فلوکستین
| |
|---|---|
| |
| سامانه‌شناسی نام (آیوپاک) | |
| (RS)-N-methyl-3-phenyl-3-[4-(trifluoromethyl)phenoxy]propan-1-amine | |
| داده‌های بالینی | |
| نام تجاری | Prozac, among others |
| AHFS/Drugs.com | fluoxetine-hydrochloride |
| مدلاین پلاس | a689006 |
| Licence data | US FDA:link |
| رده بارداری | C(US) |
| تجویز | Oral |
| داده‌های فارماکوکینتیکی | |
| فراهمی زیستی | 72% (peak at 6–8 hours) |
| پیوند پروتئینی | 94.5% |
| متابولیسم | Hepatic (mostly CYP2D6-mediated) |
| نیمه‌عمر | 1–3 days (acute) 4–6 days (chronic) |
| دفع | Renal (80%), fecal (15%) |
| شناسه | |
| شماره سی‌ای‌اس | 54910-89-3 
|
| کد ATC | N06AB03 |
| پاب‌کم | CID 3386 |
| IUPHAR ligand | 203 |
| بانک‌دارو | DB00472 |
| کم‌اسپایدر | 3269
|
| UNII | 01K63SUP8D
|
| KEGG | D00326 
|
| ChEBI | CHEBI:5118
|
| ChEMBL | CHEMBL41
|
| داده‌های شیمی | |
| فرمول | C17H18F3NO |
| وزن مولکولی | 309.33 g·mol−1 |
| SMILES | eMolecules & PubChem |
| |
| Physical data | |
| دمای ذوب | 179–182 °C (354–360 °F)
|
| نقطه جوش | 395 °C (743 °F) |
| محلول در آب | 14 mg/mL (20 °C) |
 (what is this?) (verify) | |
فلوکستین (Fluoxetine) یک داروی ضد افسردگی از گروه مهارکننده‌های بازجذب سروتونین است که استفاده از آن برای درمان افسردگی، اختلال وسواسی اجباری، اختلال هراس و پرخوری عصبی پذیرفته شده‌است. حیطه اثر این دارو بسیار گسترده تر از موارد ذکر شده است و تنها پس از مصرف منظم آن اثرات مطلوب حتی ناخواسته ای در هر مصرف کننده دارد. از فلوکستین با نام تجاری پروزاک، با عنوان "داروی قرن" یاد و ستایش میشود.
محتویات
تاریخچه[ویرایش]
فلوکستین در سال ۱۹۸۶ در الای لی‌لی اند کامپنی ساخته شد و اداره مواد غذائی و داروئی ایالات متحده آمریکا در ۱۹۸۷ سودمندی آن را برای درمان افسردگی تأیید کرد.[۱][پیوند مرده] همچنین فلوکستین موارد تجویز متعددی همچون در انزال زودرس مردان و دیگر کاهش وزن دارد که البته به مقادیر مصرف آن و تحمل فرد بستگی دارد برخلاف باور رایج فلوکستین اولین داروی اس‌اس‌آرآی نیست و پیش از آن زیملدین و ایندالپین و فلووکسامین ساخته شده بودند که دو مورد اول به دلیل عوارض نامطلوب‌شان به سرعت از بازار خارج شدند.[نیازمند منبع]
علی‌رغم ورود داروهای جدیدتر این گروه فلوکستین همچنان یک داروی پرطرفدار است و در سال ۲۰۰۷ در بیش از ۲۲ میلیون نسخه برای آن در ایالات متحده تجویز شده‌است. مدت حق انحصاری تولید فلوکستین در سال ۲۰۰۱ پایان یافته و هم اکنون شرکت‌های مختلف داروسازی به تولید آن می‌پردازند.
مکانیسم اثر[ویرایش]
فلوکستین مهارگر بازجذب انتخابی سروتونین است هرچند در مقادیر بالاتر می‌تواند بازجذب دوپامین و نوراپی‌نفرین را نیز مهار کند. همچنین آگونیست گیرنده σ1 (سیگما ۱) و مهارگر کانال کلر وابسته به کلسیم است.[۲][۳]
عوارض جانبی[ویرایش]
رویاهای نامعمول، افزایش زمان انزال، اضطراب، خشکی دهان، علائم شبه سرماخوردگی، بی خوابی، لرزش، حالت تهوع، عصبانیت، تعریق، خواب آلودگی، عوارض پوستی.[۴]
پانویس[ویرایش]
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ فلوکستین موجود است. |
- ↑ Electronic Orange Book
- ↑ Perry, K. W.; Fuller, R. W. (1997). "Fluoxetine increases norepinephrine release in rat hypothalamus as measured by tissue levels of MHPG-SO4 and microdialysis in conscious rats". Journal of Neural Transmission. 104 (8–9): 953–66. doi:10.1007/BF01285563. PMID 9451727.
- ↑ Bymaster, Frank; Zhang, Wei; Carter, Petra; Shaw, Janice; Chernet, Eyassu; Phebus, Lee; Wong, David; Perry, Kenneth (2002). "Fluoxetine, but not other selective serotonin uptake inhibitors, increases norepinephrine and dopamine extracellular levels in prefrontal cortex via serotonin type 2C antagonism". Psychopharmacology. 160 (4): 353–61. doi:10.1007/s00213-001-0986-x. PMID 11919662.
- ↑ Wikipedia - English: Fluoxetine
