پرش به محتوا

برکس‌پی‌پرازول

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
برکس‌پی‌پرازول
داده‌های بالینی
تلفظ‎/brɛkˈspɪprəzoʊl/‎ brek-SPIP-rə-zohl
‎/rɛkˈsʌlti/‎ rek-SUL-tee
نام‌های تجاریRexulti, Rxulti
نام‌های دیگرOPC-34712
AHFS/Drugs.commonograph
مدلاین پلاسa615046
داده‌ها
رده‌بندی داروهای
بارداری
روش مصرف داروتجویز دهانی دارو (قرص)
گروه داروییآنتی‌سایکوتیک آتیپیکال
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی95% (Tmax = 4 hours)[۳]
پیوند پروتئینی>۹۹٪
متابولیسمکبد (mainly mediated by CYP3A4 و CYP2D6)
نیمه‌عمر حذف91 hours (brexpiprazole), 86 hours (major metabolite)
دفعFeces (46%), urine (25%)
شناسه‌ها
  • 7-[4-[4-(1-benzothiophen-4-yl)piperazin-1-yl]butoxy]quinolin-2(1H)-one
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.242.305 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC۲۵H۲۷N۳O۲S۱
جرم مولی۴۳۳٫۵۷ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • O=C5/C=C\c4ccc(OCCCCN3CCN(c1cccc2sccc12)CC3)cc4N5
  • InChI=1S/C25H27N3O2S/c29-25-9-7-19-6-8-20(18-22(19)26-25)30-16-2-1-11-27-12-14-28(15-13-27)23-4-3-5-24-21(23)10-17-31-24/h3-10,17-18H,1-2,11-16H2,(H,۲۶٬۲۹)
  • Key:ZKIAIYBUSXZPLP-UHFFFAOYSA-N

برکس‌پی‌پرازول (انگلیسی: Brexpiprazole) (با نام تجاری Rexulti) یک آنتی سایکوتیک غیر معمول است. این یک آگونیست جزئی گیرنده دوپامین D2 است و به عنوان یک «تعدیل‌کننده فعالیت سروتونین-دوپامین» (SDAM) توصیف شده‌است.[۴][۵] این دارو در ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۵ توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای درمان اسکیزوفرنی و به عنوان یک درمان کمکی برای افسردگی تأیید شد. این دارو برای ارائه اثربخشی و تحمل‌پذیری بهبود یافته (مانند آکاتیزیا، بی‌قراری و/یا بی‌خوابی کمتر) نسبت به درمان‌های کمکی ایجادشده برای اختلال افسردگی اساسی (MDD) طراحی شده‌است.[۶]

کاربرد پزشکی

[ویرایش]

برکس‌پی‌پرازول برای نشانه اسکیزوفرنی در کانادا، ایالات متحده، استرالیا، ژاپن و اروپا تأیید شده‌است. در سال ۲۰۱۹، همچنین در کانادا به عنوان درمان کمکی در اختلال افسردگی اساسی تأیید شد.[۵][۷] در سال ۲۰۲۰ تنها به عنوان مکملی برای درمان اختلال افسردگی اساسی در برزیل تأیید شد.[۸][۹] در ایالات متحده، در سال ۲۰۲۲ تأیید اسکیزوفرنی در درمان بیماران کودکان ۱۳ تا ۱۷ ساله تمدید شد.[۱۰]

عوارض جانبی

[ویرایش]

شایع‌ترین عوارض جانبی مرتبط با برکسپیپرازول (همه دوزهای برکسپیپرازول به‌طور تجمعی بیشتر یا برابر با ۵٪ در مقابل دارونما) عفونت دستگاه تنفسی فوقانی (۶٫۹٪ در مقابل ۴٫۸٪)، آکاتیزیا (۶٫۶٪ در مقابل ۳٫۲٪)، وزن بود. افزایش (۶٫۳٪ در مقابل .۸٪)، و نازوفارنژیت (۵٫۰٪ در مقابل ۱٫۶٪).[۱۱]

تداخلات

[ویرایش]

بر اساس اطلاعات ارائه شده در فرم‌های رضایت، به نظر می‌رسد برکس‌پیپرازول، مانند آری‌پیپرازول قبلی، زیرلایه‌ای از CYP2D6 و CYP3A4 است. به شرکت کنندگان در کارآزمایی‌های بالینی توصیه می‌شود از گریپ فروت، پرتقال سویا و مرکبات مرتبط خودداری کنند.

فارماکولوژی

[ویرایش]

برکس‌پیپرازول به عنوان آگونیست جزئی گیرنده سروتونین 5-HT1A و گیرنده‌های دوپامین D2 و D3 عمل می‌کند. آگونیست‌های جزئی هم خاصیت مسدود کنندگی دارند و هم خاصیت تحریک کننده در گیرنده ای که به آن متصل می‌شوند. نسبت فعالیت مسدود کننده به فعالیت محرک بخشی از اثرات بالینی آن را تعیین می‌کند. برکس‌پیپرازول نسبت به سلف خود، آریپیپرازول، فعالیت مسدود کننده و محرک کمتری در گیرنده‌های دوپامین دارد، که ممکن است خطر تحریک و بی‌قراری آن را کاهش دهد. به‌طور خاص، در جایی که آری‌پیپرازول دارای فعالیت ذاتی یا اثر آگونیستی در گیرنده D2 ۶۰٪ + است، برکس‌پیپرازول دارای فعالیت ذاتی در همان گیرنده حدود ۴۵٪ است. برای آری‌پیپرازول، این به معنای فعال شدن بیشتر گیرنده دوپامین در دوزهای پایین‌تر است، با محاصره در دوزهای بالاتر، در حالی که برکس پیپرازول برعکس است.[۱۲] گیرنده، آنتاگونیست قوی در گیرنده‌های 5-HT2A، و آگونیست جزئی قوی در گیرنده‌های دوپامین D2 با فعالیت ذاتی کمتر در مقایسه با آریپیپرازول. خصوصیات in vivo برکسپیپرازول نشان می‌دهد که ممکن است به عنوان آگونیست تقریباً کامل گیرنده 5-HT1A عمل کند. این ممکن است بیشتر زمینه‌ساز پتانسیل پایین‌تری نسبت به آریپیپرازول برای ایجاد اختلالات مرتبط با حرکت و اورژانسی درمان مانند آکاتیزیا به دلیل آزادسازی پایین دستی دوپامین باشد که توسط آگونیسم گیرنده 5-HT1A ایجاد می‌شود.[۱۳] همچنین یک آنتاگونیست گیرنده‌های 5-HT2A، 5-HT2B و 5-HT7 سروتونین است که ممکن است در اثر ضد افسردگی نقش داشته باشد. همچنین به گیرنده‌های α1A-، α1B-، α1D- و α2C-آدرنرژیک متصل می‌شود و آن را مسدود می‌کند. این دارو میل بسیار ناچیزی برای گیرنده‌های استیل کولین موسکارینی دارد و از این رو هیچ اثر آنتی کولینرژیک ندارد. اگرچه برکس‌پیپرازول در مقایسه با آریپیپرازول تمایل کمتری به H1 دارد، اما افزایش وزن ممکن است رخ دهد.[۱۴]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "Brexpiprazole (Rexulti) Use During Pregnancy". Drugs.com. 10 February 2020. Retrieved 18 August 2020.
  2. ↑ "Summary for ARTG Entry:273224 Rexulti brexpiprazole 4 mg film coated tablets blisters". Therapeutic Goods Administration (TGA). Retrieved 18 August 2020.[پیوند مرده]
  3. ↑ "REXULTI® (brexpiprazole) Tablets, for Oral Use. Full Prescribing Information" (PDF). Rexulti (brexpiprazole) Patient Site. Otsuka Pharmaceutical Co. , Ltd. , Tokyo, 101-8535 Japan. Retrieved 15 July 2015.
  4. ↑ "Rexulti (brexpiprazole) Tablets". U.S. سازمان غذا و دارو (آمریکا) (FDA). 10 July 2015. Retrieved 18 August 2020.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ "FDA approves new drug to treat schizophrenia and as an add on to an antidepressant to treat major depressive disorder". U.S. سازمان غذا و دارو (آمریکا) (FDA) Newsroom (Press release). FDA. 2015-07-13. Archived from the original on 2015-07-15. Retrieved 14 July 2015.
  6. ↑ "Otsuka Pharmaceutical Development & Commercialization, Inc". Bloomberg Businessweek. Retrieved 10 February 2012.
  7. ↑ Kikuchi T, Maeda K, Suzuki M, Hirose T, Futamura T, McQuade RD (June 2021). "Discovery research and development history of the dopamine D2 receptor partial agonists, aripiprazole and brexpiprazole". Neuropsychopharmacology Reports. 41 (2): 134–143. doi:10.1002/npr2.12180. PMC 8340839. PMID 33960741.
  8. ↑ "Rexulti (Brexpiprazole): novo registro". Č Informações Técnicas - Anvisa. Retrieved 2022-09-25.
  9. ↑ "Rexulti (Brexpiprazole): novo registro". Agência Nacional de Vigilância Sanitária - Anvisa (به پرتغالی). Retrieved 2022-09-25.
  10. ↑ Ernst D (2021-12-29). "Rexulti Approval Expanded to Include Adolescents With Schizophrenia". MPR (به انگلیسی). Retrieved 2022-09-25.
  11. ↑ "Otsuka Pharmaceutical reports OPC-34712 Phase 2 trial results in major depressive disorder". News-Medical.Net. 2011-05-16. Retrieved 10 February 2012.
  12. ↑ Maeda K, Sugino H, Akazawa H, Amada N, Shimada J, Futamura T, et al. (September 2014). "Brexpiprazole I: in vitro and in vivo characterization of a novel serotonin-dopamine activity modulator". The Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics. 350 (3): 589–604. doi:10.1124/jpet.114.213793. PMID 24947465. S2CID 10768032.
  13. ↑ Kikuchi T, Maeda K, Suzuki M, Hirose T, Futamura T, McQuade RD (June 2021). "Discovery research and development history of the dopamine D2 receptor partial agonists, aripiprazole and brexpiprazole". Neuropsychopharmacology Reports. 41 (2): 134–143. doi:10.1002/npr2.12180. PMC 8340839. PMID 33960741.
  14. ↑ Stahl SM (February 2016). "Mechanism of action of brexpiprazole: comparison with aripiprazole". CNS Spectrums. 21 (1): 1–6. doi:10.1017/S1092852915000954. PMID 26899451.

خوانش بیش‌تر

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]
  • "Brexpiprazole". Drug Information Portal. U.S. National Library of Medicine.
  • پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به Brexpiprazole در ویکی‌انبار 
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ برکس‌پی‌پرازول موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=برکس‌پی‌پرازول&oldid=40535464»