تری‌فلوپریدول

تری‌فلوپریدول
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.com	International Drug Names
روش مصرف دارو	خوراکی
کد ATC	N05AD02 ;
شناسه‌ها
	نام آیوپاک 1-(4-fluorophenyl)-4-[4-hydroxy-4-[3-(trifluoromethyl)phenyl]piperidin-1-yl]butan-1-one;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	749-13-3 ;
پاب‌کم CID	5567;
کم‌اسپایدر	5366 ;
UNII	R8869Q7R8I;
ChEMBL	ChEMBL15023 ;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID4023703 ;
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C22H23F4NO2
جرم مولی	۴۰۹٫۴۲۵ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES FC(F)(F)c1cccc(c1)C3(O)CCN(CCCC(=O)c2ccc(F)cc2)CC3;
	InChI InChI=1S/C22H23F4NO2/c23-19-8-6-16(7-9-19)20(28)5-2-12-27-13-10-21(29,11-14-27)17-3-1-4-18(15-17)22(24,25)26/h1,3-4,6-9,15,29H,2,5,10-14H2 ; Key:GPMXUUPHFNMNDH-UHFFFAOYSA-N ;

تری‌فلوپریدول (به انگلیسی: Trifluperidol) یک داروی ضدروان‌پریشی تیپیکال از گروه شیمیایی بوتیروفنون است. این ماده دارای خواص کلی مشابه هالوپریدول است، اما عوارض جانبی نسبتاً شدیدتری را ایجاد می‌کند، به ویژه Tardive dyskinesia و سایر عوارض خارج هرمی. این دارو در درمان روان پریشی‌ها از جمله شیدایی و اسکیزوفرنی استفاده می‌شود. تری‌فلوپریدول نخستین بار در ۱۹۵۹ توسط جانسن فارماسیوتیکا عرضه شد.^[۱]^[۲]

سنتز[ویرایش]

↑ Gallant DM, Bishop MP, Timmons E, Steele CA (September 1963). "A controlled evaluation of Trifluperidol: a new potent psychopharmacologic agent". Current Therapeutic Research, Clinical and Experimental. 5: 463–71. PMID 14065098.
↑ Gallant DM, Bishop MP, Timmons E, Steele CA (November 1963). "Trifluperidol: a butyrophenone derivative". The American Journal of Psychiatry. 120 (5): 485–7. doi:10.1176/ajp.120.5.485. PMID 14051242.