پرش به محتوا

افاویرنز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
افاویرنز
داده‌های بالینی
تلفظ‎/ɪˈfævɪrɛnz/‎ i-FAV-i-renz
نام‌های تجاریSustiva، Stocrin، و دیگر نام‌ها[۱]
AHFS/Drugs.commonograph
مدلاین پلاسa699004
داده‌ها
رده‌بندی داروهای
بارداری
  • استرالیا: D
روش مصرف داروخوراکی (کپسول، قرص)
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی۴۰–۴۵٪ (در شرایط ناشتا)
پیوند پروتئینی۹۹٫۵–۹۹٫۷۵٪
متابولیسمکبدی (به واسطه CYP2A6 و CYP2B6)
اثر دارو۳–۵ ساعت
نیمه‌عمر حذف۴۰–۵۵ ساعت
دفعادرار (۱۴–۳۴٪) و مدفوع (۱۶–۶۱٪)
شناسه‌ها
  • (4S)-6-Chloro-4-(2-cyclopropylethynyl)-4-(trifluoromethyl)-2,4-dihydro-1H-3,1-benzoxazin-2-one
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
NIAID ChemDB
لیگاند بانک داده پروتئین
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.149.346 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC14H9ClF3NO۲
جرم مولی۳۱۵٫۶۸ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • FC(F)([C@]1(OC(NC2=CC=C(C=C21)Cl)=O)C#CC3CC3)F
  • InChI=1S/C14H9ClF3NO2/c15-9-3-4-11-10(7-9)13(14(16,17)18,21-12(20)19-11)6-5-8-1-2-8/h3-4,7-8H,1-2H2,(H,19,20)/t13-/m0/s1 ✔Y
  • Key:XPOQHMRABVBWPR-ZDUSSCGKSA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

افاویرنز (EFV)، که با نام تجاری Sustiva و دیگر نام‌ها فروخته می‌شود، یک داروی ضد رتروویروس است که برای درمان و پیشگیری از ایدز استفاده می‌شود.[۱] به‌طور کلی برای استفاده با سایر داروهای ضد رتروویروس توصیه می‌شود.[۱] ممکن است برای پیشگیری پس از آسیب ناشی از نیدل‌استیک یا سایر اشکال قرارگیری در معرض ویروس استفاده شود.[۱] این دارو هم به تنهایی و هم به صورت ترکیبی به عنوان افاویرنز/ متریسیتابین/تنوفوویر فروخته می‌شود.[۱] شکل تجویز آن به شکل خوراکی است.[۱]

عوارض جانبی رایج عبارتند از: بثورات پوستی، حالت تهوع، سردرد، احساس خستگی و مشکل در خواب.[۱] برخی از بثورات ممکن است شدید باشند مانند سندرم استیونز-جانسون.[۱] سایر عوارض جانبی جدی عبارتند از افسردگی، افکار خودکشی، مشکلات کبدی و تشنج.[۱] استفاده از آن در دوران بارداری ایمن نیست.[۱] این دارو یک مهارکننده ترانس کریپتاز معکوس غیر نوکلئوزیدی (NNRTI) است و با مسدود کردن عملکرد ترانس کریپتاز معکوس عمل می‌کند.[۱]

افاویرنز برای استفاده پزشکی در ایالات متحده در سال ۱۹۹۸،[۱][۳] و در اتحادیه اروپا در سال ۱۹۹۹ تأیید شد. این دارو در فهرست داروهای ضروری سازمان جهانی بهداشت قرار دارد.[۴] از سال ۲۰۱۶، به عنوان یک داروی ژنریک در دسترس است.[۵][۶]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰۰ ۱٫۰۱ ۱٫۰۲ ۱٫۰۳ ۱٫۰۴ ۱٫۰۵ ۱٫۰۶ ۱٫۰۷ ۱٫۰۸ ۱٫۰۹ ۱٫۱۰ ۱٫۱۱ "Efavirenz". The American Society of Health-System Pharmacists. Archived from the original on 17 November 2016. Retrieved 28 November 2016. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «AHFS2016» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  2. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Sustiva FDA label وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ "Stocrin EPAR". European Medicines Agency (EMA). Retrieved 15 October 2020.
  4. ↑ World Health Organization (2019). World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Geneva: World Health Organization. hdl:10665/325771. WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO.
  5. ↑ "Efavirenz Drug Profile". DrugPatentWatch. Archived from the original on 2016-11-10. Retrieved 2016-11-09.
  6. ↑ "Efavirenz: FDA-Approved Drugs". U.S. Food and Drug Administration (FDA). Retrieved 25 April 2020.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
  • "Efavirenz". Drug Information Portal. U.S. National Library of Medicine.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=افاویرنز&oldid=39169425»