متابولیت فعال خود، دفسوترودین، تجزیه می‌شود.[۶]

اثر

[ویرایش]

فسوترودین این مزیت را دارد که دوز انعطاف‌پذیرتری نسبت به سایر آنتاگونیست‌های موسکارینی ایجاد می‌کند. تحمل و عوارض جانبی آن مشابه سایر آنتاگونیست‌های موسکارینی است و به‌عنوان یک داروی جدید بعید به نظر می‌رسد که تغییرات زیادی در شیوه‌های درمان مثانه بیش فعال ایجاد کند.

یک مطالعه ژاپنی در سال ۲۰۱۷، نشان داد که بی‌اختیاری اضطراری و فوریتی پس از مصرف ۳ روزه دارو بهبود می‌یابد و اثربخشی کامل آن پس از مصرف ۷ روز قابل قضاوت است. مثانه بیش فعال در ۸۸ درصد بیماران پس از هفت روز استفاده از بین می‌رود.[۷]

منابع

[ویرایش]
  1. "Fesoterodine (Toviaz) Use During Pregnancy". Drugs.com. 7 November 2019. Retrieved 12 August 2020.
  2. "Fesoterodine, New Drug Candidate For Treatment For Overactive Bladder – Pfizer To Acquire Exclusive Worldwide Rights". 17 April 2006. Archived from the original on 16 May 2011. Retrieved 4 June 2022. {{cite web}}: Unknown parameter |publisheیr= ignored (help)
  3. "Pfizer's Toviaz (fesoterodine fumarate) Receives FDA Approval for the Treatment of Overactive Bladder" (Press release). Pfizer Inc. 2008-10-31. Retrieved 2008-11-06.
  4. "Notice of Decision for TOVIAZ". Archived from the original on 2012-04-23. Retrieved 2012-04-20.
  5. "Toviaz: European Public Assessment Report, Revision 3 - Published 02/06/08". آژانس دارویی اروپا. 2 June 2008. Archived from the original on 2008-04-01.
  6. Vella M, Cardozo L (September 2011). "Review of fesoterodine". Expert Opinion on Drug Safety. 10 (5): 805–8. doi:10.1517/14740338.2011.591377. PMID 21639817. S2CID 9653506.
  7. "Sato N, Fuji K, Ogawa Y (2017). "Transactions of The Showa University Society: The 335th Meeting". The Showa University Journal of Medical Sciences. 29 (2): 201–217. doi:10.15369/sujms.29.201. ISSN 2185-0968.