بنزوکائین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بنزوکائین
داده‌های بالینی
نام‌های تجاریAnbesol, Cepacol, Lanacane
AHFS/Drugs.commonograph
روش مصرف داروTopical
کد ATC
شناسه‌ها
  • Ethyl 4-aminobenzoate
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.002.094 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC۹H۱۱N۱O۲
جرم مولی165.189 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • O=C(OCC)c1ccc(N)cc1
  • InChI=1S/C9H11NO2/c1-2-12-9(11)7-3-5-8(10)6-4-7/h3-6H,2,10H2,1H3 ✔Y
  • Key:BLFLLBZGZJTVJG-UHFFFAOYSA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

بنزوکائین (به انگلیسی: Benzocaine)

رده درمانی: بی‌حس‌کننده موضعی

اشکال دارویی: ژل، افشانه و قطره Oint5%

موارد مصرف[ویرایش]

بنزوکائین به عنوان ضددرد و مسکن جهت تسکین دردهای موضعی مانند دندان درد، آفتاب سوختگی خفیف و درد ناحیه هموروئید به کار می‌رود.

مکانیسم اثر[ویرایش]

بنزوکائین با تثبیت برگشت‌پذیر غشای سلول‌های عصبی و در نتیجه کاهش نفوذپذیری آن‌ها به یون سدیم هدایت امواج عصبی را متوقف می‌کند بنابراین مهارکننده هدایت ایمپالس‌های اعصاب حسی است.

عوارض جانبی[ویرایش]

با مصرف این فراورده احتمال بروز کهیر، خارش و تورم موضعی وجود دارد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

لیدوکائین

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷