بپوتاستین

بپوتاستین
داده‌های بالینی
نام‌های تجاری	Bepreve
AHFS/Drugs.com	International Drug Names
مدلاین پلاس	a610012
روش مصرف دارو	خوراکی و قطره چشمی
کد ATC	None;
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	CA: فقط ℞ ; ℞ (Prescription only);
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی	High (oral); Minimal (topical)
پیوند پروتئینی	~55%
دفع	Renal (75–85
شناسه‌ها
	نام آیوپاک 4-[4-[(4-chlorophenyl)-pyridin-2-ylmethoxy]piperidin-1-yl]butanoic acid;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	125602-71-3 ;
پاب‌کم CID	2350;
دراگ‌بنک	DB04890 ;
کم‌اسپایدر	2260 ;
UNII	HYD2U48IAS;
KEGG	D09705 ;
ChEBI	CHEBI:71204 ;
ChEMBL	ChEMBL1201758 ;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID90904947 ;
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C21H25ClN2O3
جرم مولی	۳۸۸٫۸۹ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES Clc1ccc(cc1)C(OC2CCN(CCCC(=O)O)CC2)c3ncccc3;
	InChI InChI=1S/C21H25ClN2O3/c22-17-8-6-16(7-9-17)21(19-4-1-2-12-23-19)27-18-10-14-24(15-11-18)13-3-5-20(25)26/h1-2,4,6-9,12,18,21H,3,5,10-11,13-15H2,(H,25,26) ; Key:YWGDOWXRIALTES-UHFFFAOYSA-N ;
	(این چیست؟) (صحت‌سنجی)

بپوتاستین (انگلیسی: Bepotastine) یک آنتی هیستامین نسل دوم است. این دارو برای استفاده در درمان رینیت آلرژیک و کهیر/خارش تایید شده است.^[۱]

فارماکولوژی[ویرایش]

بپوتاستین به عنوان محلول چشمی و قرص خوراکی در دسترس است.^[۲] این دارو یک آنتاگونیست مستقیم گیرنده H1 است که آزاد شدن هیستامین از ماست سل ها را مهار می‌کند.^[۳] عوارض جانبی رایج عبارتند از: سوزش چشم، سردرد، طعم ناخوشایند و نازوفارنژیت. راه اصلی دفع آن از راه ادرار است که ۹۰-۷۵ درصد بدون تغییر دفع می‌شود.

منابع[ویرایش]

↑ Takahashi H, Ishida-Yamamoto A, Iizuka H (September 2004). "Effects of bepotastine, cetirizine, fexofenadine, and olopatadine on histamine-induced wheal-and flare-response, sedation, and psychomotor performance". Clinical and Experimental Dermatology. 29 (5): 526–32. doi:10.1111/j.1365-2230.2004.01618.x. PMID 15347340. S2CID 9843760.
↑ "Bepotastine Monograph". Lexicomp.
↑ "Bepreve prescribing Information" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2015-08-11. Retrieved 2015-11-30.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Bepotastine». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۰ ژانویه ۲۰۲۴.

پیوند به بیرون[ویرایش]

این یک مقالهٔ خرد داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] Takahashi H, Ishida-Yamamoto A, Iizuka H (September 2004). "Effects of bepotastine, cetirizine, fexofenadine, and olopatadine on histamine-induced wheal-and flare-response, sedation, and psychomotor performance". Clinical and Experimental Dermatology. 29 (5): 526–32. doi:10.1111/j.1365-2230.2004.01618.x. PMID 15347340. S2CID 9843760.

[2] "Bepotastine Monograph". Lexicomp.

[:0-3] "Bepreve prescribing Information" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2015-08-11. Retrieved 2015-11-30.

[۱]

[۲]

[۳]