پرش به محتوا

افاویرنز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
افاویرنز
داده‌های بالینی
تلفظ‎/ɪˈfævɪrɛnz/‎ i-FAV-i-renz
نام‌های تجاریSustiva، Stocrin، و دیگر نام‌ها[۱]
AHFS/Drugs.commonograph
مدلاین پلاسa699004
داده‌ها
رده‌بندی داروهای
بارداری
  • AU: D
روش مصرف داروخوراکی (کپسول، قرص)
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی۴۰–۴۵٪ (در شرایط ناشتا)
پیوند پروتئینی۹۹٫۵–۹۹٫۷۵٪
متابولیسمکبدی (به واسطه CYP2A6 و CYP2B6)
اثر دارو۳–۵ ساعت
نیمه‌عمر حذف۴۰–۵۵ ساعت
دفعادرار (۱۴–۳۴٪) و مدفوع (۱۶–۶۱٪)
شناسه‌ها
  • (4S)-6-Chloro-4-(2-cyclopropylethynyl)-4-(trifluoromethyl)-2,4-dihydro-1H-3,1-benzoxazin-2-one
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
NIAID ChemDB
لیگاند بانک داده پروتئین
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.149.346 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC14H9ClF3NO۲
جرم مولی۳۱۵٫۶۸ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • FC(F)([C@]1(OC(NC2=CC=C(C=C21)Cl)=O)C#CC3CC3)F
  • InChI=1S/C14H9ClF3NO2/c15-9-3-4-11-10(7-9)13(14(16,17)18,21-12(20)19-11)6-5-8-1-2-8/h3-4,7-8H,1-2H2,(H,19,20)/t13-/m0/s1 ✔Y
  • Key:XPOQHMRABVBWPR-ZDUSSCGKSA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

افاویرنز (EFV)، که با نام تجاری Sustiva و دیگر نام‌ها فروخته می‌شود، یک داروی ضد رتروویروس است که برای درمان و پیشگیری از ایدز استفاده می‌شود.[۱] به‌طور کلی برای استفاده با سایر داروهای ضد رتروویروس توصیه می‌شود.[۱] ممکن است برای پیشگیری پس از آسیب ناشی از نیدل‌استیک یا سایر اشکال قرارگیری در معرض ویروس استفاده شود.[۱] این دارو هم به تنهایی و هم به صورت ترکیبی به عنوان افاویرنز/ متریسیتابین/تنوفوویر فروخته می‌شود.[۱] شکل تجویز آن به شکل خوراکی است.[۱]

عوارض جانبی رایج عبارتند از: بثورات پوستی، حالت تهوع، سردرد، احساس خستگی و مشکل در خواب.[۱] برخی از بثورات ممکن است شدید باشند مانند سندرم استیونز-جانسون.[۱] سایر عوارض جانبی جدی عبارتند از افسردگی، افکار خودکشی، مشکلات کبدی و تشنج.[۱] استفاده از آن در دوران بارداری ایمن نیست.[۱] این دارو یک مهارکننده ترانس کریپتاز معکوس غیر نوکلئوزیدی (NNRTI) است و با مسدود کردن عملکرد ترانس کریپتاز معکوس عمل می‌کند.[۱]

افاویرنز برای استفاده پزشکی در ایالات متحده در سال ۱۹۹۸،[۱][۳] و در اتحادیه اروپا در سال ۱۹۹۹ تأیید شد. این دارو در فهرست داروهای ضروری سازمان جهانی بهداشت قرار دارد.[۴] از سال ۲۰۱۶، به عنوان یک داروی ژنریک در دسترس است.[۵][۶]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰۰ ۱٫۰۱ ۱٫۰۲ ۱٫۰۳ ۱٫۰۴ ۱٫۰۵ ۱٫۰۶ ۱٫۰۷ ۱٫۰۸ ۱٫۰۹ ۱٫۱۰ ۱٫۱۱ "Efavirenz". The American Society of Health-System Pharmacists. Archived from the original on 17 November 2016. Retrieved 28 November 2016. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «AHFS2016» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  2. خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Sustiva FDA label وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ "Stocrin EPAR". European Medicines Agency (EMA). Retrieved 15 October 2020.
  4. World Health Organization (2019). World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Geneva: World Health Organization. hdl:10665/325771. WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO.
  5. "Efavirenz Drug Profile". DrugPatentWatch. Archived from the original on 2016-11-10. Retrieved 2016-11-09.
  6. "Efavirenz: FDA-Approved Drugs". U.S. Food and Drug Administration (FDA). Retrieved 25 April 2020.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
  • "Efavirenz". Drug Information Portal. U.S. National Library of Medicine.